Liefde voor lezen

De zaterdagcolumn van Felix Rottenberg uit de papieren editie van het Parool verschijnt iedere zondag, maandag of dinsdag op Sargasso. De razende literaire reporter van de Volkskrant, Michael Zeeman, schreef gisteren een meesterlijk artikel over de journalist David Remnick, hoofdredacteur van de The New Yorker. Dit blad is één van de beste magazines ter wereld en met een oplage van één miljoen exemplaren kan het zich permitteren alle modieuze journalistieke mores te negeren. Nergens lees je zulke indringende en uitvoerige analyses over politiek en macht, een aantrekkelijke combinatie van essayistiek, reportages en interviews. Alleen vraagt het geduld en zitvlees van de lezer. Het liefst koop ik ’s ochtends de nieuwe New Yorker, neem dan de trein naar Brussel zodat ik drie uur ongestoord de belangrijkste stukken kan lezen, eet mosselen bij het simpele maar befaamde Au Vieux Bruxelles, bezoek de tweedehands boekwinkels en neem ’s avonds de laatste trein terug om de New Yorker helemaal uit te spellen. Heerlijk! Zeeman zocht Remnick op, omdat deze week de Nederlandse vertaling van zijn verzamelde artikelen is verschenen (Reporter, uitgeverij De Bezige Bij). Al mijn favoriete stukken staan erin, met als hoogtepunt het artikel over de laatste campagne van Tony Blair.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bijbelvers v/d Dag: Ezekiel 25:17

Als ik zo op deze mooie winterdag door God akkers dwaal (ben bij mijn ouders in de polder), dan schiet mij deze prachtige vers te binnen:

The path of the righteous man is beset on all sides by the iniquities of the selfish and the tyranny of evil men. Blessed is he who in the name of charity and good will shepherds the weak through the valley of darkness, for he is truly his brother’s keeper and the finder of lost children. And I will strike down upon thee with great vengeance and furious anger those who attempt to poison and destroy my brothers. And you will know my name is the Lord when I lay my vengeance upon thee.


Vooral bekend van Pulp Fiction (youtube), gebezigd door God’s dienaar Samuel L. Jackson voordat ie iemand lekker bloederig omlegt. Maar wat schetst mijn bijbelvaste verbazing, als blijkt dat deze vers helemaal niet in het lijvige Boek der Boeken te vinden is? Meneer Tarantino wilde een mooi eerbetoon brengen aan zijn Karateheld Sonny Chiba, en kopieerde schaamteloos de verkeerd quotende Japanees.

In werkelijkheid handelt Ezekiel 25 over de profeet Ezekiel, die predikt ten tijde van de Babylonische gevangenschap waarin de Joden in de zesde eeuw voor Jezus H. Christus verkeerden. Ezekiel vertelt hoe God wraak gaat nemen op de buurvolkeren van Israel die hen belachelijk hadden gemaakt, achtereenvolgens de Ammonieten, Moabieten, Edomieten, de Filistijnen, Tyre, Sidon en Egypte gaan behoorlijk van de klits klets klander krijgen. Vers zeventien is slechts één regel in de Goddelijk geinspireerde tirade:

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

VVD wil belonen in plaats van straffen

Voordat de inkt van het nieuwe regeerakkoord droog is, schiet de nieuwe Tweede Kamer-fractie al uit de heup. Plannen om ouderen te laten meebetalen aan de AOW, als ze voortijdig stoppen met werken, lekten gisteren uit. VVD-er Stef Blok ruikt onraad: ,,Ik
vrees dat er nog meer zullen volgen.”

Wat mij betreft schiet de VVD raak. Niet zozeer omdat ze tekeer gaat tegen deze maatregel. Het is een redelijke voorstel, dat op breed draagvlak kan rekenen. Vergelijkbare maatregelen om de gevolgen van de vergrijzing tegen te gaan stonden immers in meer verkiezingsprogramma’s dan alleen die van PvdA en ChristenUnie. Ik wil de VVD vooral prijzen vanwege het principe dat ze hanteert om tegen deze maatregel te zijn.

Volgens Blok is het goed langer doorwerken te stimuleren. ,,Maar dat moet je doen door mensen te belonen, niet door ze te straffen.” Daar zegt hij een waar woord. Het is een goed idee om niet langer vanuit de overheid alleen maar te straffen. Beloon het positieve!

Ik zie oneindige mogelijkheden in deze switch van de VVD-fractie. Wat te denken van andere sociale zaken, zoals de bijstand? Niet langer straffen als iemand niets doet, maar alleen een bonus als iemand wél aan het werk gaat. Ik ben benieuwd hoe ver het principe van de VVD reikt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mag het licht uit?

Vanavond kan je niet alleen met woorden, maar ook met daden een klein verschil maken. Het idee is om donderdagavond 1 februari 2007 om 19.55 uur vijf minuten lang het licht uit te doen, aan de vooravond van het verschijnen van het nieuwste klimaatrapport van de Verenigde Naties in Parijs. Hiermee vestig je de aandacht op het klimaatprobleem en dat is hard nodig.

Je bent dan niet de enige: zelfs het ministerie van Milieu, de laatste jaren toch niet echt een voorbeeld van vooruitstrevendheid, doet mee aan de actie tegen klimaatverandering.

Een koud kunstje voor een sympathieke actie. Milieuminister Pieter Winsemius, altijd sportief genoeg om aan te haken voor het goede doel, besloot gelijk om mee te doen met zijn mooie ministerie in het witte, glazen gebouw naast Den Haag Centraal.

Zo makkelijk kon het bijna niet zijn! Dat bleek ook al snel: Balkenende verklaarde zich tegenstander. Tennet waarschuwde namelijk als beheerder van het landelijke electriciteitsnet voor stroomuitval.

Hoe betrouwbaar is het netwerk als de stroom kan uitvallen als één op de zes mensen tegelijk het licht uitdoen, zoals Tennet beweert? Ik zeg, laten we het testen. In het ergste geval valt de stroom echt uit. Dat zou pas mooi zijn voor het milieu. Dan bespaar je namelijk pas echt energie.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Moederliefde

Is het winterblues? Te weinig literatuur gelezen de laatste tijd? Geen idee, maar het is breder dan enkel in mijn kop, dat wel.
Religoten allerhande reiken hun hals uit naar het fenomeen Moeheid, en menen een verse schering met naïeve inslag te kunnen bekeren, maar het lijkt te laat te zijn.

We vlieden terug, the herd of independent minds, de loden bol is op het hoogtepunt geweest, de belegger incasseert de opbrengst, de pessimist verburgerlijkt, de klad zat erin.
Take a free trip to Nostalgia, maar om 11 onder de wol, desgewenst met een Temesta.

Een dure wijn die zichzelf moet betalen, het smeergeld om het Calvinistisch zelfmedelijden te drenken in gratuite fin-de-siècle -en de eeuw moet nog maar beginnen.
De danktenk. En waar is die kurkentrekker gebleven?
En is er dan nooit iemand die opstaat, en het doorheeft?
Die roept dat “Denktank Public Space” geen denktank kàn zijn omdat een denktank een schijn van objectiviteit moet hooghouden, maar dat dat niet echt lukt met een naam als “Denktank Public Space”?
Het verval, de devaluatie zit ‘m niet meer in dollars of daalders, maar in het Begrip.
Begrijpen van het ontglippen, niets geen tastbaarheid.
Doemdenken? Verkoopbaar, -ook dat nog. Maar waar mijn droefnis het echt schurend moeilijk mee heeft, wel, dat moet het volgend berichtje zijn:
Ik vat ’t voor de Oblomovs onder ons samen: “Madeleine”, de muze van een lied van Jacques Brel, is dood. Zij was een wees van een communistisch tuinier en een joodse moeder, ontsnapte als kindje aan de broekspijp van een man uit een verdelgingstransport, vluchtte op haar 15 uit het weeshuis, trouwde met en scheidde van een militair, verloor haar twee kinderen, was een godin in Parijs, en muze voor Brel en Brassens. Ze zoekt en vindt haar rust in een restaurant in Spanje, en krijgt enkele jaren geleden te horen dat ze ongeneeslijk ziek is.
En nu komt het gedeelte werkelijkheid waar het hart verscheurt -het mijne toch.
Haar zoon daagt de twee mensen voor de rechter die haar hebben bijgestaan bij haar zelfdoding.
Deze rots van een vrouw, deze moeder die een zoon op de wereld heeft gezet, die moeder moet nu met Spaans Religieuze smurrie ontheiligd worden. La Horreur Humaine.
Hoe bestaat het, dat je als afstommeling van zulk een levensloop het in je Dommingohersens haalt om de heldhaftige macho te gaan spelen.
Het ik-tijdperk voorwaar in volle glorie, met een ranzigheid die enkel z’n gelijke kent in die rukker zijn krakende tennissok.
Tien jaar riskeren die mensen die zijn ongeneeselijk zieke moeder bijstonden, omdat meneer de zoon wil aanklagen.
Techno boven Nietzsche: ga uw gat afvegen en uw bakkes spoelen, onmens.
De ontheiliging van -o ironiehie- het enige mooie aan de gatholieke godsdienst: de moederverering.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gastlogger: PS!

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we – uiteraard met toestemming – overnemen van andere weblogs, of via onze mail binnenkomen. Hieronder een column van Hein Tunnissen, die het via de mail inzond.

Eerste KamerOver een maand staan alweer de verkiezingen voor de deur en naarmate 7 maart dichterbij komt, wordt bij mij het gevoel ?Ik ga niet stemmen? steeds sterker. Niet omdat het ?maar? de Provinciale Staten zijn. Wel omdat Balkenende nu alweer zit te loeren op persoonlijke winst. Hij wil graag zijn nieuwe kabinet voor die dag presenteren, zodat de kiezer resultaat ziet. Wellicht ten overvloede is hiermee gezegd dat het die dag dus helemaal niet om de provincies gaat, waarvoor trouwens de ophefplannen al klaar liggen.

Nu wil ik voorop stellen dat ik democratie een mooi ding vind, maar behalve dan die Hollandse variant van tegenwoordig. Bij de laatste verkiezingen voor de Tweede Kamer won de SP overtuigend, dat zal niemand bestrijden, maar juist wie had dat geen seconde voor mogelijk gehouden? Balkenende! En dus riep hij meteen dat hij geen zin in Marijnissen had. Nou en? Hadden wij hem wat gevraagd? Ga toch weg bekrompen man of probeer eerst eens als een fatsoenlijke christen een gesprek over de heikele onderwerpen op te zetten! Daarom: de voorman van de SP kwam niet aan tafel omdat zegge en schrijve één Nederlander er geen zin in had. Zo werkt dat dus nadat u hebt gekozen.

Stemmen voor de Provinciale Staten betekent ook stemmen voor de Eerste Kamer. En omdat één plus één twee is, hoopt Balkenende nu al op een glorieuze overwinning voor het CDA, PvdA en CU. Om de simpele reden dat hij anders straks in de Eerste Kamer niet voldoende steun heeft. En geen steun in dat deel van het parlement, betekent een vleugellam kabinet nog voordat er een schot is gelost. Ik durf daarom de stelling aan dat Balkenende IV al een feit was op het moment dat Marijnissen bij de informateur van tafel op stond. Want met een volkomen weggezakte VVD was er voor het CDA geen alternatief. Ik voorzie dus dat PvdA en CU cruciale ministersposten in de wacht slepen en dat het CDA werkelijk, maar dan ook werkelijk tot alles bereid is (?We gaan voor goud!?) om aan de macht te blijven. Met democratie heeft dat natuurlijk allemaal bar weinig te maken. Wel met een ziekelijke hang naar het pluche.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De salonsocialist

De zaterdagcolumn van Felix Rottenberg uit de papieren editie van het Parool verschijnt iedere zondag, maandag of dinsdag op Sargasso.

Als je Jan Marijnissen voor salonsocialist uitmaakt, reageert hij als door een adder gebeten, want het is een schimpnaam voor linkse politici die alleen met de mond het socialisme belijden.

Mijn favoriet was de legendarische rode jonkheer Marinus van der Goes van Naters. Van zijn moeder had hij ‘heerlijkheden’ onder de Zuid-Hollandse eilanden ge-erfd. Hij was dus, zoals hij zelf zei, ‘een beetje rijk’. Maar zijn florissante bankrekening interesseerde hem ‘geen bal’. Echte rijkdom was naar zijn zeggen ‘eeuwige honger naar kennis, beheersing van vele talen, en voor de rest moet je veel weggeven’. Dat deed Van der Goes dan ook. Hij kon verder heerlijk foeteren op collega’s, salonsocialisten die ‘stomme, halfhartige standpunten innemen, omdat ze niet goed nadenken, schandelijk!’.

In de PvdA stikt het van de salonsocialisten, zegt Marijnissen, Hij heeft gelijk. Ze bestaan ook in vele soorten. De autodidacten bijvoorbeeld, zoals Hans Alders en Wim Meyer, briljante vergadertijgers, die zich in de kijker hebben gespeeld bij het bedrijfsleven en goed betaalde bijbanen vervullen achter de gesloten salondeuren van de haute finance en institutionele beleggers.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom ik weblogs haat(te)

Zul je net zien. Treed ik na jaren aarzelen eindelijk toe tot het keurkorps van GeenCommentaar, verklaren deskundigen het einde van de piek in weblog-land. De klad komt erin, voorspelt het Amerikaanse bedrijf Gartner, na 2007 (NRC Next, 29-12-2006, pag. 25). Eind dit jaar zijn er honderdmiljoen weblogs online en daarna zal het aantal weer afnemen. Omdat niemand ze nog leest. En dat ligt niet alleen aan het aanbod, maar ook aan de kwaliteit, aldus een woordvoerder van Gartner.

Alleen de goede weblogs zullen overleven: natuurlijke selectie in zijn ware vorm. Geldt dat ook voor GeenCommentaar? Dit sympathieke podium van die-harders en andere enthousiastelingen? Moeilijk te voorspellen. Maar daarover zo meer.

Ik treed dus aan tot de vaste schrijversgroep, een maand nadat bekend is geworden dat het fenomeen waartoe Geen Commentaar behoort over zijn hoogtepunt heen is. En dit alles terwijl ik eigenlijk een hekel heb aan weblogs. Ik vind het een onbetrouwbaar medium, levend gehouden door narcisten die hun stem graag willen laten horen. Wat dat betreft een product van zijn tijd: iedereen heeft tegenwoordig overal een mening over, en dat moet zoveel mogelijk uitgedragen worden. Ook als het niet klopt.

Onbetrouwbaar, vraagt u zich af? Het ene weblog is het andere weblog niet, ik weet het, maar drie weken terug illustreerde GeenStijl andermaal waarom ik er zo moeilijk mee uit de voeten kan. Felix Meurders werd dood verklaard, omdat hij in zijn programma De Leugen Regeert had geciteerd uit een rapport waarin stond dat slechts 21 procent van de jongeren Geen Stijl betrouwbaar vond. Dood verklaard, bij wijze van grap. Wat een humor! Meurders verloor in 1992 zijn vrouw (Volkskrant Magazine, 19 november 2005, pag. 25 ev).

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het is maar wat u privacy-gevoelig noemt

fiesta.jpgU weet hoe ik heet. Dat is niet zo moeilijk, want mijn naam staat boven dit bericht. Ik woon in Gouda. Dat wist u misschien al, maar ik zeg het nog maar een keer. En ik rij een Ford. Fiesta. Een witte. Nee, ik ben er niet erg trots op.
Afijn, inmiddels weet u het een en ander van me. Waarschijnlijk meer dan van de meeste collega-loggers bij Sargasso. Dat is mijn eigen schuld, want ik vertel het u zelf.
Maar u weet nog altijd minder dan alle autobedrijven bij mij in de buurt. Want die weten zelfs op welk adres ik woon, kennen mijn kenteken, en weten wanneer mijn Ford Fiesta naar de APK-keuring moet (9 februari – daar! nu weet u het ook). En het gekke is, dat heb ik ze niet zelf verteld.

Dat weten die autobedrijven namelijk, omdat ze dat kunnen opzoeken in de database van het RAI Data Centrum (RDC). En ze vertellen mij dat ze dat weten, omdat ze mijn auto graag willen keuren voor de APK. En ze vertellen dat en masse. Ik word de laatste weken suf gespamd door blikboeren uit Stolwijk, Reeuwijk, Haastrecht en Waddinxveen.

Je zou denken dat die gegevens worden verzameld door de dealers zelf. Jij koopt een auto, en zij sluizen de naw- en autogegevens door naar het RDC. En die verkopen dat weer, net zoals KPN de gegevens uit de telefoonboeken verkoopt. Toch?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Landmijntje

De zaterdagcolumn van Felix Rottenberg uit de papieren editie van het Parool verschijnt iedere zondag, maandag of dinsdag op Sargasso.

Wouter Bos stapte dinsdag in de Tweede Kamer bijna op een landmijntje. Hij liep zomaar wild in het rond en praatte met verslaggevers. Dat wekte onrust, want journalisten krijgen vrijwel niets te horen over de vorming van het nieuwe kabinet.

Anderen trouwens ook niet. Herman Wijffels houdt de besprekingen hermetisch afgesloten van de buitenwereld. De informateur zet daarmee een nieuwe norm voor kabinetsonderhandelingen. Voor Wijffels is onderhandelen een tweede natuur. Dat begon al op het boerenbedrijf van zijn familie, waar in de keuken met inkopers eerst koffie werd gedronken, met een Zeeuwse appelbol erbij. Bij de christelijke werkgevers en later, als president van de Rabobank, praktiseerde hij dezelfde methode.

Voor succesvolle onderhandelingen is verbroedering nodig. De partners moeten doordrongen raken van hun gemeenschappelijke belang, maar ze moeten ook precies van elkaar weten welke successen ze ieder apart nodig hebben, om verregaande compromissen te kunnen sluiten. Dat vergt tijd en geduld, de verschillen in het denken moeten stap voor stap worden geanalyseerd. Irritaties worden uitgesproken tijdens de gezamenlijke diners, dan neemt de wederzijdse appreciatie bij de onderhandelaars toe. Zo groeit een verbond tussen Balkenende en Bos.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende