In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Slap aftrekken met Beau
Reinout Oerlemans timmert met zijn mediabedrijf Eyeworks fors aan de weg, onder andere via overnames. Zo kocht hij een paar jaar terug het bedrijf Cuatro Cabezas, een succesvol productiehuis in Argentinië, dat één internationale succesformule in de kast heeft: CQC. CQC is een satirische, kritische infotainmentshow die in Argentinië te zien is en versies heeft in Spanje, Italië, Brazilië, Portugal en nog zo wat landen. Vanaf vrijdagavond krijgt ook Nederland een aftreksel van het programma met Veronica als gelegenheidsgever en Beau van Erven Dorens als gezicht.
Eyeworks slaat zichzelf nogal op de borst met hun webtekst “Het programma is door productiebedrijf Eyeworks met veel succes geproduceerd in Argentinië, Chili, Brazilië, Italië, Portugal en Spanje.” Alsof ze het programma zelf uit de klei getrokken hebben. CQC draait echter al sinds 1995, toen Reinout nog gewoon Arnie was in GTST. Succes kun je kopen.
De formule van CQC is simpel: in de studio-met-publiek gaat een driekoppig panel door het nieuws van de week. De panelleden kleden zich in strak zwart en dragen zonnebrillen. Dat is verder niet functioneel, maar wel deel van het format. Hun opmerkingen zijn gevat en hun onderlinge gesprekken tongue-in-cheek, zoals bij het drietal van Top Gear. De ware kracht van CQC zit echter in de reporters in het veld.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.