Een test voor Macron

De Franse president Macron heeft gisteravond in een speciale tv-uitzending het Franse volk toegesproken over het coronavirus. Hij had veel lof voor het personeel van de ziekenhuizen, kondigde maatregelen aan voor de getroffen bedrijven, en zei dat alle onderwijsinstellingen vanaf maandag worden gesloten en dat kinderen van ouders die niet gemist kunnen worden elders worden opgevangen. Verder deed hij een beroep op de Fransen om de hygiënische adviezen ter harte te nemen, waar mogelijk ouderen te helpen en bovenal in deze crisis als natie verenigd te blijven. De verkiezingen gaan zondag gewoon door. Twee jaar geleden won Emmanuel Macron met zijn beweging La République en Marche (LREM) in een stormachtige campagne de presidentsverkiezingen. In de vlak daarop volgende parlementsverkiezingen behaalde LREM een flinke meerderheid. Bij de Europese verkiezingen vorig jaar werd LREM in de coalitie Renaisssance, bij een opkomst van krap 50%, nog de tweede partij na Le Pen's Rassemblement National (RN). Maar Macron's populariteit is de afgelopen jaren flink gedaald, mede onder invloed van de gele hesjesbeweging. Zondag zullen de locale verkiezingen laten zien hoe sterk Macron en de LREM nog staan. LREM is een beweging die Macron aan de macht heeft geholpen. Maar wat is de betekenis van de partij in het dagelijkse leven op het niveau van de locale politiek? De partij heeft behoorlijk wat moeite gehad met het vinden van kandidaten. LREM doet in slechts een kwart van de gemeentes met meer dan 10.000 inwoners mee. In slechts twee van de tien grootste steden, waar LREM voor nationale verkiezingen veel succes had, maakt de kandidaat van Macron's partij kans op een burgemeesterspost. De oudere partijen, zoals de centrum-rechtse Les Républicains (LR), de socialisten, de Groenen en RN doen het nog steeds goed. Het roept de vraag op of de vervanging van een klassieke politieke partij door een losse beweging die zich uitsluitend concentreert op campagnes een goede keus is geweest.

Door: Foto: nebojsa mladjenovic (cc)

Closing Time | The Architect

, door

Had je dat al gehoord, Richard Rogers is overleden.

-Uh, Richard Rogers, nee, in welke band speelde hij?

Nee, Richard Rogers was een architect.

-Een architect, jahnee, dat hou ik niet echt bij.

Maar hij was de architect van het Centre Pompidou in –

-Parijs! Maar dat ken ik, geweldig gebouw! Ik zag het voor het eerst als puber en was gelijk verkocht. Heerlijk die dwarsliggerij, alles lekker binnenstebuiten, alles andersom. De verwarmingsbuizen, de riolering, gewoon zichtbaar aan de buitenkant. Hoe kom je erop. Ik keek mijn ogen uit. En er was dat dakterras waar ik samen met een vriend, nog een jointje gerookt heb, daarna begreep ik dat gebouw, en de kunst daar, nog beter. En volgens mij begreep dat gebouw mij ook toen wat beter,  dacht ik. Fantastisch gebouw. Geweldige architect.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: © Sargasso logo Goed volk

Notre-Dame: middeleeuwse wetenschap, muziek en legenden

, door

Ik ben altijd geneigd de Notre-Dame van Parijs in kwantitatieve en niet in kwalitatieve termen te beschrijven. De kerk mag dan een uniek voorbeeld zijn van vroeg-gotische bouwkunst, verder is alles gewoon alleen maar groot. De kerk zelf is groot, het hoofdorgel is groot maar klinkt niet echt mooi en er is in de loop der tijd het nodige aan gesleuteld, net als aan de kerk zelf.

In 1845 heeft de thans omstreden architect Eugène Viollet-le-Duc de kathedraal volgens de mode van die tijd behoorlijk opgeleukt, bijvoorbeeld met de vieringtoren, de ‘Flèche’, die bij de recente brand zo dramatisch brandend neerstortte en die tot mijn persoonlijke voldoening niet als zodanig herbouwd zal worden.

Daarnaast is de Notre-Dame naast een enorme toeristische trekpleister (gemiddeld 10 miljoen bezoekers per jaar) symbool van Parijs – alsof de Eiffeltoren nooit gebouwd is – of zelfs van geheel Frankrijk, een stuk Frans chauvinisme waar wij Nederlanders, op de francofielen na, toch weinig mee hebben. Er zijn diverse kerken in Parijs en kathedralen in Frankrijk die als gebouw fraaier en interessanter zijn en belangwekkender kunstschatten en orgels bevatten. Voor mij schuilt de waarde van de Notre Dame van Parijs in heel andere dingen en daarvoor ga ik terug naar zijn tijd van ontstaan, de Middeleeuwen.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Notre Dame

, door

In Parijs brandde een iconische kerk af. Daar zal dit jaar geen Pasen gevierd worden. Een enkeling begon likkebaardend aan het betoog dat dit zijn stookpaardje bevestigde over de joods-christelijke teloorgang, die dan wel door de moslims dan wel door de eigen elites bewerkstelligd wordt (daar is men in die kringen nog niet uit, of de islam een zelfstandige vernietingskracht is of slechts een instrument in handen van de westerse bovenklasse).

Enfin, het vuur greep om zich heen, maar de belangrijkste kunstschatten werden gered en de hoofdconstructie bleef fier overeind staan. Ik zag een metafoor voor iets anders. Je kunt stoken wat je wilt, en je kunt bij vlagen succes hebben met je self fulfilling prophecy van de ondergang, maar het bouwwerk zal blijven staan en sneller hersteld worden dan je kunt bevroeden. Dat is waar het Paasverhaal over gaat.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Mat McDermott (cc)

Na Parijs, Plan B voor het klimaat

, door

De uitkomsten van de klimaattop in Parijs was een teleurstelling, meent Leo van Lierop. Tijd voor een ambitieus opt-in plan dat CO2 per ton belast.

Nu de klimaattop in Parijs voorbij is en het allemaal redelijk bezonken is, moeten we ons afvragen wat het ons allemaal heeft gebracht. Er is immers door alle landen heftig geapplaudisseerd en er is een doelstelling van 2°C afgesproken, zelfs de 1.5°C grens wordt nu erkend. Tot zo ver het goede nieuws. Ga je verder kijken dan moet je constateren dat het allemaal bestaat uit losse nationale beloftes waarvan je nog moet afwachten wat ze er mee gaan doen. Van gezamenlijke afspraken zoals het gelijk trekken van de uitstoot per hoofd van de bevolking, of een gezamenlijke prijsheffing op CO2 uitstoot of het aanpakken van het internationaal transport is geen sprake.

Dit alles gebeurt met de wetenschap dat we afstevenen op 3.5°C opwarming per 2100 zonder enig zicht op temperatuur stabilisatie. Noem me maar een pessimist maar ik ben dan ook van mening dat het Plan-A van Parijs flink te kort schiet en dat het ingeslagen pad er een is waar we het niet mee gaan redden. Landen worden het in een wereld (die steeds grimmiger en grimmiger aan het worden is) nooit met elkaar eens. Na 21 COP’s is het tijd voor andere maatregelen, tijd voor Plan-B!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Concentrische cirkels om terrorisme

, door

Er komt nooit een eind aan terrorisme. Deze keer was het in Parijs, maar het had ook in Nederland of elders in de wereld kunnen zijn. Eigenlijk is het geen nieuws meer want de verhalen zijn voorspelbaar: de roep om verscherpte maatregelen, meer controle aan de grenzen, meer politie, enz. enz. Het is vooral gunstig voor de antiterreur industrie, want die verdienen er goed aan en het is koren op de molen van populisten, conservatieven en islamhaters.

‘Moslims nemen afstand’, maar wat maakt dat nog uit? Edge heeft waarschijnlijk gelijk als hij twittert: ‘de rest van het jaar zal men op hoge toon blijven vragen waarom ze die aanslagen nooit veroordeeld hebben.’ Dit soort oproepen zijn bovendien meer een soort subtiele uiting van vooroordelen.

Ik volg het allemaal niet meer, want het maakt niets uit, het is voorspelbaar en doodvermoeiend. Mijn gedachten vooral gaan uit naar de slachtoffers, maar ook dat is gratuit want hun leed wordt er niet minder om.

Wat te doen?

De enige vraag die mij boeit is: wat doe je er aan? Het zal hopelijk iedereen toch wel duidelijk zijn dat veiligheidsmaatregelen niet of nauwelijks helpen. Idioten die slechte dingen willen, krijgen uiteindelijk toch wel hun zin. En helaas heeft de wereld geen gebrek aan idioten die fanatiek genoeg zijn in hun overtuiging dat zij de wereld moeten redden door onschuldige mensen te mensen te vermoorden. Er is altijd wel een gek met een mes of een pistool. Er slippen altijd wel enkele door mazen van het net, hoe nauw het ook wordt gespannen. Bovendien zou dat het einde van de rechtsstaat zijn. Dat moeten we niet willen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour

Quote du Jour: David van Reybrouck en de nietigheid van het terrorisme

, door

In zijn column van gisteren spreekt David van Reybrouck Hollande aan en uit hij zijn afkeer van de oorlogstaal die uitgeslagen wordt naar aanleiding van ‘Parijs’. Hij vergelijkt het met de oorlogstaal na 11 september, die leidde tot de inval in Irak, zonder welke inval volgens hem IS geen kans had gekregen te ontstaan. Sowieso een analyse waar ik mij in kan vinden, maar dan komt het:

Het perscommuniqué van IS roemde “de minutieus gekozen plekken” van de aanslagen, uw eigen diensten beklemtonen ook het professionalisme van de plegers, wat dat betreft spreken jullie dezelfde taal. Maar daar lijkt het toch niet op? De drie die naar het Stade de France gingen waar u de vriendschappelijke voetbalmatch tegen Duitsland bijwoonde, leken wel amateurs. Kennelijk wilden ze binnendringen, misschien wel om een aanslag op u te plegen, dat kan. Maar wie zichzelf opblaast naast een McDonald’s en slechts één iemand meesleurt in de dood is een slechte terrorist. Wie met drie zelfmoordaanslagen slechts vier doden maakt, terwijl er even later een mensenmassa van 80.000 mensen naar buiten kwam, is een prutser. Wie met vier kompanen een zaal wil uitmoorden maar niet eens de nooduitgang blokkeert, is geen strategisch genie.

Waan van de dag

Vanity Fair beschuldigd van verzinnen antisemitische meute in Parijs

, door

According to an investigation published in the magazine’s August edition, Chief Rabbi Michel Gugenheim, 65, was said to have heard the ‘axe’ and ‘iron bar’ wielding mob chanting: ‘Hitler was right’ and ‘Jews get out of France’.

He was then rescued by anti-terrorist commandos […]

But, despite the detail offered by Ms Brenner, Jewish groups and Paris police and prosecutors have united in branding her claims as false.

Volgende