Imploderende campagnes

Amerika maakt zich op voor de presidentsverkiezingen in 2012. ElectionDeskUSA bericht, in de aanloop naar 's lands keuze, dagelijks over de campagne en maakt daarvan wekelijks een overzicht. Deze week: Imploderende campagnes en een opvallende politieke advertentie. Verkiezingen in Amerika? Nou, dat duurt nog wel even - op dinsdag 6 november is de planning. Toch is Amerika nu al in rep en roer. De kandidaat voor de Democratische Partij staat vast: Barack Obama. De kandidaat voor de Republikeinse Partij allerminst. Zeven mannen en één vrouw dingen daar naar de nominatie om de handschoenen tegen de huidige president op te nemen: Michele Bachmann, Herman Cain, Newt Gingrich, Jon Huntsman, Ron Paul, Rick Perry en Mitt Romney. En de campagne van drie kandidaten staat op imploderen: De kop van deze post is misleidend. De strijd om de eerste plaats in het GOP-veld gaat tussen Herman Cain: Wie is eerste: Bachmann, Huntsman of toch Perry?. Daar kon het langverwachte banenplan van Perry niet veel aan veranderen. Zijn electorale achterstand, na zijn komeetachtige begin, begint alle vormen van een vrije val aan te nemen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Freakshow 2012

, door

Nog iets meer dan een jaar duurt het nog: op 6 november 2012 wordt bepaald of Obama nog 4 jaar mag President blijft of dat er een Republikein in het Witte Huis komt. Wie dat zal zijn moet nog blijken want de Republikeinen moeten nog een kandidaat kiezen. Volgend voorjaar weten we wie het zal zijn.

Tot nog toe is het Presidentschap van Obama geen groot succes, maar vergeleken met zijn voorganger is hij een hele verbetering. De regeerperiode van Bush was een aaneenschakeling van mislukkingen en machtsmisbuik. Het begon al meteen door de manier waarop hij aan de macht kwam: niet door de stem van het volk maar door de stem van 5 conservatieve rechters in het Supreme Court. Daar zeurde natuurlijk niemand meer over na 11 september 2001 toen de grootste terreur aanslag ooit plaatsvond. Als Al Gore President was geweest dan hadden de Republikeinen waarschijnlijk geprobeerd hem af te zetten. Clinton is door het Republikeinse Congres bijna afgezet voor minder. Democraten doen dat niet, die zijn daar veel te netjes voor. Dat Bush deze aanslag misschien had kunnen voorkomen wordt hem niet verweten.

Door de aanslag veranderde alles. Vanaf dat moment hadden de neoconservatieven in de regering de vrije hand om te doen wat ze al jaren geleden hadden gepland: eindelijk konden ze hun oude wens in vervulling brengen en de “klus in Irak” afmaken. Wat niemand ooit had verwacht gebeurde onder Bush: door de hoogste functionarissen in zijn regering, met mede weten van de President, werd opdracht gegeven om krijgsgevangenen te martelen. Er werd een systeem van geheime gevangenissen opgezet waarin mensen in “nacht und nebel” verdwenen. Ook hier geldt weer: niemand is vervolgd, de President kon zijn termijn uitzetten, en de betrokken functionarissen zijn of nog in functie of hebben een leuke baan als hoogleraar op een prestigieuze universiteit.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Meer banen dan jij

, door

[qvdd]

Michael Dukakis created jobs three times faster than you did, Mitt.

Well, as a matter of fact, George Bush and his predecessor created jobs at a faster rate than you did, Governor.

Rick Perry en Mitt Romney bestookten elkaar tijdens het eerste grote debat tussen Republikeinse presidentskandidaten. De belangrijkste observatie was dat de andere zes deelnemers er nauwelijks aan te pas kwamen (video hier).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Crowding Out

, door

Muurschildering van William Groper (1939). De constructie van een damAls ik beweer dat in Amerika, de welvaartsstaat onder vuur ligt zal dat de lezers van dit blog niet verrassen. De bij de New Deal ingevoerde hervormingen worden door veel conservatieve ideologen nog steeds niet geaccepteerd. Tijdens de Grote Depressie en in de de decennia daarna kon conservatief Amerika dit niet veranderen: de herinnering aan die tijd was nog te vers en de beweging had alle geloofwaardigheid verloren. Maar met het verstrijken der jaren is herinnering aan de Depressie aan het vervagen.

Movement Conservatism heeft natuurlijk niet stil gezeten en na jaren van propaganda voeren tegen “Big Government” begint er steeds meer draagvlak te komen voor afbraak van de New Deal. De conservatieve wederopstanding die begon in de jaren 70 begint nu haar vruchten af te werpen. De in de jaren 30 ingevoerde werkloosheidsuitkeringen en Social Security (het equivalent van onze “AOW”) en de latere uitbreidingen in de jaren 60 (Medicare, een “ziekenfonds” voor gepensioneerden boven de 65) liggen steeds meer onder vuur. Het grote begrotingstekort, note bene een gevolg van conservatief beleid, wordt gebruikt als argument om te bezuinigen op deze voorzieningen.

Over het algemeen zijn deze regelingen, met name Medicare en Social Security geliefd, ook onder conservatieve kiezers: zelfs Tea Party leden roepen: “Keep Your Goddamn Government Hands Off My Medicare!”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoop in bange dagen

, door

Tot mijn verrassing had ik afgelopen week succes (*) op Twitter. Het ging om de volgende tweet:

Mijn hoop dat het nog goed komt in de US geef ik niet op. Kijk maar eens hier. Deden we dat maar’ vaker in Nederland

Ik linkte naar deze video:

[youtube=4×3]SrzTu6fK0mk[/youtube] Hoop is denk ik het kernwoord in deze tweet waar mijn volgers op Twitter op reageerden, want het is moeilijk nog te hopen dat het ooit nog goed zal komen met de politiek in Amerika. Het is iedereen die de politiek in Amerika ook maar een beetje volgt, duidelijk dat de democratie daar niet goed functioneert. Mij wordt wel eens gevraagd waarom ik nou juist de politiek in de US volg, want zelf komt er niet aan toe: je wordt er zo depressief van.
In 2008 hoopte weldenkend Nederland dat Barack Obama een andere koers zou gaan varen dan zijn voorganger, George Mission Accomplished Bush (**). Maar het mocht niet zo zijn. Het blijkt dat hij vooral een echte centrist is die probeert compromissen te sluiten met een tegenstander die kost wat kost uit is op het mislukken van zijn presidentschap en “radicaal” links die wat wil doen aan de hoge werkloosheid en een einde wil maken aan de oorlogen en de afbraak van de rechtsstaat.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Campagne voor presidentsverkiezingen 2012 begonnen

, door

[qvdd]

President Barack Obama’s 2012 fundraising team has begun nailing down major cash commitments from top donors during a coast-to-coast “listening” tour — the surest sign to date that the vaunted Obama money machine is back in business.

Politico

Geheel in stijl beginnen de Democraten met het zoeken naar donoren. Verkiezingen en politiek in Amerika worden gedomineerd door geld. Dat geldt voor Democraten even goed als voor Republikeinen. Het is de Amerikaanse implementatie van democratie: wie betaalt bepaald. Politico doet een beetje lacherig over “Obama’s geldmachine”. Die van de Republikeinen is nog beter, vooral sinds bedrijven ongelimiteerd aan partijen mogen doneren dankzij een arrest van de Amerikaanse Hoge Raad begin vorig jaar.

Quote du Jour

Quote du Jour | The Donald for president?

, door

“In my mind I have already decided. ”
(Donald Trump tegen Bloomberg)

Yep, Donald Trump gaat als Republikein meedoen aan de strijd om het presidentschap van Amerika. Tenminste, dat hij in zijn ‘mind’ al besloten had, zei hij in een telefonisch interview met Bloomberg. En niet onbelangrijk: hij zei het vlak voordat de president bekend maakte dat Osama Bin Laden dood is, want anders was hem wel om commentaar gevraagd. Niet onder een Republikeinse president, maar onder Barack Obama, van huis uit een liberal, is de trekker overgehaald om de aartsvijand van de Amerikanen om te leggen. Oeps, dit was iets waarvan Republikeinen altijd deden voorkomen dat zoiets alleen maar onder een Republikeinse president zou lukken. The Donald zal zich waarschijnlijk niet laten tegenhouden door dit nieuws. Maar op andere Republikeinen, die zich dit jaar toch al aarzelend opstellen bij het kandideren, zal het nieuws ongetwijfelde een remmende invloed hebben. Het aardigste gezicht vandaag is waarschijnlijk al die Republikeinse voormannen die een ietsiepietsie lachend als boeren met kiespijn van hun grote blijdschap kennis geven.

Quote du Jour

Quote du Jour | Obama vs. Huckabee in 2012?

, door

“Poll the early primary states and the former Arkansas governor is winning. Match up any of the 2012 contenders with President Barack Obama and Huckabee usually runs the strongest.”
(Politico)

Het is een tikkeltje verrassend, maar de laatste Gallup poll is duidelijk. Mike Huckabee verslaat alle mogelijke vooraanstaande Republikeinse kandidaten. Sarah Palin lijkt op haar retour. En Mitt Romney staat op nummer twee, een getal dat waarschijnlijk tot in de eeuwigheid bij hem hoort. De Republikeinse kiezers vinden Huckabee ook het aardigst. De Republikeinse kandidaten lijken een beetje te aarzelen dit jaar: vier jaar geleden had ene Barack Obama al op 10 februari officieel verklaard dat hij een gooi ging doen naar het presidentschap, wat iedereen best moedig vond van die sympathieke, knappe maar vooral zwarte vent (die het toch nooit zou worden). Huckabee schijnt nu twee problemen te hebben: de pundits zien hem niet zo zitten (maar het zijn de kiezers en niet de pundits die beslissen) en hij schijnt moeite te hebben om financiering op te halen – geld zal met deze cijfers geen probleem meer zijn.

Vorige Volgende