Recensie Zomergasten | Wanda de Kanter

‘Het belangrijkste is dat wat onzichtbaar is’, zei de piloot uit Le Petit Prince in het laatste fragment dat Wanda de Kanter liet zien tijdens de vijfde aflevering van Zomergasten 2019. ‘Wat je ziet is niets meer dan een schil’, zei de piloot ook nog. Eigenlijk verwoordt dat precies waarom ik Zomergasten bijna per definitie interessant vind: door drie uur lang te kijken naar een interview met één gast rondom hem of haar zelf uitgekozen beeldfragmenten, krijg je bijna zonder uitzondering een kijkje onder de schil. En vang je, met een beetje geluk, een glimp van het belangrijkste. Het thema van de schil en de wereld die erachter schuilgaat, kwam vaker terug deze avond. Zie bijvoorbeeld het fragment uit Over de Streep, waarin leerlingen van het IJburg College na het horen van stellingen wel of niet over een streep moeten stappen. Zonder het van elkaar te weten hadden leerlingen te maken met pesterijen, geweld of een onveilige thuissituatie. Het punt van De Kanter: we weten zo weinig van elkaar, we moeten wat beter op elkaar letten. Proberen om onder de schil te komen. Om de schil eraf te pulken en de volledige mens te zien.

Door:

Closing Time | Weeping Song

Father why are all the children weeping?

They are merely crying, son…

Oh, are they merely crying, father?

Yes, their weeping is yet to come.

Een ijzersterke tekst in al z’n onderkoelde eenvoud. Maar is het ook waar?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

Zomergasten: Wouter Bos

In de vijfde aflevering van Zomergasten 2013 is bankenredder Wouter Bos te gast bij presentator Wilfried de Jong (lees hier de recensie).

Wouter Bos komt altijd overal mee weg terwijl hij er stiekem een puinhoop van maakt, schreef ik iets meer dan een jaar geleden op deze plek. Dat kwam me op de nodige kritiek te staan, want het is zo’n aardige jongen. Zeker voor een politicus. Ik zocht spijkers op laag water. Maar ik blijf er bij. Komt puntje bij paaltje, dan gaat Wouter Bos bij Wouter Bos altijd boven het landsbelang. 

Momenteel ben ik Tao Te Tsjing van Lao Tse aan het lezen. Vaak geen touw aan vast te knopen, maar het voelt heel diep. Gisteren las ik dat je twee soorten deugden hebt. Hoge deugden en lage deugden. Hoge deugd is geen deugd en daarom juist deugd. (Wat wil zeggen dat hoge deugd zijn best niet doet om als deugd over te komen.) Lage deugd daarentegen doet er alles aan om als deugd over te komen en is om die reden geen deugd. Hoge deugd en lage deugd zijn beide dus geen deugd, maar op tegenovergestelde manier. Wouter Bos is van de lage deugd. Hij is altijd zo opzichtig z’n best aan het doen om te deugen dat ik er kromme tenen van krijg. En het vervelende is: niemand die het lijkt door te hebben.

Closing Time | What A Wonderful World

 Het is een prachtige klassieker van Louis Armstrong, (let op het gesproken intro) maar dat betekent niet dat elke cover ervan automatisch ook goed is. Wat de reden is geweest dat Nick Cave en Shane MacGowan besloten dit te gaan zingen, als duet: ze hebben de stemmen er niet voor, nou vooruit, Nick een beetje, en het komt niet echt geloofwaardig over als zij het brengen. De song is een liefdesverklaring, een Lebensbejahung, de song ademt optimisme en positiviteit.  Zouden Nick en Shane echt blij worden van rozen, blauwe luchten, baby’s en regenbogen? Of zou je hen, ten tijde van de opname, meer plezier hebben gedaan met iets te drinken en iets te roken?

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Closing Time | O Children

Het is vandaag niet goed om Nick Cave te zijn. Het is morgen ook niet goed om Nick Cave te zijn. Het is de komende jaren, dag uit, nacht in, niet goed om Nick Cave te zijn.

Nick Cave is behalve popmuzikant en schrijver, ook echtgenoot en vader. In 2015 overleed zijn 15- jarige zoon, Arthur, en vandaag stierf zijn zoon Jethro op 31- jarige leeftijd. Een drama voor elke vader, een drama voor elk gezin. Hoe kom je over die schok heen, hoe doorsta je die rouw? Hoeveel pijn doet dat gemis? Hoe blijf je bij elkaar als gezin na het verliezen van een kind?

Closing Time | Miepliedje

Een vriend van mij is fan van Dylan. Diehard fan. Wat betekent dat? Dat betekent dat je in zijn bijzijn eigenlijk geen grapjes over Dylan moet maken, je mag hem (Dylan), niet belachelijk maken. Want dat kan hij, die vriend dus, niet hebben. Alsof het over een heiligheid gaat. Ik heb van dat soort gevoeligheden gelukkig geen last. Ik hou erg van het repertoire van Nick Cave, van het ruige werk maar ook van de gedragen ballads zoals The Ship Song en The Weeping song. Ik kan me een concert van Nick Cave herinneren waarin hij aankondigde om The Weeping Song te gaan spelen. Maar, vroeg hij het publiek, zou het mogelijk zijn om gedurende dat nummer geen aanstekers in de lucht te houden? ‘Do we have a deal’, vroeg Cave. Yeah, joelde het publiek. En terwijl Nick Cave zich achter de piano zette om het gevoelige lied in te zetten, besloot hij met: ‘And if you see anybody with a lighter, you know what to do (kleine pauze) ‘kick the fuck his head in.’

Closing Time | Josephine

Het zijn dus niet alleen Nick Cave en Kylie Minogue  die samen (duh) een duet kunnen zingen, de murderballad: Where the Wild Roses Grow. De Limburger Etan Huijs kan het ook, met Jori van Gemert. Ook Etan’s song kan je gaandeweg het nummer een heel ongemakkelijk gevoel bezorgen. Het verhaal van de song wordt vanuit twee posities verteld, maar er blijven gaten, en vooral vragen. Wat is er gebeurd, wat zou er gebeurd kunnen zijn? Zij is even het huis uit, de hort op. Hij vermoedt een andere man. Er was kennelijk sprake van een verslechterde relatie, jaloezie, vergiftigde harten en van drank, verwijten – en van een jonge zoon. Maar waarom zegt Josephine dan dat hun zoon ‘zal leven als een koning’? En waarom drukt ze hem dan op het hart de deur van babykamer niet te openen? Brrrrrrr. Onheilspellend. Als dit een murderballad is, wie is er dan dood aan het eind van de song? Wie wacht het sinistere noodlot als het ochtend is? Prachtige blazers trouwens.

Closing Time | Nick Cave (again)

In Sargasso’s redactielokaal is de zomervakantie merkbaar. Daarom sluiten we in augustus ook doordeweeks om 16 uur. De reactievelden en het SG-café blijven gewoon open.

Nick Cave valt moeilijk te vangen in een vast genre. En in de loop van de tijd maakt hij ook nogal eens wat uitstapjes. Soms een wonderlijke, zoals met dit “Higgs Boson Blues”.
Een wonderlijke tekst ook, waarin de moderne natuurkunde gecombineerd wordt met de duivel en veel donkere zaken. Dat laatste is dan wel weer typisch Nick natuurlijk.
En een mooie verwijzing naar blueslegende, Robert Johnson.

Closing Time | Come hell or high water

Barry Adamson is een Bad Seed die voor zichzelf begon – en dat deed hij zo verdienstelijk dat hij wat mij betreft z’n leermeester overstegen is – in elk geval voor z’n vroegere werk. Dat vroegere werk kenmerkt zich door een duistere inslag, veel jazzy invloeden en een flinke dosis humor. The dark and murky world of Barry Adamson, zo heet de verzamelaar uit die periode heel terecht.
Zoals op Come Hell or High water van het album As above, so below.

Closing Time | Babe, I’m on fire!

Een kwartier aan muzikale waanzin. Sardonische humor, gecombineerd met aanstekelijke gitaarriffs. Dat moeten wel Nick Cave en de Bad Seeds zijn.

Excuse me, ik ben even door de kamer aan het dansen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.