Hij heeft gedeeltelijk wel gelijk, denk ik. Vooral over het feit dat de publieke omroep te veel, te snel wil doen. Dit is wel een beetje gerelateerd aan de discussie over alle multimediale dingen die de publieke omroep ontwikkelt – en daarmee ‘de markt’ verstoort.
Maar in de concrete voorbeelden gaat hij een beetje onderuit: DWDD zit op een tijdstip dat, denk ik, veel mensen ‘hersenloos’ willen zappen als ze uit hun werk komen of even uitbuiken. Moet het altijd verheffend zijn?
En wat Pauw en Witteman betreft slaat hij de plank ook een beetje mis: als ik het kijk, dan val ik halverwege pas in en dan zit ik me vaak af te vragen of die ‘zangeres die toevallig een nieuw plaatje heeft gemaakt’ ook nog aan het woord komt. Niet over Karst T., maar over haar nieuwe CD.
Maar goed: het is een telegraaf artikel. Die grijpen iedere gelegenheid aan om wat ook maar riekt naar ‘links’ onderuit te halen.
#2
Niels
Het komt van de telegraaf, daar is enige hang naar ‘nadenken’ en ‘kritiek’ of alles wat geen sensatie koppen oplevert niet boeiend. Net zoals de waarheid overigens, dus dat soort programma’s snoept hun lezers af, ze zouden toch maar eens wakker worden die wakkere krant lezers! Brrrr..
Verder vind ik DWDD vaak best goeie discussies hebben, vliegen soms wat mooie vonken vanaf, tuurlijk kunnen ze niet te diep, gezien de lengte van de show, maar ik vind het een verademing t.o.v. Showniews, RTL Boulevard e.d. De mensen zijn vaak kort van attentie spanne, dan heb ik liever dat ze nog iets opsteken via DWDD dan de alternatieven op de commerciele omroep. Ze spelen dus eigenlijk prima in op toch informatie geven en aan het denken zetten, zonder de kijker te verliezen. Goed bezig.
P&W heeft mij nooit zo getrokken, de manier van het gesprek en de wijze waarop de heren dit leiden, ligt mij niet lekker, maar is puur persoonlijk.
#3
El El
Voor een telegraaf-artikel is t toch nog vrij kritisch. De telegraaf is namelijk de krant die informatie omvormde tot entertainment. Als t maar verkoopt. Van al die meninkjes op teevee word ik trouwens wel erg moe. Lijkt toch ook wel de invloed van t internet op programmaformats te zijn. Iedereen lult mee over wat voor onderwerp dan ook, met of zonder verstand.
#4
Taco Zip
Wat een romantische gedachte dat je via televisie daadwerkelijk geïnformeerd zou raken over zaken die er toe doen.
#5
Jan den Boer
*gaap*
Internetverslaafden in dicussie over bezigheidstherapie.
Reacties (5)
Hij heeft gedeeltelijk wel gelijk, denk ik. Vooral over het feit dat de publieke omroep te veel, te snel wil doen. Dit is wel een beetje gerelateerd aan de discussie over alle multimediale dingen die de publieke omroep ontwikkelt – en daarmee ‘de markt’ verstoort.
Maar in de concrete voorbeelden gaat hij een beetje onderuit: DWDD zit op een tijdstip dat, denk ik, veel mensen ‘hersenloos’ willen zappen als ze uit hun werk komen of even uitbuiken. Moet het altijd verheffend zijn?
En wat Pauw en Witteman betreft slaat hij de plank ook een beetje mis: als ik het kijk, dan val ik halverwege pas in en dan zit ik me vaak af te vragen of die ‘zangeres die toevallig een nieuw plaatje heeft gemaakt’ ook nog aan het woord komt. Niet over Karst T., maar over haar nieuwe CD.
Maar goed: het is een telegraaf artikel. Die grijpen iedere gelegenheid aan om wat ook maar riekt naar ‘links’ onderuit te halen.
Het komt van de telegraaf, daar is enige hang naar ‘nadenken’ en ‘kritiek’ of alles wat geen sensatie koppen oplevert niet boeiend. Net zoals de waarheid overigens, dus dat soort programma’s snoept hun lezers af, ze zouden toch maar eens wakker worden die wakkere krant lezers! Brrrr..
Verder vind ik DWDD vaak best goeie discussies hebben, vliegen soms wat mooie vonken vanaf, tuurlijk kunnen ze niet te diep, gezien de lengte van de show, maar ik vind het een verademing t.o.v. Showniews, RTL Boulevard e.d. De mensen zijn vaak kort van attentie spanne, dan heb ik liever dat ze nog iets opsteken via DWDD dan de alternatieven op de commerciele omroep. Ze spelen dus eigenlijk prima in op toch informatie geven en aan het denken zetten, zonder de kijker te verliezen. Goed bezig.
P&W heeft mij nooit zo getrokken, de manier van het gesprek en de wijze waarop de heren dit leiden, ligt mij niet lekker, maar is puur persoonlijk.
Voor een telegraaf-artikel is t toch nog vrij kritisch. De telegraaf is namelijk de krant die informatie omvormde tot entertainment. Als t maar verkoopt. Van al die meninkjes op teevee word ik trouwens wel erg moe. Lijkt toch ook wel de invloed van t internet op programmaformats te zijn. Iedereen lult mee over wat voor onderwerp dan ook, met of zonder verstand.
Wat een romantische gedachte dat je via televisie daadwerkelijk geïnformeerd zou raken over zaken die er toe doen.
*gaap*
Internetverslaafden in dicussie over bezigheidstherapie.