Debatten over de ins en outs van pseudowetenschap horen niet thuis in het parlement

Jesse Klaver wil een parlementair debat over de racistische ideeën die FvD-prominenten er op nahouden. Volgens Yernaz Ramautarsing en Theo Hiddema kan er kennelijk een rangorde vastgesteld worden van volken, waarbij wetenschappelijk zou zijn bewezen dat donkere volken gemiddeld genomen een lager IQ hebben dan blankere volkeren, en Oost-Aziaten (en Joden vermoedelijk) gemiddeld genomen nog net wat intelligenter zijn dan blanke Westerlingen. De suggestie dat dit dan vooral genetisch zou zijn bepaald en verklaart waarom er welvaart en democratie in Europa en Oost-Azië heerst, terwijl grote delen van Afrika en het Midden-Oosten uitgemaakt wordt door dictaturen en failed states, waar armoe en ellende heerst, ligt voor de hand. Vrij naar Van Kooten & De Bie: ons IQ is de (op een na) beste, ons IQ is (net geen) kampioen... Dergelijke voorstellingen knopen naadloos aan bij de wens van Forum voor Democratie om Arabische en Afrikaanse immigranten zoveel mogelijk buiten Europa te houden, het Westerse culturele chauvinisme dat Baudet verkondigt, bij antisemitische samenzweringstheorieën over hoe de EU een cultuurmarxistisch project zou zijn om de nationale identiteit de vernietigen door middel van rasvermening, en wat dies meer zij. Vraag is alleen wel: is de Tweede Kamer de geëigende plek om over dit soort ideeën te debatteren? De regeringspartijen vinden van niet, en naar mijn mening hebben ze daar volkomen gelijk in.

Door: Foto: Double-M (cc)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Circus Baudet

Circus Baudet deed het politiebureau aan dit weekend. Je moet toch wat als je weet dat je in direct debat met professionele politici gelijk een ondeugende belhamel in de hoek gezet wordt. De media waren er als de kippen bij, want je weet nooit of er nog iets spectaculairs gebeurt wanneer Thierry en Theo hun act op de beledigde trapeze uitvoeren. Valt er eentje te pletter, was je er niet bij.

Sommigen vinden dat er niet zoveel aandacht moet uitgaan naar de vliegende kanonskogels van de politiek. Daar ben ik het niet mee eens. We hebben Hans gehad, en Pim, en Geert en nu Thierry. Zolang ze hun ijdele strapatsen vertonen, bouwen ze niet het partijapparaat op om werkelijk een deuk in een pakje boter te slaan. Het partijkartel lacht in zijn vuistje bij alle onmacht.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Gedachtengoed

Tijdens een vijf uur durend etentje met Jared Taylor was Thierry Baudet weer eens zo ontzettend met zichzelf bezig dat hij zich na afloop weinig van het gedachtengoed van de alt-racistische denker kon herinneren. U denkt allicht: moet dat nou, twee dagen achter elkaar een lompe Baudet-grap? Dan zeg ik: u heeft gelijk, maar deze was te mooi om te laten liggen.

Enfin, ik vroeg mij dus af of ik wel eens met minder frisse types aan tafel heb gezeten en in hoeverre ik vervolgens door dat gedachtengoed besmet ben geraakt. Ik kon het me niet heugen. Maar dat is natuurlijk het gevaarlijkst, dat je onbewust andermans verderfelijke ideeën overneemt terwijl je voor je gevoel alleen over jezelf gepraat hebt.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Designated Survivor

Mocht zich op Prinsjesdag een gruwelijke aanslag voordoen, dan is vermoedelijk de enige overlevende landelijke politicus Thierry Baudet, omdat die op zulke momenten wel iets beters heeft te doen dan een toneelstukje in Den Haag bij te wonen. Dus ja, op zich snap ik de behoefte van D66 wel aan een designated survivor, een dappere dodo in bezit van brein die het land door dergelijke moeilijke tijden zal heen slepen.

Maar moet zo iemand benoemd worden? Lijkt me niet. Wie in tijden van rampspoed uitzonderlijke bevoegdheden nodig zal hebben om orde op zaken te stellen, heeft daarvoor een krachtig mandaat van het volk nodig. De designated survivor dient een gekozen functionaris te zijn. Ik zelf zou daarvoor, zo is mijn bescheiden mening, een uitstekende keuze zijn.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

Alfamannetjes tegen de omvolking gezocht

COLUMN - Waar komt de huidige obsessie in kringen van de alt-right/alt-light met ‘cultuurmarxisme’ toch vandaan? En waarom lijken types die zich aftobben over de nefaste invloed ervan op de Westerse beschaving, steevast óók wakker te liggen over de invloed van het feminisme en de teloorgang van masculiniteit onder blanke mannen enerzijds, en de instroom van honderdduizenden viriele, jonge, gekleurde mannen anderzijds?

In een hilarische video, gewijd aan de Zweedse bodybuilder, zelfverklaarde ‘profeet van Odin’ en populaire neonazi youtuber ‘The Golden One’ ontmantelt Natalie Parrot (aka ContraPoints) hoe dergelijke racistische en seksistische reflexen samenhangen, en legt terloops bloot hoezeer dit wit-supremacistische gedachtegoed doorsijpelt op rechts.

Alt-rechts in Nederland

Want die Arische wannabe-viking hierboven staat beslist niet op zichzelf.

Onlangs verscheen Levenslust en Doodsdrift van Sid Lukkassen, die wel een van de intellectuele ideologen van de Nederlandse alt-right genoemd mag worden. Ook Lukassen tobt zich alle dagen af over de nefaste invloed van het cultuurmarxisme, en waarom mannen niet langer ‘echte mannen’ en vrouwen niet langer ‘echte vrouwen’ zijn.

Onze ‘seksmarxist’, zoals NRC-recensent Sjoerd de Jong hem onlangs betitelde, lijkt nogal onzeker over zijn eigen viriliteit, en in plaats bij zichzelf te rade te gaan waarom hij zo weinig seksueel succes bij de vrouwen heeft, geeft hij allerlei verborgen krachten als ‘feminisme’ en ‘marxisme’ de schuld.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Linkse leraren

OPINIE - Een gastbijdrage van docent Nederlands Michelle van Dijk over de reactie van Thierry Baudet op een lesopdracht van docent Ivar Gierveld.

Dit is het werk van een leraar: je draait 27 lessen per week, dat kunnen bijvoorbeeld 250 leerlingen zijn in 9 klassen Nederlands en voor elke les heb je 25 minuten tijd voor voorbereiding én nakijkwerk. Nakijkwerk betekent in de piekweken 200 toetsen x 15 minuten (behalve voor die ene leerling die poppetjes tekende), in andere weken niets. Voorbereiding betekent dat je de dodelijk saaie theorie – ‘een cirkelredenering is een redenering waarbij standpunt en argument gelijk zijn, waardoor je, als het ware, in een cirkel redeneert’ – toepast op levendige, actuele voorbeelden, want ‘deze auto is heel mooi omdat hij er zo mooi uitziet’ is weliswaar een erg duidelijk voorbeeld, maar het is te simplistisch en kleuterachtig voor eindexamenleerlingen, dus je haalt mooie voorbeelden uit de politiek, je leest de krant elke dag, je kijkt het journaal en DWDD en verrek, je twittert ook nog wat, zo vind je nog meer mooie voorbeelden – en vergeet niet dat je ook nog recente romans moet lezen, want je kunt niet elke literatuurles weer over Max Havelaar beginnen en laten we eerlijk zijn, dat wil ook helemaal niemand.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Hulspas weet het | Nee, Thierry Baudet is het ook niet

COLUMN - Misschien was het niet de insteek van de interviewers. Misschien wilden ze echt helemaal niks weten over de inhoudelijke standpunten van Thierry Baudet. Misschien had Baudet daar ook niets bijzonders over te melden – afgezien van de overtuiging dat het bindend referendum een einde zal maken aan alle politieke kwesties.

Hoe dan ook, het NRC Handelsblad publiceerde afgelopen zaterdag twee volle pagina’s interview met Baudet, uitsluitend over bijzaken. Doet u het voor het geld? Waarom bent u zo weinig in de Kamer? Had u in de formatie mee willen praten? Waarom was u (na die sketch met het camouflagepak) niet bij het debat over defensie? En ga zo maar door. Iedereen kon de antwoorden voorspellen.

Toch leren we nog iets. Baudet wil het land redden; de Tweede Kamer is ‘nog oppervlakkiger dan ik dacht’ en ‘het linkse blok heeft de media in handen’. En dan zijn er een aantal uitspraken over ‘de beschaving’. Hij raakt dat thema vier keer aan. Ik citeer volledig:

Ik heb echt het idee dat er iets fundamenteel aan het ontsporen is en het heel erg snel bergafwaarts gaat met onze beschaving. Lange tijd dacht ik dat ik dat van buiten kon bijsturen. Maar zelfs toen we [het Oekraïnereferendum hielden] kregen we niks gedaan. Dus waren er twee opties: of dit loslaten, of de Rubicon oversteken en echt de politiek proberen te veranderen. Ik wist vanaf het begin dat ik de enige zou zijn die dat zou kunnen. Ander talent zie ik op dit moment niet in Nederland. …

… Wat wij nu aan moderne kunst en stedenbouw tot stand brengen komt voort uit dezelfde mindset als ons migratie-  en multiculturalismebeleid. Er is een knak gekomen in het grote beschavingsproject van het Westen; de destructie van de afgelopen honderd jaar. Maar ik sta in de traditie van de drieduizend jaar daarvoor. De tijd van Homerus tot James Joyce, van Odysseus tot Ulysses. Die wil ik behouden, beschermen. …

… Er is sprake van een enorme schizofrenie bij onze “gegoede burgerij”. Die mensen wonen in deftige wijken waarin ze niet geconfronteerd worden met de effecten van massale immigratie, ze hebben figuratieve kunst aan de muur en luisteren naar klassieke muziek. Maar met hun mond belijden ze dat immigratie goed is, dat moderne kunst goed is. Het is een schijnwereld waardoor de universiteiten zijn ontspoord en de kranten zijn gekaapt.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Mike Licht (cc)

Fijne frisse jongens

COLUMN - Heb je honderden extreemrechtse mannen die in gevechtskleding in je stad rondbanjeren omdat ze het land ‘willen terugveroveren’, terwijl ze zichzelf bewapend hebben met semiautomatische geweren en nazivlaggen, en luidkeels ‘Soil and blood! Soil and blood!’ scanderen – ja, dan mag je toch gerust spreken van de coming-out van de neonazi’s.

[Zei Twitter, kort daarna: dat een grote groep witte mannen zwaarbewapend en groepsgewijs over straat kan lopen zonder dat de politie ook maar iets doet, is toch goddorie het ultieme bewijs van white privilege?]

Wanneer een paar uur nadat een van die frisse jongens zijn auto in volle vaart in een groep tegendemonstranten heeft geboord, waarbij hij circa twintig gewonden en een dode veroorzaakte, de president van je eigen land zich pas na twee dagen uitspreekt tegen nazisme en zich aanvankelijk lafjes keert tegen ‘het geweld van vele kanten, van véle kanten’ – ja, dan mag je toch gerust spreken van een president die extreemrechts geweld met grote tolerantie bejegent.

[Schreef de neonazi-site The Daily Stormer subiet, bijna juichend: ‘Trump veroordeelde ons niet. Hij impliceerde dat er over en weer haat was… over en weer! Hij verzette zich nauwelijks tegen ons. Hij zegt dat hij van ons houdt!’]
Foto: Alisdare Hickson (cc)

De tijd van ophitserij

COLUMN - Stuk na stuk verschijnt over radicalisering onder moslims: hoe die te spotten, hoe die te duiden, hoe die te voorkomen of – eenmaal ontstaan – hoe die tegen te gaan. Aanzienlijk minder vaak lees je iets over radicalisering onder niet-moslims, terwijl die toch zichtbaar flink toeneemt. Zowel onder de PVV- als onder de FvD-aanhangers zit erg akelig volk, dat op internet uitgebreid fantaseert over een heilige oorlog die ze tegen alle moslims willen voeren, ‘voor het te laat is’.

Mensen van naam doen daar naar hartelust aan mee. Jan Roos speculeert openlijk dat het ‘kantelmoment’ inmiddels nabij is, Thierry Baudet monkelt over de gevreesde ‘homeopathische verdunning van het Nederlandse volk’. In plaats van de praalhans te vertellen dat a) homeopathie kolder is en b) volkszuiverheid een inherent fascistisch concept, nodigt de ene na de andere talkshow de man uit om zijn vieze praatjes op tv toe te lichten.

Want we moeten ‘de andere kant’ ook aan het woord laten, zegt men.

Maar moeten we hele en halve fascisten serieus – en vooral: zo riant – een gratis spreekgestoelte verschaffen? Is het normaal dat talkshows en kranten zoveel ruimte vrij maken voor mensen die openlijk een complete religie discrimineren, die gewone burgers de wandaden van fanatici in de schoenen schuiven, die stuitende taal over vrouwen bezigen, of koloniale taal uitslaan over zwarte mensen?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende