AZC Geldermalsen van de baan
, door
Moraal van het verhaal? Geweld helpt.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
19 maart 1966 -
Een agent 'verdedigt' zich tegen een bezoeker van de fototentoonstelling over politiegeweld (bron) copyright ok. Gecheckt 24-09-2022
Waarom is de politie zo gewelddadig?
, door
ACHTERGROND - Het aardige van een familielid dat bij de politie zit, is dat je nog wel eens op een smakelijk verhaal getrakteerd wordt. Zoals over die keer dat ze ’s nachts naar een mogelijke inbraak gestuurd werden, en een forse kale neger een desktop de deur uit zagen sjouwen.
De man liet de computer meteen vallen om het op een lopen te zetten. Mijn neef er achteraan. Maar hij slaagde er niet in de man in te halen, het ging gelijk op. Zat van de achtervolging, kwam hij op een idee: hij haalde uit met zijn zware, metalen zaklantaarn, zó op het achterhoofd van de verdachte.
Die ging onderuit. Toen hij weer kon praten, terwijl ze hem naar de dienstwagen begeleidden, klaagde hij over hoofdpijn. “Heb je pijn in je hoofd, joh? Heb je je vanavond een beetje te moe gemaakt?” plaagden ze hem. En terwijl hij de auto ingemanoeuvreerd werd: “Pas op je hoofd…” Uiteraard diende de man een klacht in. Die werd keurig afgehandeld en mijn neef kreeg een aantekening in zijn dossier. Nadat zijn commandant hem dat had meegedeeld, volgde er echter geruststellend: “Goed gedaan hoor, Jos.”
Als groentje vertelde hij enthousiast hoe er op het bureau omgesprongen werd met arrestanten die terugpraten: “Wat, grote bek? Oorvijg!” En dan krijgt iemand een tik tegen zijn oor. Dat vond Jos maar wat mooi. Hij keek duidelijk op tegen oudere agenten die ‘m het vak bijbrachten. Zo worden agenten van meet af opgevoed in een cultuur waarin geweld tegen arrestanten volstrekt normaal gevonden wordt.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Geweld tegen overheidspersoneel
, door
DATA - Op Twitter kwam de vraag naar boven of er eigenlijk goede cijfers zijn over het geweld tegen overheidspersoneel. De zoektocht naar het antwoord leverde diverse rapporten en rapportages op. Hier een samenvatting van de belangrijkste bevindingen.
Allereerst over de incidenten rond nieuwjaarsnacht. Dat levert ieder jaar weer publiciteit op. Daarvan zijn sinds enige jaren cijfers beschikbaar. Hier op een rijtje:
.
Maar dat is natuurlijk een heel specifieke dag. Wat zijn de algemene trends?
Sinds 2010 is er tweejaarlijks een veiligheidsmonitor opgesteld. Daar halen we de volgende cijfers uit:
Ambtsdragers zijn mensen met een politieke functie zoals burgemeester en wethouders.
De categorie “overheidspersoneel met burgercontacten” is nogal breed. Daar zitten ook baliemedewerkers bij.
Daarmee komen we op een ander onderzoek uit. Op basis van gegevens uit de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden. Daar maakt TNO dan weer een aparte veiligheidsmonitor voor werknemers in de overheid van. En daar halen we eerst deze algemene trends uit:
Maar dat rapport bevat ook gegevens per groep werknemers en aard van het geweld. Zo is dit specifiek een overzicht van fysieke geweldplegingen tegen ambulancepersoneel:
Kortom, er is niet duidelijk een langjarige trend te zien waarin geweld tegen overheidspersoneel toeneemt, integendeel. En ook bij de groep die vaak in het nieuws is, is er geen duidelijke consequente toename te zien.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Vuurwerkbom gegooid naar vluchtelingen in Anna Paulowna
, door
De drie vrouwelijke vluchtelingen stonden in de buurt van de noodopvang toen er vanuit een auto vuurwerk werd gegooid.
Past in de huidige tijdsgeest, zullen we maar zeggen.
Foto:
michael loadenthal (cc)
Een dag in Palestina: gewonden, beschietingen, bulldozeren, onderdak Bedoeïenen vernield, chantage
, door
NIEUWS - Bij het dorp Kafr Aqab, in het noorden van Jeruzalem, zijn dinsdag tientallen mensen gewond geraakt tijdens botsingen met het Israëlische leger. Negen mensen werden in hun onderste ledematen getroffen door scherpe munitie. Van één van hen was de toestand kritiek.
Tientallen anderen werden getroffen door rubberkogels of hadden ademhalingsmoeilijkheden door het inademen van traangas. De clashes waren het gevolg van het feit dat Israëlische bulldozers land begonnen te egaliseren in de buurt van wat vroeger de Qalandia luchthaven was, dichtbij Kafr Aqab.
Israël deelde maandag slooporders uit voor gebouwen op het terrein en verklaarde de zone dinsdag tot gesloten militair terrein. Dat is omdat daar verder gebouwd gaat worden aan de ‘Afscheidingsmuur’, die Kafr Aqab nog verder zal isoleren van het belendende district Samir Amis en van Jeruzalem.
Kafr Aqab is in 1980 bij Jeruzalem getrokken en samen met de rest van Arabisch Oost-Jeruzalem door Israël geannexeerd. Het maakt volgens de (illegale) Israëlische maatregel deel uit van de stad, maar is door de bouw van de ‘Muur’ van de stad gescheiden.
Bij de Ofer gevangenis in bezet gebied raakten werden dinsdag zeven studenten van de Bir Zeit universiteit gewond tijdens een vreedzame herdenkingsbijeenkomst voor Saji Darwish, een student van deze universiteit, die een jaar geleden door Israëlische militairen werd doorgeschoten. De Israëli’s beschoten hen met traangasgranaten en rubberkogels. De studenten beantwoordden de beschietingen met het gooien van stenen, twee Israëli’s raakten licht gewond.
Stenen door PVV-ruiten
, door
OPINIE - “Geweld tegen deelnemers aan democratische verkiezingen is nooit goed.” Dat hoor je in zo’n geval te zeggen, aan het begin van je stukje zoals hier, als bewijsje van goed gedrag voor de fellow travellers van Geert Wilders; m.a.w. de Telegraaf Media Groep. Want geweld, foei! Daar vinden we wat van met zijn allen. Keur het nou maar af want anders komen ze je virtueel kielhalen. Wat natuurlijk net zo goed geweld is. En wat ze net zo goed doen, ook met die dissidente stemmen die geweld altijd zullen blijven afkeuren.
Welnu: ik keur het niet af. Ik lees op nu.nl dat de woning van PVV-Statenkandidaat Jake Owen Raats in het diep trieste Etten-Leur nu al voor de zesde keer is aangevallen. Horden woeste Muzelmann… nee, wacht, een paar keer één steen: het heet al een aanval. “De aanvallen lijken toe te nemen sinds er een PVV-poster voor de ramen hangt,” staat er nog bij. Ja, kunst. Als ik met een KKK-puntmuts op door de Bijlmer ga fietsen met een brandend kruis in mijn poten, dan zullen de aanvallen op mijn persoon ook toenemen. Weinig mensen zullen geneigd zijn om mij te vragen om af te stappen en dan de discussie over het waarom van die puntmuts en dat kruis aan te gaan. Ik vermoed dat ik vooral heel erg hard moet kunnen fietsen.
Mensen zijn nu eenmaal niet allemaal mondig en verbaal begaafd. Daar zou de PVV, wier aanhang zich online inmiddels openlijk uitlaat als solliciteerden ze voor een baantje in Auschwitz, toch over kunnen meepraten. Stenen door de ruiten van huizen met PVV-posters? Joh! Je kunt niet meer dan tien jaar lang steeds afschuwelijker dingen roepen over grote groepen volstrekt onschuldige mensen en dan verwachten dat iedereen dat zomaar zal accepteren. De NSB deed hetzelfde en werd van de straat geranseld door de socialisten.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
‘Meer dan helft transgenders beledigd in 2015’
, door
Zo luidt de kop van dit artikel op nu.nl.
Mijn eerste reactie: ‘Dat was uiteraard volstrekt te verwachten. Moet je daar nu zo’n heisa over maken?’
Totdat je even stilstaat en bedenkt wat het met mensen doet als ze maandelijks worden beledigd om zoals fundamenteels als wie ze zijn.
Ook opvallend: blijkbaar zie ik transgenders (terwijl ik in andere opzichten toch redelijk de social justice-orthodoxie volg) in eerste instantie nog steeds als zoiets vreemds en dat ik beledigingen aan hun adres weliswaar afkeurenswaardig, maar (in eerste instantie) toch min of meer normaal vind. Dat zou bij etnische of andere seksuele minderheden al direct heel anders liggen.
‘Doodstraf roeide gewelddadige genen uit’
, door
Lees vooral ook de disclaimers onderin het stuk.
Moordende agenten toch aangeklaagd
, door
Kennelijk komt toch niet elke agent in de VS er automatisch mee weg… zo bericht Trouw.