Horloge inleveren in Rotterdam-West

Wanneer de politie in Bospolder-Tussendijken (Rotterdam-West) weer eens een auto in beslag genomen heeft, paradeert ze er een paar extra rondjes mee door de wijk, zodat iedereen kan zien dat er weer een slag gewonnen is tegen de vier criminele Marokkaanse families waarmee al jaren een machtsstrijd gaande is. De politie staat op achterstand, simpelweg omdat ze niet 24 uur per dag overal aanwezig kan zijn. Dat kunnen die families wel. De overlast voor (vaak eveneens Marokkaanse) buurtbewoners is groot. Omdat de criminelen de truc met de auto's inmiddels wel kennen, kondigde de politie vorige week een nieuwe maatregel aan: ook dure jassen en horloges moeten eraan geloven. De wijkagent weet uiteraard precies welke gasten hij op de korrel wil nemen, maar kan moeilijk een lijst met namen publiceren voor wie het nieuwe beleid geldt. Ze zijn immers niet veroordeeld. Dus werd de maatregel in algemene zin openbaar gemaakt.

Foto: Guy Renard (cc)

Corruptie en agenten met migratie-achtergrond

ANALYSE - In onderzoek van het WODC naar corruptie binnen vier rechtshandhavingsorganisaties (politie, douane, marechaussee, FIOD) is naar voren gekomen dat ambtenaren met een migratie-achtergrond vaker dan hun autochtone collega’s betrokken zijn bij ernstige integriteitsschendingen in relatie tot georganiseerde misdaad. Het gaat vooral om politieagenten. Terwijl 7 procent van de agenten een migratie-achtergrond heeft, heeft 40 procent van de bij corruptiezaken betrokken agenten die achtergrond.

Dat er in 2012-2016 256 signalen van corruptie en 80 ernstige zaken waren, en dat dat mede komt door de reorganisatie, is op zich al groot nieuws. De media leggen in hun berichtgeving de nadruk op de oververtegenwoordiging van ‘allochtone’ agenten. Ik bespreek hier enkele kanttekeningen bij de verklaring die hiervoor door de onderzoekers wordt gegeven.

Waarom die oververtegenwoordiging?

De onderzoekers schrijven in het rapport (p.62-64) dat het mogelijk is dat hun oververtegenwoordiging het gevolg is van “overmatige aandacht binnen de diensten die belast zijn met onderzoek naar integriteitsschendingen voor gevallen waarbij functionarissen met een migratie-achtergrond zijn betrokken.” Dit noemen ze selection bias.

Hoewel het niet volledig kan worden uitgesloten, denken de onderzoekers echter dat “we hier niet te maken hebben met een selection bias.” Zowel de kwantitatieve als de kwalitatieve data zouden hiertoe voldoende aanwijzingen geven.

Jeugdcriminaliteit: IES KOELTOER …of toch niet?

Een aantal opvallende (afgezien van de eerste) conclusies uit recent onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut:

  • Migrantenjongeren zijn doorgaans crimineler dan jongeren zonder migrantenachtergrond.
  • Niet-westerse migrantenjongeren zijn echter niet crimineler dan westerse migrantenjongeren.
  • Het zijn vooral de omstandigheden waarin migrantenjongeren opgroeien waaruit hun bovengemiddelde vertegenwoordiging in de criminaliteitsstatistieken kan worden verklaard (p. 82):

Al deze gegevens wijzen erop dat niet zozeer de culturele achtergrond van jongeren de oververtegenwoordiging verklaart, maar de omstandigheden waarin zij opgroeien.* Er zijn daarentegen ook uitkomsten van het onderzoek die erop wijzen dat migrantenjongeren minder zelfcontrole hebben en een positievere houding hebben ten opzicht van geweld dan niet-migrantenjongeren. Mogelijk speelt culturele achtergrond wel als het gaat om de meer individuele factoren die ten grondslag kunnen liggen van criminaliteit.

