Toch weer groot protest in Koeweit
, door
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 23-11-2022
Open draad | Opnieuw geweld op het Tahrirplein
, door
Update 22 november, 18.45 uur
Veldmaarschalk Tantawi, voorzitter van de Militaire Raad (SCAF) heeft net het volk toegesproken. In zijn toespraak zei hij onder meer ‘onze revolutie was een voorbeeld voor de wereld’. Hij kondigde aan dat de militaire raad het ontslag het kabinet heeft geaccepteerd. De parlementsverkiezingen die voor maandag gepland zijn, gaan door. Ook zullen er uiterlijk in juli 2012 presidentsverkiezingen plaatsvinden. Tantawi meldde verder dat het leger bereid zou zijn om direct de macht over te dragen en terug te keren naar de barakken als het volk daar in een referendum om vraagt.
Eerder vandaag circuleerden al berichten dat er een National Salvation Government gevormd zal worden. Mohamed El-Baradei zou gevraagd zijn dit kabinet samen te stellen. Tantawi zei daarover echter niets in zijn toespraak.
Toen de militaire raad de macht overnam van Mubarak, beloofde ze nog dat de raad maximaal zes maanden zou aanblijven. Het lijkt erop dat dat wat langer gaat duren. Op Twitter circuleren dan ook al flink wat berichten die eraan herinneren dat Mubarak uiteindelijk drie speeches hield alvorens hij aftrad. De reacties op het Tahrir Plein (foto’s hier) geven weer dat men het aanbod van Tantawi beschouwt als ,,too little, too late”. Men is men dan ook nog niet van plan te vertrekken: ,,Wij gaan niet weg, Tantawi gaat weg”. Intussen laten de beelden uit Alexandrië zien dat het leger daar nog steeds traangasgranaten op demonstranten afvuurt.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
‘Stop het tweede bloedbad in Hama’
, door
Dat is de vurige wens van de Syrische Nederlanders die vanmiddag, op de eerste vrijdag van de Ramadan, in Den Haag demonstreerden. Net als in veel andere steden in Syrië en in Europa riepen ook zij om het vertrek van de Syrische president Bashar Al-Assad. Een bijzonder en ontroerend moment was het toen de Syrische mensenrechtenactivist Haitham Al-Maleh, die vandaag in Den Haag was voor overleg met het Internationaal Strafhof, zich bij ons voegde.
Vanaf het Plein liepen de demonstranten via het Malieveld naar het ministerie van Buitenlandse Zaken, waar het Steuncomité voor de Syrische Revolutie en het Jasmijnplein de Nederlandse mensenrechtenambassadeur een manifest aanboden en aansluitend een gesprek met hem hadden.
Gesprekken die ik had met de aanwezigen maken duidelijk hoezeer de Syrische Nederlanders zich zorgen maken over wat zich op dit moment in Syrië afspeelt. ‘We willen geen tweede Hama’, vertelden ze me, daarbij verwijzend naar 1982, het jaar waarin de Syriërs eveneens in opstand kwamen. Een opstand die door de vader van de huidige president zeer handhandig bedwongen werd: in Hama kwamen meer dan twintigduizend mensen om het leven en grote delen van de stad werden in puin geschoten.
Sinds afgelopen zondag wordt Hama opnieuw belegerd. De berichten en de beelden die naar buiten komen, schetsen een dramatisch beeld van de situatie. De tanks van Assad beschieten de burgers in Hama, het leger schiet met scherp op willekeurige burgers, hele wijken worden gebombardeerd. Er is een tekort aan voedsel en water. De stad is hermetisch afgesloten, journalisten mogen Syrië niet in. Kort voor ik vanmiddag afreisde naar Den Haag, las ik op Al Jazeera dat er sinds het begin van deze week al 250 doden zouden zijn gevallen in Hama. Ooggetuigen zeggen dat mensen ‘als schapen worden afgeslacht’. De overledenen worden begraven in de tuin of langs de kant van de weg, omdat men bang is de tocht naar het kerkhof te maken.
Ook in andere steden, zoals Deir az-Zoor, Homs, Idlib en Damascus worden demonstraties hardhandig neergeslagen. Afgelopen nacht vond in Dara’a, de stad waar de opstand begon, een nachtelijke inval plaats.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Laat het bloed maar vloeien, mijn jonge kunstbroeders
, door
Op zondag 26 juni en maandag 27 juni as. organiseren enkele getormenteerde kunstminners ‘een massale nachtelijke tocht van Rotterdam naar Den Haag. Met de Mars der Beschaving willen zij hun ongenoegen tonen over het ondoordachte kabinetsbeleid.’ Dat is in beginsel sympathiek. Maar Halbe Zijlstra komt niet achter mijn artistieke voordeur, als u het niet erg vindt. Subsidie faciliteert, zorgt voor ontplooiing en professionalisering van talent en inspiratie, maar ook mét subsidie herken ik benauwde keurslijven. Waar blijft die jeugdige oerschreeuw om kunst te moeten maken?
Als wij als kunstminners met z’n allen vinden dat onze culturele bloeiende tuin vaak besproeid moet worden ter meerdere glorie van de kunst, waarom zie ik dan altijd dezelfde vlezige hoofden in literaire katernen, toebehorend aan paljassen die in morsige colberts eveneens paraderen op het jaarlijkse Boekenbal? (Ik kan ondanks mijn recente publicatie overigens een uitnodiging vergeten en moet doorgaans aan de bedelstaf bij de schoonmaker van de Stadsschouwburg, maar een rits BN’ers met boeken over melaatsen en dode echtgenoten wordt van harte welkom geheten). Waarom zie ik altijd dezelfde huilebalken op de Parade, dezelfde fijnbesnaarde acteurs bij talkshows, hoor ik altijd dezelfde hese stemmen, opborrelend uit alcoholkelen bij kunstprogramma’s op de radio, en waarom lees ik bijna altijd dezelfde recensies van popmuziek? Hoe divers maken wij de culturele sector nu werkelijk zelf?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Arabische Lente?
, door
We are the 99 percent
, door
Leger Syrië ingezet tegen bevolking Hama
, door
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.