Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het nieuwe potverteren
JSK, frequent reaguurder met inmiddels een reputatie op het vlak van economisch argumenteren, bood aan zijn licht te laten schijnen op de financiële paragraaf van het concept verkiezingsprogramma van de SP. Hier zijn analyse.
“links is goed voor de economie”, het is in debatten en internetdiscussiefora een steeds meer gebezigde uitspraak. Sinds een paar jaar laten de linkse partijen hun programma’s controleren op schadelijke economische effecten, en is het maken van (staats)schulden taboe. Deze ‘verstandiging’ van links (anderen zouden het ‘verrechtsing’ noemen) neemt welleens bespottelijke vormen aan. Een paar maanden geleden beweerde een linksstemmende kennis van mij dat de plannen van Groenlinks ‘beter voor de economie’ zijn dan de plannen van het kabinet. Waarom? Omdat het ophogen van de uitkeringen volgens het Centraal Plan Bureau een positiever effect heeft op de economische conjunctuur dan bezuinigingen. Wat de structurele effecten zijn van het aantrekkelijker maken van een werkloos leven bleven in het ongewisse (ik zou zeggen: meer werkloze levens).
Bij een andere gelegenheid verhaalde een vriend een politiek actieve vriend (SP) over het economische succes van het sociaal-democratische Zweden. Hoera: het socialisme werkt toch! Helaas is zijn lofzang minder dan de halve waarheid: Zweden is sterk – zij het relatief – verarmd gedurende de laatste decennia en is haar verzorgingsstaat aan het afbouwen as we speak. Deze twee voorbeelden van de vermeende economische logica van een socialistisch beleid liet ik destijds ongemoeid. De verkondigers daarvan waren zo politiek betrokken dat het onredelijk was enige objectiviteit van hen te verwachten. Maar toch. Toen na afloop van een openbaar debat in mijn favoriete stad een onbekende tegen mij zei: ‘maar links is tegenwoordig goed voor de economie’ besefte ik dat deze mythe van de economisch succesvolle staatsinterventie zich weleens zou kunnen verankeren in het hoofd van menig intellectueel. En dat zou zonde zijn.
Neem het nieuwe partijprogramma van de SP (of moet ik zeggen: het partijprogramma van de nieuwe SP?). OP het eerste gezicht een lijst leuke dingen voor linkse mensen en de nodige ombuigingen ter bekostiging daarvan. De schrijver van het programma beheerst de kunst van het boekhouden zo goed, dat er zelfs een klein overschot overblijft voor de aflossing van de staatsschuld. So far so good. Maar: waar haalt de SP het geld vandaan en waar gaat het precies naar toe? Besparen doet de SP op het leger, de kinderbijslag, infrastructurele projecten en (het altijd vage) ‘bureaucratie’. Uitgeven doet de SP in het OV, de sociale zekerheid en cultuur.
Wereldbank: Nederland te bureaucratisch
Als het aantal ambtenaren in Nederland met 15% wordt teruggebracht, kan met de vrijgenomen middelen de helft van de gezondheidszorg worden betaald dat stelt Wereldbank econoom Caralee McLiesh vandaag in Het Financieele Dagblad. Automatisering is volgens McLiesh een middel om flink te bezuiningen op de overheidsuitgaven. Alleen al 11% van het overheidsbudget gaat naar de regulering van bedrijven. “Als bedrijven meer zaken, zoals het vastleggen van eigendomsrechten, douaneformaliteiten en belastingen, kunnen regelen via internet scheelt dat veel tijd, werk en ergernis.” (Tiscali). Deze uitspraken sluiten goed aan bij wat veel politieke partijen momenteel voorstellen in hun verkiezingsprogramma’s en zullen de komende weken dus nog wel vaker worden aangehaald in verkiezingsdebatten, te pas of te onpas soort van.
McLiesh schreef mee aan het Wereldbank-rapport ‘Doing Business 2007’ dat vandaag verscheen. Het rapport stelt dat het in het afgelopen jaar wereldwijd gemakkelijker werd om zaken te doen. Maar Wereldbank directeur Paul Wolfowitz voegt daar aan toe dat in veel landen de regels voor zakendoen nog zo beknellend zijn dat bedrijven genoodzaakt zijn om buiten de formele economie te opereren. Nederland hoort ondanks haar bureaucratie toch (nog) bij de top 30 landen waar het goed zaken doen is, aldus het rapport. The top 30 economies in the world, in order, are Singapore, New Zealand, the United States, Canada, Hong Kong/China, the United Kingdom, Denmark, Australia, Norway, Ireland, Japan, Iceland, Sweden, Finland, Switzerland, Lithuania, Estonia, Thailand, Puerto Rico, Belgium, Germany, the Netherlands, Korea, Latvia, Malaysia, Israel, St. Lucia, Chile, South Africa and Austria. (worldbank.org). Het gehele rapport met kekke landenoverzichtjes is te downloaden alhierrr.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Zo moeilijk is dat toch niet…
Best een leuke stad, Hong Kong. Er wonen zo’n zeven miljoen mensen, er is een hoop water en er is een grote haven. Het ooit aangelegde vliegveld was aanvankelijk buiten de stad gebouwd, maar door de enorme groei lag de landingsbaan ineens midden tussen de wolkenkrabbers. Leuke foto’s hoor, maar minder fijn voor de Hongkongers.
De oplossing was eigenlijk heel eenvoudig. Het nieuwe vliegveld ligt nu 30 kilometer buiten de stad, en er is geen stukje van het schaarse land in de Speciale Autonome Regio voor opgeofferd, want het is op opgespoten land gebouwd. Een speciale trein brengt je in 20 minuten naar de luchthaven, en je kan al inchecken op het metrostation. Oke, het is nog steeds niet stil in Hong Kong, maar van vliegtuigen boven je zwembad heeft niemand meer last.
Na meer dan een maand retraite dacht ik weer terug te komen in het immigratie-geobsedeerde Nederland, maar niks van dat al. De ruimte op rechts blijkt maar 1 zetel groot, en de politieke discussie gaat ineens over oude mensen en takkewijven. En nu blijkt de VVD ineens voor een vliegveld in zee! Ik durf het haast niet te zeggen, maar …. ik ruik de polder. Ik heb visioenen van Tineke Netelenbos. En ik weet bijna zeker: er komt een nieuw paars kabinet!
(En trouwens….waren die aanvliegroutes boven Wassenaar toch nog ergens goed voor)
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.