Minarettenverbod: Gaat het licht uit in Europa?

Gadverdamme. De verlichting heeft weer een knauw gekregen in Europa. Een stel Zwitserse angstkazen heeft tegen de uitbreiding van het aantal minaretten in het land gestemd. De initiatiefnemer van het voorstel, de SVP/UDC, is ongeveer te vergelijken met de Nederlandse PVV en het Belgische Vlaams Belang. In de logica achter het verbod zitten - hoe typisch - flinke gaten. De partij beweert namelijk dat het land door de minaretten islamiseert en draait daarmee oorzaak en gevolg om. Minaretten hebben geen moslims tot gevolg, het is andersom. De moslims gaan niet weg als je het hen verbiedt een minaret neer te zetten, want zoals de partij zelf ook toegeeft, moslims kunnen prima hun geloof belijden zonder minaret. Kortom: het is zuivere symboolwetgeving, het zal de geveinsde islamisering van Zwitserland geen seconde vertragen. Er zijn geen mensen die door de minaretten gedupeerd werden. En wetgeving die nergens toe dient, specifiek gericht op één religieuze groep is per definitie onderdrukkend, een pesterij. Een democratisch, vrij Europa onwaardig. Gisteren werd het weer iets donkerder op ons continent, en helaas, ook in Nederland lopen er mensen rond die het licht uit willen doen. En dat laten we hier niet gebeuren. Toch...?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steven de Jong is de opinie van Nederland

Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.

Steven de Jong (Foto: Flickr/Tim Psych)

De introductie van de site belmeniet.nl is een doorslaand succes. Miljoenen Nederlanders hebben zich al aangemeld om gevrijwaard te blijven van al de marktonderzoeken en opiniepeilingen. De afname van belbare Nederlanders heeft echter een donkere keerzijde. Slechts een paar maanden na de introductie van deze maatregel is een onverwacht rampscenario werkelijkheid geworden. Voor het peilen van de stemming in Nederland zijn marketingbureaus en opinieonderzoekers voortaan aangewezen op de opinie van één man: Steven de Jong (38) uit Eindhoven.

De Jong, werkzaam bij een overslagkantoor in Heerhugowaard, had nooit zo’n last van telefonische verkopers. “Die mensen doen ook gewoon hun werk. Bovendien vond ik het wel gezellig. Ik zit tussen zes en zeven nooit te eten, dus storen ze me zelden. Ik vind dat belmeniet register onzin. Mij mogen ze altijd bellen.” Het was deze positieve feedback van De Jong die ervoor zorgde dat hij in vrijwel alle databases werd opgenomen. “Ik zeg altijd ja. Natuurlijk mogen ze me bellen, over mensenrechten, of shampoo, of grasmaaiers.” Inmiddels is De Jong de allerlaatste Nederlander die gebeld mag worden, en dat gebeurt gemiddeld 32 keer per dag.

“Dat gevoel van macht, ik vind het moeilijk om daar mee om te gaan. Als ik mijn dag niet heb kan ik zo een hele branche wegvagen. Vorige week bijvoorbeeld; toen heb ik gezegd dat ik borrelnootjes niet zo lekker vind. Nu blijkt dat Unilever de gehele tak heeft afgestoten. Dan voel ik me toch schuldig; het is lastig om een oordeel te geven als je weet dat er zoveel van afhangt. Maar borrelnootjes zijn nu eenmaal smerig, daar kan ik toch niet over liegen?”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Europese ruk naar rechts?

Vlag EU (Foto: Flickr/opendemocracy)

Nu al de kandidaten voor de Europese Commissie bekend zijn, kunnen we iets zeggen over de politieke koers die Europa gaat voeren in de komende jaren. De SP zegt dat Europa een ruk naar rechts maakt. Dat is maar zeer ten dele waar.

In het bijgevoegde figuur kun je de verschuiving in de samenstelling van de Europese Commissie tussen 1999 en 2009 zien:

* Blauw is de conservatieve Europese Volkspartij;
* Geel is de liberale Europese Liberale, Democratisch en Hervormerspartij;
* Rood is de centrum-linkse Partij van Europese Socialisten;
* Zwart is de Euroskeptische Alliantie van Europa voor Naties;
* Groen is zijn de Europese Groenen;
* Grijs zijn onafhankelijken en partijlozen.

Samenstelling EC (Simon Otjes)

Tussen 1999 en 2004 bestaat de Europese Commissie voor iets meer dan 50% uit socialisten. Daarnaast is rond een kwart conservatief. Er is een euroskeptische en een groene commissaris. In 2004 verandert de samenstelling van de commissie, vanwege de toetreding van de 10 nieuwe lidstaten. Daardoor vallen de socialisten naar 23%, gaan de conservatieven naar 30% en de liberalen naar 17%. Daar komt de uitslag van de Europese verkiezingen van 2004 bovenop. De socialisten verliezen die verkiezingen. Eind 2004 is het liberale smaldeel van de commissie uitgebreid tot 28%. Daarmee is deze delegatie groter dan de socialisten. Terwijl in het parlement de liberalen ongeveer drie keer zo klein zijn als de socialisten. In 2008 is de liberale delegatie gegroeid tot 33%. Daarmee zijn de liberalen het grootste smaldeel in de commissie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Onzichtbaar in een digitale wereld

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft.

Hier en daar duikt het verhaal op van de Amerikaanse journalist Evan Ratliff. Hij onderzocht of het nog mogelijk is een maand onzichtbaar te blijven in een digitale wereld. Zijn (lange) verhaal is bijzonder ? mede omdat het hem niet lukt.

Ratliff neemt een andere identiteit aan en reist door de VS, terwijl een aantal Wired-lezers hem digitaal op de hielen zit. Ze hebben inzicht in zijn betalingsgegevens en andere informatie die een privedetective boven water haalt. De moraal van het verhaal is dat het een slopende levenswijze is om onzichtbaar te blijven. Het kost veel geld, tijd en energie en al die inspanningen blijken na bijna een maand vergeefs als hij toch wordt achterhaald door de internetmeute.

Het verhaal draagt een zeer interessant thema: in de informatiemaatschappij is volstrekte anonimiteit onmogelijk. En een keuze is er niet meer: je zult vindbaar zijn, of je wilt of niet. Je laat dagelijks zoveel digitale sporen achter, door te betalen, te reizen, te communiceren, tja eigenlijk door te leven, dat je niet meer onzichtbaar kunt zijn.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PvdA Nijmegen is de weg kwijt

Nijmegen (Foto: Flickr/agusmotto)

Politieke reuring in de meest linkse stad van Nederland. Gisteren viel in Nijmegen, alias Havana aan de Waal, het college van PvdA, GroenLinks en de SP, doordat de PvdA maandag een motie had ingediend om de OZB-verhoging van 5% te beperken tot de inflatie. Volgens de fractievoorzitter Rutger Zwart is het onverstandig de OZB zoveel te laten stijgen. Klinkt sympathiek, zou je zeggen: een stelletje tax-and-spend socialisten wordt tot de orde geroepen, nog wel door de eigen kliek! Een paar van onze minder linksangehauchte reaguurders begonnen zelfs sympathie voor de PvdA te krijgen.

Jammer alleen dat het een flauwekulverhaal is. Uiteindelijk draait het erom hoeveel geld je in totaal aan de gemeente moet afstaan. Het zal mij persoonlijk worst wezen of ik het in rioolrecht, OZB of afvalstoffenheffing moet betalen, als het geheel maar binnen de perken blijft. En als we dan naar het totaalplaatje (blz 421 e.v. (.pdf)) kijken, zie je dat er bij de PvdA in Nijmegen sprake is van een nogal selectieve verontwaardiging. De verhoging van de OZB is inderdaad 5%, maar daar tegenover staat een veel grotere verlaging van het rioolrecht van ongeveer 24%. Het derde element, de afvalstoffenheffing, gaat ook omhoog.

De meeste mensen betalen minder
Totaal betekent dat echter dat woningeigenaren, maar ook veel ondernemers (waar de PvdA voor zegt op te komen) volgend jaar al minder zouden gaan betalen. De enigen die meer zouden gaan betalen zijn huurders, 3 euro per jaar. Zij betalen echter alleen afvalstoffenheffing en geen rioolheffing of OZB, dus het OZB-amendement van de PvdA helpt hen voor geen meter. Altijd leuk voor de beeldvorming, een linkse partij die lasten verlaagt voor mensen met een huis van een miljoen, maar huurders in de kou laat staan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Laat maar zitten, die kilometerheffing

Dit is een korte gastbijdrage van Dirk Kloosterboer die al een paar keer eerder gastredacteur op Sargasso was.

kiloAls ik een auto had, dan zou ik voorstander zijn van een kilometerheffing. Het lijkt me vreselijk om in de file te staan. Het lijkt me heerlijk als je wat bij kan betalen en dan lekker door kan rijden. Als ik een VVD’er was, dan zou ik helemaal voorstander zijn. VVD’ers houden van auto’s en ze houden van marktwerking. Prijsmechanisme op de snelweg, wat wil je nog meer?

Maar ze willen het niet. De VVD niet, GeenStijl niet, Sjuul Paradijs van Wakker Nederland al helemaal niet. De ANWB wilde eerst wel, maar krabbelt alweer terug. Telkens als er plannen op tafel liggen om een kilometerheffing in te voeren, beginnen ze te gillen als een speenvarken. Het resultaat is uitstel op uitstel en een compromis waar niemand echt wat in ziet.

Ik ben inmiddels op het punt aangekomen dat ik denk: laat maar. Doet u voor mij geen moeite. Wilt u graag in de file staan? Be my guest. In Amsterdam bedenken we wel een andere manier om de overlast van auto’s in te perken.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wint de mening van de wetenschap?

Wetenschap! (Foto: Flickr/tk-link)

James Surowiecki zei het al: menigten zijn vaak slimmer dan de individuen waaruit zij bestaan. Hij noemde dat Wisdom of Crowds, en het internet is potentieel dé plek waar het zou kunnen ontstaan. Het is een grote gedecentraliseerde verzamelplaats van diverse, onafhankelijke, meningen en ideeën. Geef iedereen toegang tot die ideeën, en je krijgt vanzelf een crowd die de goede keuzes maakt voor zichzelf en, heel idealistisch, voor de mensheid als geheel.

Helaas is de praktijk weerbarstiger. Het internet frustreert op dit moment vitale discussies op allerlei gebieden. Of het nu gaat om het wel of niet bestaan van HIV, het nut en gevaar van vaccinaties en het klimaatdebat, in alle drie deze discussies bestaat er een consensus in de wetenschap: HIV bestaat, vaccinaties zijn ongevaarlijk als je het vergelijkt met de ziektes die ze voorkomen, en de mens heeft hoogstwaarschijnlijk een hand in de huidige opwarming van de aarde.

Maar op het internet is dat verre van een uitgemaakte zaak. Mensen die drie uur gegoogled hebben voelen zich zeker genoeg om experts die jaren bezig zijn in een bepaald vakgebied de les te lezen en de mening van die ene wetenschapper die een afwijkende mening heeft wordt tot absolute waarheid verheven. Het adagium is ‘denk zelf na’, maar ze zijn zich er niet van bewust dat ze zelf lijden aan chronische tunnelvisie en zeer selectief te werk gaan met de informatie die ze wel en niet gebruiken. ‘Cherry picking‘ is eerder regel dan uitzondering.

Op alle drie bovengenoemde terreinen treden complicaties op die het vormen van een ‘wijze menigte’ onmogelijk maken. Met name emotie en de ‘information cascade‘, waar mensen beslissingen van anderen kopiëren, gooien roet in het eten. Een kleine groep dissidenten kan op het internet namelijk zoveel materiaal produceren dat het voor de onbevooroordeelde, zich nieuw in het debat begevende mens lijkt alsof er een levendige discussie plaatsvindt en dat de uitkomst van het wetenschappelijke debat onzeker is. De beschikbare informatie is niet proportioneel beschikbaar. De afwijkende mening wordt van de daken geschreeuwd in makkelijke toegankelijke taal op weblogs, de wetenschappelijke consensus zit verstopt in moeilijk toegankelijke artikelen in tijdschriften. En zo kiezen mensen voor de optie die hen het meest aanstaat: mijn kind hoeft niet gevaccineerd te worden, HIV bestaat niet, en het klimaat, daar hebben wij geen invloed op. Ik hoef mijn leven niet te veranderen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Overvoeren is ook kindermishandeling

Zo kan het ook (Foto: Flickr/Kyle May)

Gisteren verscheen er op het onvolprezen SpitsNieuws een artikel over een Dalmatiër die van zijn Engelse eigenaar is afgepakt omdat deze hem veel teveel te eten gaf. Het arme beest woog 65 kilo. De rechter achtte zijn baasje schuldig aan onder meer het veroorzaken van onnodig lijden.

Het gaat inmiddels een stuk beter met de dalmatiër, zoals het filmpje in het artikel al laat zien. Het beest is ruim 25 kilo afgevallen en maakt het goed.

Het is wel een interessant gegeven: als je dieren te veel te eten geeft is dat dus dierenmishandeling, en daar lijken veel mensen het mee eens. Ik maak maar even een klein sprongetje naar mensen toe. Want als dit het geval is, dan is het overvoeren van je eigen kinderen toch ook mishandeling? In Groot-Brittannië en ook Spanje lijkt men steeds meer in die richting te denken en daar worden kinderen tegenwoordig dus uit huis geplaatst als ze zoveel overgewicht hebben dat dat hun functioneren in gevaar brengt.

