In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Closing Time | The Gathering
, door
Als het gaat om symfonische metal uit Nederland met sublieme zangeres, dan mag The Gathering niet ontbreken. Anneke van Giersbergen mag inmiddels bekend worden verondersteld, net als de grootste hit van het gezelschap. Nighttime Birds is (nog) iets relaxter, en naar mijn bescheiden mening zeker niet minder mooi.
Grappig detail: op hun eerste cd deed The Gathering het nog héél anders:
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Closing Time | Delain
, door
Nederland is goed, ja, echt ontzettend, verschrikkelijk goed, in symfonische metal met vrouwenzang. Daar mag best wel wat meer aandacht voor zijn. Laten we beginnen met Delain, opgericht in 2002. Ze hebben recent nog een nieuwe CD uitgebracht, ‘Apocalypse and Chill’, en hier is een heel aardig interview met de band te lezen.
Closing Time | Babymetal
, door
Hee, leuk, Japanse dames die teringherrie maken! Dat smaakt naar meer. Babymetal zit meer aan de metalkant (in tegenstelling tot de punk van een paar dagen geleden), maar dan met gechoreografeerde dansjes. Live gaat het na een paar nummers een beetje vervelen, maar een nummer is best te doen. Als is het maar voor de algemene ontwikkeling, om te weten dat dit soort dingen bestaan.
Closing Time | Långa Bollar På Bengt
, door
Sabaton is al vaker langs gekomen in Closing Time. Omdat het zulke lekkere herrie is, nu met een nummer in het Zweeds: Långa Bollar På Bengt (letterlijk vertaald: Lange Ballen op Bengt).
Closing Time | Midnight Priest
, door
Nou vooruit; vanwege de eindeloze stroom verzoeken om méér bandjes uit de New Wave Of Traditional Heavy Metal, nog ééntje. Uit Portugal, Midnight Priest, hun derde album Aggressive Hauntings.
Closing Time | Hammerfall
, door
Bij het schrijven van het stukje bij dit pareltje, kwam ik er achter dat er zoiets bestaat als een New Wave of Traditional Heavy Metal.* Dat had ik helemaal gemist, maar het is fascinerend. Zowel de muziek als het artwork zijn inderdaad zeer traditioneel (zie link).
Nu was ik in de veronderstelling dat zo’n new wave al in de jaren nul begonnen was, met bijvoorbeeld een Sabaton, of nog eerder in de jaren negentig. Vaandeldrager toen was natuurlijk het Zweedse Hammerfall. Ook als je de albumhoes van toen bekijkt, had het prima bij de huidige NWOTHM gepast. Maar hoe dan ook, nieuwe traditionele metal, tegenwoordig for real, want het staat op het internet dus is het true, eh, waar, bedoel ik.
Closing Time | Eternal Champion
, door
“Het beste album van 2016? Dan moet je dit eens horen!” Kreeg ik te horen op een van mijn socials, naar aanleiding van dit stukje van enige dagen terug. Nu was, net als jullie waarschijnlijk, wat sceptisch bij het zien van de, eh, ‘old school’ albumhoes van het eerste album van Eternal Champion. Maar omdat je niet af moet gaan op uiterlijk vertoon, heb ik het een kans gegeven.
Closing Time | Winter Thrice
, door
Af en toe, als ik even tijd heb, check ik oude jaarlijstjes. “Best metal album 2016“, bijvoorbeeld. Om te kijken wat er dan boven komt drijven uit de diepzee van het internet. De kans bestaat altijd dat je een pareltje hebt gemist, toch? Vaak valt dat een beetje tegen, blijk ik toch wel veel te kennen, en een en ander ook niet zo boeiend te vinden. Dat kan, en is niet erg. Maar toch zijn déze lijstjes (verdomme) een grote schande. In vrijwel alles wat ik tegenkom uit 2016 ontbreekt namelijk ‘Winter Thrice’ van Borknagar. En dat is een absoluut geniaal album, en elk metaljaarlijstje over 2016 waarin dat miskent wordt, zou uitgeprint moeten worden, en daar zou iemands billen mee moeten worden afgeveegd. Behalve dat die lijstjes zelfs die tijd en moeite niet waard zijn.
Closing Time | The Agonist
, door
Dat bandje waar ik laatst over schreef, dat in het voorprogramma stond van Jinjer, dat was niet het enige voorprogramma. The Agonist was ook te bewonderen in Eindhoven, en ik maak graag gebruik van dat excuus om een mooi clipje van The Agonist te laten zien. Ik had nog nooit van ze gehoord, maar was aangenaam verrast. Hun stijl is lekker eclectisch, met invloeden van brute death tot powermetal. Fijn!
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.