De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Quotes du Jour – Aanzuigende werkingen
Spanje gaat mogelijk voor de tweede maal een grote groep illegalen die voor Europa de broccoli plukt en hotels schoonmaakt legaliseren.
Honderdduizenden illegale immigranten in Spanje kunnen mogelijk volgend jaar in Spanje een verblijfsvergunning krijgen. Volgens de Spaanse media kunnen ze gebruik maken van een weinig bekende regeling die een vergunning toekent aan illegalen die ‘diep verankerd’ zijn in de samenleving. (Volkskrant)
Ondertussen krijgt de Kerstman steeds meer vaste grond onder de voeten in Nederland. Afgelopen zaterdag kreeg hij een officiële intocht in Noordwijk. Maar wie is die man eigenlijk?
Hij heeft geen Zwarte Pieten’, weet het oudere broertje van de 6-jarige Margot, ‘dus hij moet alle gedichten zelf schrijven.’ ‘En ik ben veel minder streng dat de Sint’ zegt de Kerstman zelf. ‘Hij neemt stoute kindertjes in de zak mee naar Spanje. Ik niet. Gelukkig niet. Want op de Noordpool is het voor kindertjes veel te koud.’ (Volkskrant)
SP, ik lust er wel … van
Paniek in Oss. Voor haar medewerkers verzorgde worstenfabriek Zwanenberg in Oss twintig, dertig of zelfs veertig jaar het dagelijkse brood. SP’er Jan Marijnissen was er ooit zelf een van. Veertig jaar lang betaalde deze werkgever hem en haar andere mensen een goede boterham met een dikke plak worst. Naar men mag aannemen praktisch altijd op tijd, altijd in overeenstemming met wat afgesproken is en bijna elk jaar weer een beetje meer.
In consumentenparadijs Europa wordt het echter steeds moeilijker voor bedrijven om zich staande te houden. Werkgevers worden door de vrije markt gedwongen om zo goedkoop mogelijk te werken. Een worst bij de concurrent 3% goedkoper? Dan kopen we daar! Een fabriek is duur, dus vier locaties is beter dan vijf. Daarom gaat Zwanenberg locatie Oss dicht. Jammer, zeker voor die medewerkers. Daarom garandeert het bedrijf een tijd werk en inkomen en kunnen er mensen op de andere locaties aan de slag.
Helaas is de moderne Nederlandse werknemer daar niet van gediend. Veertig jaar brood op de plank of niet, we gaan zeker niet verhuizen voor een baan. Een wat langere reistijd, belachelijk! Gesteund door de organisaties voor bijna gepensioneerden FNV en CNV gooien de medewerkers de fabriek plat. Prima zou je denken, doel van de directie direct bereikt. Iedereen een aangetekende brief thuis dat ze wegens werkweigering nooit meer hoeven terug te komen. Helaas werkt Nederland niet zo en staat de fractievoorzitter van de derde partij van het land tussen de stakers om ze “een hart onder de riem te steken”.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De Nieuwe Wijnmakers
Nieuwe wijnlanden op het Zuidelijk Halfrond zoals Chili en Zuid-Afrika hebben de laatste 10 à 15 jaar onmiskenbaar terrein in de markt veroverd. Dit ging ten koste van traditionele wijnlanden als Frankrijk, Spanje en Italië. Er woedt een ware prijzenoorlog die kort geleden een tussentijdse winnaar kende: de Schoondal Cape Rosé is volgens de Consumentenbond een klassewijn van 1,95 euro.
Maar kan dat wel… een klassewijn van 1,95? De excentrieke Nederlandse wijnboer Ilja Gort slaat het juryrapport aan gort: Het heeft er namelijk alle schijn van dat de consumentenbond dit ‘proefteam’ geronseld heeft achter het Centraal station, waar zij een aantal halfverdoofde zwervers hebben wakker geschud en onder hun kartonnen dozen vandaan gepraat. Deze geharde veelconsumenten wier smaakpapillen door overvloedige consumptie van spiritus, ether en aftershave, totaal zijn verwoest, kwamen na een ongetwijfeld zeer vrolijke middag, dan ook tot de eensluidende conclusie dat de allerbeste wijn die er te koop is onder de acht euro, een rosé betreft van € 1,95. Volgens de berichtgeving “Een verrukkelijke wijn”. (iljagort.blogo.nl). Maar misschien nog wel scherper is zijn analyse van de prijs, die klassewijn van 1,95 moet na aftrek van de kosten moet zijn geproduceerd met extreem lage lonen voor o.a. de druivenplukkers. De Consumentenbond heeft door deze verkiezing bloed aan haar handen, aldus webloggend wijnmaker Gort.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Peakwindpower?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.