Revolte en verzet

 “Geert Wilders brengt democratie en rechtsstaat in gevaar,” aldus PvdA-voorzitter Hans Spekman in februari in NRC Handelsblad. Zolang Wilders geen wet overtreedt is het oordeel daarover aan kiezers. Als kiezers zijn democratische geloofsbrieven ook betwijfelen heeft Wilders een probleem. “Dan komt er een revolte.” Dat zei PVV-leider Wilders op een persconferentie op 29 januari als antwoord op zijn eigen vraag: wat zou gebeuren als “ik straks de grootste ben en andere politici willen niet met mij samenwerken”? Later zei hij dat hij geen revolte wilde, maar “opstand” vreesde. Hij hoopte dat die “democratisch en geweldloos” zou verlopen. Slechts een waarschuwing?

Door: Foto: Ministerie van Buitenlandse Zaken (cc)
Waan van de dag

De PvdA is de voeling met de tijdgeest kwijt

, door

Subtitel van dit artikel in de NRC: De PvdA probeert het dramatische verlies te ‘accepteren’, maar vindt het nog steeds niet helemaal eerlijk: „Wij waren fatsoenlijk en rechtvaardig.”

PvdA-ers hebben grote moeite om te begrijpen wat ze is overkomen. Ze hebben toch hun best voor het land gedaan? De economie groeit weer? Spekman:

Onze partij heeft Nederland de afgelopen jaren samen met de VVD op een fatsoenlijke en rechtvaardige manier uit de crisis geloodst.

Foto: Partij van de Arbeid (cc)

Tragische PvdA

, door

ACHTERGROND - Partijvoorzitter Spekman trekt ten strijde. Er is weer een PvdA-rapport verschenen (Hamming) en het nieuwe recept is ‘een kwart van de tijd onder de bevolking’. Dat had misschien beter geheim kunnen blijven, want het is potsierlijk en neerbuigend. En het begrip ‘aktiepartij’ is door wijlen Bart Tromp voldoende gefileerd.

Maar aanleidingen voor navelstaren te over. Martin van Rijn had beter niet bij Pauw kunnen aanschuiven, want niemand had verwacht dat hij zijn vader de mond zou snoeren. Maar toen hij toch sprak, toonde hij geen woede over het lot van zijn ouders, maar bleef het bij bestuurderstekst.

Vervolgens Plasterk: briljant geleerde, maar als politicus vooral een vraagteken. Hij zoekt talenten voor zijn partij, zo meldde hij ook bij Jeroen Pauw. Die sarde dat de PvdA toch twee heel originele fractieleden was kwijtgeraakt. Plasterk erkende dat wel, maar vond dat het lastig is een balans te vinden tussen origineel denken en de behoefte aan partijiscipline. (Een paar dagen later weer twee, van Turkse komaf.)

Ik dreigde net weg te dommelen, maar wreef toch even ogen en oren uit. Moeten we niet altijd een combinatie van originaliteit en een matige dwarsheid zoeken? Is aan het begin van de vorige eeuw niet juist tussen sociaaldemocraten en Leninvolgelingen een scheuring ontstaan, omdat de sociaaldemocraten een mildere vorm van partijdiscipline wensten? Is die leninistische partijdiscipline inmiddels niet weggevaagd uit de geschiedenis?

Foto: Partij van de Arbeid (cc)

Brief aan Hans Spekman

, door

BRIEF - Geachte heer Spekman,

Politici ontvangen regelmatig haat- of dreigmail. Blijkbaar is dat een gegeven. Een erg triest gegeven. Als partijvoorzitter van de PvdA ontkomt ook u niet aan een dagelijkse portie digitale verwensingen. Erg vervelend en soms ook beangstigend, kan ik me voorstellen.

Inmiddels bent u het dan ook zat. U bent het zat om de – uiteraard anonieme – scheldpartijen weerloos te incasseren en besloot een aantal mails inclusief de naam van de afzender, op Facebook te zetten. Daarbij riep u op tot meer fatsoen op internet, dat volgens u steeds meer het ‘afvalputje wordt van de Nederlandse samenleving’.

Vooropgesteld: ik kan me goed voorstellen dat het erg onprettig is, om maar een eufemisme te gebruiken, om dagelijks met dit soort mails te worden bestookt. Ik vind ook dat u volledig in uw recht staat om de naam van de afzender te publiceren, hoewel ik niet verwacht dat het een echte naam is en er dus niet heel veel nut in zie. Behalve dat het misschien voor wat tijdelijke opluchting voor u heeft gezorgd.

Dat gezegd hebbende, vind ik uw gevolgtrekking dat het internet het afvoerputje van de [Nederlandse] samenleving is, nogal naïef. Om te beginnen is er helemaal niets Nederlands aan Het Internet en ten tweede is het nogal wat meer dan alleen een podium om anoniem haatmail te versturen. Het Internet behoort tot belangrijkste innovaties uit de geschiedenis van de mensheid. Het Internet heeft het leven aanzienlijk vergemakkelijkt en uw en mijn dagelijkse gang van zaken zouden er totaal anders uitzien zonder. Niet gek voor een medium dat pas sinds halverwege de jaren negentig gemeengoed is, kunt u nagaan hoe het er over 20 jaar aan toe gaat!

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Indianenduo SpekSom zorgt voor een hete rode zomer

, door

Diederik Samsom verloor gisteravond het gevecht om het frame. Na een sterke publicitaire week, maakte de gedoodverfde PvdA-leider gisteravond tijdens het debat over het ‘Kunduz-akkoord’ een fletse en drammerige indruk. Dat is jammer want – ik krijg het bijna niet uit mijn vingers – de PvdA lijkt onder het duo SpekSom wel weer een verhaal te hebben.

Gisteren was ook de dag dat SpekSom twee keer keihard in ging tegen het dominante frame  dat de enige uitweg een bezuinigingsvlucht naar voren is: de heilige drie procent. Samsom zet zich de hele week al tegen af tegen deze ’totem’, zoals hij het noemt. Terecht. Zoals uit de overige stukken vandaag op Sargasso blijkt dat die bezuinigingsdruk toch vooral in ons eigen hoofd zit.

Wellicht interessanter nog is het interview in Vrij Nederland met Spekman, waarin de partijvoorzitter een nieuwe tooi opzet, vol ideologische veren. De toon van het stuk is helder. Een groot deel van de PvdA wordt feitelijk uitgemaakt voor baantjesjager, die al tevreden is met een ideologisch verdunde ranja van sociaal-democratie. Spekman pleit weer voor het pure werk. Sociaal-democratie waar het voor bedoeld is: bescheidenheid, trots, emancipatie, solidariteit. Wie de truiendrager in Utrecht heeft gevolgd, weet dat hij het meent.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Partijbestuur PvdA gijzelt de fractie

, door

Een gastbijdrage van MN van Publiekrecht & Politiek.

Dát was nog eens een slimme zet vanmiddag, van het PvdA-partijbestuur: koud had Job Cohen (ik heb hem in geen maanden zo ontspannen gezien) bekendgemaakt dat hij de Kamer verlaat, of partijvoozitter Spekman schreef een ledenraadpleging over de nieuwe fractievoorzitter uit. Die ledenraadpleging zou formeel uiteraard niet meer kunnen zijn dan een zwaarwegend advies. Maar iedereen begrijpt dat het ondenkbaar is dat een duidelijke ledenuitspraak hierover door de fractie genegeerd wordt. Spekman zette zo de fractie vakkundig in de hoek: nog voordat er kongsies konden worden gevormd, werd het initiatief rondom de opvolging naar de leden verplaatst.

Mogelijk is de recente onrust in de fractie hiertoe aanleiding geweest. Potentiële opvolgers zullen zich de komende weken in de kijker willen spelen, en medio maart gaan de sociaaldemocratische stemkaartjes de lucht in. Wie als winnaar uit die procedure komt, heeft een sterk mandaat en weet zich in de rug gedekt tegen paleisrevoluties.

Bij eerdere tussentijdse wisselingen verliep dit toch meestal anders. Bos, Halsema en Rouvoet wezen hun opvolger zelf aan. Over de opvolging van De Hoop Scheffer, Kant en De Graaf werd intern een beslissing genomen. Ik heb zo één-twee-drie geen voorbeelden paraat van tussentijdse wisselingen van fractievoorzitter waarbij de leden in feitelijk zin de sleutel in handen kregen. Het vertrek van Cohen is een persoonlijk drama, maar door Spekmans trouvaille kon het wel eens een blessing in disguise zijn voor de sociaaldemocraten.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Perspectief wegbezuinigd

, door

[qvdd]

Laten we onze rechtse stoerigheid, of linkse naïviteit aan de kant zetten. Ook ik besef dat veel ex-ama’s gewoon terug moeten. Maar als uit de evaluatie blijkt dat Perspectief de beste methode is, óók om illegaliteit, onveiligheid en prostitutie te voorkomen: dan ga je dit toch niet wegbezuinigen?

19 gemeenten luiden de noodklok omdat minister Gerd Leers de subsidie voor Perspectief heeft stopgezet. Dit project probeerde uitgeprocedeerde asielzoekers die net 18 waren geworden en dus geen recht meer hadden op hulp bij te staan bij de terugkeer naar huis, en zo te voorkomen dat ze in de illegaliteit of prostitutie verdwenen.

Tweede Kamerlid Hans Spekman trekt zich het lot van deze jongeren (ongeveer 300) aan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De electro-shock blues van Hans Spekman

, door
Hans Spekman (Foto: Flickr/roel1943)

Denkt u zich eens in: u bent in gesprek met uw psychiater over de sombere gedachten die u de laatste tijd hebt. Op enig moment zegt hij dat het zo echt niet langer kan. Hij drukt op een knop onder zijn bureau die twee potige verpleegkundigen naar binnen doet snellen. Zij sjorren u met veel kracht in een dwangbuis, leggen u op een brancard en rijden die naar een ruimte met apparatuur die u niet kent. De witte vloeistof verlaat de injectiespuit om zich brandend een weg te zoeken naar uw hersenstam. Het laatste wat u meemaakt is dat de arts twee strijkijzers op uw slapen zet, waarna uw ledematen zich alle kanten op werpen en u uw hersenen gekookt voelt worden. U wordt wakker in een vierkante witte ruimte, zittend op de zacht meeverende grond. Mensen die u niet kent, kijken met betraand gezicht door het vierkante raampje in de deur naar binnen.

U meent dat dit een nogal overdreven weergave van de psychiatrische praxis is? Daar heeft u dan volstrekt gelijk in. En daarin verschilt het weinig van het beeld dat EenVandaag en PvdA-kamerlid Hans Spekman drie weken geleden gaven van elektronconvulsieve therapie (ECT).

Om het geheugen over psychiatrische patiënten en hun behandelingen op te frissen, meende EenVandaag het item te moeten beginnen met fragmenten uit de jaren ‘lang geleden’ waarin we zien hoe een konijn geëlektrocuteerd wordt en een man in foetushouding verstijft. Dit alles wordt smaakvol begeleid door een ware symphonie van ‘elektriciteitsgeluiden’ zoals we die ook wel uit de film kennen. En alsof de duivel ermee speelt, wordt ook een stuk uit “one flew over the cuckoo’s nest” vertoond.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.