Lionel Flairs is een Franse muzikant met een keyboard vol leuke effecten. In bepaalde kringen bekend van dit nsfw clipje.
Closing Time | Flairs
0
Persvrijheid onder druk in Centraal en Oost-Europa
ELDERS - Een onafhankelijke pers blijft lastig in landen die bol staan van politieke spanningen.
Twee jaar na de moord op de Slowaakse journalist Ján Kuciak en zijn vriendin Martina Kušnírová voelen veel journalisten in Centraal en Oost-Europa zich nog steeds niet veilig. Het rapport Fighting Words van het Reuters Institute for the Study of Journalism en Oxford University laat zien hoe veel journalisten in de regio onder druk staan van de regering, bepaalde politici, delen van het publiek, maar ook van hun eigen collega’s. Individuele journalisten worden aangevallen, vrouwen in het bijzonder, en bedreigd met rechtszaken, media worden onder druk gezet via advertentie-inkomsten. Veel media zijn direct of indirect gebonden aan de regering, al dan niet na overname door regeringsgetrouwe personen of bedrijven. Er lijkt een tweedeling te ontstaan in het medialandschap: voor of tegen de zittende regering. Individuele journalisten worden min of meer gedwongen daarin mee te gaan en verliezen zo hun onafhankelijkheid.
Montenegro
Recente voorbeelden van aantasting van de persvrijheid zijn niet moeilijk te vinden. In Montenegro zijn onlangs in korte tijd drie journalisten vastgezet. Andjela Djikanovic werd drie dagen vastgehouden omdat ze paniek zou hebben gezaaid met een bericht over de mogelijke inzet van de Kosovaarse politie bij het Orthodoxe Kerstfeest op 6 januari. Op de achtergrond speelt een conflict over een nieuwe wet die de Servisch Orthodoxen hun kerkelijk bezit ontneemt. De betrouwbaarheid van de Montenegrijnse politie zou vanwege dit conflict niet gegarandeerd zijn. Veel Serviërs in Montenegro betwisten de politiek van de zittende President Milo Djukanovic. Bij de behandeling van de omstreden wet zijn amokmakende Servische volksvertegenwoordigers hardhandig uit het parlement verwijderd.
Ook Gojko Raicevic en Drazen Zivkovic zijn wegens ‘paniek zaaien’ gearresteerd en een nacht vastgehouden vanwege de melding van een explosie in een staatsvilla die volgens de regering niet had plaatsgevonden. De journalisten hebben eerder last gehad van de politie en zijn nu in afwachting van een proces waarbij hen maximaal drie jaar gevangenisstraf kan worden opgelegd.
Closing Time: Ferocious Dog – The Glass
De concerten gaan vergezeld van een ‘food drop’ om lokale voedselbanken te ondersteunen, in hun teksten gaat het over politieke en sociale misstanden en met het meest recente album Fake News & Propaganda richten ze de pijlen rechtstreeks op oa The Sun van Rupert Murdoch.
Onderstaand nummer, The Glass, gaat over broer Lee van front-man Ken Bonsall. Na een periode in Afghanistan, op z’n 18e, is het Lee niet gelukt om over zijn post-traumatische stress (PTSD) heen te komen. Op 24 jarige leeftijd maakt hij een einde aan z’n leven. Dit lied en The Lee Bonsall Memorial Fund voor PTSD-awareness houden de herinnering aan Lee in leven.
Deze donderdagavond treden ze op in Luxor, Arnhem. En het was fantastisch.
Hoe klimaatontkenners – ook Marcel Crok – de boel flessen
Klimaatontkenners gebruiken verschillende technieken om misinformatie te verspreiden, en een daarvan is datamanipulatie. John Christy maakte een grafiek die zou moeten aantonen dat klimaatopwarming niet bestaat. En met succes, want de grafiek is zelfs gebruikt in het Amerikaans congres. Ook onze grote vriend Marcel Crok gebruikte het tijdens zijn TedX talk die door Ted van een waarschuwing werd voorzien, omdat zijn ‘sweeping claims’ niet onderbouwd zijn. Crok blijft deze grafiek, ondanks de problemen die ermee zijn gewoon gebruiken. Maarten Keulemans trok hierover recent ook al aan de bel, maar gaat er verder niet heel erg diep op in.
Youtuber GraphWizard deed dat wel en maakte een filmpje om te reconstrueren hoe deze grafiek tot stand kwam. Kijk en huiver.
Afscheid van het grijze midden
Foto: Jakub Martyński (cc)
RECENSIE - Een pleidooi om de waarheid niet altijd in het midden te zoeken.
Literatuurcriticus Gijsbert Pols merkte dat hij steeds meer moeite kreeg met wat hij het ‘alomtegenwoordige centrisme’ noemt: ‘het idee dat het kwade altijd op een van de uiteinden van het politieke centrum te vinden is, dat goed beleid altijd een kwestie van overleg, consensus en pragmatisme.’ In tegenstelling met de neiging altijd het midden op te zoeken meent hij dat ‘progressie alleen mogelijk is doordat radicaal nieuwe ideeën vanuit de marge binnen kunnen dringen tot de politieke mainstream.’ Met dit intrigerende uitgangspunt schreef Pols onder de titel Het onhoudbare midden zeven essays over uiteenlopende onderwerpen als kunst, racisme, geweld, seksualiteit en ruimtelijke ordening. Hij gebruikt daarbij zowel zijn persoonlijke ervaringen als literaire beschouwingen over onder meer Nescio, Reve, Wolkers en Cremer.
Het midden als politiek probleem. Ik was benieuwd waar Pols na zijn afscheid van het centrisme dan de gewenste politieke progressie gaat vinden. Zoeken is misschien een beter woord. Want zijn beschouwingen leiden niet direct tot afgeronde conclusies. Ze zetten aan tot nadenken. Met de opdracht verder, dieper, radicaler te gaan dan gemiddelde, voor de hand liggende, veel gehoorde standpunten.
Dieven met dieven vangen
The New York Times publiceerde afgelopen weekend een lang artikel over Clearview AI. De oprichter, de Australiër Hoan Ton-That, zocht al langer naar een klapper maar was niet verder gekomen dan een app waarmee je selfies van een Trump-kapsel kon voorzien. Ton-That maakte ook een site waar je al je vrienden videolinks kon sturen; moest je wel even al je contacten uit je chatprogramma’s met de site delen.
Toen volgende een lumineus idee. Ton-That verdiepte zich in kunstmatige intelligentie en algoritmes, leerde hoe je sites kon leegtrekken (scrapen), en verzamelde wat startkapitaal. Hij bouwde een programma dat overal foto’s jatte en die opsloeg in een database, waarbij elke foto werd voorzien van de naam van de geportretteerde, plus de locatie, plaats en tijd van de opname. Ton-That verzamelde een fikse stapel, en liet er gezichtsherkenning op los.
Closing Time: Barry McGuire – Eve of destruction
Vandaag sluiten we af met waar we de dag mee begonnen: de uitspraak in de klimaatzaak van jongeren tegen de Verenigde Staten. In hun uitspraak verwijzen de rechters naar een populair nummer uit de jaren 60 dat waarschuwde dat we aan de vooravond van vernietiging staan. Ondanks dat de rechters de zaak van de jongeren afwezen stelde ze wel dat de jongeren overtuigend bewijs hebben geleverd dat door mensen veroorzaakte klimaatverandering die vooravond dichterbij heeft gebracht.
Hoog tijd om het nummer te beluisteren:
Gaat Marcel Crok Sargasso voor de rechter slepen?
Ik had tot de dag van vandaag nog nooit van Joost Berculo gehoord, maar nu lees ik op zijn website @sargasso dat ik een klimaatcrimineel ben omdat de term klimaatontkenner niet langer de lading zou dekken. […] Ik heb een bericht gestuurd aan het bestuur van @sargasso om in ieder geval mijn naam en verwijzing naar mijn werk uit het bericht te verwijderen.
Aldus Marcel Crok, alweer bijna een half jaar geleden op Twitter. Marcel Crok, u weet wel, de ‘klimaatsceptische’ wetenschapsjournalist en medeoprichter van het blog Climategate en Stichting Clintel. En ja, het klopt, hij werd een klimaatcrimineel genoemd op Sargasso. Nou ja, om precies te zijn een ‘nuttige idioot’, maar we begrijpen de verwarring. Ook snappen we dat Marcel Crok daar niet zo blij mee was, ondanks de door hemzelf geclaimde onbeduidendheid van degene die de column schreef.
Wat we minder begrijpen is dat Marcel Crok toen besloot Sargasso te benaderen en te eisen dat zijn naam zou worden verwijderd uit het artikel, of anders… Dat hij niet inzag dat het hier ging om een column, dat men daarin nog wel eens een hyperbool gebruikt, en dat die polemisch van aard kunnen zijn. En ook dat dat in Nederland gewoon mag, zeker tegen een persoon die zichzelf zo nadrukkelijk in de publieke belangstelling manoeuvreert.
Klimaatzaak kinderen vs. VS afgewezen
Foto: Peg Hunter (cc)
De uitspraak van de Nederlandse Hoge Raad in de klimaatzaak die Urgenda tegen de Nederlandse overheid had aangespannen leverde wereldwijd publiciteit op. Sinds 2015 loopt er een soortgelijke zaak in de VS. Een groep van 21 kinderen was van mening dat het beleid dat voormalig president Obama voerde om de nationale fossiele energiewinning te verhogen hun recht op een veilig klimaat op het spel zette. De kinderen klaagden de federale overheid aan.
Obama en President Trump hebben de afgelopen jaren hun best gedaan het niet tot een inhoudelijke behandeling van de zaak te laten komen. In een uitspraak van het Ninth Circuit Court of Appeals wordt de zaak door de rechters afgewezen.
Closing Time | When the Levee Breaks
Van hetzelfde album als Staiway To Heaven – IV van Led Zeppelin – is When the Levee Breaks. Origineel een bluesnummer van Kansas Joe McCoy en Memphis Minnie, maar door led Zeppelin bewerkt. Het nummer werd slecht enkele malen door Led Zeppelin live gespeeld.
(bron)