Foto: Alan Cleaver (cc)

Rammelende conclusies over criminaliteit onder asielzoekers

ANALYSE - De politie maakte vorige week cijfers bekend over verdachte asielzoekers. De Telegraaf en de Volkskrant meenden te weten dat asielzoekers crimineler zijn dan de Nederlandse bevolking. Maar die vergelijking kan niet zomaar worden gemaakt.

De Telegraaf berichtte vrijdag en zaterdag over ‘criminele asielzoekers’: “Schokkend beeld misdaad kansloze asielzoekers”. Andere media volgden en verschillende cijfers deden de ronde. Wat opvalt is dat de verslaggeving erg onduidelijk was: geen verwijzing naar bronnen, inconsistentie in definities (overigens ook door schuld van de politie: 10.000 verdachte statushouders bleken vreemdelingen te zijn). Hierdoor is het moeilijk om cijfers en beweringen van journalisten te checken, mocht de lezer daarvoor überhaupt tijd hebben (alle documenten staan hier). En dat checken is nodig, want journalisten die schrijven over criminaliteitsstatistieken, dat gaat nogal eens mis.

In dit geval ging het onder andere mis toen journalisten de vraag stelden of asielzoekers “crimineler” zijn dan “gewone burgers” en “niet-westerse allochtonen”. De Telegraaf maakte deze vergelijking in een kort artikel met nota bene de titel ‘Cijfers schieten tekort’. De Volkskrant maakte eenzelfde vergelijking in een poging de bewering in de Telegraaf te checken.

De journalisten lijken zich echter niet te realiseren dat de politiecijfers zodanig tekortschieten dat hierover geen zinnige uitspraak valt te doen.

Foto: Ben Sutherland (cc)

Criminele asielzoekers uitzetten is discriminatie

OPINIE - De Nederlandse overheid wil criminele asielzoekers uitzetten, maar is vooral bezig ze te discrimineren, betoogt Jurriën Hamer op Bij Nader Inzien.

PvdA en VVD maken bij voorkeur ruzie over asielzoekers. Het kinderpardon, de strafbaarstelling van illegaliteit, bed, bad en brood – het is een klein wonder dat Rutte II nog in het zadel zit. Toch zijn de coalitiepartners op één punt heel eensgezind: criminele migranten moeten zo snel mogelijk worden uitgezet.

Die houding is begrijpelijk. De overheid en duizenden solidaire vrijwilligers hebben geen opvang gebouwd en slaapzakken uitgedeeld om geconfronteerd te worden met intimidaties, vechtpartijen en aanrandingen. Juist zij die geven om hun medemens hebben weinig geduld met onverlaten die het goede werk bederven en het imago van fatsoenlijke vluchtelingen kapot maken.

Maar helaas maakt alle terechte verontwaardiging ook blind. Het gaat namelijk niet om geschonden gastvrijheid, maar om het rechtvaardig bestrijden van criminaliteit.

Het lot van criminele vluchtelingen

In het najaar verscherpte Staatssecretaris Dijkhoff de regels: als je asielzoeker bent en veroordeeld wordt voor een zwaarder delict, zoals verkrachting, inbraak met recidive of een ramkraak, dient je verblijfsaanvraag afgekeurd of je verblijfsvergunning ingetrokken te worden. Daarmee lijkt de kous netjes af.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Helder over taakstraffen en criminaliteit

ANALYSE - Het debat tussen links en rechts over taakstraffen, therapie en strenger straffen is geen meningsverschil over wat het best helpt tegen criminaliteit. Achter dit debat zit vooral een meningsverschil over het belangrijkste doel van de straf.

Het is al een oud filmpje, maar ik zie hem op de sociale media nog vaak gepost worden als het erom gaat aan te tonen dat er bij de PVV een steekje los zit: Lilian Helder die loopt te stuntelen en nauwelijks uit haar woorden komt, terwijl ze feitelijk aan wil tonen dat statistisch onderzoek niet mogelijk is omdat ‘persoon A nooit met persoon B valt te vergelijken’.

