Angst voor vluchtelingen blijkt onterecht

In plaats van goed management heeft de hele politiek inzake de vluchtelingen alleen maar paniek gezaaid. Onterecht, blijkt achteraf. Ondertussen maakt ze met vluchtelingen dezelfde fouten als met de gastarbeiders, maar dan tien keer zo erg.  Geldermalsen afgelopen woensdag, gisteren een racistische aanslag op een Somalisch gezin, waarbij naast met vuurwerkbommen ook met posters van Wilders werd gestrooid, vandaag een bezetting van een moskee: de bruine horde roert zich heftig de afgelopen dagen in Nederland. Opgestookt door Wilders, zeggen velen. Zeker, maar natuurlijk net zo goed door andere politici, zoals Zijlstra, Buma en Dijsselbloem, die met droge ogen beweerden dat de vluchtelingen (en niet hun eigen beleid) een bedreiging vormen voor de verzorgingsstaat. Voor wie dat laatste fabeltje nog gelooft het volgende rekenvoorbeeld: ook als de huidige instroom van 50.000 asielzoekers per jaar aan zou houden, een aantal dat ten eerste zwaar vertekend is en ten tweede nooit zo lang aan zal houden, én al deze mensen zouden in een uitkering terecht komen, wat ook al niet zo is, dan nog zou het meer dan een eeuw duren voordat het aantal mensen dat een uitkering ontvangt zou zijn verdubbeld. Op voorwaarde dat de werkloosheid een eeuw lang even hoog blijft en we ook even stoppen met vergrijzen dan. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Vijf jaar na rellen zeggen zelfs de grootste tegenstanders nu: dat azc viel eigenlijk best mee

De zoveelste bevestiging dat de komst van een asielzoekerscentrum helemaal niet zo erg is:

De straatstenen vlogen door de lucht toen de gemeente Rotterdam aankondigde in de Beverwaard een asielzoekerscentrum te openen. Nu, vijf jaar later, sluit het azc de deuren. Hoe kijkt de Beverwaard terug op deze periode? Van woede is nauwelijks meer sprake. Klinkt gek, maar dat azc viel eigenlijk best mee, zo zeggen de meeste wijkbewoners.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Mark Maas (cc)

Medisch personeel mag geen uitzethulp zijn

OPINIE - Wat staat er in de instructies van medisch personeel in AZC’s? Dat lijkt me een sleutelvraag in de tragedie rond het zesjarige meisje Renata dat uitgezet is met acute leukemie. Een tragedie vind ik dat inderdaad, en ik vind – tegen beter weten in want wat zijn sommige mensen weer stoer – dat ik niet uit hoef te leggen waarom.

Ik wil weten of de instructies van het medisch personeel in AZC’s passages bevatten over bewoners die moeilijk doen, over bewoners die via een arts denken in Nederland te mogen blijven, en over terughoudendheid bij de inzet van een arts. Teeven:

Als laatste kan ik nog opmerken dat bij verblijf in een asielzoekerscentrum de medische zorg voor asielzoekers vrij toegankelijk is, gelijk aan ingezetenen.


Maar “het Gezondheidscentrum Asielzoekers in AZC Baexem heeft het meisje niet doorverwezen naar de huisarts.” Voor zover ik weet, kan een “ingezetene” (u dus bijvoorbeeld) gewoon naar een huisarts zonder doorverwezen te worden. De staatssecretaris liegt. En het Gezondheidscentrum Asielzoekers handelt verkeerd, òf vanwege instructies, òf vanwege een persoonlijke overtuiging. Ik weet niet wat erger is, maar hoe dan ook, die instructies moeten op tafel.

Medisch personeel dient medisch geïnstrueerd te worden en verder niet. Iemand die naar een gezondheidscentrum gaat, moet erop kunnen vertrouwen dat hij of zij op die wijze toegang krijgt tot alle nodige zorg, zonder dat er overwegingen worden toegevoegd die met de gezondheid van de patiënt niets te maken hebben. En daar zal wellicht ook wel eens misbruik van gemaakt worden, maar dat is dan gewoon jammer. De goeden onder de kwaden laten lijden is in dit soort gevallen wel héél wrang, denkt u niet?

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022

Teeven brengt cijfers over verhuizingen asielzoekerskinderen

NIEUWS - Fred Teeven stuurde vorige week een brief naar de Tweede Kamer met daarin het aantal verhuizingen van asielzoekerskinderen in 2012. Maar veel wijzer zijn we nog niet.

‘Asielzoekerskinderen verhuizen gemiddeld één keer per jaar!’ luidden de krantenkoppen minder dan een maand geleden. Een rapport van een aantal samenwerkende NGO’s had een rapport (pdf) uitgebracht over de verhuisbewegingen van asielzoekerskinderen. Dat liep de spuitgaten uit, was de conclusie, en dat kon niet goed zijn voor die kinderen.

Op Sargasso analyseerden we het rapport en constateerden dat de situatie ernstig leek te zijn, maar dat concrete cijfers ontbraken. De samenwerkende NGO’s baseerden zich namelijk op incidentele onderzoeken. Het COA is door de Tweede Kamer in 2011 opgedragen vanaf 2012 de verhuisbewegingen te registreren. Dat heeft ze gedaan, en inmiddels heeft staatssecretaris Fred Teeven de cijfers naar de Tweede Kamer gestuurd.

Gezinnen met minderjarige kinderen in de asielopvang verhuisden in 2012 in totaal 3794 keer, schrijft Teeven. Om hoeveel gezinnen het dan gaat, staat het er niet bij. ‘Dat is niet gevraagd,’ zegt Martijn van de Koolwijk, woordvoerder van het COA.

Verhuizing vaak op eigen verzoek

 COA 2012: hoe vaak verhuizen asielzoekerskinderen

Bron: Kamerstuk 208804, brief Fred Teeven aan Tweede Kamer van 12 februari 2013.
NB: Hoewel Teeven in de brief spreekt van 3794 verhuizingen, blijkt het bij elkaar opgeteld om 3791 te gaan. Van de Koolwijk kan niet verklaren waar die fout vandaan komt.

Foto: Foto uit persarchief COA. copyright ok. Gecheckt 18-10-2022

Verhuizingen van asielzoekers nog altijd onduidelijk

ANALYSE - Asielzoekers en hun kinderen moeten in Nederland erg vaak verhuizen. Maar over hoe vaak precies, bestaan alleen schattingen. Het wordt tijd dat het COA inzichtelijk maakt hoe het zit met verhuizingen van asielzoekers.

Asielzoekerskinderen verhuizen gemiddeld één keer per jaar, in tegenstelling tot ‘gewone’ Nederlandse kinderen, die gemiddeld eens per tien jaar verhuizen. Dat staat in een vandaag verschenen rapport (pdf) van de Werkgroep “Kind in AZC”, een samenwerkingsverband van Defence for Children, Unicef, Vluchtelingwerk Nederland, Kerk in Actie en Kinderpostzegels.

Het rapport analyseert waarom asielzoekers (en hun kinderen) zo vaak moeten verhuizen. Deels ligt dat aan de procedure: in verschillende stadia van de procedure worden de asielzoekers in verschillende opvangcentra geplaatst. Maar ook na het beginstadium wordt er vaak verhuisd. Omdat het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) kampt met een beddentekort, omdat het huurcontract van een asielzoekerscentrum (AZC) afloopt, of omdat het gezin ruzie heeft met andere bewoners. Maar veruit de meest voorkomende reden voor een verhuizing is volgens het rapport een beslissing in de asielprocedure.

Het probleem is dat nergens goed wordt bijgehouden hoe vaak asielzoekers precies verhuizen. Het rapport van de werkgroep baseert zich op onderzoeken van wetenschappers en belangenorganisaties. Pas sinds 2012 houdt het COA verhuisbewegingen bij. Over die informatie zou staatssecretaris van Veiligheid & Justitie Fred Teeven binnenkort een brief naar de Tweede Kamer moeten sturen, maar de woordvoerder van het ministerie kon niet vertellen wanneer dat gaat gebeuren. Het rapport dat vandaag verscheen zou eigenlijk vandaag aan Teeven gepresenteerd worden, maar de woordvoerder geeft aan dat die afspraak verplaatst is.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Bendeoorlogen en verkrachtingen schering en inslag in Duitslands grootste asielzoekersopvangcentrum

Zesduizend mensen op een kluitje, dat pakt niet zo best uit.

In Duitslands grootste asielzoekersopvangplek in Giessen zijn bendeoorlogen tussen Albaniërs en Somaliërs aan de orde van de dag, schrijft Wierd Duk vandaag in het Algemeen Dagblad. De Albanezen zouden uitgesproken racistisch zijn en niet met zwarten onder een dak willen leven.

Vier vrouwen- en gezinsorganisaties hebben bovendien een brandbrief geschreven waarin ze de noodklok luiden over de vele verkrachtingen in het kamp.

Brand toekomstig azc aangestoken

Trouw:

De brand gisterochtend in een toekomstig asielzoekerscentrum in Eindhoven is zeker aangestoken. Dat is de conclusie van technisch onderzoek, laat de politie vandaag weten.

En dat er slachtoffers konden vallen nam men daarbij voor lief:

De brand brak gisteren iets na middernacht uit in het middengedeelte van het voormalige verzorgingshuis. Er kwam dikke rook bij vrij en 37 antikraakbewoners werden geëvacueerd.

Het lijkt er vooralsnog niet op dat dit nieuws tot veel verontwaardiging heeft geleid.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.