Kunst op Zondag | Ad van Denderen – Go No Go

Begin jaren 90 fotografeerde Ad van Denderen migranten en vluchtelingen die onderweg waren naar Europa, en de wegen die zij namen om een nieuw leven op te bouwen. Hij verbleef wekenlang in armoedige pensions in Istanbul, waar Pakistanen zich voorbereidde op hun doorreis naar Griekenland. En zag hoe mannen en vrouwen bij Tarifa in Spanje de branding uitliepen richting een nieuw, voor hen onbekend land. Immigranten aan wal gezet door Marokkaanse smokkelaars. Punta Paloma, Spanje 2001.  © Ad van Denderen Van Denderen zag in die jaren een schaduwwereld ontstaan van misbruik, maar ook veerkracht.  Migranten die bereid waren van alles te doen voor geld om verder te reizen of een leven te beginnen. Onderbetaald, zwaar veldwerk in Griekenland, in de kassen van Spanje, als prostituee langs de wegen van Italië. Prostituee nabij Napels, Italië 1999.  © Ad van Denderen Als documentaire fotograaf ging van Denderen deze mensen volgen in een deel van hun reis, niet om ze als slachtoffer neer te zetten maar om ze een gezicht te geven in hun vaak anoniem bestaan. Koerdische en Afghaanse vluchtelingen bij het opvangcentrum van het Rode Kruis, Sangatte, Frankrijk 2002. © Ad van Denderen Deze tocht leidde hem oa naar pensions, gevangenissen, opvanglocaties, asielcentra waar hij hun verhaal vertelt in kleur en zwart wit. Opvangcentrum van het Rode Kruis, Sangatte, Frankrijk 2002. © Ad van Denderen Van vaak dynamische reizen naar ook een strategische positie in de Spaanse duinen en zo wekenlang de aankomers observeerde met zijn lens, waar oa dit meer persoonlijk verhaal uit voortkomt. https://youtu.be/67w3x0sWraw?si=eLyHguQlRMkAmDHf Vijftien jaar lang documenteert van Denderen de levens van migranten, hun werkzaamheden, verblijfplaats, hun leven vastgelegd in een moment. Weinig lijkt veranderd. Nog steeds de boten met vluchtelingen en migranten vanuit oa Marokko richting Spaanse kust. Maar ook de weerstand vanuit de lokale bevolking die onverminderd doorgaat. Duitse demonstranten zoeken de confrontatie met bewoners van asielzoekers centrum Quedlinburg 1992. © Ad van Denderen En nog steeds het misbruik, ook vanuit de politiek zoals minister Paul van de VVD liet zien door hun grote sponsor Jumeaux Holding, (een grote aanbieder van 'flexibele huisvesting' voor arbeidsmigranten), belangrijker te vinden dan een meer veilig bestaan voor deze migranten mensen. Ad van Denderen heeft wellicht een vooruitziende blik gehad in zijn observaties en keuzes om vluchtelingen en migranten af te beelden in situaties waar wij zelden een inkijk hebben of hun verhaal. Turkse gastarbeiders in een pension, Winterslag, België 1988. © Ad van Denderen Ad van Denderen (Zeist, 7 oktober 1943) is een Nederlands documentaire-fotograaf. Hij publiceert onder meer in Geo, Stern, Vrij Nederland en The Independent. In zijn indrukwekkend fotoboek Go No Go, laat van Denderen zien dat migratie van alle tijden is en bovenal over mensen gaat. Het fotoboek Go No Go is oa te koop bij Bol.com en De Slegte.

Door: Foto: © Ad van Denderen - Go No Go

Quote du Jour | Coalitievorming hoeft geen probleem te zijn

Nederland is niet langer een land met veel politiek vertrouwen en een goed functionerende overheid, constateert democratie-onderzoeker Carolien van Ham in De Groene. Rond de eeuwwisseling bood de wereldkaart een aanblik van meer democratieën dan autocratieën, inmiddels is die verhouding weer omgedraaid. Onderzoekers als Van Ham wisselen internationaal gegevens uit en speuren naar verklaringen voor democratische erosie.

‘Naast een crisissituatie zijn polarisatie en vastgelopen bestuur ook een vaak terugkerende aanjager van democratische erosie. Polarisatie biedt een voedingsbodem voor wantrouwen tegen onafhankelijke instituties. Daarbij gaat het vooral om zogeheten affectieve polarisatie, oftewel de mate waarin mensen negatieve gevoelens hebben over mensen die andere politieke opvattingen hebben dan zijzelf.

Inhoudelijke polarisatie is op zichzelf niet zo’n probleem: in een democratie verschillen mensen nu eenmaal van mening en als politieke partijen inhoudelijk verschillende standpunten hebben, dan valt er tenminste wat te kiezen. Maar als affectieve polarisatie toeneemt, en mensen elkaar als tegenstander gaan zien, dan wordt het moeilijker om tot compromissen en besluiten te komen.

Het is misschien opmerkelijk, maar het valt in Nederland behoorlijk mee met de polarisatie, zeker als je kijkt naar de inhoud. Uit onderzoeken blijkt dat de inhoudelijke meningsverschillen onder burgers vele malen kleiner zijn dan die tussen politici of stemmen in de media, al is de affectieve polarisatie in Nederland wel toegenomen. Maar als Nederlandse burgers nu een coalitie moesten vormen, kwamen ze er waarschijnlijk prima uit.’

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Max Fischer on Pexels

Een achterhoedegevecht voor de eentaligheid

Het tij begint voorzichtig te keren. Waar het Nederlandse onderwijs de afgelopen decennia heeft gezucht onder een puur door de politiek afgedwongen eentaligheid – op school moest iedereen altijd en alleen maar Nederlands spreken, we waren toch potdorie in Nederland! – met rampzalige resultaten, begint men nu voorzichtig in te zien dat wat aandacht voor de realiteit – kinderen die thuis andere talen spreken hebben daarmee een enorm reservoir aan kennis dat we kunnen aanboren om hun Nederlands te verbeteren.

Maar onmiddellijk staan er dan mensen op die het negentiende-eeuwse ideaal van één volk heeft één taal niet willen opgeven. Zoals de psycholoog Iris Breetvelt in een stuk op Vakdidactiek Nederlands.

Alle middelen

De mensheid is op het grootste deel van de wereld op een volkomen natuurlijke manier meertalig – in veel samenlevingen in bijvoorbeeld Afrika spreekt iederéén meerdere talen en wisselt die moeiteloos af. Maar het gebruik van meer talen, vooral op school werd in de Nederlandse politiek sinds ongeveer het begin van deze eeuw vooral als probleem gezien – iets wat maar zou leiden tot alles waar iederee bang voor is, zoals “taalachterstand”, “achterstandswijken”, “risicoleerlingen”. Dat is allemaal gebaseerd op een zeer diep in de Nederlandse, in de Europese geest, gewortelde ideologie: dat één volk één taal moet hebben, en dat je als individu slechter af bent als je niet al je talen in alle mogelijke domeinen – van de keukentafel tot het katheder – kunt gebruiken.

Foto: Asif Rahman on Unsplash

Bangladesh en de klimaatadaptatie

Een rechtbank in Bangladesh heeft de voormalige premier Hasina bij verstek ter dood veroordeeld. Zij wordt schuldig geacht aan het neerschieten van honderden demonstranten tijdens antiregerings protesten in juli-augustus 2024. Ze zou de opdracht aan veiligheidstroepen hebben gegeven om “dodelijke wapens” te gebruiken tegen demonstranten. Het maandenlange protest, aanvankelijk geleid door universiteitsstudenten uit protest tegen quota voor overheidsbanen, begon in juni van dat jaar en eindigde nadat Hasina op 5 augustus aftrad en het land verliet. Hasina zit sindsdien in India . Ze noemt haar vonnis “bevooroordeeld en politiek gemotiveerd.” Het is onwaarschijnlijk dat ze door India zal worden uitgeleverd. De doodstraf voor een regeringsleider buiten oorlogstijd is wel een unicum in de moderne geschiedenis. 

De situatie in Bangladesh is nog verre van stabiel. De nieuwe interim-regering onder leiding van de econoom en Nobelprijswinnaar Mohamed Yunus heeft de partij van Hasina, de Awami League, uitgesloten van de verkiezingen, volgend jaar februari. Een rechtbank heeft deze week wel bepaald dat een onafhankelijke verkiezingsprocedure moet worden hersteld, maar dat geldt nog niet voor de eerstvolgende verkiezingen. Honderden leiders en medewerkers van de Awami League en bondgenoten zijn het afgelopen jaar gearresteerd en worden berecht door een speciaal tribunaal. Verschillende medewerkers en leiders van de Awami League zijn door menigten aangevallen en vermoord, partijkantoren zijn in brand gestoken. Officieel is de partij van de politieke kaart geveegd. Maar berichten uit Bangladesh zelf onthullen een andere realiteit. Partijmedewerkers, van wie velen voormalige vrijheidsstrijders of kinderen van degenen die in 1971 vochten, blijven in het geheim opereren, onderhouden communicatienetwerken en bieden steun aan families van gevangen leiders. De Awami League is de oudste partij van Bangladesh en speelde een belangrijke rol in de strijd voor de onafhankelijkheid van het land. 

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Enemy

Arcane is een gevierde animatieserie, die zich afspeelt in de wereld van de game League of Legends, en die speciaal gemaakt is voor Netflix. De title track is van het gezelschap Imagine Dragons in samenwerking met de rapper JID. Zowel de muziek als de serie kan ik van harte aanbevelen (al heb ik eigenlijk de schurft aan streamingdiensten).

Foto: Jurriaan on Unsplash

Leert Rotterdam het dan nooit?

Rotterdam heeft nieuwe maatregelen aangekondigd tegen daklozen en bedelaars. De maatregelen zijn specifiek bedoeld om het bedelen tegen te gaan op grote kruispunten. Het is een mix van hulp en handhaving, met de nadruk op dat laatste. De stad zet straatteams in, opent extra opvangplekken en richt zelfs een aparte gebruiksruimte in. Maar tegelijk komen er gebiedsverboden, worden inkomsten van bedelaars afgepakt en blijft de boete het favoriete bestuurlijke wapen. Het geheel voelt als een herhaling van een oud script. Rotterdam presenteert zich graag als stoer, maar is vooral een stad die niet aarzelt om haar eigen kwetsbare inwoners onder de bus te gooien.

In de aankondiging gebruikt de wethouder een bekende retorische truc: hij waarschuwt dat de situatie doet denken aan de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw. De stad zou op weg zijn naar verloedering., en dat moeten we niet willen met zijn allen. Maar dat frame dient vooral een politiek doel: daklozen zijn geen mensen met problemen, maar dragers van verval. Wie zo denkt, hoeft zich ook niet af te vragen waarom iemand dakloos is geworden of waarom verslaving en schulden zo hardnekkig zijn. De zichtbare persoon op straat wordt het probleem, niet de omstandigheden die hem daar hebben gebracht.

Foto: "UN Security Council Chamber" by Sean_Marshall is licensed under CC BY-NC 2.0

V-Raad zet het internationaal recht aan de kant en keurt Trumps Gaza plannen goed

De VN-Veiligheidsraad heeft zijn goedkeuring gegeven aan de plannen van Donald Trump voor vrede  in in Gaza, de instelling van een Internationale Stabilisatiemacht en eventuele stappen naar een Palestijnse staat. De stemming was 13 landen vóór terwijl twee landen, Rusland en China, zich onthielden van stemming. De Amerikaanse ambassadeur Mike Waltz zei dat de resolutie ”een nieuwe weg aangaf voor de Israëli’s en Palestijnen en uiteindelijk voor alle volken in de regio”. Echter het feit dat de resolutie – anders dan de oorspronkelijke versie – een vage vermelding bevatte dat mogelijk uiteindelijk gesprekken over een Palestijnse staat zouden kunnen worden gehouden – was de prijs die de VS had moeten betalen om de Arabische en islamitische staten die gevraagd waren troepen voor de ‘stabilisatiemacht’ te leveren tevreden te stellen.

De Israëlische premier Netanyahu had echter kort voor de stemming nogmaals gezegd dat hij zich blijvend tegen de vestiging van een Palestijnse staat zal blijven verzetten, waarmee het twijfelachtig blijft wat de betekenis van de toevoeging zal zijn.

Voorstanders van de resolutie zeiden dat het besluit zal leiden tot een onmiddellijke opheffing van hinderpalen voor het leveren van hulp, de oprichting van een internationaal stabilisatiemacht van 20.000 man die het vacuüm gaat opvullen dat de terugtrekking van Israël creëert en gaat werken aan wederopbouw en een mogelijke weg naar Palestijnse zelfbeschikking en een staat. Welke landen troepen gaan leveren is voorlopig nog onduidelijk. De resolutie geeft de uiteindelijke supervisie aan een “Bestuur voor de vrede” onder leiding van Trump met een nog onduidelijke samenstelling. Daarnaast wordt verwezen naar een technocratisch comité van Palestijnen die de zaken van dag tot dag zal moeten aan regelen in Gaza. Ook wie daaraan gaat deelnemen is nog in duister gehuld.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Disney princess Rap Battle

Assepoester versus Belle (van het Beest) in een rap battle… waar de hel zit ik naar te kijken?? (En jullie nu ook, trouwens – graag gedaan!) Nou ja, algoritme bedankt ofzo. Ach, dat Sarah Michelle Geller (in de rol van Assepoester) aardig kon zingen, zij het met tegenzin, wisten we al langer.

Zwarte lijst van bedrijven die profiteren van de genocide en bezetting van Palestina

The Rights Forum publiceert een zwarte lijst van organisaties die Israël ondanks alles blijven steunen. 

Ondanks het oordeel van het Internationaal Gerechtshof dat er een “plausibel risico op genocide” bestaat in Gaza, blijven internationale bedrijven en financiële instellingen betrokken bij de Israëlische bezetting van Palestina.

The Rights Forum publiceert daarom vandaag een overzicht van bedrijven en organisaties die direct of indirect bijdragen aan oorlogsmisdaden, apartheid en bezetting, én die een band met Nederland hebben. De lijst is onderdeel van de campagne Stop de Bezetting, en is te vinden op stopdebezetting.org/zwartelijst. Aanleiding voor het opstellen van de lijst is de dringende vraag van Nederlandse burgers om beter inzicht te krijgen in welke bedrijven bij de bezetting betrokken zijn.

Volgende