Een ‘boodschap van vriendschap tussen de volkeren’

In Griekenland is dinsdag het traditionele olympisch vuur ontstoken. Het is nu op weg naar Parijs waar op 26 juli de Spelen worden geopend. De burgemeester van Parijs Anne Hidalgo zei bij de plechtigheid in het Griekse Olympia: “Deze fakkel is een boodschap van vrede, een boodschap van vriendschap tussen volkeren, die des te sterker is in een tijd waarin de wereld er zo slecht aan toe is.” De Franse regering beloofde twee jaar terug van deze Olympische Spelen een volksfeest te maken. Maar de Fransen zijn nog niet erg enthousiast zoals een enquete vorige maand liet zien. Slechts 37% zou met “veel” of “enige gretigheid” uitkijken naar de Spelen. In december wees een peiling onder Parijzenaars uit dat de helft overweegt de stad in de periode van de Spelen te verlaten. Voor Voxeurope zocht Francesca Barca naar verklaringen. Parijs wist jaren geleden de nominatie voor de Olympische Spelen in de wacht te slepen nadat enkele steden waren afgehaakt (onder andere vanwege gebrek aan draagvlak). De Franse hoofdstad zou het allemaal goedkoper en groener kunnen doen zonder prestigieuze bouwprojecten. Veel benodigde sportinfrastructuur bestaat al. En de lokale gemeenschap zou er van kunnen profiteren. Dat betreft dan de Parijse voorstad Seine-Saint-Denis waar de meeste activiteiten worden geconcentreerd. Seine-Saint-Denis in het noorden van Parijs is het armste stukje Frankrijk. De Spelen moeten de bewoners nieuwe woningen en sportfaciliteiten opleveren, zoals zwembaden. De helft van de kinderen onder de tien jaar kan nog niet zwemmen. Maar Barca signaleert ook kritische geluiden. Groen wordt opgeofferd en een groot aantal mensen moet elders onderdak zien te vinden. De toegangsprijzen zijn bepaald niet in overeenstemming met het karakter van een 'volksfeest'.  Het goedkoopste kaartje voor een atletiekwedstrijd, alleen geldig in de voorrondes, is 85 euro. Hotelprijzen zijn inmiddels verviervoudigd. De prijzen voor metro en bus zullen gedurende de Olympische Spelen worden verdubbeld. Net als vorige keren leiden de Olympische Spelen in Parijs ook tot verdrijving van mensen, vooral migranten en studenten. 'Het collectief 'Le Revers de la médaille' (De andere kant van de medaille) hekelt de verplaatsing van bevolkingsgroepen die als “ongewenst” worden beschouwd: migranten, daklozen, sekswerkers. “De Olympische Spelen komen en gaan. De beleving van deze megasportevenementen over de hele wereld leidt tot hetzelfde spektakel: systematische sociale zuivering", meldt L'Humanité.' In december schreef persbureau Reuters over de verdrijving van Roma uit een gekraakt gebouw. 'De sluiting van de kraakpanden zorgt ervoor dat kwetsbare mensen in onstabiele woonsituaties terechtkomen. De overheid heeft de sociale hotelplekken die worden gebruikt voor noodhuisvesting met 1.000 heeft ingekrompen, een verlaging van ongeveer 10%.' De kosten van het hele spektakel zijn ten opzichte van de eerste ramingen inmiddels bijna verdubbeld. Veiligheidsmaatregelen Om terroristische aanslagen te voorkomen is er veel geïnvesteerd in veiligheidsmaatregelen. De BBC meldt dat 'de Franse regering ongeveer 20.000 soldaten en ruim 40.000 politieagenten gaat inzetten om de veiligheid te garanderen. Veiligheidsdiensten hebben een miljoen mensen gescreend die betrokken zijn bij de Spelen, waaronder atleten, bewoners die dichtbij de Olympische locaties wonen, medisch personeel en vrijwilligers.' Dat belooft wat voor de bezoekers die zich straks gaan melden bij de toegangspoorten. Het Olympisch Comité verwacht in elk geval cyberaanvallen. Daar is ook een hele organisatie voor opgetuigd. In Parijs zit nu al een team klaar voor tegenmaatregelen. Tot nu toe zijn er volgens teamleider Regul geen ernstige verstoringen geweest. Maar naarmate de Spelen dichterbij komen, verwacht hij dat het aantal hackpogingen en het risiconiveau exponentieel zullen gaan stijgen. Spannend wordt het bij de openingsceremonie. De nationale teams gaan zich volgens plan presenteren in een lang sliert boten op de Seine. Aanvankelijk waren hiervoor 600.000 tickets beschikbaar. Dat aantal is met de helft gereduceerd en de kaartje gaan alleen naar speciaal uitgenodigde gasten. Vorig jaar kwamen de bouquinistes, de boekverkopers op de Seinekade, in opstand tegen een mogelijke verwijdering van hun stalletjes. Dankzij de interventie van president Macron mogen ze nu toch blijven. Hij kondigde deze week voorts aan dat in geval van ernstige dreigingen de hele ceremonie zal worden verplaatst. Rusland niet, Israël wel Macron wordt voorts nog aangesproken over de uitsluiting van Rusland en Wit-Rusland van de Spelen vanwege de oorlog in Oekraïne terwijl Israël ondanks de Gaza-oorlog wel wordt toegelaten. Israël mag meedoen onder eigen vlag, omdat het land zich volgens Macron "verdedigt" tegen een "terroristische aanval". Rusland daarentegen zou zijn uitgesloten als land, omdat het een "oorlog van agressie" voert in Oekraïne. "Men kan het oneens zijn met Israël over de manier om te reageren en zich te beschermen, maar men kan niet zeggen dat Israël een aanvaller is", aldus Macron. Het is een visie die door een groot deel van de wereld niet zal worden gedeeld. Met alle risico's van dien. De Franse president kwam deze week met het idee voor een wapenstilstand tijdens de Olympische Spelen. Zoiets was in de oudheid traditie. Rusland regeerde sceptisch. Hoe er in Israël over wordt gedacht is niet bekend.

Door: Foto: kokotron bcm (cc)

Closing Time | The Architect

, door

Had je dat al gehoord, Richard Rogers is overleden.

-Uh, Richard Rogers, nee, in welke band speelde hij?

Nee, Richard Rogers was een architect.

-Een architect, jahnee, dat hou ik niet echt bij.

Maar hij was de architect van het Centre Pompidou in –

-Parijs! Maar dat ken ik, geweldig gebouw! Ik zag het voor het eerst als puber en was gelijk verkocht. Heerlijk die dwarsliggerij, alles lekker binnenstebuiten, alles andersom. De verwarmingsbuizen, de riolering, gewoon zichtbaar aan de buitenkant. Hoe kom je erop. Ik keek mijn ogen uit. En er was dat dakterras waar ik samen met een vriend, nog een jointje gerookt heb, daarna begreep ik dat gebouw, en de kunst daar, nog beter. En volgens mij begreep dat gebouw mij ook toen wat beter,  dacht ik. Fantastisch gebouw. Geweldige architect.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: nebojsa mladjenovic (cc)

Een test voor Macron

, door

ELDERS - De Franse president Macron heeft gisteravond in een speciale tv-uitzending het Franse volk toegesproken over het coronavirus. Hij had veel lof voor het personeel van de ziekenhuizen, kondigde maatregelen aan voor de getroffen bedrijven, en zei dat alle onderwijsinstellingen vanaf maandag worden gesloten en dat kinderen van ouders die niet gemist kunnen worden elders worden opgevangen. Verder deed hij een beroep op de Fransen om de hygiënische adviezen ter harte te nemen, waar mogelijk ouderen te helpen en bovenal in deze crisis als natie verenigd te blijven. De verkiezingen gaan zondag gewoon door.

Twee jaar geleden won Emmanuel Macron met zijn beweging La République en Marche (LREM) in een stormachtige campagne de presidentsverkiezingen. In de vlak daarop volgende parlementsverkiezingen behaalde LREM een flinke meerderheid. Bij de Europese verkiezingen vorig jaar werd LREM in de coalitie Renaisssance, bij een opkomst van krap 50%, nog de tweede partij na Le Pen’s Rassemblement National (RN). Maar Macron’s populariteit is de afgelopen jaren flink gedaald, mede onder invloed van de gele hesjesbeweging. Zondag zullen de locale verkiezingen laten zien hoe sterk Macron en de LREM nog staan.

LREM is een beweging die Macron aan de macht heeft geholpen. Maar wat is de betekenis van de partij in het dagelijkse leven op het niveau van de locale politiek? De partij heeft behoorlijk wat moeite gehad met het vinden van kandidaten. LREM doet in slechts een kwart van de gemeentes met meer dan 10.000 inwoners mee. In slechts twee van de tien grootste steden, waar LREM voor nationale verkiezingen veel succes had, maakt de kandidaat van Macron’s partij kans op een burgemeesterspost. De oudere partijen, zoals de centrum-rechtse Les Républicains (LR), de socialisten, de Groenen en RN doen het nog steeds goed. Het roept de vraag op of de vervanging van een klassieke politieke partij door een losse beweging die zich uitsluitend concentreert op campagnes een goede keus is geweest.

Foto: © Sargasso logo Goed volk

Notre-Dame: middeleeuwse wetenschap, muziek en legenden

, door

Ik ben altijd geneigd de Notre-Dame van Parijs in kwantitatieve en niet in kwalitatieve termen te beschrijven. De kerk mag dan een uniek voorbeeld zijn van vroeg-gotische bouwkunst, verder is alles gewoon alleen maar groot. De kerk zelf is groot, het hoofdorgel is groot maar klinkt niet echt mooi en er is in de loop der tijd het nodige aan gesleuteld, net als aan de kerk zelf.

In 1845 heeft de thans omstreden architect Eugène Viollet-le-Duc de kathedraal volgens de mode van die tijd behoorlijk opgeleukt, bijvoorbeeld met de vieringtoren, de ‘Flèche’, die bij de recente brand zo dramatisch brandend neerstortte en die tot mijn persoonlijke voldoening niet als zodanig herbouwd zal worden.

Daarnaast is de Notre-Dame naast een enorme toeristische trekpleister (gemiddeld 10 miljoen bezoekers per jaar) symbool van Parijs – alsof de Eiffeltoren nooit gebouwd is – of zelfs van geheel Frankrijk, een stuk Frans chauvinisme waar wij Nederlanders, op de francofielen na, toch weinig mee hebben. Er zijn diverse kerken in Parijs en kathedralen in Frankrijk die als gebouw fraaier en interessanter zijn en belangwekkender kunstschatten en orgels bevatten. Voor mij schuilt de waarde van de Notre Dame van Parijs in heel andere dingen en daarvoor ga ik terug naar zijn tijd van ontstaan, de Middeleeuwen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Notre Dame

, door

In Parijs brandde een iconische kerk af. Daar zal dit jaar geen Pasen gevierd worden. Een enkeling begon likkebaardend aan het betoog dat dit zijn stookpaardje bevestigde over de joods-christelijke teloorgang, die dan wel door de moslims dan wel door de eigen elites bewerkstelligd wordt (daar is men in die kringen nog niet uit, of de islam een zelfstandige vernietingskracht is of slechts een instrument in handen van de westerse bovenklasse).

Enfin, het vuur greep om zich heen, maar de belangrijkste kunstschatten werden gered en de hoofdconstructie bleef fier overeind staan. Ik zag een metafoor voor iets anders. Je kunt stoken wat je wilt, en je kunt bij vlagen succes hebben met je self fulfilling prophecy van de ondergang, maar het bouwwerk zal blijven staan en sneller hersteld worden dan je kunt bevroeden. Dat is waar het Paasverhaal over gaat.

Foto: Mat McDermott (cc)

Na Parijs, Plan B voor het klimaat

, door

De uitkomsten van de klimaattop in Parijs was een teleurstelling, meent Leo van Lierop. Tijd voor een ambitieus opt-in plan dat CO2 per ton belast.

Nu de klimaattop in Parijs voorbij is en het allemaal redelijk bezonken is, moeten we ons afvragen wat het ons allemaal heeft gebracht. Er is immers door alle landen heftig geapplaudisseerd en er is een doelstelling van 2°C afgesproken, zelfs de 1.5°C grens wordt nu erkend. Tot zo ver het goede nieuws. Ga je verder kijken dan moet je constateren dat het allemaal bestaat uit losse nationale beloftes waarvan je nog moet afwachten wat ze er mee gaan doen. Van gezamenlijke afspraken zoals het gelijk trekken van de uitstoot per hoofd van de bevolking, of een gezamenlijke prijsheffing op CO2 uitstoot of het aanpakken van het internationaal transport is geen sprake.

Dit alles gebeurt met de wetenschap dat we afstevenen op 3.5°C opwarming per 2100 zonder enig zicht op temperatuur stabilisatie. Noem me maar een pessimist maar ik ben dan ook van mening dat het Plan-A van Parijs flink te kort schiet en dat het ingeslagen pad er een is waar we het niet mee gaan redden. Landen worden het in een wereld (die steeds grimmiger en grimmiger aan het worden is) nooit met elkaar eens. Na 21 COP’s is het tijd voor andere maatregelen, tijd voor Plan-B!

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Concentrische cirkels om terrorisme

, door

Er komt nooit een eind aan terrorisme. Deze keer was het in Parijs, maar het had ook in Nederland of elders in de wereld kunnen zijn. Eigenlijk is het geen nieuws meer want de verhalen zijn voorspelbaar: de roep om verscherpte maatregelen, meer controle aan de grenzen, meer politie, enz. enz. Het is vooral gunstig voor de antiterreur industrie, want die verdienen er goed aan en het is koren op de molen van populisten, conservatieven en islamhaters.

‘Moslims nemen afstand’, maar wat maakt dat nog uit? Edge heeft waarschijnlijk gelijk als hij twittert: ‘de rest van het jaar zal men op hoge toon blijven vragen waarom ze die aanslagen nooit veroordeeld hebben.’ Dit soort oproepen zijn bovendien meer een soort subtiele uiting van vooroordelen.

Ik volg het allemaal niet meer, want het maakt niets uit, het is voorspelbaar en doodvermoeiend. Mijn gedachten vooral gaan uit naar de slachtoffers, maar ook dat is gratuit want hun leed wordt er niet minder om.

Wat te doen?

De enige vraag die mij boeit is: wat doe je er aan? Het zal hopelijk iedereen toch wel duidelijk zijn dat veiligheidsmaatregelen niet of nauwelijks helpen. Idioten die slechte dingen willen, krijgen uiteindelijk toch wel hun zin. En helaas heeft de wereld geen gebrek aan idioten die fanatiek genoeg zijn in hun overtuiging dat zij de wereld moeten redden door onschuldige mensen te mensen te vermoorden. Er is altijd wel een gek met een mes of een pistool. Er slippen altijd wel enkele door mazen van het net, hoe nauw het ook wordt gespannen. Bovendien zou dat het einde van de rechtsstaat zijn. Dat moeten we niet willen.

Quote du Jour

Quote du Jour: David van Reybrouck en de nietigheid van het terrorisme

, door

In zijn column van gisteren spreekt David van Reybrouck Hollande aan en uit hij zijn afkeer van de oorlogstaal die uitgeslagen wordt naar aanleiding van ‘Parijs’. Hij vergelijkt het met de oorlogstaal na 11 september, die leidde tot de inval in Irak, zonder welke inval volgens hem IS geen kans had gekregen te ontstaan. Sowieso een analyse waar ik mij in kan vinden, maar dan komt het:

Het perscommuniqué van IS roemde “de minutieus gekozen plekken” van de aanslagen, uw eigen diensten beklemtonen ook het professionalisme van de plegers, wat dat betreft spreken jullie dezelfde taal. Maar daar lijkt het toch niet op? De drie die naar het Stade de France gingen waar u de vriendschappelijke voetbalmatch tegen Duitsland bijwoonde, leken wel amateurs. Kennelijk wilden ze binnendringen, misschien wel om een aanslag op u te plegen, dat kan. Maar wie zichzelf opblaast naast een McDonald’s en slechts één iemand meesleurt in de dood is een slechte terrorist. Wie met drie zelfmoordaanslagen slechts vier doden maakt, terwijl er even later een mensenmassa van 80.000 mensen naar buiten kwam, is een prutser. Wie met vier kompanen een zaal wil uitmoorden maar niet eens de nooduitgang blokkeert, is geen strategisch genie.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Volgende