Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Closing Time | Aephanemer
, door
Aephanemer is een Franse melo-death band. Momento Mori is het debuutalbum uit 2015. Heel fijne muziek! En mocht de lezer nu denken “ja das mooi die fijne muziek, maar bij death metal schreeuwt er altijd iemand doorheen”, ja, eh, das waar en hoort er bij enzo, maar als u dat nou écht niet zo goed trekt staat achter de opname van deze cd hetzelfde album nog een keer, maar dan zonder zang.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Closing Time | Incantation
, door
Het is al weer een tijdje terug dat we hele lompe old school death metal hadden hier. Zonde, eigenlijk. Daarom nu een lekker moppie Incantation, met als belangrijkste herkenningspunt de strot van de zanger, die een intens diep en laag gegrom voortbrengt. Verder is het heel prima, wat rommelige, snelle en afwisselende muziek. Voor de liefhebbers van obscure death uit begin jaren ’90 uit de VS – er móeten er gewoon een paar van zijn op deze site. Toch?
Closing Time | Tristania
, door
Ach… ik lees net dat Tristania uit elkaar is. Dat stemt me wat droevig. Hoewel ze daarna nooit helemaal zijn doorgebroken, hebben ze met Beyond the Veil wel één van de beste platen, zo niet de allerbeste plaat, afgeleverd in het ADMWEDGWAMHV- genre.* Het heeft alles: koren, niet twee (de traditionele ‘beauty & the beast’) zangers maar zelfs drie, prachtige melodieën maar ook intense agressie. Hoe goed andere bands in dit genre ook zijn, veelal overigens van eigen bodem: dit album draagt de kroon.
Closing Time | Resurrection
, door
Degelijk. Dat is denk ik de beste omschrijving voor Resurrection. De band kwam mee met de golf death metal uit Florida uit het begin van de jaren 90. Echt doorgebroken is de band nooit, de originaliteitsprijs is ook nooit gewonnen, maar dat hoeft ook niet. Soms wil je gewoon traditionele, beukende death metal die alle ingrediënten heeft die het genre leuk maken (geschreeuw, gebeuk, lekkere solo, art van Dan Seagrave op de cover) en verder niet te veel nadenken.
Closing Time | Napalm Death
, door
Afgelopen weekend was ik voor het eerst op het alleraardigste festivalletje Baroeg Open Air, en daar mocht ik voor het eerst sinds tijden death/grind-grootheden Napalm Death weer eens aanschouwen. En dat was leuk, dus ik laat jullie graag meegenieten! Suffer the Children is uit de vroege jaren ’90, toen de band wat minder grind en wat meer death werd. Terzijde, hoewel Napalm Death voor het eerst het Closing Time-slot mag vullen, kwam de zanger wel al eerder langs.
Closing Time | Burned in Effigy
, door
OMDAT ALLES MOOIER WORDT VAN GOEDE MELODIEUZE DEATH METAL!
En ja, dat maakt Burned in Effigy: goede melodieuze death metal. Verder kan ik er ook niet veel over vertellen, ze zijn dermate onbekend dat ze niet eens een wiki-entry hebben – en ik heb eerlijk gezegd ook geen idee meer waar ik ze voorbij heb zien komen, ik had opeens een tabblad open staan met dit. Waar je openstaande tabs opruimen al niet goed voor kan zijn, zullen we maar zeggen. Voor de mensen die toch graag meer info willen, zie hier en hier.
Closing Time | Unleashed
, door
Ah, lekkere oude Zweedse death metal uit… november 2021? Oh – een oude Zweedse death metal band die nog steeds muziek maakt! Ook goed. Dat ik dit post is enigszins bijzonder, want in alle eerlijkheid, toen in Zweden zo rond het begin van de jaren 90 een aantal bands in deze stijl opkwamen, heb ik me altijd beperkt tot één band die ik met kop en schouders boven hun collega’s uit vond steken – waarbij de belangrijkste van die collega’s Grave, Dismember en jawel, Unleashed waren.
Closing Time | Once Human
, door
Once Human maakt een soort van kruising tussen melodieuze death en groove metal. Ach, het beestje moet maar een naam hebben, nietwaar? Noemenswaardig zijn de getalenteerde en veelzijdige zangeres Lauren Hart, het feit dat gitarist en oprichter Logan Mader voorheen speelde bij Machine Head, en dat gitarist Max Karon een gastsolo inspeelde op het geweldige Monolith van Fear Factory’s laatste album Agression Continuum – een unicum want Fear Factory doet eigenlijk helemaal niet aan gitaarsolo’s. Leuk bandje dit!
Closing Time | Dismbember
, door
Een prachtige, gevoelige ballad van Dismember? Nou ja, een soort death metal ballad, dat wel, maar niettemin: oprecht melodieus en mooi. En dat terwijl Dismember toch gewoon old school Zweedse death metal is. Het nummer komt van het album ‘Indecent and Obscene’ – de naam een reactie op een aanklacht wegens obsceniteit in het UK, als gevolg van een eerder album. Tja, echt gezellig is Dismember niet altijd, zie bijvoorbeeld de clip van ‘Soon to be Dead‘ – ooit nog in mijn achterhoofd als thematisch CT’tje voor een Goede Vrijdag, maar ja, toch maar niet aangezien we niet zijn van het nodeloos kwetsende maar van het hopeloos genuanceerde. Hoe dan ook, vermakelijke muziek, dat Dismember.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.