Sargasso - Hopeloos Genuanceerd

Tweet du Jour | Rechter veegt de vloer aan met IND

30 juni 2022 , 12:00 , door P.J. Cokema

Ik heb zelden (nooit?) een uitspraak gelezen waarin de woede van de rechter over overheidssabotage (mijn woord) van de rechtspraak zo in doorklonk. De rechter probeert zelfs toekomstige juridische manoeuvres van de IND alvast te neutraliseren. https://t.co/3iBs3dcFRp

— Derk Stokmans (@DerkStokmans) June 30, 2022

Zelden (nooit?) een uitspraak gelezen waarin de woede van de rechter over overheidssabotage (mijn woord) van de rechtspraak zo in doorklonk.
Tweet van Derk Stokmans (onderzoeksjournalist NRC)

De rechtbank Den Haag veegt de vloer aan met de IND (in deze zaak de ‘verweerder’). In een beroepszaak vond de IND het niet nodig ter zitting te verschijnen. Ook een schriftelijke reactie liet de IND achterwege. Dat is tegen het zere been van de rechter.

Stokmans vat in een tweet samen wat de rechter denkt over het wegblijven van de IND:

ronduit onaanvaardbaar, buitengewoon kwalijk, respectloos, niet uit te leggen, niet acceptabel, hopen op een ‘gratis rondje rechtbank’, mogelijk misbruik van procesrecht, onbegrijpelijk (3x), grote onzorgvuldigheid, niet adequaat (2x)

In de uitspraak licht de rechtbank uitgebreid toe wat er mis is aan de absentie van de IND. Zo vindt de rechter de houding van de IND ronduit arrogant:

Verweerder lijkt door deze wijze van procederen te veronderstellen dat indien het nu niet gelegen komt om te verschijnen of om op schriftelijke wijze te reageren op de beroepsgronden, dit zonder juridische gevolgen blijft. Verweerder heeft dit echter onderschat.

De IND motiveerde haar afwezigheid met verwijzing naar de capaciteitsproblemen:

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Geert Wirken (cc)

De rechtsstaat: in tijden van crises

29 juni 2022 , 08:00 , door Montesquieu Instituut

COLUMN - door Prof. Mr. Aalt Willem Heringa

Het afgelopen jaar stond in het teken van (de gevolgen van) de toeslagenaffaire, de informatievoorziening aan het parlement, de sms’jes van Rutte, de verhouding tussen regering en parlement, grote uitdagingen (‘crises?) op het gebied van milieu, de veiligheid in Europa, de stikstofproblematiek, hoge gasprijzen en gaswinning, de bestaanszekerheid van mensen met lagere inkomens, de nieuwe Europese normen ter zake van het minimumloon, de stijgende rentes, de woningschaarste, de gemeenteraadsverkiezingen en trage coalitievormingen, de strijd tegen de georganiseerde misdaad, de algehele schaarste op de arbeidsmarkt en ga zo maar door.

Uit het oog verloren

Op de een of andere manier lijkt het alsof de burgers en hun bestaan uit het oog zijn verloren. Rechtstreeks door overheidsoptreden zoals bij de toeslagenaffaire, het discriminatoir handelen door de Belastingdienst en ook door de stroperigheid bij de afhandeling van schade door aardbevingen in Groningen. Daarnaast gebeurt het ook op indirecte wijze, omdat grote bedreigingen voor de veiligheid van de burger zich eerder kenmerken door uitstel van de bestrijding dan door ingrijpen. De overheid overschat soms haar eigen rol en functie (en wij overschatten soms wat de overheid vermag).

Zo weet de agrarische sector al jaren niet wat het stikstofbeleid is of gaat worden, verstikt de natuur onder stikstofdeposities en lijkt de strijd tegen klimaatverandering nu te leiden tot het stoken van steenkool, het boren naar gas en de bouw van LNG-terminals. Ondertussen loopt ook het elektriciteitsnet al jaren tegen zijn grenzen aan. En dat terwijl de basistaak van de overheid in een rechtsstaat het zorgen voor veiligheid en bestaanszekerheid is. En dat niet alleen op korte termijn, maar ook voor de generaties die nog geen stemrecht hebben en niet gehoord worden.

Foto: Maria Willems (cc)

Dirkswoud en Gabriele D’Annunzio

28 juni 2022 , 08:00 , door M&M

COLUMN - Het afgelopen half jaar was het een drukte van belang aan de Westzijde nummer tien in Dirkswoud, op het terrein van de ter ziele gegane betonfabriek EDB. Er werd gesloopt, en gebouwd, vrachtwagens reden af en aan. Een van de vrachtwagens had zelfs een partij cipressen aangevoerd. En dan was er nog die boot. Er hadden verschillende talen geklonken op het bouwterrein. Maar wat was er precies aan de hand? Wat werd er gebouwd? En voor wie? Er waren wel geruchten. Er zou zich een zeloot gevestigd hebben, een adept, een dweper. Maar mensen zeggen zoveel. We vroegen het liever aan de nieuwe eigenaar en bewoner zelf, de heer Ivan Hento, maar zoals hij zichzelf noemt: Innocenti D’Allesandro.

‘Ik wil hier aan de Westzijde in Dirkswoud een vrijstaat stichten voor revolutionairen, kunstenaars, homoseksuelen, transseksuelen, drugsgebruikers, acteurs, dansers, schilders, dichters en vrijbuiters. Ik zag deze plek en ik wist: sommige herinneringen zijn voldoende om een hart voor altijd gelukkig te maken. En dit wordt de plek voor vrije seks, had ik dat al gezegd? En dat is niet omdat dat een gril is van mij, maar omdat ik eer wil bewijzen aan mijn voorbeeld, mijn leraar Gabriele D’Annunzio. Ach, had hij maar nu geleefd, hij had wel raad geweten met al die populistische partijen van tegenwoordig die komen, maar ook weer net zo snel verdwijnen. Het is niet toevallig dat er nu weer een oorlog is in Europa. Er is een nieuwe tijd die wacht.’

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Keep Fishin’

29 juni 2022 , 21:00 , door M&M

Ik sprak ooit een poppenspeler en die vond de Muppets maar niets. De poppen hadden lelijke kleuren en de grappen kon je van ver al zien aankomen. Hij was meer van het subtiele. Waarschijnlijk had hij deels gelijk, maar ik had altijd wel een zwak voor de stemmen van die poppen. De stem van Kermit, de stem van Miss Piggy, de stem van Beaker.

En de Muppets waren muzikaal. Er werd altijd veel gezongen en muziek gemaakt in hun shows. En er waren duetten en gastoptredens van bands. Hier was Weezer te gast met Animal als invallende drummer.

Foto: The U.S. Army (cc)

Nepnieuws als wapen

27 juni 2022 , 12:00 , door Jos van Dijk

RECENSIE - Het boek Spoken van Pien van der Hoeven gaat over misleiding van de publieke opinie in oorlogen van de Verenigde Staten en de rol van de media daarbij. Het kwam begin dit jaar uit, vlak voordat Poetins troepen Oekraïne binnenvielen. Niet bepaald een gunstig moment om aandacht te vragen voor Amerikaans nepnieuws uit het verleden. Toch verdient het die aandacht wel, niet in de laatste plaats omdat alle oorlogen aan hetzelfde euvel lijden: het eerste slachtoffer is altijd de waarheid. Hoe goed sommige media ook hun best doen om het nieuws over de huidige oorlog in Oekraïne te checken, leugens ter beïnvloeding van de publieke opinie blijven een belangrijk wapen in de strijd.

Vietnam en Irak

Het nepnieuws dat mediahistoricus Van der Hoeven tot in detail heeft uitgeplozen betreft drie Amerikaanse oorlogen, in Vietnam (1964-1975), de Golfregio (1990-1991) en Irak (2003-2011). De ‘spoken’ die zij beschrijft betreffen verzonnen gevaren die gewapend ingrijpen tegenover de publieke opinie moeten rechtvaardigen. Uit de oorlog in Vietnam kennen we het Tonkin-incident. De Amerikaanse marine zou door Vietnamese patrouilleboten zijn aangevallen. Het was voor toenmalig president Johnson het sein om te starten met bombardementen op Noord-Vietnam. Aan het begin van de Golfoorlog in 1990 deed het verhaal de ronde dat Irakese soldaten in Koeweitse ziekenhuizen baby’s uit couveuses haalden en op de ziekenhuisvloer achterlieten met de dood als gevolg. Het had een enorme impact op de Amerikaanse publieke opinie die volledig achter de Amerikaanse inval in Irak ging staan. Uit de laatste oorlog van de VS in Irak kennen we het later vals gebleken verhaal van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell over de massavernietigingswapens van Saddam Hoessein.

Foto: Worldmapper.org (cc)

Oorlogsnotities | Bronnen

27 juni 2022 , 08:00 , door Ad van der Stok

De oorlog van Poetin tegen Oekraïne woedt voort, maar de aandacht in de reguliere media wordt minder. Wie toch op de hoogte wil blijven van wat er speelt kan zelf op zoek naar informatie. Onderstaande overzicht van bronnen kan daarbij behulpzaam zijn.

Een groot deel van deze bronnen zijn mij bekend via de lijst die @steeph aan het begin van de oorlog samenstelde. Veel links in het overzicht zijn ook links naar Twitteracounts. Het nadeel van zo’n lijst is echter dat het een eindeloos doorgaande berichtenstroom vormt. Onderstaande biedt hopelijk meer overzicht. En dit overzicht is een begin. Waardevolle bronnen die in de reacties worden achterlaten zal ik erin verwerken. In het overzicht zijn twee soorten links te vinden. Links met een @ verwijzen naar een Twitter-account, W verwijst naar een reguliere website.

Over de situatie en militaire confrontaties op het slagveld
Kaartmateriaal van de huidige situatie door @War-mapper, ook hier (W) te vinden. En van TheUkraineMap (W)

Analyses van het Britse ministerie van Defensie (@) en The Institute for the Study of War (@) (W)

Volgers van de militaire ontwikkelingen op het slagveld (voornamelijk OSINT)
Def Mon (@) – duidt met kaartmateriaal de situatie bij lokale gevechten
OSINTtechnical (@) beelden van aanvallen, gevechten, wapens
Militaryland.net (@) info over de Oekraïense strijdkrachten en updates op de site (W)
Rob Lee (@) beelden van aanvallen, gevechten, wapens
WarMonitor (@) berichten over hoe het gaat aan de verschillende fronten
BlueSauron (@) beelden van aanvallen, gevechten, wapens

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | A Haunted Landscape for Orchestra (live)

28 juni 2022 , 21:00 , door M&M

Nou, wat een uitdaging, want persoonlijk heb ik hier dus niets mee. Niets met deze muziek en ook niets met deze specifieke compositie. Piep piep knor, maar dan wat anders. Het zal allemaal wel belangrijk zijn en modern, en highbrow en helemaal horend bij de canon van de Westerse cultuur, en dat als je het hoort dat je dan je hand onder je kin doet, je bril iets opschuift en interessant knikt, van ja, verduveld, die Crumb, ik mag George zeggen, wist die noten toch maar mooi op de balken te leggen.

Closing Time | Just Like Honey

27 juni 2022 , 21:00 , door M&M

In het Overijsselse stadje D. waar ik midden jaren tachtig woonde, was op een van de blinde muren met rood, groot de graffiti-tekst aangebracht: Just like pindakaas.

De niet op de hoogte zijnde passerende burger (‘do you, mister Jones’) begreep die regel waarschijnlijk niet. De in het zwart geklede jongere, met getoupeerde haardos, wist wel bij welke klepel de mosterd – The Jesus And Mary Chain natuurlijk, met Just Like Honey.

Closing Time | Ode aan de claves

26 juni 2022 , 20:04 , door P.J. Cokema

Van alle instrumenten en meer specifiek percussie, die op Sargasso in het zonnetje zijn gezet, ontbreken de kleinsten tot nu toe. U denkt meteen aan de triangel, of de tamboerijn (die hier wel aan bod kwam). Vandaag aandacht voor de claves.

Twee stokjes, vooral bekend uit de Latijns-Amerikaanse muziek. Deze compositie van Tania León, is een ode aan de claves. Prominent ritme-instrument in de ‘son’ (een Cubaanse rumba).