Closing Time | Obituary

In Sargasso's redactielokaal is de zomervakantie merkbaar. Daarom sluiten we in augustus ook doordeweeks om 16 uur. De reactievelden en het SG-café blijven gewoon open. https://www.youtube.com/watch?v=S19iiygsrto Gisteren had ik u geloof ik weer wat lompe herrie beloofd. Maar laat u zich hierdoor alstublieft niet afschrikken, en ook niet door de wat amateuristische cover art die u op uw scherm ziet. Laten we wel wezen: dit was het debuutalbum van death metal pioniers Obituary, dus heel veel geld voor dure artiesten die mooie hoezen konden schilderen was er nog niet. Dat maakte ze later overigens wel goed. En de muziek is fijn. Het nummer Slowly We Rot is een blauwdruk voor de sound van de band. Langzaam en smerig, maar als ze zin hebben ook hard en snel, een mooie gitaarsolo, en natuurlijk de intense zang. De vocale prestaties van zanger John Tardy grenzen aan het ongelooflijke. En na al die jaren doet zijn strot het nog steeds, wat hij nog regelmatig laat zien op het podium. Heerlijk.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Carnation

Normaal gesproken denk ik niet aan onze zuiderburen, wanneer het gaat om kwalitatief hoogstaande death metal, maar Carnation brengt daar wel verandering in. Het ritme is strak, de leads en riffs zijn fantastisch en de zanger heeft een erg goede, brute strot. Het geheel ademt een heerlijk nostalgische old school death metal vibe uit, dat doet denken aan (bijvoorbeeld) een vroege Entombed. Zelfs voor de albumhoes lijkt men inspiratie te hebben opgedaan uit de glorieperiode van deze muziekstijl. Enig experiment wordt niet geschuwd, op het laatste nummer van Where Death Lies zijn bijvoorbeeld ook wat (verdienstelijke) cleane vocals te horen. Heel gaaf album dit, met mooie liederen. Enjoy! En oh ja, artiesten hebben het moeilijk deze dagen, dus mocht je hier van genieten: klik vooral hier.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Ulcerate

Stare Into Death and Be Still – nee, voor vrolijke, jolige liedjes met dubbelzinnige teksten, ben je bij Ulcerate aan het verkeerde adres. De technische death klinkt donker, wanhopig en intens. Daarbij is Ulcerate weinig gelegen aan traditionele liedjesstructuren a la couplet-refrein-couplet-refrein-tussenstuk-refrein. Geen lichte kost, wel erg mooi.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Pestilence

Pestilence was begin jaren negentig de death metal band van Nederland – een land dat sowieso een heel prima scene had in die tijd. Hun hele derde album, Testimony of the Ancients, is van begin tot eind geweldig. Maar dit nummer, Twisted Truth, echt… die solo’s, de melodie, de intensiteit. Woorden schieten tekort. Eén van de beste death metal nummers ooit.

 

Closing Time | Afflicted

Soms kiest een band opeens voor een dramatische, radicale wisseling van stijl. Zo speel je lekker trage death metal, zoals Afflicted op hun eerste album deed in het begin van de jaren 90, met maatschappijkritische teksten over hoe de mensheid omgaat met het fragiele ecosysteem. En een paar jaar later besluit je opeens om power metal te gaan spelen.

Inclusief de wat clichématige teksten over Vikingen die vallen op het slagveld en dan naar Valhalla gaan. Tja, het kan verkeren. Wat echter mooi is: de kwaliteit van de muziek bleef onverminderd goed. Het is tragisch dat Afflicted muziek maakte in de jaren 90, die notoir onvriendelijk waren voor metalbands. Eerst zakte de scene in elkaar ten faveure van de grunge, en vervolgens werd meer traditionele metal verdrongen uit de mainstream door nu-metal-achtige toestanden. Een revival kwam pas later.

Closing Time | Mortification

Verandering van spijs doet eten, toch? Dus gaan we vanavond helemaal naar de andere kant van de wereld, en luisteren we naar het prijzen van de Heer. Mortification is een Australische white metal band, met andere woorden: christelijke metallers. Maar binnen dit subgenre (wat eigenlijk alleen een genre is op geloofsovertuiging, niet op stijl muziek) maakten ze wel zo’n beetje de lompste metal die er te vinden is. Scrolls in the Megilloth!

Closing Time | Pungent Stench

Naar aanleiding van gisteren. Pungent Stench maakt lompe death metal, het nummer ‘Daddy Cruel’ leerde ik kennen op de (waarlijk geweldige) verzamelaar Death is Just the Beginning II, van de platenmaatschappij Nuclear Blast.

Volgens Wikipedia zijn ze weer bij elkaar en treden ze weer op, daar zijn echter niet alle (voormalig) bandleden het mee eens. Zucht. Waar kennen we dit soort gedoe ook al weer van? Nou ja, het gaat (nog steeds) om de muziek.

Closing time | Fleshgod Apocalypse

Het vorig jaar verschenen album “King” van Fleshgod Apocalypse preikte in menig jaarlijstje van de beste metalalbums uit 2016. En terecht. De Italiaanse band combineert op een fantastische manier snoeiharde death metal met klassieke arrangementen en operazang. Vorig jaar op Fortarock, in de tent, vielen ze live een beetje tegen; de muziek was te complex en verdronk in een brij van geluid. Afgelopen januari mocht ik ze nog een keer zien, in een zaal, en daar kwam de muziek wel volledig tot zijn recht. Bonus zijn de gitaarsolo’s. Deze maken me bij Fleshgod heel, heel blij, ook live viel op hoe ontzettend goed ze zijn. De kwaliteit van de solo’s doet me terugdenken aan death metal-hoogtepunten zoals Testimony of the Ancients en The Gallery. Maar dat terzijde. Fleshgod Apocalyps dus, met In Aeternum, van King:

Closing Time | Nile

Zo, na de zoete gospel van gisteren is het tijd voor een potje death metal. Nile komt uit South Carolina en speelt een subgenre dat technical death metal heet. Persoonlijk vind ik dit helemaal niks, maar ik hoor graag uw mening.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige