het Saillant | Armoedige Statenverkiezingen

Het gewicht van de Statenverkiezingen leidt tot intellectuele armoede. Gisteren tijdens het lijsttrekkersdebat tussen de lijsttrekkers voor de Eerste Kamer werd duidelijk dat alle partijen aan een gebrek aan visie lijden. Het is an sich al een vrij bizarre aangelegenheid, een verkiezingsdebat tussen landelijke lijsttrekkers voor provinciale verkiezingen. Waar moet dat precies over gaan dan? Treurig was dat thema’s als het inzetten van dierenpolitie en wie waar hoofddoekjes mogen dragen niet tot interessante discussie kunnen leiden. Nog treuriger was dat ook het al dan niet bezuinigen op het onderwijs niet leidde tot een levendig debat. Een nog slapper aftreksel van een debat dan we de afgelopen verkiezingen hebben gezien, ontspon zich dus. Eens te meer bleek dat links krachteloos is en niet in staat om door het pantser van optimisme van Rutte 1 heen breken. Duidelijk werd ook dat D’66 en GroenLinks nog steeds best zaken willen doen met het kabinet. Ik betwijfel of dat voor GroenLinks nog steeds geldt na de komende afstraffing, maar soit.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

NOS verkiezingsdebat 14 februari 2011

Dit is een gastbijdrage van publicist, schrijver, recensent Rein Swart.

Ze stonden er weer, de vertegenwoordigers van de acht grootste partijen, dit keer niet in de gedaante van de landelijke lijsttrekkers, maar van partijleden die in de Eerste Kamer hun groep aanvoeren of dat van plan zijn te gaan doen, zoals de pas benoemde PVV – er De Graaf die volgens eigen zeggen al bij de partij behoorde nog voor die bestond.

Men zou verwachten dat deze lichting een ander geluid zou laten horen dan hun overbekende collega’s, maar dat bleek niet het geval. Dat had minder te maken met, zoals dat heet, het feit dat men in de Eerste Kamer bezadigder met elkaar omgaat, maar eerder met de keuze van de partijen die het kabinet steunen om het beleid inzet te maken van deze verkiezingen. Het was weer dezelfde retoriek die over de lippen kwam. Hermans (VVD) ging voorop met uitgekauwde en achterhaalde uitspraken over burgers die last zouden hebben van de bemoeizucht van de overheid en het liever zelf doen, maar ook Barth (PvdA) bracht de platgetreden wijsheid in stelling dat het kabinet de tegenstelling tussen de verschillende bevolkingsgroepen vergroot. Het was allemaal niet nieuw en dat gold voor iedereen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen die niet deugen

Binnenkort zijn er verkiezingen voor onze provincies. Het zijn verkiezingen, die niet deugen. Hieronder vertel ik waarom. Mag je dat wel zeggen, als democraat? Ik heb het probleem eerder gehad, bij het referendum over de grondwet voor Europa: een onzinnige vraag, die ook een onhanteerbare uitkomst gaf. Maar deze verkiezingen hebben ook veel tegen: zoveel dat ik mij oppositioneler voel dan ooit. Dat heeft te maken met de formatie van dit kabinet, de gevolgen daarvan voor deze verkiezingen en voor de verkiezingsstrijd, die nu begint.

Hoe kiezen we eigenlijk? Je kunt kiezen op basis van standpunten. Dan lees je programma’s van partijen en vergelijkt die, luister je naar slagzinnen van lijsttrekkers en probeer je dat alles rationeel te toetsen aan je eigen opvattingen. Dat is de ene kant. De andere is vertrouwen te schenken aan een vriend: dan ga je uit van het besef dat niet alles valt te doorgronden of te weten. Daar is niks mis mee: onze democratie is representatief. Wij kiezen volksvertegenwoordigers, die meer weten en die we vertrouwen. Als je die op een kluitje zet, dan is de kans vrij groot dat zij besluiten tot dingen die het volk wil. Soms werkt dat niet goed: in Amerika is onderzocht hoe mensen wel willen dat hun ziektekosten geregeld worden in een verzekering, maar niettemin in het stemhokje steun geven aan de felste tegenstanders daarvan. Je kunt dus een standpunt willen en bevorderen en een tegenstander daarvan je vertrouwen geven. Tragisch…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De geheime lijst van de PVV

Een stem op de PVV tijdens de Provinciale Statenverkiezingen kan betekenen een stem op fraudeurs, belastingontduikers, dronken hardrijders, straatvechters, brievenbusplassers, wanbetalers, stalkers, illegale wapenbezitters, vrouwenmeppers, pooiers tot doodslag, veroordeelde racisten, bierdieven, kopstoters, neuzenhakkers en alle andere illustere bewoners uit Tuigdorp. Maar dat mag u allemaal niet weten want de lijst PVV blijft geheim tot ver na de verkiezingen. Gewoon omdat het kan. Het heeft iets te maken met ‘het minimaliseren van de eigen kwetsbaarheid’. Het enige wat de hardwerkende Nederlander weet is dat de PVV-lijsttrekker voor de Eerste Kamer zelf ook een hardwerkende Nederlander is: Machiel de Graaf vooralsnog van onbesproken gedrag… Bij de verkiezing van de Voice of Holland wist men tenmminste nog op welke stem er gestemd werd. Maar bij de Provinciale Statenverkiezingen gaat het PVV stemvee gaat als lemmingen de brievenstembus in.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Houdt verkiezingen voor Eerste en Tweede Kamer tegelijk

Door Bert van den Braak van het Montesquieu Instituut.

“Zelden of nooit moest aan de verkiezingen voor de Staten zulk een beteekenis worden gehecht, als thans het geval is”. Dat was in 1904 in een dagblad te lezen. Die woorden kunnen dit jaar vrijwel letterlijk opnieuw worden geschreven.

In 1904 stond de toekomst van het kabinet-Kuyper op het spel. In de Eerste Kamer had dat kabinet geen meerderheid; de liberalen domineerden daar nog. Sinds 1897 hadden de confessionelen in de diverse Provinciale Staten wel flink terrein gewonnen. Maar omdat de Eerste Kamerleden voor negen jaar werden gekozen en om de drie jaar slechts een derde deel werd vernieuwd, duurde het lang voor die winst zichtbaar werd in de Eerste Kamer.

De Statenverkiezingen van 17 juni 1904 zorgden ervoor dat Zuid-Holland ‘om’ ging: rechts kreeg daar in de Staten een meerderheid. Bij het toenmalige meerderheidsstelsel bij verkiezingen betekende dat automatisch dat voortaan de Zuid-Hollandse Staten rechtse Eerste Kamerleden zouden kiezen.

Om ervoor te zorgen dat de winst van juni direct in Eerste Kamerzetels kon worden omgezet, greep Kuyper de verwerping van de Hoger-onderwijswet door de Eerste Kamer aan om die Kamer op 19 juli te ontbinden. Dat betekende dat alle vijftig Kamerleden vervolgens in één keer moesten worden gekozen en dat direct de nieuwe machtsverhoudingen in de Staten konden worden ‘vertaald’ in Eerste Kamerzetels. Rechts (het kabinet-Kuyper) kreeg zijn rechtse Senaatsmeerderheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe een twittergrap een staart krijgt

De PVV wil een nette campagne. Dat was de kop van het persbericht dat de PVV de deur uit deed in reactie op @PVVFriesland (sargief). Eerder liet de PVV al weten mij te willen gaan aanklagen wegens smaad en laster. Steen des aanstoots lijkt vooral het clipje van Hanzel und Gretyl te zijn. In de smeekbede om een nette campagne werd smaad en laster namelijk verduidelijkt als “hitlerboodschappen”. Die mogen niet tenzij ze in het boekje van Martin Bosma staan.

Door het inbrengen van het nationaal-socialisme stond ik als journalist van een gesubsidieerde radiozender een rationele discussie in de weg. Tenminste, dat laat Max Aardema, lijsttrekker van de PVV Friesland weten. Hij vindt het niet kunnen en de maat is vol. Daarom wil Aardema weten waarom Smelne FM samenwerkt met het “soort mensen” als ondergetekende. En hij wil me laten oppakken natuurlijk.

Op de internets waren de reacties gemengd.

Natuurlijk kwam het PVV-gepeupel zijn gal over mij uitspuwen maar er is ook sprake van massa-imitatie. Twitter wordt overspoeld door een ware tsunami van fake pvv-accounts. Zo is er de @PVVZuidLimburg die schande spreekt van de kwaadsprekerij dat de oer-Hollandse Sinterklaas een Turk zou zijn en de @PVVOostVlielanddat het helemaal gehad heeft met het akelige West-Vlieland.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het einde van het begin voor Job Cohen?

Job Cohen (Foto: Flickr/Newsphoto! - Jos van Zetten)

Dus een redacteur van het NOS Radio 1 journaal vroeg aan Job Cohen of hij zou aanblijven als partijleider als de PvdA op 2 maart de Provinciale Statenverkiezingen verliest. Het was volstrekt logisch dat Cohen bevestigend antwoordde, maar omdat journalisten de geplaagde PvdA-leider eigenlijk al afgeschreven hebben werd het nieuws. Misschien kan het journaille niet wachten om conclusies te trekken.

Cohen kon, drie maanden voor de verkiezingen, natuurlijk niet anders dan bevestigen dat hij blijft, ook als de PvdA op 2 maart de PS-verkiezingen verliest. Iedere andere leider van een partij had dat gezegd. Want stel je voor dat vele duizenden mensen op je partij stemmen omdat jij de leider bent, en je zegt dat je vertrekt zodra het tegenzit. Wat voor reden geef je jouw kiezers dan nog om op je te stemmen?

Bovendien loop je het grote risico dat je met een belofte tot vertrek de Provinciale Statenverkiezingen tot een referendum over je leiderschap maakt. Dan zit je drie maanden lang vast aan een perskorps dat alleen maar wil praten over je nakende vertrek, en niet waar het jou als oppositiepoliticus om gaat: ervoor zorgen dat de regeringspartijen geen meerderheid krijgen in de Senaat. Zou Cohen’s bevestigende antwoord dus nieuws moeten zijn? Als het dan echt moet: hooguit op pagina 5 rechtsonderaan, naast de net zo obligate uitverkoopadvertentie van Ikea.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Femkes machtspolitiek

Wederom een bijdrage van Petra Kramer.

Gisteren werd bekend dat Femke Halsema na het kerstreces niet terugkeert in de Tweede Kamer. Haar vertrek kwam wellicht eerder dan verwacht maar een donderslag bij heldere hemel was het niet. Halsema heeft haar partijcongres dispensatie moeten vragen om nog eenmaal lijsttrekker te mogen zijn en dat was met het doel om te gaan regeren. In haar eigen woorden “GroenLinks is een ideeën-partij op zoek naar macht.” Nu die macht niet gevonden is, is het niet raar dat Halsema afstand doet van haar troon.

De formatie van Paars-Groen is mislukt omdat de heilige hypotheekrenteaftrek behouden moest blijven. Dat was het enige echte piketpaaltje van Rutte en daar waren slechts twee andere partijen voor te vinden vandaar dat gedoogregering nu woord van het jaar is. La Halsema gooit echter allerminst de handdoek in de ring. Haar afscheid is pure machtspolitiek en dat bedoel ik in de positieve zin van het woord. Op 2 maart kunt u Bruin I namelijk maken of kraken en GroenLinks gaat voor dat laatste.

Rutte gaf al eenzelfde signaal af toen hij in Elsevier declameerde dat het niet uitmaakt wat u stemt als het maar (knetter)rechts is. Alleen dan kan het kabinet dat Henk en Ingrid degenen die weinig tot niks hebben de crisis laten betalen. GroenLinks maakt het voortbestaan van premier Rutte tot de verkiezingsinzet en gelijk hebben ze. Hij moet zich schamen voor de manier waarop hij z’n liberale principes verkwanselt. Winkelen is ook zondagsrust. Tenzij je de SGP nodig hebt. Dat had zelfs Wouter Bos niet kunnen bedenken.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende