De demonisering van de arbeidersklasse

I have already posted on Owen Jones’s Chavs: The Demonization of The Working Class (see here and here). Another good subtitle for this book could be “the not-so-hidden injuries of class” (to riff on Richard Sennett’s classic book). If Jones is not a sociologist, he should be one because his book is a perfect illustration of the sociological imagination with its focus on structure / history /power regarding the treatment of the working class. If one expects an exotic description of the Chav culture, one will be disappointed. What Jones does is take this social phenomenon: the stigmatization of the working class by the political and media sphere (with their capacity to spread prejudice and stereotypes) and retraces the roots of that phenomenon, culturally, structurally and politically. He examines when the concept of Chavs as the target for so much social contempt emerged, who created it, who benefits from it and what are the real social consequences for the targets of such stigmatization. For Owens, the roots of the stigmatization of the Chavs are to be found in Thatcherism.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Parallellen met de jaren dertig

Een korte video van Me Judice.

Volgens Jan-Luiten van Zanden, hoogleraar economische geschiedenis universiteit Utrecht, zijn er parallellen te trekken met de crisis van de jaren 30 in de vorige eeuw. Welke zijn dat, wat kunnen we er van leren, en is het niet een heel andere wereld geworden waar we in leven?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

All Watched Over By Machines of Loving Grace

Joris Luyendijk schrijft tegenwoordig (vanaf 1 juni) voor de Guardian over wat er zoal gebeurt in het financiële hart van Londen, meldde het NRC afgelopen Maart. Hij zou als een webloggende antropoloog het gedrag van de Indianenstam in kaart brengen die bekendstaat als ‘The City’.

Luyendijk komt meteen met een tip waar de Sargasso-lezers ook van zullen smullen.

In hartje Londen heeft iedereen het nu over het laatste werk van filmmaker Adam Curtis: All Watched Over By Machines of Loving Grace. Daarin laat Curtis zien hoe het idee dat de wereld bestaat uit systemen die zichzelf in balans brengen fuseerde met utopische verwachtingen van wat computer-connectiviteit teweeg zou brengen, en uiteindelijk zijn weerslag had op de voorstelling van een ‘global economy’ en de wenselijkheid van zelfregulerende (financiële) markten.

De documentaire is in twee drie delen van elk een uur, waarvan er inmiddels twee door de BBC zijn uitgezonden; en ik begreep er niet veel van totdat ik deel twee had bekeken, die eigenlijk het grondwerk legt voor het eerste deel.

Vandaar dat ik ze hier even in omgekeerde volgorde neerzet:
 


 

 

Adam Curtis kreeg grote bekendheid met zijn documentaires ‘The Century of the Self‘ (2002), over de invloed van Freud op Public Relations en de wijze waarop bedrijven en politiek de massa trachten te beïnvloeden, en ‘The Power of Nightmares‘ (2004), over de spiegelfunctie van het Neoconservatisme en islamitisch terrorisme.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn | Financiële crises

Logo kamerstukken van de dagKort stukje dit keer. Niet zozeer omdat het een opmerkelijk kamerstuk is. Maar het past wel een beetje bij de monetaire crisis in Europa en meer in het algemeen de crisis van de laatste drie jaar, mede veroorzaakt door banken.
MinFin, AFM en DNB maken afspraken over een “tripartiete crisismanagementorgaan”. Joepie denk je dan! Eindelijk gaan ze de crisis en de oorzaak ervan echt te lijf.
Helaas:
Het ministerie van Financiën, de AFM en DNB maken deel uit van het tripartiete crisismanagementorgaan. Het tripartiete crisismanagementorgaan heeft als doelstelling om op basis van de bevoegdheden van de deelnemende partijen adequaat crisismanagement uit te voeren door maatregelen te nemen en af te kondigen en te communiceren met stakeholders in het geval van een (dreigende) instellingsoverschrijdende of anderszins ernstige operationele verstoring van het, voor de Nederlandse maatschappij relevante, betalings- en effectenverkeer met mogelijk ernstige maatschappelijke en/of financiële consequenties ongeacht de oorzaak. Het tripartiete crisismanagementorgaan handelt in het publieke belang.

De crux zit in het enkele woord “operationele”.
Dat betekent eigenlijk alleen maar dat als de bitjes over het geldverkeer niet van de ene naar de andere bank kunnen gaan of een van de banken geen stroom heeft de hoge heren zichzelf in een kantoortje opsluiten.
Dat doen ze niet als er voor honderden miljarden risico genomen wordt (kennelijk geen publiek belang of heeft geen ernstige maatschappelijke of financiële consequenties…) en ook niet als banken hun vertrouwen verspelen en ook niet als banken geen leningen verstrekken aan startende ondernemingen en… etc….

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Schuldencrisis

Wat velen van het weekend al voorspelden, is zich alsnog aan het voltrekken. Nadat de VS door z’n schuldenplafond heenbreekt en z’n triple-A status verliest (“ze hadden een tien en ze hebben een negen”, aldus hoogleraar fiscale economie en oud-minister Willem Vermeend), krijgen ook de Europese beurzen harde klappen te verduren, bovenop de bestaande Eurocrisis

Is dit het begin van een langdurige depressie en het einde van het kapitalisme? “De beurzen crashten wel eens harder”, schrijft Nu.nl. “Dit is de ergste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog en het had de ergste crisis sinds de Eerste Wereldoorlog kunnen zijn, als politici en bestuurders geen belangrijke beslissingen zouden hebben genomen”,

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendcollege | Zelfveroorzaakte crisis is ook op te lossen

De komende weken plaatst Sargasso de lezingenserie De Urgentie van Duurzaamheid van Studium Generale Utrecht. De bijdrage is geschreven door directeur Melanie Peters.

Dat zei prof. dr. Hans Schenk (Utrecht School of Economics) in de tweede lezing in de serie duurzaamheid als wereldbeeld over de crisis in de financiële wereld. De crisis is van menselijke makelij. We zullen ons dat aan moeten trekken en de financiele instituties andere opdrachten moeten meegeven met “the public good” en niet de prijs van het aandeel als toetssteen. Daarvoor moeten we eerst een mentale revolutie doormaken, want wij zijn het die met zijn allen beslissen over de regels van het spel.

Dezelfde mening was prof. dr. Bas van Bavel (Sociale en Economische Geschiedenis, UU) toegedaan. De geschiedenis laat zien dat markt, staat en andere vormen van beheer elk hun plaats hebben bij het bewaken van financiële, ecologische en sociale duurzaamheid. Maar degenen die groot geworden zijn binnen deze instituties en de spelregels kennen zullen ze vroeg of laat misbruiken voor hun eigen gewin. Daarom is een tweede voorwaarde, dat tegenmacht wordt geinstitutionaliseerd en “gewone mensen” worden betrokken bij besluitvorming over de spelregels. Ontaarde instituties zullen volgens beide sprekers niet vanzelf veranderen, dat gebeurt pas als mensen hun stem laten horen. Instituties zijn nodig om collectieve actieproblemen zoals die zich voordoen bij duurzaamheidvraagstukken te overwinnen, maar ze moeten levend gehouden worden en het algemeen belang als uitgangpunt nemen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende