Angst voor de toekomst

De moeder aller crises is daar. Na de hypotheekcrisis, de bankencrisis en de eurocrisis hebben we nu een complete vertrouwenscrisis. Als burgers en ondernemers geen vertrouwen hebben in de toekomst, dan valt het economische raderwerk stil. Terwijl de politici grappend en grollend spreken over kleuters en poedels mist men het grote gevaar. Wij zijn bang voor de toekomst. Wij, ja wij met zijn allen, wij geloven er niet meer in. Ondernemers investeren niet meer. Consumenten houden de hand op de knip. De angst is niet ingegeven door waandenkbeelden, maar door een internationaal gebrek aan politiek leiderschap, daadkracht en duidelijkheid. Wie gaat er volgend jaar een procentje op achteruit? Wie moet er een jaartje langer doorwerken? Echt, dit is klein bier in vergelijking met de vertrouwenscrisis.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Noorse waardigheid

Na de aanslagen van Anders Breivik is het debat over de politieke filosofie van Anders Breivik en de vraag hoeverre het maatschappelijke klimaat en debat vorm krijgt door toegenomen verhitte retoriek in volle hevigheid losgebarsten. Wat hierin helaas ondergesneeuwd raakt is de reactie van de Noren zelf.

Ik weet niet zoveel van Noorwegen of het politieke klimaat, maar de waardigheid en ingetogenheid waarmee de Noren, gewone burgers en politici van alle gezindten reageren op een tragedie van deze omvang is bijna niet te bevatten. Een terrorist blaast het regeringscentrum op en trekt vervolgens naar een vakantiekamp voor jongeren van de partij van de premier en richt een ongekend bloedbad aan. Er zijn nog niet al te veel details over de slachtoffers maar in ieder geval is de stiefbroer van de toekomstige koningin omgekomen en naar alle waarschijnlijk veel kinderen, vrienden en bekenden van vooraanstaande Noren en politici. Nergens roepen zij op tot vergelding.

Vele Noren hebben interviews gegeven op televisie. Er heerst onder hen geen paniek en met immer stijgende verbazing hoor ik ze allemaal oproepen tot meer liefde, openheid en democratie. Voor ons als Nederlanders is het een inkijkje in een parallel universum. Terwijl in Nederland na het schietincident met Tristan van der Vlis iedereen elkaar de schuld gaf en pro- en anti-wapenactivisten over elkaar heen buitelden om aan te geven waarom ze gelijk hadden, hoor je de Noren niet. Zo hoor je de Noren ook niet over het inperken van persoonlijke vrijheden of meer overheidscontrole.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Symboolpolitiek wérkt!

Politie, reclassering en hulpverlening dragen allemaal hun steentje bij om de criminaliteit terug te dringen. Maar wat zet nu echt zoden aan de dijk? Hoe voorkom je dat een eenzame Alphenaar realiteit en spel door elkaar haalt? Er is maar 1 radicale oplossing die werkt: verminder het aantal jongvolwassen mannen in een maatschappij. Jonge mannen zijn namelijk dé veroorzakers van het gros van de (overlastgevende) criminaliteit. Het relatieve lage aantal jongeren, is dan ook de belangrijkste reden dat we sinds de jaren 1990 te maken hebben met relatief lage criminaliteitscijfers.

Dan de werkloosheid. Natuurlijk hebben overheidsmaatregelen invloed op het aantal werklozen. Maar welke schommelingen volgt het werkloosheidscijfer? Die volgen, met enige vertraging, de conjuncturele golven van de wereldeconomie. Kortom: de invloed van de binnenlandse politiek op belangrijke kwesties als veiligheid of economie is beperkt. Daar hoor je politici nooit over en dat is ook heel begrijpelijk. Wie stemt er nu op een politicus die zegt dat hij het verschil niet zal maken?

Preventief fouilleren, kindertwitteraars opsluiten en hard rijden op 1 snelweg zijn de maatregelen anno nu. Criticasters noemen dit symboolpolitiek. Toch zijn veel mensen dik tevreden over de oplossingen van de huidige gedoogcoalitie. Hoe kunnen schijnoplossingen nu zorgen voor echte tevredenheid? Simpel, ook symboolpolitiek lost echte problemen op. Natuurlijk helpen de maatregelen niet tegen de criminaliteit of misplaatste grappen. Het pakt wel de keihard onlustgevoelens bij de burger aan. Preventief fouilleren maakt mensen minder bang. Harder rijden geeft de burger het gevoel van vrijheid. Ferme taal geeft Nederlanders de indruk dat het land weer van hen is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ongevraagd advies: CDA ga uit van je kracht, je provincialisme

Het gaat niet goed met het CDA. De partij is gehalveerd in de laatste verkiezingen. Nu staat ze nog steeds op verlies. Ze houdt een kleine 17 zetels over volgens Maurice en de PolitiekeBarometer. Van de 21 senatoren zou het CDA er zo’n 8 zetels over houden.

Dat zou verschrikkelijk zijn voor Nederland. Het CDA heeft in de laatste 33 jaar ongelofelijk veel betekend voor Nederland. Dankzij het CDA is ons bestuurlijk stelsel niet veranderd in de laatste 100 jaar, is zelfbeschikking over het eigen lichaam niet uitgebreid en is er jarenlang niets is gedaan aan het milieu, terwijl de gevolgen van klimaatverandering zichtbaarder en zichtbaarder worden. Maar er is ook veel bereikt: er is veel bezuinigd op sociale voorzieningen, er zijn veel asielzoekers uitgezet naar onveilige landen of in de illegaliteit verdwenen, er zijn veel zinloze Amerikaanse oorlogen gesteund met woord en daad. Zonder het CDA was dat allemaal niet gebeurd. Wat moet het CDA doen om dit tij te keren? Hoe kan het CDA stemvee winnen voor dit rancunekabinet?

Ik denk dat het CDA een heldere strategie heeft. Hou de landelijke prominenten buiten beeld. Geen Maxime Verhagen die zich door een groep kiezers heen glibbert, geen Sybrand van Haersma Buma die handen schudt met mensen die zijn naam niet kennen, laat staan kunnen spellen. Het CDA moet kiezers niet proberen te mobiliseren voor het kabinet: te veel van de eigen CDA achterban twijfelt er nog over of het een goed plan is om samen met de VVD en de PVV dit land richting de afgrond te rijden.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ontsnappen aan de korzeligheid

Een eerste bijdrage van Michel van Eeten, weblogger en wetenschapper aan de TUDelft. Het stuk is ook op zijn weblog Bijzinnen te lezen.

Wie uitgebreid Sinterklaas viert, doet er goed aan een liefde op te vatten voor het eindrijm. Zo moet iemand die zich bezighoudt met veiligheid, leren houden van de hyperbool.

Maandag was ik op een symposium over veiligheid op internet. De hyperbolen betroffen vooral het onheil dat ons zou bedreigen. Uiteindelijk verkondigen die overdrijvingen dezelfde boodschap: onze strijd is nobel en verdient meer erkenning. De hyperbool is het wapen van de miskenden, van hen die bang zijn te tekort gedaan te worden. De overdrijving helpt de realiteit een handje bij het behartigen van de goede zaak. Blijkbaar kan de realiteit dat niet op eigen kracht.

Tijdens het veiligheidssymposium betoogde een politieagent dat de criminaliteit op internet exponentieel toeneemt. Hij had enkele rekwisieten meegenomen: een schaakbord en een paar zakken rijst. Voor het geval de toehoorder de ernst van die mededeling zou ontgaan. Een rijstkorrel op het eerste vakje, twee op het tweede vakje, vier op het derde vakje. Ruim voor het laatste vakje van het schaakbord zou die reeks de totale wereldproductie overstijgen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Strategie van de angst

Deze bijdrage aan het open podium is van Machosofty (website)

Angst is een slechte raadgever zo heet het. Angst is echter wel een heel belangrijk middel voor politici om macht te verkrijgen. Dramatiseer een probleem en doe net alsof jij de oplossing hebt en de kiezers hangen in volledige afhankelijkheid aan je lippen. De praktijk wijst onomstotelijk uit dat dit werkt maar er zijn ook ondersteunende psychologische verklaringen voor.

Electorale strategieën
Wie in een democratie politiek succesvol wil zijn moet veel aanhangers weten te verkrijgen. Zonder aanhangers is er geen macht, en zonder macht is er geen mogelijkheid om invloed uit te oefenen. Politieke partijen beseffen dit maar al te goed en lijken minstens zo veel tijd te besteden aan het ontwerpen van electorale strategieën als aan het vertegenwoordigen van het landsbelang. Toch laten veel individuele politici en politieke partijen (fatsoenshalve?) na om optimaal gebruik te maken van de meest effectieve marketingstrategie; het zaaien van angst.

Meer aandacht voor het slechte dan voor het goede
Geert Wilders en zijn PVV laten zien dat het zaaien van angst voor immigratie en angst voor de islam heel veel electoraal gewin geeft. De partij groeide in enkele jaren uit van een marginaal partijtje met enkele zetels naar een zetelaantal van 25, en inmiddels lijkt de PVV virtueel de grootste partij te zijn. De angst die de PVV zaait is weliswaar gebaseerd op een paranoïde mythe, de zogeheten Eurabia hypothese, maar het scoort enorm. Dat heeft heel veel te maken met hoe het menselijke brein functioneert. De menselijke geest heeft meer aandacht voor slechte dingen dan voor goede, zo blijkt uit psychologisch onderzoek.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Angst

De staatsfabrieken massaproduceerden angst. Het werd verkocht voor een redelijke prijs en het was inmiddels verreweg het populairste product geworden in de consumptiemaatschappij. Dit werd door de overzeese drugsbaronnen met lede ogen aangezien. De voormalig topcriminelen waren volkomen uit de markt gedrukt, en dachten met weemoed terug aan de vette jaren dat ze elkaars kartels naar hartelust hadden uitgemoord. De leider van het grootste kartel had sinds de opkomst van de angst de banden met zijn verwaarloosde dochter aangehaald, en had zijn oude hobby internetschaak weer opgepakt. Hij vertelde nu iedere dag aan zijn vrouw dat hij van haar hield, las de krant, liet zijn Mechelse herder uit, trok een paar baantjes in zijn zwembad, en deed een aantal zetten. Het schijnt dat hij vrij aardige partijen speelde, en naar verluid is zijn favoriete opening een koningsgambiet.

Er was angst in duizenden-en-een smaken. Er was angst afwijzing, er was angst voor kometen die met duizelingwekkende snelheid door het melkwegstelsel suisden, er was existentiële angst, angst voor klimaatverandering, angst dat de begroting niet klopte, angst dat er na het 65ste levensjaar moest worden doorgewerkt, angst voor vrouwen, angst voor honden, angst voor het onbekende, angst voor ontvoering door buitenaardse wezens, angst voor oorlog, angst voor te veel keuzemogelijkheden, angst voor depressie, angst voor succes, angst voor economische stagnatie, angst voor de dode hoek, angst voor koffie zonder perfecte schuimkraag, angst voor te weinig status en aanzien, angst voor stress, en natuurlijk de klassieke angst voor de dood. De meest populaire angsten hadden gepatenteerde merknamen: Agorafobie™, Paranoia©, en natuurlijk het goedkope – door een groep chemici via internet ontwikkelde – Panic (cc).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Rellen

SaillantLOGOOranje heeft verloren. Er moet en zal gereld worden. Het lijkt wel alsof veel media dat wel heel graag zien gebeuren.

Het deed pijn. Cardiologen zullen het druk hebben vandaag en ook de RIAGG’s kunnen een hause tegemoetzien van geknakte zieltjes en teleurgestelde dromers.

Teleurgesteld was ook een aantal media. Want oh, oh, oh, waar gaat het toch naartoe met dit land? Na iedere wedstrijd moet er natuurlijk flink gereld worden. Nederland is immers oh zo a-sociaal anno 2010. luidt de communis opinio. Blijven de rellen uit, dan leg je gewoon zelf een link.

Een 17-jarige jongen zou na de verloren wedstrijd een 25-jarige man hebben doodgestoken in Nieuwegein. De ruzie lag in de relationele sfeer, zegt de politie, maar dat is voor de onderbuikkrant van wakker Nederland geen belemmering om in kop en tekst toch maar even een link naar de finale te leggen. Overal is het rustig gebleven, verzuchten de meeste andere media teleurgesteld. Alsof het niet-plaatsvinden van rellen nieuws is.

Wat maakt Nederlanders zo mopperig, ontevreden en politiek verweesd? Die paar (dronken) raddraaiers, rotmocro’s, klootzakkies en ander scootertuig, die inderdaad de boel vernielen en verpesten? Of die paar verdraaiers in de media die iedere scheet voor een volgescheten broek proberen te verkopen?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De angst van de macht

Prikkeldraad (Foto: Flickr/jonycunha)

Wat is er toch met die bestuurders die uit angst evenementen verbieden of willen voorkomen dat bepaalde artiesten optreden. Parkpop is een goed voorbeeld. Snoop Dogg werd de wacht aangezegd omdat er volgens het stadsbestuur gevaar bestond dat er ongeregeldheden zouden plaatsvinden. In Rotterdam werd de Dance Parade zeer vakkundig de nek omgedraaid met allerlei extra regeltjes die de veiligheid moesten bevorderen.

Of ze hebben geholpen zullen we nooit weten, maar feit is dat evenementen die jarenlang zonder noemenswaardige problemen opeens worden afgeblazen omdat er – vaak niet eens gerelateerd – incidenten plaatsvonden.

Natuurlijk, in een democratie draag je verantwoordelijkheid. En ja, je wordt ter verantwoording geroepen als er iets gruwelijk misgaat en daar verwijtbare fouten bij zijn gemaakt. En dat is niet leuk. Maar dat gegeven mag niet omslaan in een soort absurd veiligheidsdenken, waarbij ieder risico, hoe klein ook, fanatiek uit de weg wordt gegaan.

Besturen is niet alleen risico’s mijden, maar ook het verantwoord nemen van risico’s. Anders creëer je een onleefbare samenleving waarin niets meer mag.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende