Roddel en achterklap is niet onze niche, maar Sargasso Nazorg voelt zich toch verplicht tot het schrijven van een vervolg op de 'Wikileaks RapeGate'. U weet wel: de ingetrokken beschuldiging van verkrachting aan het adres van de Wikileaks voorman Julian Assange. Het zou volgens sommigen het werk zijn van de CIA die de activistische Assange wil beschadigen. Kwalitietskrant The Mail on Sunday legde de hand op de politieverklaring van de twee vrouwen die Assange in Zweden zou hebben verkracht. Wat blijkt? De vrouwen waren vooral nijdig dat Wiki de Leaking hen zo achteloos 'afwerkte' en hij tijdens het voorspel vooral bezig was met twitteren en 'het lezen van artikelen over hemzelf'. De nerdy narcist, hoe herkenbaar. Verder was er sprake van een schrijnend gebrek aan passie, een gescheurd condoom en angst voor zwangerschappen en andere seksueel overdraagbare aandoeningen. Dat alles resulteerde in een aangifte. Uit de politieverklaring blijkt ook dat Assange uit privacy overwegingen geen treinkaartjes koopt met zijn credit card. Maar wel weer met de-eerste-de-beste groupie die zich bij zijn lezing in een bevallig roze jurkje op de eerste rij positioneert het bed induikt. Assange heeft een 20 jarige zoon die, ondanks dat hij hem al jaren niet heeft gezien, de gang van zaken uit de politieverklaring bevestigt als zijnde 'typisch zijn vader'. Naast de twee verhalen van (1) een wrede verkrachter en die van (2) een erin geluisde activist, blijkt er dus nog een derde verhaal (3) dat van mensen met verwachtingen, driften, angsten en teleurstellingen. Welke gelooft u?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Zo, met deze kop jaag ik het toch al bescheiden aandeel vrouwelijke bezoekers waarschijnlijk naar onwaarneembaar lage percentages. Maar de vraag kwam als vanzelf op na het bestuderen van recente cijfers van het CBS. Het gaat om het aantal uren dat iemand werkt per week, als hij/zij een baan heeft.
Hieronder de grafische weergave voor de mannen. De Y-as geeft de verdeling in procenten aan (bij elkaar dus 100%).
Na de break de versie voor de vrouwen (u bent gewaarschuwd):
Het is duidelijk dat het aandeel min of meer voltijds werkende vrouwen nog steeds afneemt. Nu zou u daar nog tegenin kunnen brengen dat het dan misschien in absolute aantallen nog wel stijgt, maar dat is niet het geval. Ook het aandeel voltijds werkende mannen neemt overigens wat af, maar minder snel. En die hebben nog een lange weg te gaan voor het maar een beetje in de buurt komt van de vrouwen.
Dus wat verklaart deze trend? Is de emancipatie op z’n retour? Zijn vrouwen gewoon lui en komen daar steeds meer voor uit? Vluchten mannen meer in hun werk om toch vooral niet te veel thuis te hoeven doen?
PS: Ja ik weet dat hier al heel veel over gezegd en geschreven is.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Het verschil tussen de joods-christelijke, Westerse beschaving en de moslimbeschaving laat zich in één zin samenvatten: de Westerse beschaving heeft een vrouwelijke structuur. Wij hebben onszelf gefeminiseerd. Dit is de essentie van democratie. We reduceren het testosteron. En dat is heerlijk. Op alle vlakken worden we uniseks.
De moslimcultuur daarentegen heeft een patriarchale structuur. Het is een beschaving van mannen en mannelijke regels. Kijk maar naar het moslimgezin. De man heerst daar over zijn gezin als een tiran. Wat is het toch met die sluier, die de vrouw gevangen houdt? Die staat daar symbool voor! (…)
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
