KRAS | Turks paspoort

Een vriend van mij is ooit jaren bezig geweest om van de Turkse nationaliteit af te komen. Dat was nog voor Erdogan. Het was een tocht door bureaucratieën waar achter ieder bureau een ambtenaar zat die het verzoek als een belediging opvatte. Zelfs toen hij op het vliegveld zijn paspoort definitief wilde inleveren, ondervond hij nog tegenwerking. Onder Erdogan is er recentelijk een tweede optie bijgekomen. Ik las in de krant dat je maar naar het Turkse consulaat in Rotterdam hoeft te gaan en drie keer 'Gülen' te roepen om voor eeuwig van de Turkse nationaliteit gescheiden te zijn. Ideaal is het niet, maar de alternatieve weg is ook weinig aanlokkelijk.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: copyright ok. Gecheckt 06-10-2022

Dubbele moraal in paspoortdebat

Als iemand Nederlander wil worden, dan moet hij zijn oude nationaliteit opgeven. Maar als een Nederlander een buitenlandse nationaliteit aanneemt, is dat prima. Een onbegrijpelijke dubbele moraal in het onbegrijpelijke dossier van de dubbele paspoorten.

Even terug naar de essentie. Diverse nationalistische partijen vinden dat er een wet moet komen waarin staat dat als je het Nederlanderschap aanvaardt, je afstand moet doen van je oude nationaliteit. Daarnaast moet je aan diverse eisen voldoen, zoals 5 jaar in NL wonen en werken, stinkend rijk zijn en vloeiend Nederlands spreken.
De belangrijkste motivaties voor het afstand doen van de oude nationaliteit is dat het de integratie zou bevorderen en dat het zogenaamde loyaliteitsconflict zou oplossen. Voor beide punten is geen feitelijk bewijs aangevoerd, anders dat iemand dan niet meer opgeroepen kan worden voor dienstplicht in zijn geboorteland.

De hele toelichting op de wet maakt duidelijk dat het vooral bedoeld is als anti-immigratie maatregel. Dat immigratie niet het probleem is en dat het de verkeerde groepen treft, doet kennelijk niet terzake.

Maar het debat over dit onderwerp werd gisteren plots helemaal vreemd. Want wat blijkt, de expats (in dit geval Nederlanders die langdurig in het buitenland werken) die een tweede nationaliteit hebben aangenomen (soms noodzakelijk, vaak handig) zouden de dupe worden. Want ze moeten dan hun Nederlandse paspoort inleveren. En dat kan toch niet de bedoeling zijn!

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Tijdelijk Duits paspoort mogelijk

Aangezien Nederland zo langzamerhand met de halve wereld ruzie maakt, ondervinden Nederlanders steeds meer problemen in het buitenland met hun nationale paspoort. Nog niet zo lang geleden was ons nationale vod een van de beste documenten om de wereld rond te reizen zoals ik, als (voormalig?) wereldfietser, heel goed weet, maar Nederlanders zijn niet zo populair meer.
Nederlandse zakenlieden, maar ook wereldreizigers, kunnen nu tijdelijk een Duits paspoort krijgen. Je krijgt uitdrukkelijk niet de Duitse nationaliteit, maar dus wel een paspoort, zo heeft Sargasso vernomen via het Duitse consulaat in Amsterdam.

Ik zou hebben gewild dat ik dat vier jaar geleden had. Op de fiets op weg naar Nieuw-Zeeland stak ik met de boot over van Maleisië naar Sumatra toen op dat moment –ik vermoed nog steeds opzet- Wilders besloot om zijn Fitna uit te brengen. In Medan, waar ik aankwam, hebben ze nog geprobeerd om het Nederlandse consulaat in de fik te steken op het moment dat ik er een paar honderd meter vandaan langs liep. Niets van gemerkt.

Toch vond ik het verstandiger om mezelf maar de Belgische nationaliteit aan te meten. In het hotel vulde ik gewoon in dat ik Belg was en gaf mijn Nederlands paspoort af. Niemand viel het op. Wat wel opviel was dat niemand ooit van België had gehoord.
Wat de voorwaarden zijn van het Duitse paspoort wordt pas later deze maand bekend gemaakt, zodra de regeling definitief is. Wel zou het zo zijn dat volgens de Duitse wet je het Duitse volkslied uit je hoofd moet kennen. Dat moet je dan bewijzen op de Duitse ambassade. Je zou het niet hoeven te zingen –om de ambassademedewerkers te sparen denk ik- maar wel moeten kunnen opzeggen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Eigen foto copyright ok. Gecheckt 25-08-2022

Paspoortzaken

Vandaag is het de 25ste keer dat jullie hier een stukje van mij kunnen lezen, naast twee eerdere bijdragen in de reeks van Kyra over kleine literaire musea. Voor deze gelegenheid nu een stuk van voor mijn Sargasso-tijd. Het gaat over een bezoek aan de Duitse ambassade in Amsterdam. Ook al leef ik al vele jaren in Nederland, zo heb ik toch nog steeds een Duits paspoort. Ik had ooit al een keer gekeken naar wat het zou kosten om Nederlander te worden, maar dat vond ik toen te duur.

Hoe dan ook, in verband met mijn paspoort moest ik afgelopen jaar een keer naar de Duitse ambassade en wat ik daar heb meegemaakt was nogal bizar, zo bizar dat het volgende Duitse woord met de figuurlijke betekenis van ‘een slechte zaak’ op deze instelling van toepassing is:

Saftladen

Mijn identiteitskaart was verlopen en zoals altijd kwam ik er op het meest ongunstige moment achter, want over drie weken zou ik met vakantie gaan en daarvoor had ik hem nodig. Wat te doen? Nou, verlengen natuurlijk. Maar zo makkelijk is dat niet, ik ben geen Nederlander. Het stadhuis dat mijn paspoortzaken in Duitsland regelt, ligt honderden kilometers hier vandaan en wie weet moet ik er twee keer heen of zo en dan zijn mijn vakantiedagen straks op nog voordat mijn echte vakantie is begonnen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Afpakken Tanja Nijmeijers paspoort symboolpolitiek

Regeringspartij CDA is het, bij monde van Kathleen Ferrier, beu dat de daden van ‘terroriste’ Tanja Nijmijer geromantiseerd worden en vraagt Minister van Buitenlandse Zaken Rosenthal daarom te onderzoeken of Nijmeijer het Nederlandse staatsburgerschap ontnomen kan worden.

Nu is het, om te beginnen, op zijn minst nogal twijfelachtig dat een regeringspartij iemand het staatsburgerschap wenst te ontnemen op basis van obscure videofragmenten, zonder enige vorm van proces. Dit riekt naar ‘trial by media’ en hoewel het enigszins in lijn met uitspraken van de PVV is, getuigt het van weinig respect voor de rechtsstaat.
Daarnaast lijkt het me een onwenselijke inmenging in wat primair een binnenlandse Colombiaanse aangelegenheid is. Dat Ferrier zich ergert aan het feit dat Nijmeijer nog niet is opgepakt, staat de facto gelijk aan beweren dat de Colombiaanse overheid faalt in zijn aanpak van de FARC. Dat is nogal wat voor een Nederlands Tweede Kamerlid. Zou mevrouw Ferrier het dossier zorgvuldig bestudeerd hebben? Als dat het geval is en als ze inderdaad de Colombiaanse overheid terecht wil wijzen, dan moet ze ook daad bij woord voegen en Minister Rosenthal ondubbelzinnig verzoeken deze boodschap aan de ambassadeur over te brengen.

Maar laten we elkaar niet voor de gek houden. De oproep van het CDA heeft niets te maken met buitenlandpolitiek, maar is slechts bedoeld voor het Nederlandse publiek (lees: Henk en Ingrid). Het is dan ook zinloze symboolpolitiek om Nijmeijer het Nederlanderschap te ontnemen omdat zij, hoegenaamd, criminele en/of terroristische daden heeft begaan. Moeten we, met deze gebeurtenis als eventueel precedent, dan meteen ook alle veroordeelden in buitenlandse gevangenissen het staatsburgerschap ontnemen en ze aan hun lot overlaten?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brief Donner: Slechts voorlopige stop opslag vingerafdrukken?

Een gastbijdrage van Dirk Poot, kandidaat voor de Piratenpartij bij de afgelopen Tweede Kamerverkiezingen. De bijdrage is ook op zijn site te lezen.

Veel sites juichten vanmorgen dat de centrale opslag van vingerafdrukken van de baan is. Toch lijkt enige scepsis over wat de minister nu echt van plan is op zijn plaats. Enkele kanttekeningen bij de vingerafdrukkenbrief die minister Donner vandaag verstuurde.

Het is goed dat Donner een einde maakt aan de verplichting om vingerafdrukken af te staan voor een identiteitskaart. Op dit gebied stonden Nederland en Letland alleen in Europa. Helaas erkent de minister niet dat Nederland ook als enige veel verder gaat dan de EU-richtlijn die nadrukkelijk slechts over 2 vingerafdrukken spreekt, die bovendien niet centraal opgeslagen mogen worden.

Het is geen goed teken dat ruim een kwart van de tekst een verdediging is van het centraal opslaan van reisdocumenten. Nergens spreekt de minister zich uit tegen de centrale opslag van vingerafdrukken of andere biometrische gegevens. Donner lijkt de biometrische gegevens uiteindelijk gewoon ook centraal te willen gaan vastleggen. Eén van slotconclusies luidt dat de vorming van een centrale reisdocumentenadministratie zijn voornaamste doel blijft.

Het stoppen van de opslag van vingerafdrukken wordt op pagina 5 van de brief uitdrukkelijk als tijdelijke maatregel aangekondigd. De bezwaren die vanuit de samenleving en Europa tegen de opslag van vingerafdrukken worden geuit, spelen in deze brief van de minister geen enkele rol.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Volgende