Minister Eric Wiebes is klimaatontkenner van het jaar 2020

Onze klimaatminister is verkozen tot de grootste verspreider van klimaatonzin, Clintel komt nipt op de tweede plek. Het was vanaf de opening van de stembus al duidelijk: onze minister van klimaat Eric Wiebes (VVD) kon op de meeste stemmen rekenen. Niet zo gek, denken wij, want wij horen de minister geregeld zeggen dat Nederland zo goed bezig is, terwijl we ook allemaal weten dat het nog maar de vraag is of Nederland de klimaatdoelen voor 2030 - 49% CO2-reductie ten opzichte van 1990 - gaat halen. Officieel is het hele kabinet Rutte-III overtuigd van de noodzaak om fossiele energie vaarwel te zeggen, maar ondertussen kreeg de fossiele industrie dit jaar nog evenveel subsidie (4,5 miljard!) als CO2-besparende maatregelen. We reiken de Gouden Hockeystick uit voor het verspreiden van des- of misinformatie over klimaatverandering en klimaatwetenschap. Natuurlijk is de minister geen klassieke klimaatontkenner, maar wij zijn er niet van overtuigd dat onze minister van klimaat het probleem van klimaatverandering zo serieus neemt als zou moeten. Waar is de urgentie, de drive om een tandje bij te zetten om die klimaatdoelen wél te halen, om écht koploper te zijn in de energietransitie, in plaats van met mooie woorden de hekken te sluiten? Welk signaal over klimaatverandering geeft de minister nu eigenlijk aan de burger?

Door: Foto: © Sargasso Gouden Hockeystick 2020
Foto: crustmania (cc)

Groeiende steun voor strafbaarstelling van ecocide

ANALYSE - De Tweede Kamer en kabinetsleden discussiëren sinds 2015 over strafbaarstelling van ecocide als vijfde internationale misdaad tegen de vrede. Het kabinet voelt er weinig voor, maar de steun in de Kamer groeide. Nieuwe aanleidingen voor moties blijven zich de komende tijd aandienen.  

De Partij voor de Dieren schrijft in hun concept-verkiezingsprogramma, net als in 2017, dat ecocide strafbaar moet worden:

Het Internationaal Strafhof krijgt de mogelijkheid om bedrijven of landen die zich schuldig maken aan ecocide te vervolgen. Ecocide is een misdaad waarbij ecosystemen verloren gaan door nalatigheid, beschadiging of vernietiging.

Elk land dat het Internationaal Strafhof erkent kan een verzoek indienen om een nieuwe internationale misdaad tegen de vrede, zoals ecocide, toe te voegen aan het Statuut van Rome, naast genocide, agressie, foltering en misdaden tegen de menselijkheid. Plegers van ecocide kunnen dan voor het Internationaal Strafhof gebracht worden. Ecocide is op dit moment alleen strafbaar in de context van oorlogsmisdaden.

GroenLinks, BIJ1, de SP en DENK hinten in hun concept-verkiezingsprogramma’s naar de aanpak van ecocide, hoewel niet altijd duidelijk is of ze doelen op internationale (straf)wetgeving (zie eindnoot).

Maakt een voorstel om ecocide strafbaar te stellen kans in de Tweede Kamer? Ik zocht in de Kamerstukken en zette de debatten over ecocide in de Tweede Kamer op een rij.

Kijktip: Geldstromen Clintel nader bekeken

Vanavond komen de klimaatcriminelen van Clintel aan bod op NPO2. De nummer drie in onze verkiezing van klimaatontkenner van het jaar werd opgericht door Guus Berkhout en Marcel Crok, die Sargasso nog steeds met een rechtszaak dreigt. De onderzoeksjournalisten namen de geldstromen die richting de organisatie gaan onder de loep. En wat *kuch* schetst onze verbazing? Er gaat nog steeds fossiel geld richting de stichting. We zijn benieuwd.

NPO 2, vanavond 22:10

Foto: © Sargasso Gouden Hockeystick 2020

De stembus is geopend! Wie wordt dé klimaatontkenner van het jaar 2020?

Sargasso reikt dit jaar voor de tweede keer een prijs uit voor de klimaatontkenner van het jaar: de Gouden Hockeystick! Gelukkig zien we in het klimaatdebat steeds minder traditionele klimaat(wetenschap)ontkenning, maar er wordt helaas nog genoeg onzin over klimaatverandering en klimaatwetenschap uitgekraamd. We reiken de prijs dan ook uit aan de persoon of organisatie in Nederland die de grootste rol speelt in het verspreiden van des- of misinformatie over klimaatwetenschap of antropogene (door de mens veroorzaakte) klimaatverandering.

Vorig jaar won FvD-voorman Baudet, wie krijgt dit jaar de twijfelachtige eer? De kandidaten (op alfabetische volgorde):

  • Stichting Clintel (Guus Berkhout en Marcel Crok) – sturen hun statement ‘Er is geen klimaatcrisis’ de wereld rond, adviseren klimaatontkenner Baudet, voeden angst met hun website RES In Beeld (lees hier meer),
  • NRC Handelsblad – plaatsen ‘branded content’ – nepartikelen – voor Shell bij NRC-artikelen over klimaat en energie waarmee NRC Shell helpt met greenwashing (lees hier meer),
  • Shell – doen voortdurend aan greenwashing, bijvoorbeeld de campagne #MakeTheFuture en samen met Staatsbosbeheer bomen planten, schuiven verantwoordelijkheid voor CO2-uitstoot op de consument af (lees hier meer), en
  • Minister van Klimaat Eric Wiebes – doet dubieuze uitspraken over klimaatwetenschappers, wuift waarschuwingen over zeespiegelstijging weg, liet een voormalig directeur van kerncentrale Borssele een adviesrapport voor de TK schrijven over kernenergie en deed alsof het door wetenschappers geschreven was (lees hier meer).
Foto: © Sargasso Gouden Hockeystick 2020

Nog 5 dagen om kandidaten te nomineren voor de Gouden Hockeystick!

Tot 15 november kan iedereen personen of organisaties nomineren voor Sargasso’s jaarlijkse prijs voor klimaatontkenner van het jaar: de Gouden Hockeystick.

De prijs wordt uitgereikt aan een persoon of organisatie die in Nederland actief mis- of desinformatie verspreidt over klimaatwetenschap of antropogene (door de mens veroorzaakte) klimaatverandering. Mis- en desinformatie ondermijnen het draagvlak voor klimaatbeleid, wat leidt tot uitstel of afstel van klimaatactie. Klimaatontkenners richten dus schade aan (we zouden het crimineel kunnen noemen).

Op basis van nominaties stelt de redactie een shortlist samen waarop iedereen kan stemmen. Nomineren kan op deze pagina.

Lees hier meer over waarom we deze prijs uitreiken en bekijk hier de artikelen over de Gouden Hockeystick 2019.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Nogwater (cc)

Gaat Marcel Crok Sargasso voor de rechter slepen?

Ik had tot de dag van vandaag nog nooit van Joost Berculo gehoord, maar nu lees ik op zijn website @sargasso dat ik een klimaatcrimineel ben omdat de term klimaatontkenner niet langer de lading zou dekken. […] Ik heb een bericht gestuurd aan het bestuur van @sargasso om in ieder geval mijn naam en verwijzing naar mijn werk uit het bericht te verwijderen.

Aldus Marcel Crok, alweer bijna een half jaar geleden op Twitter. Marcel Crok, u weet wel, de ‘klimaatsceptische’ wetenschapsjournalist en medeoprichter van het blog Climategate en Stichting Clintel. En ja, het klopt, hij werd een klimaatcrimineel genoemd op Sargasso. Nou ja, om precies te zijn een ‘nuttige idioot’, maar we begrijpen de verwarring. Ook snappen we dat Marcel Crok daar niet zo blij mee was, ondanks de door hemzelf geclaimde onbeduidendheid van degene die de column schreef.

Wat we minder begrijpen is dat Marcel Crok toen besloot Sargasso te benaderen en te eisen dat zijn naam zou worden verwijderd uit het artikel, of anders… Dat hij niet inzag dat het hier ging om een column, dat men daarin nog wel eens een hyperbool gebruikt, en dat die polemisch van aard kunnen zijn. En ook dat dat in Nederland gewoon mag, zeker tegen een persoon die zichzelf zo nadrukkelijk in de publieke belangstelling manoeuvreert.

Foto: (c) 2019 Sargasso

De Gouden Hockeystick 2019: een tussenstand

Nog ruim een halve week heeft u om te stemmen voor wat in de wandelgangen nu al dé award van 2019 wordt genoemd: de Gouden Hockeystick. Want wie gaat de ergste klimaatontkenner van Nederland worden? We zijn er trots op dat de award nu al internationaal gewaardeerd wordt, want de stemmen stromen uit tientallen landen binnen. Aangezien we ons realiseren dat de spanning nu bijna ondraaglijk wordt lichten we graag een tip van de sluier op door wat tussenstanden te geven. Wat zegt u? Onverantwoord? Sturend? Zeik niet. Dus van waar komen de douze points?

De stemming tot nu toe laat zien dat vooral IJsland het ziet zitten met Shell. Het eiland heeft natuurlijk veel te vrezen van klimaatverandering en zet daarom vol in op fossiel.

De jury van Zuid-Korea gaat 100% voor Baudet. Waarom? Geen idee, maar we waarderen het feit dat dit land de moeite heeft genomen te kiezen, ondanks de constante dreiging van het boreale broertje.

De punten van het Zuid-Amerikaanse Colombia gaan naar Clintel, maar het zou iets te maken kunnen hebben met dat het woord nogal wat weg heeft van het Spaanse ‘cartel’ en dat zijn ook al geen lieverdjes. Een begrijpelijke fout.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: (c) 2019 Sargasso

Sargasso reikt een prijs uit: de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar!

Sargasso reikt dit jaar voor het eerst een prijs uit voor de klimaatontkenner van het jaar: de Gouden Hockeystick. De prijs is voor die persoon of organisatie die zodanig een loopje neemt met de feiten over klimaatverandering dat je het crimineel zou kunnen noemen.

We roepen iedereen op om personen of organisaties te nomineren voor de prijs. Op basis van nominaties stelt de redactie een shortlist samen waarop iedereen kan stemmen.

De prijs wordt uitgereikt aan een persoon of organisatie die in Nederland actief mis- of desinformatie verspreidt over klimaatwetenschap of antropogene (door de mens veroorzaakte) klimaatverandering. Mis- en desinformatie ondermijnen het draagvlak voor klimaatbeleid, wat leidt tot uitstel of afstel van klimaatactie. Klimaatontkenners richten dus schade aan.

De Gouden Hockeystick

De Gouden Hockeystick verwijst naar de hockeystickcurve, een grafiek gebaseerd op onderzoek van klimaatwetenschapper Michael E. Mann. De hockeystickcurve laat zien dat in de afgelopen 1000 jaar de temperatuur geruime tijd langzaam daalde, maar recent, door de uitstoot van broeikasgassen, sterk steeg. Hoewel de hockeystickcurve inmiddels talloze keren onafhankelijk is bevestigd, is de grafiek voor veel klimaatontkenners nog altijd een geliefd onderwerp om twijfel over te zaaien.

We vinden het belangrijk juist aan de verspreiders van mis- of desinformatie een prijs uit te reiken, omdat we weten dat overheden en de grootste vervuilers niet in actie komen als er onvoldoende draagvlak is voor klimaatbeleid. Het direct veroorzaken van klimaatschade, bijvoorbeeld door een te hoge CO2-uitstoot, valt hier dus buiten, hoewel de ernst daarvan natuurlijk ook duidelijk is.

Foto: Kim Seng (cc)

Van klimaatontkenner tot klimaatcrimineel

Een ruime maand geleden schreef ik een column waarin ik mezelf voornam klimaatontkenners vanaf nu ‘klimaatcriminelen‘ te noemen. Ik was – zoals gebruikelijk in een column – vrij ongenuanceerd. Het stuk was dan ook bedoeld als hyperbool. En het raakte blijkbaar een snaar, gezien het aantal reacties. Dat bleek ook toen Marcel Crok in de mail eiste dat zijn naam uit het stuk verwijderd zou worden. En op ClimateGate werd mijn stuk onderdeel van een klaagzang over het demoniseren van de ‘standpunten’ van klimaat – kuch – criminelen.

Mensen vinden het blijkbaar niet leuk om crimineel genoemd te worden. Goh. Maar de hyperbool was bewust gekozen omdat de term ‘ontkenner’ de schadelijkheid van hun gedrag geen recht doet. Ze ontkennen namelijk niet alleen de stand van de wetenschap, maar zorgen met hun ontkenning ook voor schade. Via het verspreiden van mis- of desinformatie richten ze indirect schade aan: ze wakkeren angst, twijfel en onzekerheid aan over klimaatverandering, klimaatwetenschap en beleid, wat leidt tot uitstel en afstel van actie om klimaatverandering aan te pakken en de gevolgen daarvan binnen de perken te houden. Dit is geen nieuw concept, onderzoek laat zien dat dit effect daadwerkelijk bestaat. Ook het pleiten voor criminaliseren van des- en misinformatie is niet nieuw.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Michael Coghlan (cc)

Hoe moeten we klimaatcriminelen straffen?

Stel dat we het veroorzaken van klimaatverandering en de schade die daaruit volgt criminaliseren, wat voor straffen willen we dat de rechter gaat opleggen? En met criminaliseren bedoel ik het langs democratische weg strafbaar maken met inachtneming van de rechtsstatelijke beginselen. Dat moet ik blijkbaar expliciet zeggen, want op Twitter schijnen sommigen te denken dat ik in mijn serie over klimaatcriminelen opriep tot een volksgericht of een dictatuur. Bij Climategate lijken ze te denken dat mensen die klimaatontkenning willen criminaliseren het normaal vinden dat er bij ‘sceptische’ wetenschappers zeven kogels door de kantoorruit gaan.

Ik had toch iets anders in gedachten. Als schade de basis is voor criminalisering, zoals groene criminologen bepleiten, dan lijkt me een goed uitgangspunt dat schade ook de basis is voor de bestraffing. In het huidige Nederlandse strafrecht staat vergelding centraal, waarbinnen ook ruimte kan zijn voor resocialisatie. Maar er zijn meer opties, zoals het herstellen van schade. Nu kan een rechter in het kader van de straf al opleggen dat een veroordeelde (rechts)persoon een schadevergoeding betaalt, maar in plaats van een bijkomstigheid zou dat ook juist centraal kunnen staan in het strafrechtelijk proces.

Restorative justice

In de criminologische literatuur wordt gesproken over restorative justice, in Nederland spreken we ook wel over herstelrecht. Kern van deze aanpak is dat dader en slachtoffer met elkaar om de tafel zitten en samen beslissen wat er moet gebeuren na een delict. Het is belangrijk dat de dader schuldbewust is en dat het slachtoffer in staat is tot het accepteren van excuses. Wat er vervolgens moet gebeuren hangt mede af van de mogelijkheden die de dader heeft en de behoeften van het slachtoffer.

Volgende