Weigerondernemer wellicht straks wettelijk beschermd

Republikeinen en orthodoxe gelovigen in de staat Indiana vinden dat ondernemers met religieuze gewetensbezwaren zelf mogen beslissen of zij goederen of diensten willen leveren aan personen of bedrijven die er in hun ogen verderfelijke praktijken op na houden. Dus geen professionele trouwfoto’s ter gelegenheid van een homohuwelijk of een rouwkrans voor iemand die door euthanasie om het leven is gekomen. Nu nog lopen deze zogenaamde weigerondernemers het risico dat zij worden aangeklaagd voor discriminatie, maar als het aan gouverneur Mike Pence van Indiana ligt komt daar binnenkort verandering in. De gouverneur is een warm pleitbezorger van een wetsvoorstel dat religieuze discriminatie toestaat. Al is er volgens voorstanders van het wetsvoorstel helemaal geen sprake van discriminatie, maar gaat het juist om het beschermen van de rechten van gelovigen. Het voorstel is bedoeld als schild en niet als zwaard bezweert senator Scott Schneiders. Predikant Tim Overton gaat nog een stapje verder: ‘religious people are scared.’ Bang om iets te moeten doen wat niet binnen hun geloofsovertuiging past. ‘I would ask that you protect us from that’ aldus Overton. Jane Henegar van de American Civil Liberties Union of Indiana stelt terecht dat ‘these bills are a solution in search of a problem.’ Inderdaad, de groep weigerondernemers die is veroordeeld voor discriminatie is erg klein. Ook de huidige Amerikaanse wetgeving geeft bijvoorbeeld predikanten al enige keuzevrijheid als het gaat om wiens huwelijk zij wel of niet willen voltrekken. Dus wat is eigenlijk het probleem?

Door: Foto: David Goehring (cc)

Steun voor eerste openlijk homoseksuele footballspeler

Michael Sam, een veelbelovende college football atleet die in mei gekozen hoopt te worden door één van de NFL-teams in de Verenigde Staten, kwam deze week uit de kast. Dat is een dappere keuze, want hij is nog geen professionele footballspeler en de NFL staat niet bekend als homovriendelijk paradijs. Het kwam hem op veel kritiek maar ook op veel steun te staan. Onder andere van deze lokale sportpresentator, die in een mooie monoloog zijn bewondering voor Sam’s openheid verwoordt en de hoop uitspreekt dat openlijke homo zijn normaler wordt in de sportwereld. Dat is nog eens wat anders dan wat sommige commentatoren in Nederland zeggen…

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Van der Gijp is gay

COLUMN - Afgelopen zaterdag was het weer zo ver: de Gay Pride vond plaats in de Amsterdamse binnenstad. Honderden homo’s en niet-homo’s dansten, sprongen en waren blij, al varend over de Prinsengracht, de Amstel en de Oude Schans. Op tv zag ik Ewout Genemans vragen stellen aan Jeanine Hennis, Jet Bussemaker en Jeroen Dijsselbloem, terwijl Cornald Maas eigenlijk net iets té flauwe grapjes maakte. ‘Bij elke regenboog hoort ook een pot met goud.’ Het was in elk geval een mooi beeld van de tolerantie die kenmerkend is voor het centrum van de hoofdstad, waar al in de Gouden Eeuw ten tijden van de Republiek iedereen mocht doen en denken wat hij wilde. Zolang anderen daar tenminste geen last van hadden en er een goede pot met goud aan verdiend kon worden. Ook toen al waren overvolle schepen een teken van de vrije geest in de Nederlanden.

Het was dan ook goed om te zien dat zelfs de KNVB een boot de grachten op stuurde, om daarmee bij te dragen aan de homoacceptatie binnen de wereld van het voetbal, het mogelijke probleem bespreekbaar te maken en daarmee de vrijheid van de sporters te vergroten. René van der Gijp gaf de maandag erna in Voetbal International echter aan dat de boot van de KNVB voor hem niet zo nodig was en dat een statement maken echt niet hoefde. Hij moest er wel om lachen.

Foto: Jeroen Mirck (cc)

Canal Pride nog steeds zinvol

OPINIE - Toen een manager mij vertelde dat het goed voor mij zou zijn om lid te worden van de vakbond, wist ik dat het met de vakbond in Nederland gedaan was. Hetzelfde gevoel heb ik met een Canal Pride waar de gehele overheid in mee vaart. Het is wel een heel erg vinexerige manier geworden om te tonen hoe tolerant je wel niet bent, als zes meter voor je ook Jeanine Hennis door de gracht dobbert, en tien meter achter je de boot van de politie. Van een rebels statement – we’re here, we’re queer, get used to it! – naar een grachtenparty voor VVD-types die een dagje lekker gek willen doen.

Toch mag defensiepersoneel pas sinds 2009 in uniform meevaren, en dat ging niet zonder slag of stoot, en elk jaar komen er nieuwe boten bij van groepen in de samenleving waarbinnen het met de homotolerantie droevig gesteld is. In 2011 voer voor het eerst een Hindoestaanse boot mee en in 2012 een Turkse. De Canal Pride heeft nog wel degelijk een functie, er worden elk jaar overwinningen geboekt. Dit jaar vaart zelfs “het voetbal” mee door de grachten in de vorm van Michael van Praag en Louis van Gaal. Ik voorspel dat het nu niet echt veel langer meer kan duren voordat de eerste spelers in tenue op een boot meevaren.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Kellie Parker (cc)

Het anti-AIDS spotje Italiaanse stijl

COLUMN - In Italië hebben homoseksuele mannen nog een lange weg te gaan om geaccepteerd te worden.

Het Italiaanse ministerie van Volksgezondheid heeft een televisiespotje tegen AIDS uitgebracht waarin de beroemde acteur Raoul Bova figureert. Hier en daar wordt een beetje lauw geprotesteerd tegen de weglating van het woord preservativo – condoom – uit de uiteindelijke versie van de spot.

Maar het is nog gekker. Dit is wat het ministerie zelf over de spot liet weten:

In lijn met de aanbevelingen van de nationale commissie AIDS wil de overheidscampagne het besef van het risico van HIV-infectie verhogen en voorlichten over besmetting en beschermingsmethoden. De campagne richt zich op de hele bevolking en in het bijzonder op die groepen die het als meest risicovol worden gezien: volwassenen, migranten, homoseksuele mannen, jongeren, vrouwen.*

Kijk even mee.

We zien een oudere man die ons vertelt dat het een probleem is dat ons allemaal aangaat. Dan een man en een zwangere vrouw, twee knuffelende vrouwen, een vrouw en een Afrikaanse man, en dan een man alleen met AIDS op zijn handen geschreven en een condoom in zijn handen, die zegt: Met een enkel gebaar bescherm ik mijn [mannelijke] partner beter. Hierna de uitsmijter – Samen tegen AIDS winnen we – uitgesproken door Bova.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bloedgroepen binnen GroenLinks 1989-2010

Logo GroenLinks (Wikimedia Commons)

GroenLinks bestaat dit jaar twintig jaar. De partij is ooit opgericht uit vier partijen. De communistische CPN, de links-socialistische PSP, de groen-christelijke PPR en progressief-christelijke EVP. Daarnaast waren er onafhankelijken die tot de partij toe traden, waaronder mensen die zich niet bij de PvdA thuis voelden. Een van de opvallende dingen aan de geschiedenis van GroenLinks is dat de oprichtende partijen zich heel snel ophieven, en dat de bloedgroepen de discussies niet beheersten. En toch bleven er mensen actief binnen GroenLinks die uit deze groepen voortkwamen.

Er zijn vijf grote ‘bloedgroepen’, waarvan twee geen echte bloedgroepen zijn, maar wel daarmee te vergelijken zijn.

  • Communistische Partij Nederland (CPN: opgericht 1909): de communistische partij die in de jaren ’70 en ’80 steeds meer een partij werd die zich inzette voor de emancipatie van mensen uit achterstand en achterstelling: het was een partij die zich inzette voor werknemers en uitkeringstrekkers, maar ook voor vrouwen, migranten, homo’s en studenten.
  • Pacifistisch Socialistische Partij (PSP: opgericht 1957): de links-socialistische partij die zich verzette tegen atoomwapens. De PSP was vanwege haar ondogmatische benadering van linkse politiek een partij die open stond voor dissidenten van alle grote stromingen: progressieve christenen, vrijzinnige communisten en linkse sociaal-democraten.
  • Politieke Partij Radicalen (PPR: opgericht 1968): de progressief-christelijke partij die in jaren ’70 en ’80 steeds meer een partij was met een breed groen, post-materialistisch profiel: natuurbescherming, oppositie tegen kernenergie, ontspannen samenleving en democratisering.
  • Evangelische Volkspartij (EVP: opgericht 1981): de progressief-christelijke partij die zich met name in zette tegen kernwapens.
  • Partijlozen: al op de eerste GroenLinks lijst stonden onafhankelijken met allerlei orientaties zoals milieubeschermers als Vos en Duyvendak en vakbondsmensen als Rosenmöller en Voortman.
  • Partij van de Arbeid (PvdA, opgericht 1946): GroenLinks zag zichzelf als een partij links van de PvdA, als zodanig is zij bijzonder open voor mensen die de PvdA verlaten zoals Halsema en Buitenweg.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gayscene handhaaft don’t-ask-don’t-tell

[speld]

Duidelijk homo, maar ook echt matroos? (Foto: Flickr/Toni Kaarttinen)

De Amerikaanse gayscene handhaaft het principe don’t ask, don’t tell voor homoseksuelen met een militair beroep. Volgens dit principe worden soldaten binnen de homowereld getolereerd, mits ze niet openlijk uitkomen voor hun militaire achtergrond. Militarisme ligt nog altijd gevoelig binnen de homoseksuele subcultuur in de Verenigde Staten. De regering van president Obama wilde het huidige beleid versoepelen, maar een federaal hof van beroep bepaalde gisteren dat het don’t-ask-don’t-tell-beleid mag blijven bestaan.

Het principe wordt gehandhaafd omdat militairen die openlijk zouden uitkomen voor hun beroep een bedreiging zouden vormen voor de moraal, de goede orde, discipline en de cohesie van de gemeenschap. “Uit gesprekken blijkt dat homo’s zich simpelweg anders gaan gedragen wanneer ze het gevoel hebben dat er militairen in de buurt zijn. Neem nu de gay pride events, waar veel, kleurrijk en uitbundig wordt gedanst. Er zijn diverse aanwijzingen dat dansen in het bijzijn van militairen, gewild of ongewild, zal veranderen in militant gemarcheer. Dat druist in tegen alles waar we voor staan. Een gay pride met Rammstein, dat is niet wat we moeten willen.”

Verschillende militaire belangengroepen ijveren al jaren voor meer acceptatie binnen de gayscene. Zij claimen dat het in het landsbelang is om uit te komen voor hun beroepsgroep in de homowereld. Te denken valt aan workshops en kennismakingsmiddagen, om zo te laten zien dat militairen ‘ook gewoon mensen zijn’. “Door kennismaking neem je de angst weg en haal je het onderwerp uit de taboesfeer. Ook het legeruniform moet openlijk erkend worden in deze gesloten gemeenschap,” aldus de woordvoerder.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pleidooi voor jonge homo’s: Hou vol!

Meer dan duizend video’s op het kanaal ‘It gets better’ moedigen jonge homo’s aan te leven. Dit naar aanleiding van een groot aantal zelfmoorden in korte tijd, als gevolg van pesten. Vorige week heb ik de video van Google genoemd als voorbeeld, maar de volgende mag je zeker ook niet missen. Eerst de groeikern van het project, de video van het stel Dan en Terry uit Seattle. Dan het aangrijpende pleidooi van raadslid Joel Burns uit Fort Worth, Texas, waarbij ik het zelf niet droog wist te houden. Tenslotte de minst interessante van de drie maar wel de meest prominente: president Obama.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende