Overzicht

Prediker

774 Artikelen
775 Waanlinks
9.580 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)

Closing Time | Dust My Broom

, door

‘Dust My Broom’ is een bluesklassieker die helemaal teruggaat op Robert Johnson. Ja, ‘de’ Robert Johnson die zogenaamd zijn ziel had verkocht aan de duivel en in 1938 om het leven kwam bij een ongeluk.

Het was echter de versie van Elmore James uit 1951 die enorme invloed zou uitoefenen op de ontwikkeling van de (blues)rockmuziek.

James’ slide guitar adaptation of Johnson’s triplet figure has been identified as one of the most famous blues guitar riffs and has inspired many rock performers. (Wikipedia)

Closing Time | Reflexopolis

, door

De Nederlandse muzikant Joep Meyer (bekend van de Moon Tapes) heeft een nieuw project: Cosmic Crooner. Daarin slaat hij een volstrekt andere richting in, en haalt hij inspiratie uit de jaren ’60 en ’70.

Zelf typeert Meyer de muziek van Cosmic Crooner als ‘Doowop Space Pop’.

Closing Time | Out of Touch

, door

Van een band die zich Coverland noemt, mag je vooral lekkere covers verwachten. De heren weten te leveren met ‘Out of Touch’ (1984) van het popduo Hall & Oats.

Closing Time | Crockett’s Theme (door Kebu)

, door

Voor oude zakken zoals ik is Crockett’s Theme van keyboardgod Jan Hammer jeugdsentiment. Zelfs al keek je niet naar Miami Vice, dan nog werd het liedje afgespeeld op de radio, TV en in de schoolsoos. Ik weet niet hoe jong Kebu’s publiek is, maar het klinkt in ieder geval als vanouds.

Leuk weetje: Kebu (Sebastian Teir) was voor z’n solocarrière toetsenist voor de Finse metalband Kouzin Bedlam.

Closing Time | Hound Dog (Big Mama Thornton)

, door

Hiphop-artieste Doja Cat gooit op dit moment hoge ogen met het nummer ‘Vegas’ voor de biopic van Baz Luhrmann over het leven van Elvis Presley.

In het nummer grijpt ze terug op de oorspronkelijke versie van ‘Hound Dog’ van Big Mama Thornton. Die scoorde er in 1952 al een hit mee, maar Elvis maakte het nummer vier jaar later pas echt wereldberoemd.

Closing Time | Nile Rodgers op North Sea Jazz

, door

Zoals gezegd stond Nile Rodgers (69) afgelopen weekend in Rotterdam op het North Sea Jazz Festival met Chic. Voor wie het gemist heeft verwijzen we hier naar een videoregistratie. Het plezier spat er vanaf.

Hé, maar zeg: is dat onze eigen Candy Dulfer die we daar voorbij zien komen?

Nile Rodgers is een van de invloedrijkste muzikanten van de 20e eeuw. Met zijn vieze gitaarloopjes maakte hij menig nummer tot wereldhit. Zo schreef ‘ie met bassist Bernard Edwards onder meer bekende nummers voor Sister Sledge en Diana Ross, componeerde hij gitaarriffs voor David Bowie en maakte hij in 2013 Random Access Memories met Daft Punk tot megasensatie.

Closing Time | The Greatest Dancer

, door

Hé, van wie is dat vieze gitaarloopje? Van Nile Rodgers natuurlijk! Hoe kan het ook anders? Deze briljante gitarist wist met z’n funky riffs het disco-genre in de jaren ’70 en ’80 boven zichzelf te verheffen.

Nile Rodgers is een van de invloedrijkste muzikanten van de 20e eeuw. Met zijn vieze gitaarloopjes maakte hij menig nummer tot wereldhit. Zo schreef ‘ie met bassist Bernard Edwards onder meer bovenstaand liedje voor Sister Sledge.

Closing Time | Can She Excuse My Wrongs

, door

Via een vlog van muziekproducent Rick Beato kwam ik op het spoor van deze vertolking van John Dowlands renaissancehit ‘Can She Excuse My Wrongs’ door een ensemble van de vermaarde luitist Julian Bream.

De romantische lezing van de tekst is dat de vrouw in kwestie boos is om iets wat de zanger heeft gedaan, niks meer van hem wil weten en de man zich nu afvraagt of hij om haar gunsten moet blijven dingen. Maar ja, hij is hopeloos verliefd, dus wat kan ‘ie anders?

Closing Time | Grimm

, door

Het is alweer bijna twintig jaar geleden dat de toenmalige band van André Manuel (Krang) de plaat Gluut uitbracht. Die werd nog deels bekostigd met een of andere subsidie om de regionale kunsten aan te moedigen: alle nummers waren namelijk in Twents dialect en naar verwachting zou de plaat geen commercieel succes worden.

De CD zat in een merkwaardig plastic constructie, die nog het meest weg had van een uitvergrote pillendoos, en die grof beschilderd was door de bandleden van Krang zelf. Geen idee hoeveel exemplaren ervan zijn gemaakt. Zal nu wel een collector’s item zijn geweest.

Volgende