En dat is een goede zaak. Want hoewel dit soort mishandeling vaak geen kwade opzet is, is het iets waar die kinderen hun hele leven last van blijven houden, zowel lichamelijk als geestelijk. In Nederland is het tot dusver, voor zover ik kon vinden, nog niet voorgekomen dat een kind wegens overgewicht uit huis is gezet.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Laten we vooral wel praten met Hamas

De voormalige Hamas leider Sheikh Yassin (Foto: Martijn Dekker)

Afgelopen donderdag verscheen op dejaap.nl een artikel van CIDI-directeur Ronny Naftaniel, waarin hij het verzoek van tientallen prominente politici en wetenschappers aan de Nederlandse regering, om de dialoog met Hamas aan te gaan, resoluut van de hand wijst.

“Hamas is een fundamentalistische islamitische terreurorganisatie, die er van uitgaat dat er geen plaats is voor enige niet-islamitische staat in het Midden-Oosten,” aldus Naftaniel in een verder redelijk genuanceerd stuk. Hij slaat de plank echter een aantal keer mis.

Zo schrijft hij het uitstellen van verkiezingen door de Palestijnse president Abbas toe aan het feit dat er blijkbaar geen eerlijke verkiezingen met Hamas gehouden kunnen worden. Maar waar is dat op gebaseerd? Het is inderdaad bekend dat Hamas geen steun wil verlenen aan het organiseren van verkiezingen in Gaza, maar dat is slechts omdat zij zelf denken dat de verkiezingen niet eerlijk zullen verlopen. De vorige verkiezingen, waarin Hamas een ruime meerderheid van de stemmen won, verliepen zonder problemen, maar Hamas acht het waarschijnlijk dat Abbas en de top van Fatah zullen frauderen om een nieuwe zege van Hamas te voorkomen. Net als Hamas in Gaza, treedt de door Fatah gedomineerde Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever immers hard op tegen onwelgevallige elementen (lees: Hamas). Het van corruptie beschuldigde, maar stelselmatig door het Westen gesteunde Fatah heeft dus eerder de schijn tegen dan Hamas.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De onsamenhangendheid van Francisco van Jole

Gisteren stond er op GC een stuk van Francisco van Jole: ‘De Leegte van Links‘. Van Jole is druk bezig om de nieuwe opinieleider van links Nederlands te worden, dankzij zijn site joop.nl, waarop allerlei linkse opiniemakers bloggen. Het stuk is een reden om ons grote zorgen te maken over de toekomst van links, niet vanwege de leegte van links, die Van Jole observeert, maar vanwege de onsamenhangendheid van Van Jole’s betoog.

De conclusie van Van Jole is: “Idealen zijn bij de progressieve partijen naar de achtergrond verdwenen.” De argumentatie om daar te komen is vrij opmerkelijk.

Zo vertelt hij over een bijeenkomst van de PvdA waar Wouter Bos een vraag krijgt van een kritisch PvdA lid. Bos reageert gloedvol: “de zaal hing aan zijn lippen. Niet omdat het spannend werd vanwege een conflict maar omdat Bos met passie idealen uitdroeg.” Vervolgens schrijft Van Jole: “Dat is het probleem van de politiek op dit moment. Er worden geen idealen meer uitgedragen.” Van Jole net heeft laten zien hoe het belangrijkste gezicht van linkse politiek op dit moment, de vice-premier, vol met idealen het debat aan gaat binnen zijn partij. Ik zie niet hoe je daaruit kan stellen dat idealen niet meer worden uitgedragen door politici. Daarnaast vind ik het absurd om te stellen dater een probleem van de politiek is. Daarmee ontken je de complexiteit van de samenleving.

Vervolgens stelt Van Jole dat ‘Wilders een revolutionair is’. En dat er van dat revolutionaire ‘een enorme aantrekkingskracht’ uitgaat omdat het ‘dromen en daadkracht’ combineert. In mijn ogen is Wilders geen idealist. Hij houdt volk geen ideale samenleving voor, maar alleen maar waarschuwingen over wat er gaat gebeuren en nachtmerries over wat er kan gebeuren. Wilders is tegen: tegen islamisering, tegen hervorming van de verzorgingsstaat, tegen klimaatbeleid. Hij heeft geen gloedvol betoog over waar Nederland naar toe moet, alleen maar een verhaal over wat er niet moet gebeuren. Dat trekt geen mensen aan die willen dromen, maar mensen die bang zijn voor nachtmerries.

Vorige Volgende