Onder de titel 'Een giftig pact' publiceerde de NRC in samenwerking met enkele andere Europese media het resultaat van een onderzoek naar een oliewinningsproject in Kazachstan van Shell en zes andere oliemaatschappijen. Het project is om meerdere redenen giftig: het vervuilt de natuur, er is sprake van corruptie, de plaatselijke bevolking heeft te lijden onder luchtverontreiniging en de vissers wordt een belangrijke inkomstenbron ontnomen. Milieuactivisten worden bedreigd. Volgens een van hen, Max Bokaj, die vijf jaar vast heeft gezeten, leidt de olie-industrie enkel tot versterking van de positie van invloedrijke families. Wat in Kazachstan gebeurt is niet uniek. Shell en andere grote bedrijven laten vaker zien dat men geen boodschap heeft aan een schoon milieu, het terugdringen van CO2 uitstoot of de belangen van betrokken mensen, werknemers of omwonenden. De schade van onverantwoorde bedrijfsvoering is echter vaak moeilijk volledig in beeld te brengen omdat de bedrijven tegenover journalisten geen volledige openheid van zaken geven. Zo ook in dit geval. De onderzoeksjournalisten die de milieuvervuiling en de corruptie aan het licht brachten melden dat ze met betrokken medewerkers van oliebedrijven 'alleen op achtergrondbasis' mochten spreken, 'omdat ze geen toestemming hadden van hun werkgever om met journalisten te praten'. Ze hebben de bedrijven ook rechtstreeks benaderd met vragenlijsten. Shell gaat niet in op de vragen en verwijst naar NCOC, het bedrijf dat het project in Kazachstan uitvoert. NCOC zegt niet in te kunnen gaan op vragen over de milieuboetes en een arbitrage zaak die in het artikel aan de orde komen. Over de luchtkwaliteit in Damba, een van de plaatsen die geplaagd worden door vuile lucht, kan NCOC niets zeggen omdat Damba 'buiten de impactzone van het olieproject' valt. Andere Nederlandse bedrijven die bij het project betrokken zijn zoals verzekeringsmaatschappij Atradius DSB, baggerbedrijf Van Oord, en ingenieursbureau Witteveen en Bos ontwijken de meeste vragen over hun deelname. Openbaarheid van bedrijfsinformatie Waarom is informatie over een project met dergelijke grote maatschappelijke gevolgen niet openbaar? Het standaard antwoord van de bedrijven is een beroep op hun particuliere status en de noodzaak van een zekere beperking van de openheid uit concurrentieoverwegingen. Een ouderwets argument van de middenstand in een kleine gemeenschap dat in de huidige geglobaliseerde economie wat potsierlijk aandoet voor een wereldconcern dat de monopolist nadert. En zeker als het gaat om de impact van zaken die het algemeen belang raken zoals milieuvervuiling, klimaatopwarming en mensenrechten. Bedrijven kunnen ook wijzen op alle informatie die zij zelf al openbaar maken of moeten maken (jaarverslagen, accountantsrapporten, KvK informatie). En op de activiteiten van hun in omvang vaak niet geringe voorlichtingsdiensten. Wat mist is een verplichting die de overheid wel heeft (de WOO), maar die ontbreekt als het om informatie met een algemeen belang gaat die in het bezit is van particuliere bedrijven. En dat zijn er nogal wat sinds de grootschalige overheveling van taken van de overheid naar bedrijven. Maar los daarvan raken kwesties zoals milieuvervuiling en klimaatopwarming natuurlijk alle particuliere bedrijvigheid. De WOO is er omdat burgers belang hebben bij het handelen van overheidsinstellingen. De overheid dient de burgers en moet over die diensten volledig verantwoording afleggen. Daar waar bedrijven ook maatschappelijke belangen raken is een vergelijkbare openheid gewenst, en niet een openheid die door de bedrijven zelf wordt geregisseerd, maar net als bij de WOO: de journalist moet de informatie kunnen krijgen waar zij om vraagt. [overgenomen van Free Flow of Information]
Vier Nigeriaanse boeren startten 13 jaar geleden met steun van Milieudefensie een rechtszaak, vanwege olievervuiling door lekkende pijpleidingen op hun land. De rechter oordeelde vandaag dat Shell Nigeria verantwoordelijk is en schadevergoeding moet betalen. Shell kon niet bewijzen dat de lekkages waren ontstaan door sabotage. Het moederbedrijf is niet verantwoordelijk.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Gisteren had ik een behoorlijk zure recensie van de film Planet of Humans van Jeff Gibbs. Tijd om er vandaag wat positievers tegenover te zetten: de verwachtingen van Tony Seba over de impact van clean tech op olie, kolen en brandstofvoertuigen. Kleine waarschuwing vooraf: Seba staat niet stil bij de voor- en nadelen ten aanzien van het milieu. Als je een beetje oplet en zijn voorspellingen ziet met betrekking tot het aantal auto’s in de VS dan zit daar al wel een heel stuk milieuwinst. Minder auto’s betekent minder grondstofverbruik, minder brandstofauto’s betekent minder luchtvervuiling en minder behoefte aan olie. Seba zit, meer nog dan Bloomberg New Energy Finance, aan de kant van techno-optimisten. Hij onderbouwt zijn verwachtingen wel met veel data. Ze zullen niet allemaal uitkomen, maar een aantal van zijn oudere voorspellingen is inmiddels aardig uitgekomen (al was hij soms wat te pessimistisch).
Veel kijkplezier.
COLUMN - Iedere inlichtingendienst heeft zijn eigen stijl om mensen uit de weg te ruimen. De Chinezen laten niks merken maar wachten tot hun slachtoffer China bezoekt en laten hem dan patsboem verdwijnen. De Noord-Koreanen sturen moordenaars op pad maar letten erop zo min mogelijk sporen achter te laten. Net zoals vroeger, toen er, zoals na de moord op Trotsky, werkelijk jaren speurwerk nodig waren voordat het ernstige vermoeden dat Stalin erachter zat ook echt bevestigd kon worden.
De GROE komt ook bij u op bezoek maar laat daarbij zó veel sporen achter dat binnen korte tijd alle namen van agenten op straat liggen. Het kan ze gewoon geen moer schelen of ze gesnapt worden of niet, zolang de meerderheid van de Russen maar gelooft dat al die onthullingen westerse verzinsels zijn. En verraders zoals Skripal (de omschrijving komt van Poetin) maar gewaarschuwd zijn.
En nu lijken de Saoedi’s op dezelfde lijn te zitten. De moord op criticus (en Washington Post medewerker) Jamal Khashoghi in het consulaat in Istanbul was van een werkelijk obscene brutaliteit. Een krachtig signaal aan iedere dissident, volgens sommigen.
Maar daar zijn toch wel andere methoden voor. Met dit grove misbruik van diplomatieke onschendbaarheid hebben de Saoedi’s vrijwel de hele wereld tegen zich in het harnas gejaagd. Het is een grove belediging voor Erdogan en de Verenigde Staten. Die zullen elkaar de komende weken zeker vinden. Erdogan heeft, ondanks alle antiwesterse retoriek voor binnenlands gebruik, het Westen hard nodig om de Turkse economie te redden. Oud zeer verdwijnt als sneeuw voor de zon. Hij ging op de thee bij Merkel en afgelopen week werd pastoor Andrew Brunson ineens vrijgelaten. Dat laatste is de opmaat voor verdere gezamenlijke stappen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De website’s DeSmog UK and DeSmog hebben zich door decennia aan financiële jaarverslagen van Shell bedrijven heen gewerkt om te onderzoeken wanneer Shell begon met het informeren van zijn aandeelhouders over de financiële risico’s van klimaatverandering voor de bedrijfsvoering en de waarde van het bedrijf. De conclusie van hun analyse is dat het Shell meer dan 16 kostte om een duidelijk waarschuwend signaal aan de aandeelhouders af te geven.
In het rapport Executive Excess 2015: Money to Burn onderzoekt het Institute for Policy Studies het beloningsbeleid van de dertig grootste Amerikaanse olie-, gas- en steenkoolbedrijven. In het rapport worden verschillende blokkades in het beloningsbeleid genoemd voor de transitie naar een duurzame energievoorziening.
Aandelen en optiebeloning
CEO’s van de grote energiebedrijven krijgen hun beloning voor een groot deel uitbetaald in aandelen en opties. Waarbij de tijdshorizon voor verzilvering 3 tot 5 jaar bedraagt. Een termijn die te kort is om de negatieve effecten van klimaatverandering in de waarde van aandelen en opties terug te zien. Bovendien mogen CEO’s optie- en aandelenpakketten vaak eerder verzilveren als er sprake is van ontslag. Zo werd de executive vice-president van Alpha Natural Resources in september 2014 gedwongen met pensioen te gaan. Waarna hij ruim $ 1,5 miljoen meekreeg, waarvan bijna $ 300.000 aan aandelenbeloningen die hij pas in 2012 en 2013 had ontvangen. Inmiddels heeft Alpha Natural Resources minder dan een jaar later faillissement aangevraagd.
De kosten voor aandelen- en optiebeloningen zijn voor bedrijven in de VS aftrekbaar van de winst, zolang het om ‘performance’ beloningen gaat.
Inkoop eigen aandelen
De korte tijdshorizon voor de beloning in aandelen en opties stimuleert acties die op korte termijn de aandelenkoers verhogen. Bijvoorbeeld het inkopen van eigen aandelen in plaats van te investeren in de transitie naar duurzame energie. ExxonMobil kocht in 2014 voor $13,2 miljard aan aandelen terug. Ondanks deze inkoop daalde het rendement voor aandeelhouders met 6% en daalde de beurskoers van ExxonMobil. Dat er sprake is van een ondergewaardeerd aandeel, zoals de top van ExxonMobil beweert is dus lastig vol te houden.
DATA - Na enige jaren alhier keer op keer aangetoond te hebben dat de benzine- en olieprijs elkaar netjes volgen, is er nu sprake van een stevige trendbreuk. De benzineprijs aan de pomp stijgt veel sneller dan op basis van de ontwikkeling op de oliemarkt verondersteld mag worden.
Als we het zouden omrekenen naar de normale pompprijs, zou de benzine de afgelopen weken eigenlijk tussen de 8 en 15 cent goedkoper moeten zijn. Pas nu begint de olieprijs weer wat in te halen.
Het is des te opvallender omdat de afgelopen 3 jaar de benzineprijs (genormeerd) steeds een beetje onder de olieprijs bleef.
Een verklaring hebben we nog niet gevonden.
Vorige update van dit verhaal treft u hier.
Uitleg opbouw grafiek alhier.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
It looks pretty bad. We fully anticipate it’s only going to get worse.
Vorig jaar gingen 67 oliebedrijven in de VS failliet. En de grote klap moet nog komen, denkt jurist Buddy Clarke, die al 33 jaar in de financiering van de energievoorziening zit. Het ene na het andere schaliegasbedrijf bezwijkt onder de schulden.
En dus houden we vooralsnog extreem lage olieprijzen, wat slecht uitpakt voor Rusland, IS en de Amerikaanse fracking-industrie.
Trailer voor weer een unieke natuurdocumentaire in de reeks van imposante voorbeelden van migraties in Canada. In dit geval die van de teerzand via de pijplijn. Indrukwekkend! Gaat dat zien!
[via]