Rode lippen prikkelen extreemrechts in Portugal

Zondag houdt Portugal ondanks een strengere lockdown presidentsverkiezingen. Zittend president Marcel Rebelo de Sousa hoeft zich geen zorgen te maken. Hij staat in de peilingen met cijfers tussen de 60% en 70% op eenzame hoogte en zal zeer waarschijnlijk volgende week aan zijn tweede termijn kunnen beginnen. De verkiezingsstrijd tussen de kansloze andere kandidaten gaat dus vooral over de onderlinge verhoudingen tussen de partijen links en rechts van de Sousa's sociaaldemocratische partij (PSD), ondanks de naam een centrum-rechtse partij. Er wordt vooral uitgekeken naar de resultaten van André Ventura, de leider van de nieuwe rechts-populistische partij Chega! (Genoeg!). Hij heeft het nog niet verder gebracht dan één zetel in het parlement en twee in het regionale parlement van de Azoren. De polls geven hem nu 10%. Ventura veroorzaakte deze week ophef aan de andere kant van het politieke spectrum met een poging de kandidaat van het Linkse Blok Marisa Matias onderuit te halen op haar uiterlijk. 'Zij doet het qua imago niet zo goed, met al die rode lippenstift, alsof het een grap is', zei hij op een campagnebijeenkomst. Er kwam onmiddellijk een Twitterstorm op gang met de hashtag #VermelhoEmBelém (Rood in Belém, het presidentiële paleis). De naaste concurrent van Matias, voormalig Europarlementslid Ana Gomes (Socialistische Partij), reageerde solidair met een video waarin zij haar lippen rood verft. Een stroom van reacties kwam op gang waarin de mysogynie van Ventura aan de kaak werd gesteld. Ventura is ook niet de enige. In een onderzoek van de Europese Interparlementaire Unie meldt meer dan tweederde van de vrouwelijke parlementariërs en medewerkers dat zij in hun werk aangesproken worden op hun uiterlijk of genderstereotypen. Het stembureau komt naar u toe Dat deze verkiezingen gewoon doorgaan is op zich opmerkelijk. De regering kondigde gezien de oplopende besmettingscijfers deze week een heel  pakket aan extra maatregelen aan voor een strengere lockdown. Gisteren kwam daar de sluiting van scholen nog bovenop. Om kwetsbare groepen en mensen die in quarantaine zitten de gelegenheid te geven toch hun stem uit te brengen stuurden lokale autoriteiten deze week medewerkers met stembiljetten op pad om stemmen aan huis in te zamelen. De medewerkers dragen beschermende kleding en worden begeleid door de politie. De kiesgerechtigden krijgen thuis of in het verzorgingshuis waar ze wonen bij het invullen van het stembiljet de nodige privacy.  De ingezamelde stemmen worden in een gesloten doos bewaard totdat ze geteld kunnen worden. De service betekent voor de ouderen meer dan het comfort om thuis te kunnen blijven, zegt een familielid van een oudere kiezer: "Deze kleine dingen zijn erg belangrijk voor hen", zei hij. "Ze hebben het gevoel dat ze niet worden vergeten en het is belangrijk om, terwijl ze hier in deze periode opgesloten zitten, die steun te voelen en zoals gewoonlijk deel te nemen." Vaccinatiebewijs In Portugal, de huidige voorzitter van de EU, en andere Zuid-Europese landen vreest men voor het tweede achtereenvolgende jaar een catastrofe voor de toeristenindustrie als de pandemie niet snel afvlakt. Eduardo Cabrita, de minister van Binnenlandse Zaken heeft zich daarom achter de oproep gesteld van de Griekse premier Kyriakos Mitsotakis binnen Europa het reizen vrij te geven voor mensen die een bewijs van vaccinatie kunnen overleggen. Daarover hebben de leiders van de 27 EU-landen gisteravond overleg gevoerd. Gezien de huidige stand van zaken met de pandemie in de verschillende landen en de lappendeken aan nationale maatregelen die nu gelden is het de vraag of hierover makkelijk overeenstemming kan worden gevonden. Zondag zei de voorzitter van de Raad van EU-regeringsleiders, Charles Michel, in Buitenhof dat het hem nog te vroeg lijkt om nu al zo'n maatregel in te voeren. Maar Spanje is al druk bezig met de voorbereidingen en de Italiaanse regering staat onder druk hetzelfde te doen. Denemarken gaat voor zijn inwoners een officieel vaccinatiebewijs invoeren. IJsland is sinds gisteren het eerste land waar zo'n document aan gevaccineerden verstrekt wordt. Het risico is groot dat allerlei nationale maatregelen van elkaar gaan verschillen en zo het vrij reizen alsnog moeilijk gaan maken. Het EU-voorzitterschap van Portugal zal, ondanks de vele ambities op andere terreinen zoals het klimaat en de digitalisering, in grote mate bepaald worden door de noodzakelijke coördinatie van de aanpak van de pandemie. Deze week presenteerde premier António Costa zijn programma in het Europese parlement. Costa benadrukte zijn sociale doelen. Hij kreeg instemming voor alle voornemens uit het parlement dat unilaterale acties van lidstaten inzake vaccinaties veroordeelde, en vroeg de herstelplannen te richten op het creëren van banen en het verminderen van ongelijkheden.

Door: Foto: dhyanji (cc)

Closing Time | My Baby Just Cares For Me (Live at Montreux)

De song My Baby Just Cares For Me van Nina Simone die kende ik wel. Dat was in 1988 opeens een grote hit.

Dus ja, ik wist zo’n beetje de tekst nog wel en hoe dat pianoloopje ging. Maar toen zag ik hoe Nina Simone dat nummer speelde in Montreux. En ze doet zo’n beetje alles met die song en die piano. Ze verklassiekt de song, ze rockt ‘m, ze doet er grappig mee, ze doet er speels mee, ze keert ‘m binnenstebuiten, ze neemt een loopje met hem, ze aait ‘m, geeft hem een tik, kietelt ‘m, laat ‘m verdwalen tussen de toetsen, ze plaagt hem, dresseert hem, ze verpakt ‘m, ze wijst ‘m de weg naar de afsluitende noten. Kortgezegd: de jazzuitvoering.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: The Integer Club (cc)

Gods schaduw

RECENSIE - Plots lijkt er iets mis te gaan. Na honderd pagina’s over de voorouders en de jonge jaren van sultan Selim moet de lezer onverwacht 150 pagina’s tot zich nemen over Columbus, de val van Granada, de ontdekking van Amerika en ga zo maar door. Pas daarna, rond pagina 250, pakt Alan Mikhail de draad weer op en komt Selim ‘de Grimmige’ aan de macht. Wat Mikhail de lezer (klaarblijkelijk) duidelijk wil duidelijk maken is dat de ontdekking van Amerika niet los kan worden gezien van de strijd van de Europeanen tegen de islam. Hij zal uitleggen hoe dat écht zit.

Voor wie een beetje ingevoerd is in de geschiedenis van Europa rond 1500, is dat een open deur. Iedereen weet dat Columbus zijn gevaarlijke plan om naar het Westen te varen, om zo het oosten te bereiken, aan het Spaanse koningspaar Ferdinand en Isabella probeerde te verkopen door te stellen dat hij zo contact kon leggen met de tegenstanders van de islam in Oost-Azië, waardoor de aartsvijand van Spanje ingesloten zouden worden. Columbus werd daarbij, zo blijkt uit zijn overvloedige papieren, gedreven door zijn obsessie om in navolging van de Portugezen grote ontdekkingen te doen. Hij schreef over zeereizen, getuigenverklaringen, kaarten, astronomie – maar vrijwel geen woord over de islam. Maar volgens Mikhail was Columbus een echte moslimhater. Al in zijn inleiding noemt hij Columbus een matamoros, een ‘morendoder’, en voegt daaraan toe (p.12):

Foto: mystic_mabel (cc)

Zoek de fraude hogerop

COLUMN - De misstanden die boven water zijn gekomen bij de toeslagenaffaire zijn heftig. Mensen werden op grond van hun ‘on-Nederlandse’ achternaam als verdacht bestempeld, en kregen dat zelf niet te horen – zodat ze zich niet konden verdedigen. Ze werden geregeld al als fraudeur aangemerkt indien ze niet alle papieren konden aanleveren die de fiscus van hen vorderde – ongeacht hoe absurd die eis soms ook was. Zo moesten sommige ouders presentielijsten van de kinderopvang overleggen: met wie was hun kindje daar op dag X of Y geweest?

Daarbovenop ging de Belastingdienst zelf zich illegaal gedragen. Toen de dienst op het matje werd geroepen door de controlerende macht, maakten medewerkers dossiers kwijt, logen soms in de rechtbank, of hield stukken voor de Kamer achter.

Aan zulk gedrag ligt niet alleen discriminatie ten grondslag. Het is ook, vrees ik, gemakzucht: het was zo makkelijk om deze ouders het leven zuur te maken, en ze vervolgengs op te jagen. Ze moesten alles terugbetalen, zonder pardon en zonder betalingsregeling, want het waren immers fraudeurs. Dus kwamen er incassokosten bovenop, plus rente en de kosten van deurwaarders, beslagleggingen en executieverkopen. Een advocaat hadden ze zelden. Een geslagen hond laat zich makkelijk pakken: die kan geen kant meer op.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Poetry du Jour | The Hill We Climb

VIDEO - When day comes, we ask ourselves where can we find light in this never-ending shade?
The loss we carry, a sea we must wade.
We’ve braved the belly of the beast.
We’ve learned that quiet isn’t always peace,
and the norms and notions of what “just” is isn’t always justice.
And yet, the dawn is ours before we knew it.
Somehow we do it.
Somehow we’ve weathered and witnessed a nation that isn’t broken,
but simply unfinished.
We, the successors of a country and a time where a skinny Black girl descended from slaves and raised by a single mother can dream of becoming president, only to find herself reciting for one.

Foto: © Sargasso logo Quack?!

Quack?! Evangeliseren voor wetenschappers

ESSAY - Wetenschappers gaan onderling, als het goed is, methodisch, kritisch en rationeel te werk. Daaraan ontlenen ze vaak de gedachte dat de buitenwacht hun resultaten vanzelfsprekend zouden moeten accepteren. Dus is de communicatie gericht op de presentatie van feiten in plaats van emoties. Dat is geen kracht, maar een zwakte.

In de techno-optimistische decennia na de Tweede Wereldoorlog werden wetenschappers wel eens neergezet als de hogepriesters van het nieuwe tijdperk. Het was een mooie metafoor, die inmiddels meer werkelijkheid is geworden dan men zich realiseert, niet zozeer doordat wetenschappers een prominentere rol in de samenleving hebben gekregen, als wel door het wegkruimelen van de religieuze concurrentie.

Wat de wetenschap zich nauwelijks realiseert is dat ze steeds meer daadwerkelijk trekken van een religie heeft gekregen. Dat heeft wél te maken met ontwikkelingen in de wetenschapspraktijk zelf. Albert Einstein was zo’n beetje de laatste representant van de klassieke wetenschapper, de (doorgaans) man die in zijn eentje experimenteerde en/of met een theorie kwam. Sindsdien is vanuit de astronomie en deeltjesfysica een complex wetenschapsmodel uitgerold waarin resultaten groepsinspanningen zijn, gecontroleerd in een internationaal web van peer reviews. Anders gezegd: het wetenschappelijke proces is zo ingewikkeld dat ook wetenschappers zelf soms moeite hebben om bij te blijven. De specialisaties raken steeds verder verkokerd.

Foto: Eric Huybrechts (cc)

Zijn wij goede voorouders?

RECENSIE - Hoe kunnen we het langetermijndenken bevorderen in een kortetermijnwereld?

De waan van de dag, de focus op het hier en nu, de onmiddellijke behoeftebevrediging, de snelle winst, de politieke blik die niet verder gaat dan de volgende verkiezingen: we leven in een wereld waarin de korte termijn ons denken en gedrag in hoge mate domineert. Wat ons doen en laten betekent voor volgende generaties komt nauwelijks aan de orde, en zeker niet in de onstabiele, crisissituatie waarin we momenteel zitten. Toch dringt de vraag zich op: wat betekenen onze keuzes vandaag voor het toekomstige leven van onze achterkleinkinderen? Zijn wij goede voorouders voor de generaties die nog komen?

De Britse politiek filosoof Roman Krznaric wil ons met De goede voorouder op weg helpen om meer op de lange termijn te denken. Hij pleit voor intergenerationele solidariteit. Het leven dat wij nu leiden is mede mogelijk gemaakt door creatieve, hard werkende, verantwoordelijke en vooruitziende voorouders. Laten we het nu dus niet verpesten voor ons nageslacht door in ons gedrag niet verder te kijken dan vandaag en morgen. Deze morele oproep onderbouwt Krznaric met een analyse van de bestaande remmen op het langetermijndenken en de mogelijke strategieën om ons op het spoor te zetten van meer verantwoordelijkheid voor de toekomst.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Belief Defect

“A soundtrack for this apocalyptic time, an uncompromising reflection on the state of mankind and its uncertain future” – deze muziek is gemaakt in 2020, vraag je? Nee, in 2017. Het waren toen ook al donkere tijden hè. Dit nummer staat op het album Decadent Yet Depraved.

Foto: Namecoin (cc)

Een coalitie van kansrijken

ONDERZOEK - Publieksopvattingen over cryptovaluta, een gastbijdrage van Joost van Spanje (Royal Holloway University of London) en Manuel Kaal (Kantar Public).

Sinds november is Bitcoin weer af en toe in het nieuws. Na de hype in 2017 was de digitale munt drie jaar lang uit het zicht. Houdt Bitcoin ons land nog bezig na de recente wederopstanding? Uit onderzoek blijkt desinteresse – behalve bij een smalle coalitie van kansrijke Nederlanders.

“Uiteindelijk zal de wereld één valuta hebben. Het internet zal één valuta hebben. Persoonlijk geloof ik dat dit Bitcoin zal zijn.” De algemeen directeur van Twitter, Jack Dorsey, laat geen twijfel bestaan over zijn geloof in de digitale munt. Dorseys andere bedrijf, betalingsverwerker CashApp, bezit nu voor ruim 130 miljoen euro aan bitcoin. Bitcoin blijft voorlopig wel bestaan, wat je er ook van vindt.

Wat vinden Nederlanders van Bitcoin? Jarenlang hebben de meesten niets geweten van Bitcoin of van de duizenden andere cryptovaluta die volgden. Die munten waren speeltjes van een select gezelschap, totdat een explosieve prijsstijging in 2017 een breed publiek trok. Drie jaar terug bezat naar schatting rond een half miljoen Nederlanders cryptovaluta. De crash die volgde verminderde dit met 100.000.

Maar nu is de prijs hoger dan ooit. Wellicht deels een weerspiegeling van de ontwikkeling die Bitcoin heeft meegemaakt: programmeurs wereldwijd hebben het project verder ontwikkeld, beursanalisten hebben hun vertrouwen erin uitgesproken, cryptodiensten zijn in veel landen niet verboden (maar juist onder toezicht geplaatst), en de dagelijkse over het netwerk verstuurde waarde is gestaag gegroeid.

Closing Time | Europe Is Lost

Kate Tempest heet tegenwoordig Kae Tempest.

En dus niet meer Kate. Vanaf nu is hun dus non-binair. En hun lange haar is eraf geknipt. Hun heeft nu een kort fris koppie. Maar op de cd Let Them Eat Chaos heet Kae nog Kate, logisch, want die komt uit 2016. Toen was hun nog van de Spoken Word en a capella urban poppoëet, soms begeleid door een toetsenist bij een live-optreden. Hier het dystopische Europe Is Lost.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende