Powned en WNL voegen niks toe aan het publieke bestel. Dat vond vanmiddag bijna zestig procent van de luisteraars van Stand.nl op Radio 1. Die conclusie deel ik niet. Ik ben veel benieuwder naar de programma's van WNL en -vooral- Powned. Veel meer dan ik dat ooit was naar de programma's van LLink (kan er geeneen opnoemen trouwens) en eerder BNN. Ik zag laatst dat er ook nog een omroep Max bestaat. Goh! Nooit geweten eigenlijk... Eerlijk gezegd, de kans bestaat dat ik dat over vijf jaar ook over Wakker Nederland zeg. Want ik ben duidelijk de doelgroep niet. Maar naar de plannen van Powned ben ik heel benieuwd. Jammer dat de head honcho's van de kersverse omroep, Poedel & Microfoon, daar gisteren bij DWDD zo weinig van lieten zien. Ik heb daarom maar wat suggesties op een rij gezet. Voelt u zich vrij om aanvullingen te geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“Op dit moment zoeken wij manieren om Grenspost te financieren” vermeldt de slapende website van het gelijknamige initiatief tot een netwerk van Nederlandstalige freelance correspondenten. Hiermee hebben we gelijk de essentie van de discussie over de ‘vergeten buitenlandberichtgeving’ te pakken: geld. Hoe prijzenswaardig het initiatief van Pieter-Bas van Wiechen ook is het zal nooit continuïteit kunnen bieden als het zijn correspondenten niet kan betalen. Als een medium haar correspondenten niet kan betalen moet het iets anders bieden wat het toch aantrekkelijk maakt er te publiceren: interactie met lezers, meer redactionele vrijheid en exposure die leidt tot betaalde artikelen en lezingen. Continuïteit levert dit echter nog niet op. Nu de traditionele kranten vechten voor hun bestaan wordt ook daar de continuïteit in internationale verslaggeving bedreigd. Als buitenlandberichtgeving ons iets waard is zal er betaald voor moeten worden, alleen de oplossing hoe er betaald gaat worden ligt niet in oude structuren. ...lees verder op Het Vergeten Verhaal.
Dit artikel was een reactie op het artikel: De Buitenlandberichtgeving als ontwikkelingsland. Sargasso werkt samen met het jaarlijks terugkerende Vergeten Verhaal project. Miljoenen verhalen gonzen over de wereld. Slechts enkelen daarvan worden opgepikt door de reguliere media. Vele anderen blijven vergeten. De Dick Scherpenzeel Stichting is op zoek naar die verhaalideeën die onderbelicht zijn gebleven, genegeerd of vergeten. Op Het Vergeten Verhaal kun je tot 10 december 2009 zelf onderwerpen insturen voor verhalen die volgens jou verder uitgewerkt zouden moeten worden door de media.
Een jaar geleden was de spanning te snijden. Obama en McCain namen het tegen elkaar op en iedereen was benieuwd hoe de strijd zou aflopen. Er was meer aandacht voor de Amerikaanse verkiezingen, dan voor onze eigen verkiezingen. Zelfs voor de voorverkiezingen van de Democratische en Republikeinse kandidaat waren alle Nederlandse media te porren. En nu zijn er vandaag verkiezingen in Duitsland. Oh, ja joh? Jazeker. Er is wel wat aandacht geweest. Een reportage van Netwerk, gisteren een kort itempje op het Journaal en dat was het dan wel. Vanwaar dit immense verschil in aandacht? Is Amerika voor Nederland zoveel belangrijker dan Duitsland? Of gaat het alleen om de poppetjes?
Cijfers
Eerst maar even wat cijfers. Duitsland is sinds jaar en dag én met grote afstand onze belangrijkste handelspartner. En maakten we ons niet druk om een economische crisis? Dan is het van wezenlijk belang, wat onze Oosterburen doen. Als het in Duitsland economisch goed gaat, dan gaat het hier goed. En al het in Duitsland slecht gaat? Juist. Frau Merkel heeft te kennen gegeven dat ze een andere coalitiepartner wil. Ze wil de socialistische SPD inruilen voor de liberale FDP. Met deze natuurlijke bondgenoot kan Merkel haar geliefde centrumrechtse beleid voeren. Minder belastingen, minder uitgaven en grotere inkomensverschillen. Al roept ze dat laatste natuurlijk niet hardop. Nu moet ze rekening houden met de SPD en dat vindt zij, noch haar achterban, erg prettig. Maar gaat ze haar gedroomde coalitie krijgen? Dat is nog maar zeer de vraag en wel om een tweetal redenen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wat is er toch aan de hand met Elsevier? Het eens zo keurige conservatieve weekblad met tips voor een goede pensioenbelegging of een lofzang op het gezinsleven, wordt steeds meer een onderdeel van Liegend Rechts. U weet wel, de opiniebladen en kranten waar feiten door de hardrechtse opinie worden vermangeld.
Voorbeelden zijn al eerder op Sargasso langsgekomen, maar ook vandaag was het blad op twee manieren opmerkelijk in het nieuws. In de eerste plaats omdat Elsevier-uitgever Reed Business bewust ter faveure van Elsevier een collega-blad de nek omdraait. Ten tweede omdat ze een scoop claimen die niet van hun is, en bovendien niet blijkt te kloppen.
Woensdag meldde Simon Rozendaal, Elsevier’s wetenschapsredacteur, farmaceutenvriend en professioneel klimaatontkenner, dat het KNMI al jarenlang verkeerde temperaturen meet op het meetveld in De Bilt. En hij legde een direct verband tussen die vermeende fout van het KNMI en de berichten over het broeikaseffect.
Rozendaal:
“Opmerkelijk is dat het KNMI, dat doorgaans graag de publiciteit zoekt middels persberichten (vooral over de opwarming van Nederland en de rest van de wereld) een en ander in volslagen stilte heeft gedaan.”
U weet vast al wat er nu komt: Het bericht werd vrolijk door de vaderlandse copy/paste gnomen gekopieerd. En – zoals zo vaak – zonder even met het KNMI te bellen.
Het is de afgelopen dagen volop in de media: de e-reader rukt op! Via slimme marketingcampagnes op websites (zie de advertentie elders op deze pagina) en in de traditionele media introduceert e-readerfabrikant Sony samen met boekhandel Bol.com de apparaatjes op de Nederlandse markt. Met steun van schrijvers die de readers testen en aanbevelen, en gratis e-boeken bij de aanschaf. Groot uitpakken met een gadget in zware economische tijden is toe te juichen. Dan mag je zelfs de enorme (kuch) milieuwinst van de machientjes benadrukken.
Hoewel er al jaren e-readers te koop zijn, mag een krant best aandacht besteden aan de introductie. Maar een krant als de Volkskrant zou toch beter moeten weten dan in een periode van tien dagen maar liefst drie stukken te schrijven over de Sony e-reader. En iedere getoonde foto bij de verschillende artikelen bevat slechts de Sony Readers. Geen woord over de Kindle, Ilias, Bebook en een dozijn andere e-readers die al een tijdlang bestaan. De meeste zijn gewoon in Nederland te koop.
Welnee, we trappen gewoon af met de kop “E-reader breekt door in Nederland“. Goh. Er zijn al 1500 (Sony) exemplaren verkocht. Dat lijkt een hoop, maar met zo’n marketingcampagne mag je toch verwachten dat ze als warme broodjes over de toonbank gaan?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Online redacteur, het is een kutbaan. Kom je net van de School voor Journalistiek, mag je nieuwsberichtjes doorprikken op de website van de Telegraaf. Liefst een stuk of twintig per dag, en zo spectaculair mogelijk. Sex, of gekke dingetjes. Maakt niet uit waar je het vandaan haalt. En het hoeft ook niet echt waar te zijn.
Het valt te bewonderen dat er redacteuren zijn die daadwerkelijk de krochten van het internet opzoeken, en dan ineens een pareltje vinden. Daar schrijf je dus een stukkie over. Een gegarandeerd hitskanon. En ach kijk, het wordt ook nog gecopypeest door je grootste concurrent. Aardig van ze. En kijk nu eens: Zelfs het fucking ANP neemt het over. Wooehooooo.
Maar stel nou he, wat als -laten we zeggen- een bepaald persoon dit had verzonnen. Dat die persoon – zeg maar he – een grapje met de onlineredacteur wilde uithalen. Zo’n web-blogger of zo. Op Buurtlink hoef je tenslotte niet aan te tonen dat je ook in de Talingstraat woont. En er staat niet bij of je gewoon een fantast bent. Dus iedereen kan zoiets -zeg maar he- verzinnen om die onlineredacteur een poets te bakken. Zou zomaar kunnen toch? Vooral als he-le-maal niemand van hen die dit bericht overschreven (toch minstens drie veel personen) even belt of langsgaat in de Talingstraat. Zodat ze zeker weten dat niet iemand, als het ware, een grapje met ze uithaalt. Ik bedoel maar.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.