Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Quote du Jour – Klare Wijn van Kadima?
Ook zei Olmert te hopen dat hij Israël ‘definitieve grenzen’ kan geven, bij voorkeur door middel van onderhandelingen met de Palestijnen. “In de komende periode streven we ernaar om de uiteindelijke grenzen van de staat Israël te bepalen. Een Joodse staat met een Joodse meerderheid, een democratisch land.” (NOS)
Schenkt de winnaar van de Israëlische verkiezingen hier Klare Wijn? Of moeten we deze uitspraak in de context van het Midden-Oosten toch héél anders zien? Het geboortecijfer van de Israëlische Arabieren is een stuk hoger dan dat van de joodse inwoners van Israël (Netwerk). Een brugklasser kan voorspellen dat deze demografische ontwikkeling en het vasthouden aan een specifieke etnisch-religieuze identiteit op den duur een conflict geeft met de democratische grondbeginselen.
Quote du Jour – Vriendelijke hoofdknik
Verweerder [=ROC te Utrecht] heeft aangevoerd dat het schudden van handen in Nederland een algemeen geaccepteerde sociale norm is. Dat moge zo zijn, maar de Commissie constateert dat hantering van deze norm leerlingen uit minderheidsgroepen, zoals mevrouw A [=jonge moslima die zich had aangemeld voor een opleiding tot onderwijsassistent], uitsluit. Uit hetgeen verweerder naar voren heeft gebracht kan de Commissie niet afleiden dat verweerder zijn doel niet zou kunnen bereiken op een wijze waarop personen als mevrouw A niet zouden worden uitgesloten. Niet valt in te zien waarom fatsoenlijke omgangsvormen impliceren dat personen elkaar de hand schudden. De informant – mevrouw A – heeft ter zitting aangegeven dat zij personen van het andere geslacht begroet door een vriendelijke hoofdknik en desgewenst uitleg geeft over haar handelen. Niet valt in te zien waarom een dergelijke handelwijze in strijd met de geldende fatsoensnormen zou zijn. Zulks klemt temeer nu fatsoensnormen in de loop der jaren aan verandering onderhevig zijn en ook verschillen per leeftijdsgroep en cultuurgroep.
GoogleGoatse
mydeathspace.com
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.