Dit filmpje leidt een eigen leven, maar valt op fora makkelijk te pareren doordat Helder twee jaar later ogenschijnlijk gelijk kreeg, toen andere wetenschappers het besproken onderzoek onderuit haalden door de methode te bekritiseren: inderdaad is er een verschil tussen de onderzochte groepen – niet meegenomen is het effect in het onderzoek dat de mensen met een taakstraf van de rechter juist een taakstraf kregen omdat de rechter meende dat een taakstraf zou helpen. Dit leverde Helder te zijner tijd een pluim van het NRC op (“Helder heeft toch verstand van statistiek”) en een paar triomfantelijke tweets van haarzelf.

Foto: Dave Conner (cc)

Trouw heeft moeite met criminaliteitsstatistiek

DATA - Update 4 november 2015: Trouw heeft correctie online gezet.

Duidelijke kop online bij Trouw dit weekend: “Criminaliteit daalt, maar niet onder alle bevolkingsgroepen”.
Daar we al jaren bovenop deze materie zitten, waren we benieuwd wat ze gevonden hadden.
Maar we struikelden al snel in het artikel. Te beginnen bij de bewering dat het CBS bij de recente cijfers over criminaliteit geen gegevens had geleverd over de herkomstgroepen. Die zaten namelijk gewoon in de bijlagen, tabel 4.9.

En toen werd het helemaal warrig. Waar de kop nog spreekt over het niet dalen van de criminaliteit onder bepaalde groepen, gaat het in de tekst ineens over het niet dalen van het aandeel van bepaalde groepen in de totale criminaliteit. Hetgeen duidelijk iets anders is.
En na de eerste grafiek werd het verhaal soft zonder verder concrete onderbouwing. We zijn dus zelf maar even in de getallen gedoken.

Laten we beginnen met de aantallen geregistreerde verdachten naar herkomstgroep.
aantal_verd_475

Daling bij alle groepen. Daar zit het dus niet.

Vervolgens kijken we naar het aantal verdachten in relatie tot de omvang van hun eigen herkomstgroep.
geregistreerd_verd_475

Ook daar overal daling.

Dan beschouwen we het relatieve aandeel van een herkomstgroep in het totaal aan verdachten.
aandeel_verdachten_475

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-02-2022

KORT | Opsporing Verzocht

Marokkanenrelletje nummer zoveel: de overheid en de leiding van NPO zouden druk uitoefenen op Opsporing Verzocht om minder Marokkaanse en allochtone verdachten te laten zien.

Bron van het verhaal is Libben Reeskamp voor de Nieuwe Revu, die enkele politiemedewerkers voor het programma (anoniem) uithoorde.

Veel verder dan hun beklag dat er af en toe “felle discussies” met de programmaleiding zijn gevoerd of er niet wat minder gekleurde verdachten in de kijker gezet konden worden, komt Reeskamp niet, maar met een suggestieve intro en een paar citaatjes van Martin Bosma en Mohammed Rabbae lijkt het zo al gauw heel wat.

Het naakte nieuwsfeit: er wordt door de redactie van Opsporing Verzocht gediscussieerd over de vraag of een wekelijkse uitzending tjokvol gekleurde verdachten niet het beeld mee helpt scheppen dat allochtonen hoofdzakelijk crimineel zijn.

Het beeld dat de elkaar napapegaaiende media neerzetten: de politiek en de leiding van de NPO oefenen druk uit op de redactie van Opsporing Verzocht om Marokkanen en allochtonen uit de wind te houden. Daar is weliswaar geen enkel bewijs voor, maar wat maakt dat uit? De meeste mensen kunnen toch niet kritisch lezen.

Zolang het maar verkoopt, nietwaar?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende