Gaat het wel goed met de lokale democratie?

Volgend jaar zijn er op woensdag 18 maart gemeenteraadsverkiezingen. De voorbereidingen daarvoor zijn dit najaar gestart met het schrijven van programma’s en het zoeken van kandidaten. Dat laatste is op sommige plekken geen eenvoudige opgave. Wie wil er nog in de raad na al die ophef over uit de hand gelopen raadsvergaderingen en bedreigingen aan het adres van raadsleden, wethouders en burgemeesters? Elisabeth van Oostrum, voormalig raadslid, wethouder en ambtenaar in verschillende Utrechtse en Gelderse gemeenten deelt haar ervaringen en lessen in het boek Dilemma’s in het gemeentehuis. Het is een interessant en waardevol boek voor oude en nieuwe raadsleden in niet al te grote gemeenten. Het roept ook vragen op over de stand van zaken in onze democratie op lokaal niveau. Van Oostrum begon haar politieke carrière dertig jaar geleden als raadslid voor D66 in Leersum. Ze heeft ook als ambtenaar gewerkt in enkele andere gemeenten en was wethouder Maatschappelijke Zorg in de Gemeente Utrechtse Heuvelrug. In haar terugblik combineert ze praktische informatie over de werking van de Gemeenteraad en het ambtelijk apparaat met reflecties op haar eigen rol als raadslid, ambtenaar en wethouder. Het is een persoonlijk verhaal geworden met veel anekdotes uit de praktijk van het gemeentelijk bestuur en aanbevelingen voor alle betrokkenen. Daarbij ontbreekt ook de nodige zelfkritiek niet. Van Oostrum maakt duidelijk dat je als raadslid, ambtenaar of wethouder regelmatig met problemen te maken krijgt waarbij een simpele oplossing niet direct voorhanden is. Je maakt onvermijdelijk fouten. En aangezien je tijd nodig hebt om daarvan te leren is het grote verloop van raadsleden (15% in de afgelopen periode volgens een recente uitzending van Nieuwsuur) bepaald zorgelijk te noemen. Dilemma’s in het gemeentehuis maakt ook duidelijk dat de stand van zaken bij de lokale democratie ook in andere opzichten zorgelijk is te noemen. Dat begint al bij de representatie van burgers in de Gemeenteraad. Bij de laatste raadsverkiezingen was de opkomst net iets meer dan 50%. Een groot deel van de inwoners is dus niet vertegenwoordigd in het hoogste bestuursorgaan. Zorgelijker is nog de financiële situatie van de meeste gemeenten. Van Oostrum verwacht dat driekwart van de gemeenten in de problemen komt door een nieuw financieringssysteem dat in 2027 ingaat. Er komt een nieuwe verdeelsleutel die er toe leidt dat gemeenten 2,5 tot 3 miljard euro minder krijgen. De raad krijgt de keus tussen verhoging van de belastingen of bezuinigingen met als gevolg sluiting van voorzieningen. Waar het welvarende deel van de bevolking (dat wel stemt) het voor het zeggen heeft zal het laatste vaker uit de bus komen en dat kan leiden tot grotere sociale ongelijkheid. Eerder zijn al veel gemeenten in de problemen gekomen door de overheveling van rijkstaken (jeugdhulpverlening, zorg) die gepaard ging met bezuinigingen. Daarbij kwam de noodlottige invoering van marktwerking die voor veel zorgbehoevenden leidde tot een inefficiënte bureaucratische puinhoop. Meer taken moeten worden uitgevoerd met minder geld en een overmaat aan soms onbetrouwbare externe partijen. Er is daarbij in de afgelopen jaren al zoveel beleid vastgelegd dat de ruimte voor de Gemeenteraad om zelf keuzes te maken steeds verder is ingekrompen. Een apart verhaal vormen de zogenaamde gemeenschappelijke regelingen. Een groot deel van de gemeentelijke taken is belegd bij regionale samenwerkingsverbanden  zoals de Veiligheidsregio, de GGD, Dienst Werk en Inkomen en vele andere voor de inwoners uitermate relevante instanties. Van Oostrum noemt dat ‘verlengde lokaal bestuur’ een valkuil voor raadsleden en wethouders. De individuele gemeente heeft weinig invloed op de uitvoering van deze taken. Het bestuur is getrapt samengesteld uit de wethouders van de betrokken gemeenten. Veel keuzevrijheid is er niet, constateert Van Oostrum. ‘Het is een bedreiging voor de lokale democratie’. Daarbij komt nog de sterk in omvang toegenomen publiek-private samenwerking in gemeenten. Vooral tijdelijk ingehuurde consultants en specialisten hebben een invloed op het beleid die zeker door nieuwe raadsleden moeilijk is te pareren. De afbrokkeling van de lokale democratie wordt verder nog bevorderd door de schaalvergroting vanwege gemeentelijke herindelingen. De gemeente Utrechtse Heuvelrug is een samenvoeging van vijf oorspronkelijke gemeentes: Driebergen, Doorn, Maarn, Amerongen en Leersum. De afstand tussen bestuur en burger is daarmee aanzienlijk vergroot. Er zijn vele goede redenen genoemd voor deze schaalvergroting, maar daarbij hoorde niet de versterking van de lokale democratie. Veel pogingen om net als in grote steden de participatie van de bevolking via wijk- of dorpsraden en commissies te vergroten hebben deze ontwikkeling niet kunnen compenseren. Daarbij komt de afnemende betekenis van de lokale politieke partij als vereniging van kiezers. Terwijl kiezers via deze weg in het verleden nog enig invloed konden uitoefenen op hun lokale volksvertegenwoordigers is de politieke partij deze functie op veel plaatsen kwijtgeraakt. De vereniging van kiezers is op veel plaatsen langzaam maar zeker veranderd in een campagnebureau voor verkiezingen. Met snel wisselende spelers die het druk hebben met scouting van kandidaten en het zoeken van vrijwilligers voor de verspreiding van verkiezingsfolders. Elisabeth van Oostrum, Dilemma's in het gemeentehuis; belevenissen en beschouwingen van een gemeenteraadslid/ambtenaar/wethouder. Uitgeverij Eburon, Utrecht, 2025. Prijs €19,95.

Closing Time | Hangar 18

In de categorie ‘ongelooflijk dat dit nog nooit een Closing Time was’, presenteer ik aan u: Megadeth, met Hangar 18. Het nummer is van hun magnum opus Rust in Peace, en zoals het alleraardigste clipje laat zien gaat het over de landing van aliens bij Roswell, in 1947. Wel vaker een bron van inspiratie voor muziek, overigens.

Dat ze voor zo’n clipje dan stukken uit een mooi nummer zijn gaan knippen om het Mtv-waardig te maken, dat was toch eigenlijk een misdaad tegen de muzikaliteit, dus hieronder nog een keer de volledige versie.

Foto: Wilma Lankhorst aan tafel met de familie Ter Borch in ANNO Museum © foto Roly Teunissen.

Kunst op Zondag tips voor in de kerstvakantie

MEDEDELING - Voor wie in de kerstvakantie nog een uitje zoekt, heeft Kunst op Zondag een aantal tips. De thema’s van de aangeboden exposities zijn zeer divers: van Europees Realisme tot Chagall, van de familie Ter Borch tot Fong Leng. En voor een dag met kinderen of kleinkinderen is er de Microkosmos, de wereld in een Wunderkammer. Laat je verrassen en maak er samen mooie dagen van.

Gorssel Zaalimpressie Moderne Buitenwereld © foto Wilma_Lankhorst

Zaalimpressie Moderne Buitenwereld bij European Realities © foto Wilma Lankhorst.

European Realities in Gorssel

Het team van Museum MORE in Gorssel sluit de viering van het 10-jarig bestaan van het museum af met de tentoonstelling ‘European realities’ . In deze tentoonstelling ligt de focus op de schilderkunst in Europa tijdens het Interbellum: de periode tussen de twee wereldoorlogen. De schilderkunst krijgt in de jaren 1919-1939 in elk land een eigen gezicht. In European Realities ontdek je bijna 80 neorealistische topstukken uit maar liefst 20 landen. Dit aantal is aangevuld met negen werken uit de eigen collectie.

v.l.n.r. Matrosenstraat (1923) © Niklaus Stoecklin; Vanuit het Centrale Paleis (1933) en Bergsundkwartier-© Torsten Jovinge © foto Wilma_Lankhorst.

v.l.n.r. Matrosenstraat (1923) © Niklaus Stoecklin; Vanuit het Centrale Paleis (1933) en Bergsundkwartier-© Torsten Jovinge © foto Wilma Lankhorst.

Kijkje over de grens

Museum MORE richt zich voor haar vaste collectie vooral op realistische kunst uit de 20ste en 21ste eeuw uit Nederland. In de tijdelijke tentoonstellingen kijkt het team graag over de grens. Zo waren ze in 2023 aanwezig op een internationaal symposium over realisme in de Europese kunst, georganiseerd door twee Duitse musea, Kunstsammlungen Chemnitz  en Museum Gunzenhauser. Hun doel was om de mooiste realistische schilderijen uit het Interbellum in Europa samen te brengen in één grote overzichtstentoonstelling. Tijdens dit symposium werden de eerste contacten gelegd voor de jubileumtentoonstelling European realiteit. 

Foto: DL314 Lin on Unsplash

Zaterdag Nacht C🌟medy

🌟 Kers🌲verhaal 🌟

Losjes gebaseerd op Joppiesaus vers 25:12

Ok, om dan toch maar die godverdomde kerstsfeer erin te rammen bij zuur links, want nu is atheïst zijn weer trending, maar Jezus werd toch geboren en toen kon Maria zich nog niet door een menigte heenworstelen die moordenaar riepen, om bij de deur van de abortuskliniek te komen.

Dus in Godsnaam dan maar, dat kind eruit geperst in zo’n agrarische faciliteit, en vanaf dat moment geen dag meer zonder oorlog geweest. Want er waren ook die kut Marokkanen die zich maar niet wilde laten bekeren, wat rijmt op assimileren.

En ja, ok dat is lullig maar Jezus is er wel op afgerekend door Yeşilgöz, die hem aan het kruis getackt heeft met het professionele Novus tackerpistool J-666 made in Israël, ook ff aan de loop heeft geblazen. Want ja, iedere Palestijn is er toch 1.

Met onze christenfluisteraar Bontebal kunnen we verwijdering van abortus uit het Wetboek van Strafrecht wel op onze fatsoenlijke onderbuik gaan schrijven dus dat zuigt behoorlijk, maar Jezus is wel dood ! En best hardcore ook, dus denk daar dan aan als je naar dat sprankje kerst emo zoekt 🙌🏼🔨

The end ( voor Jezus dan )

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | 🇵🇸 Rap Shar3 | Voice From Palestine

صوت من فلسطين

Voice From Palestine

A sea of blood in a dream, Atradm Our pediatrics Why did you remove the grapevine ?

In a dream, Atradm Our pediatrics

Why did you remove the grapevine ?
Because I am defending my country

We meet an attacker who does not tolerate
They are all shamefull, and I have my weapon at my side

So we said, ” I and my family are martyrs Sorry my son, they took you away early

Zevenvinkers kunnen Zomergasten betalen

Hoe krachtig en stilistisch prachtig Joris Luyendijk zijn woede over de aanvallen op de NPO en het wegbezuinigen van Zomergasten ook uit, er valt het nodige op af te dingen.

OPINIE - Onder de kop Zomergasten weg? Alleen vanwege pestbezuinigingen schrijft Joris Luyendijk in NRC in een prachtige stijl zijn ongenoegen van zich af over het opheffen van het programma per 2027. Het is volgens hem een coup van rechts om een fantastisch programma, dat van groot belang is voor de cultuur en democratie, de nek om te draaien. Evenzeer voor de hele bezuiniging op de NPO.

Lubach sneuvelde al bij de NPO. Bij RTL voelt het programma bepaald niet als een vis in het water. De VPRO en NPO boden, vermoed ik, een passender omgeving voor Lubach. Cultuur telt. Dat is moeilijk in cijfers uit te drukken. Te veel bezuinigen op de publieke omroep tast onmiskenbaar de cultuur aan, maar het is moeilijk hard te maken wat ‘te veel’ is. De NPO zelf zou dat, inclusief transparantie over kosten per programma, beter moeten doen.

Democratisch onmisbaar of elitair vermaak?

Dat brengt ons op een bijzonder argument van Luyendijk: “Degenen die in dit land de moeilijke beslissingen moeten nemen, hebben niet alleen goede informatie nodig, maar ook verrassende inzichten, bespiegeling en vertraging. Hier is Zomergasten voor…Kunstenaars, wetenschappers, denkers en onderzoekers bereiken met hun werk doorgaans enkele tienduizenden bezoekers of lezers. Impact maak je door op de publieke omroep over je werk te vertellen.”

‘Wat elitair’ is een te gemakkelijk etiket op dit argument, maar ook onnodig. Zijn bewering houdt domweg geen stand. Het medialandschap, niet enkel de weekendkranten van NRC (met New York Times!), Volkskrant, AD, Telegraaf en regionale titels, maar ook opinie-uitgaven, 1Vandaag, RTL Nieuws, Nieuwsuur en uitstekende online nieuwsbrieven (om nog niet te spreken over iets als boeken), bieden bij elkaar veel rijkere informatie – en verrassende inzichten, bespiegeling en wellicht zelfs ‘vertraging’ – dan de verhalen en fragmenten van de Zomergasten.

Laten we eerlijk en nuchter zijn: Zomergasten is een doorgaans fijn programma, maar voornamelijk amusement voor ‘zevenvinkers’ (term van Luyendijk zelf). Daar moet ruimte voor zijn op de treurbuis (van Gerrit Komrij), en hoe dan ook heeft de omgeving van de publieke omroep een culturele toegevoegde waarde.

Kosten en kijkcijfers van Zomergasten

Volgens betrouwbare bronnen kostte het programma de VPRO in 2025 900.000 euro. Dat is veel, vooral een gevolg van dure rechten voor tv-fragmenten. Echter, het behelst zes afleveringen van drie uur, wat op 50.000 euro per uur komt. Dat is gemiddeld voor de NPO. Ter vergelijking: een Vpro-uitzending van het geschrapte Tegenlicht van 50 minuten kostte 75.000 euro.

Echter, het aantal kijkers daalde gestaag. De kijkcijfers van Zomergasten in deze tabel hebben Dwarka Berloth en collega’s van het Nationaal Media Onderzoek bereidwillig verzameld, voor willekeurig opgegeven jaren (de rest doe ik nog een keer). De researchafdeling van NPO zegt dat er per uitzending 30.000 uitgesteld-kijkers via de app bijkwamen. De namen van gasten heb ik eraan toegevoegd vanuit een mooie lijst op Wikipedia. De presentatoren waren Thomas Erdbrink (2016), Janine Abbring (2017, deed ook het uitstekende Wintergasten), variërende presentatoren in plaats van Theo Maassen (2024) en Griet Op De Beeck (2025).

In de jaren 2000 en begin 2010 haalden veel afleveringen 700.000 tot 1.000.000 kijkers, met een uitschieter voor Youp van 1,3 miljoen. Mark Rutte en Eberhard van der Laan waren goed voor ongeveer 1 miljoen live kijkers. Nadien zakte het gemiddelde naar een half miljoen of minder. In het seizoen 2024 werd zelf bericht over een kijkcijfernachtmerrie voor Zomergasten.

Khader, Bokma, Kuper en Crutzen

De schurende prachtuitzending met Sakir Khader, door Luyendijk zelf geïnterviewd, bracht het dieptepunt met gemiddeld 150.000 live kijkers. Maar de even recalcitrante en onderhoudende Pierre Bokma haalde daarop het drievoudige. In 2025 steeg de kijkdichtheid gemiddeld weer, met kwalitatief als hoogtepunt Simon Kuper en dieptepunt Eva Crutzen.

Welke uitzendingen van Zomergasten voldeden aan de hoge kwalificaties die Luyendijk eraan toekent? (Overigens zeggen uitgestelde kijkcijfers nog meer over kwaliteit dan de live cijfers. De eerste zijn op aanbevelingen op grond van kwaliteit gebaseerd, live kijken meer op verwachtingen.)

De redactie was bezig met herijking van Zomergasten toen de bijl viel. De NPO-leiding doet suggesties, de omroepen beslissen. In dit geval namen de VPRO-hoofdredactie en directie het besluit. De redactie stond buitenspel. Eerder verhaalde in dit marathoninterview documentairemaker Roel van Broekhoven hoe de VPRO – die hij verruilt voor RTL – van een dominante ‘makersomroep’ tot een ‘bureaucratie’ werd. De omroep telde begin 2025 237 ‘programmagebonden’ en 146 overige functies.

De druk op de creativiteit en het karakter van de VPRO is echter mede de ‘schuld’ van bezuinigingen. Analyse van de gedeponeerde jaarverslagen van afgelopen jaren leert over toenemende druk van de omroep om te voldoen aan criteria van kijkcijfers van de NPO. De omzet van 73 miljoen in 2023 daalde naar 69,5 miljoen in 2024, een gevolg van minder ‘geplaatste’ programma’s door NPO. Voor 2025 werd een tekort van bijna 6 ton voorzien.

Zevenvinkers en witte wijn

Zouden kijkers niet bij Videoland van RTL voortaan moeten kunnen betalen voor Zomergasten (en Lubach)? Het heeft geen pas te zeggen dat ze dan op zondagavonden maar ‘wat minder witte wijn moeten slurpen’, maar cijfers bieden ondersteuning: 150.000 euro per uitzending met 300.000 kijkers betekent 50 cent per uitzending per kijker. Voor een heel seizoen 3 euro, nog geen half flesje wijn. Dan moeten programma’s wel ‘on-demand’ worden aangeboden (net als krantenartikelen trouwens), een schone taak voor de nieuwe eigenaar van RTL, DPG Media.

De VPRO zou wellicht zelf bijdragen kunnen verzamelen voor behoud van programma’s, op een Substack-achtige wijze. Zomergasten en de VPRO horen bij het publieke bestel dat we moeten kunnen koesteren, maar het programma onmisbaar verklaren voor “degenen die in dit land de moeilijke beslissingen moeten nemen” is wel creatief verzonnen maar onzinnig.

Eventueel kan John de Mol met Talpa Zomergasten overnemen. Kan hij de democratie dienen met een tegenwicht voor het radicaal-rechtse Vandaag Inside. En vooruit, mag Linda Zomergasten presenteren. Als het programma wordt betaald met onderbrekende reclame, hebben wij fans de tijd om tussendoor even wijn bij te schenken.

[overgenomen van Netkwesties); screenshot: Sana Valiulina in Zomergasten met Jelle Brandt Corstius, juli 2024)
Foto: طفاف ابوماجدالسويدي on Unsplash

De andere kant van Saoedi-Arabië

De eerste belangrijke buitenlandse reis van Donald Trump afgelopen jaar na zijn inauguratie ging naar Saoedi-Arabië. In de NRC maakte Midden-Oosten expert Carolien Roelants duidelijk waarom: ‘De Saoedische kroonprins-sterke-man, Mohammed bin Salman, heeft Trump gekocht. Net zoals de vorige keer. Die eerste keer had MbS toegezegd voor 450 miljard dollar aan Amerikaanse spullen te kopen, vertelde Trump in januari. „Als Saoedi-Arabië nou nog eens voor 450 of 500 miljard zou kopen – we passen het aan voor de inflatie – dan zou ik waarschijnlijk gaan, denk ik”, zei hij. De kroonprins maakte er voor alle zekerheid 600 miljard van. Een schijntje voor wie van zijn land een wereldmacht wil maken.’ Vorige maand bracht MbS een tegenbezoek aan de VS. Op de agenda stonden de veiligheidsbanden tussen de VS en Saoedi-Arabië, wapendeals, handel en investeringen evenals Trumps ambitie om Saoedi-Arabië te laten toetreden tot de Abraham-akkoorden en de betrekkingen met Israël te normaliseren. 

Na afloop van dit bezoek ontstond grote verwarring over de omvang van de handelsdeals. Beide leiders beweerden dat Saoedi-Arabië 1 biljoen dollar in de VS zou investeren, maar dat werd later teruggebracht tot meer dan 300 miljard dollar. Enkele uren eerder had het Witte Huis een investering van 600 miljard dollar genoemd. Hoe dan ook, concludeert het Amerikaanse Fortune: ‘Trumps focus op buitenlandse directe investeringen in de VS is geen toeval. De voormalige vastgoedontwikkelaar hecht veel waarde aan transactionele economische overeenkomsten en heeft zichzelf gepositioneerd als de belangrijkste dealmaker van Amerika.’ En MbS is voor dat doel een zeer geschikte partner. Zij spreken als geldwolven en dictators dezelfde taal. 

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | C’est comme ça

Les Rita Mitsouko is een Franse band rond het duo Catherine Ringer en Fred Chichin, opgericht in 1979. Aanvankelijk traden ze op in kraakpanden, onder de naam Les Spratz.

‘C’est comme ça’, van hun tweede album The No Comprendo (1986), is waarschijnlijk hun bekendste liedje.

Na het overlijden van echtgenoot Chichin treed Ringer als solo-artiest op.

Big Brother Awards 2025

De Big Brother Awards worden elk jaar georganiseerd door Bits of Freedom.

Kandidaten zijn personen, bedrijven en overheden die grove inbreuken hebben gemaakt op de communicatievrijheid en privacy van burgers. Het zijn de ‘prijzen’ voor de grootste schenders van onze digitale rechten; misschien wel de minst begeerde prijs om te winnen!

Dit jaar zijn genomineerd: de Belastingdienst, Clinical Diagnostics Nederland, Microsoft, de Nationale Politie en de Verenighing Nederlandse Gemeenten.

Closing Time | Meryem Aboulouafa | 🇲🇦 مريم أبو الوفاء

Meryem Aboulouafa (1988)  Casablanca  Marokko, is een veelzijdige artiest die bekend staat om haar diepe connectie met muziek en schone kunsten.

Haar muzikale reis begon met vroege blootstelling aan de traditionele Marokkaanse melodieën en de geluiden van de iconische diva’s van de Arabische wereld.

Bovendien, beïnvloed door de muzikale smaak van haar vader, werd ze geïntroduceerd in de wereld van rockklassiekers, waaronder Neil Young , Rolling Stones en Pink Floyd , evenals prominente figuren in de Franse muziek zoals Edith Piaf , Jacques Brel en Georges Brassens.

Volgende