Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De benoeming van Buruma
Wederom nemen wij graag een stuk over van Publiekrecht en Politiek. Dit maal van GB.
Toen deze week de voordracht van Buruma op de agenda van de Tweede Kamer verscheen, leek zijn kostje gekocht. Zijn universiteit plaatste het nieuws alvast hun de website. Maar afgelopen dinsdag werd de stemming opeens uitgesteld. ‘Op verzoek een van de fracties,’ aldus de Voorzitter. Dat was de PVV, kwam later via het ANP, want de PVV heeft het niet zo op Buruma. Voornaamste steen des aanstoots lijkt, omdat ze zo aanslaan op Mussolini, dit Vooraf uit het NJB. Daarin haalt Buruma uit naar Wilders, omdat deze met woorden een bijl zet in pluralistische democratie. Gevolgd door een verwijzing naar Mussolini.
Hoe werkt een benoemingsprocedure normaal? Rechters worden in Nederland benoemd door de Regering, ook de raadsheren uit de Hoge Raad. Maar omdat de Hoge Raad ook het college is dat over de ambtsmisdrijven van ministers oordeelt, verloopt de benoeming van die raadsheren via de Tweede Kamer. Die moet een voordracht doen bestaande uit drie personen en de Regering moet daarbinnen blijven. De Tweede Kamer liet zich in het verleden eigenlijk altijd leiden door een voordracht van zes personen die de Hoge Raad zelf opstelt en aan de Tweede Kamer stuurt. Als je dus door de Hoge Raad op nummer 1 wordt gezet, dan zit je goed. De Tweede Kamer streept de onderste drie weg, de regering de volgende twee en benoemt vervolgens jou. Dit ging op een gegeven moment zo vanzelfsprekend dat de Tweede Kamer de normaal verplichte schriftelijke stemming over personen wegliet, conform deze procedure.
Nog maar eens: dubbele nationaliteit
Dat er weer een PVV’er met een onverwacht vlekje opduikt, is al lang geen nieuws meer, dus ook niet dat statenlid Petra Kouwenberg een dubbele nationaliteit blijkt te hebben, de Turkse en de Nederlandse. Interessanter is de reactie van Geert Wilders daarop. Kouwenberg gaat snel naar de ambassade, dus “Het probleem van haar dubbele nationaliteit zal snel tot het verleden behoren”.
Dat is natuurlijk maar de vraag, want zo makkelijk kom je niet van de Turkse nationaliteit af, ook niet als je er nooit om gevraagd hebt. De vraag is natuurlijk of Kouwenberg, zolang ze die twee paspoorten heeft, te vertrouwen is. Gek genoeg is Wilders de enige die daaraan zou moeten twijfelen. Voor hem is een dubbel paspoort immers per definitie een loyaliteitsprobleem, ongeacht de persoon.
Alhoewel, eigenlijk is hij vorig jaar al door de bocht gegaan, toen hij in tweede instantie toch geen halszaak maakte van het Zweedse paspoort van staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Zanten-Hyllner. Als de Turkse ambassade nou een beetje bureaucratisch tegenspartelt bij het intrekken van Kouwenbergs paspoort, zijn we hopelijk voorgoed van deze discussie verlost en worden mensen weer gewoon beoordeeld op hun daden in plaats van hun afkomst.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote van de Dag: Arabische lente luidt einde islamofobie in
[qvdd]
De PVV kampt inmiddels met een onoplosbare tegenstelling. Jarenlang hebben zij niet zonder succes grote delen van het electoraat de stuipen op het lijf gejaagd over de islam. Uiteraard moet extremisme te vuur en te zwaard worden bestreden, maar slechts een kleine minderheid van de moslims kan als extreem worden aangemerkt. De grote meerderheid verafschuwt extremisme.
Oud-partijvoorzitter van het CDA Marnix van Rij denkt dat de Arabische lente het begin van einde kan inluiden van de Westeuropese islamofobie, en daarmee ook van het electorale succes van de PVV. Volgens Van Rij zou de PVV de Arabische revoluties moeten omarmen, maar is het niet voor niets oorverdovend stil bij de PVV:
Mensen die het vrijheidsideaal nastreven, maar wel op een positieve manier. Toch heeft de partij een probleem. Hoe kan de PVV nu aan de bang gemaakte kiezers in Nederland uitleggen wat er in Tunesië, Egypte en Libië gebeurt? Is dit de totalitaire revolutie van de islam die de essentiële waarden van de westerse democratie wil vernietigen?
De onvoltooide formatie
Ooit was er een architectuurdocent in Delft, die zijn colleges eindigde met een geheven vinger, roepende “Think…”, waarop zijn studenten hem dan toebrulden “the impossible…!” Mijn onderbewuste produceert troostrijke beelden, wanneer ik die nodig heb. Want het was een dramatische weekje voor de politieke belangstelling: heeft u dat ook? Vele Clavan’s trokken voorbij, maar na uren van voorspelbare bagger en blijmoedig gezanik, over verkiezingen die niet deugen, zou ik ook niets zinnigs meer kunnen zeggen. Die verkiezingen gingen niet over het bestuur van de provincies, maar waren het sluitstuk van een flodderige formatie. Van een koning die slechts linten doorknipt, zal die praktijk niet beter worden.
De basisregel in de democratie is: de helft plus 1 beslist, maar respecteert de minderheid. Deze coalitie begrijpt niet dat werken met een minimale meerderheid praktische bezwaren heeft: niet iedereen zit in een ideologische loopgraaf, de mop van democratisch overleg is dat je je laat overtuigen en een harde fractiediscipline lijkt niet meer van deze tijd.
De dichte deur van de CDA-fractie is nog vers; gaan we hetzelfde opnieuw meemaken in de Eerste Kamer? Het werd opgewekt verdedigd. ” Rutte moet zaken doen met de oppositie, dus zijn goedgeluimde charme komt hem van pas.” Ja, aan mijn hoela. De VVD zou “orde op zaken stellen”, daarvoor is een regeeraccoord gemaakt. Alleen is daarvoor geen meerderheid in de Staten Generaal, waarom de Koningin had gevraagd.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Waarom doet het CDA het zo slecht?
Nu het stof van de Provinciale Statenverkiezingen optrekt en de contouren van de zetelverdeling in de Eerste Kamer zich beginnen af te tekenen, wordt het tijd voor enkele vaststellingen en analyses. De VVD wordt de grootste, de PVV wint het meeste; en het CDA wordt in de provincie (en dus straks ook in de Eerste Kamer) bijna gehalveerd.
De VVD wint en daarmee zet de trend van de Tweede Kamerverkiezingen van afgelopen jaar zich door. Logisch wel, want de rechtse kiezer is in de tussentijd niet weggelopen. Men kiest voor de eigen portemonnee, en los van wat rechtse kinderspeeltjes realiseren, heeft het kabinet Rutte nog niets gedaan wat mensen in hun portemonnee voelen. Rechts heeft een nipte, zij het fervente meerderheid.
Zoals we bij de vorige verkiezingen ook zagen, lopen de CDA-kiezers echter massaal over naar de PVV. Hoe kan dat?
Cultureel conservatisme
Waarom doet het CDA het zo slecht? Om die vraag te beantwoorden, moeten we kijken naar waar het CDA voor staat, waarin de overlap ligt met de PVV en hoe het komt dat de laatste dit gedeelde selling point beter smoel weet te geven. Dat de PVV en het CDA nu in dezelfde vijver blijken te vissen, maakt ook iets duidelijk over waar de aantrekkingskracht van het CDA in heeft gelegen: de christendemocraten bedienden als normen-en-waarden-partij blijkbaar decennialang succesvol een gematigd cultureel conservatisme van haar achterban. Religieus-christelijk was haar electoraat immers allang niet meer.
“Hero Brinkman wil de totale dictatuur hebben in de fractie”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.