Mark Rutte heeft totaal geen ideeën. Aldus Arend-Jan Boekestijn in een inmiddels berucht onderonsje met Maarten van Rossum. Iedereen heeft er hartelijk om gelachen, maar nog niemand lijkt op het idee gekomen om die arme Rutte dan maar eens te gaan helpen. Daarom een reeks tips van GeenCommentaar aan Rutte om de VVD er weer bovenop te helpen. Steun de troepen, stem VVD! Er is maar één partij in Nederland die er aanspraak op kan maken achter het leger te staan en dat is de VVD. Die liefde is ook wederzijds. Ik groeide op in Den Helder en in verkiezingstijd waren de VVD-posters daar verreweg in de meerderheid. Met het inkrimpen van de marine nam het aantal wel steeds meer af. Helaas voor de VVD is de Nederlander nogal pacifistisch ingesteld. Buiten enclaves als Den Helder win je geen stemmen met opkomen voor een sterk leger. Maar dat kan veranderen. Martiale gevoelens zijn net zo gemakkelijk op te roepen en politiek te gebruiken als xenofobie en bovendien een stuk meer respectabel. Denk maar eens aan de zaak Erik O. Een flink deel van Nederland stond onvoorwaardelijk achter deze militair. Een goede campagnestrateeg moet weinig problemen hebben om van de steun voor "onze jongens en meiden van Defensie" een belangrijk punt in de verkiezingen te maken. Politiek moet de VVD dan wel twee dingen doen.
“We hebben de burgerbevolking van de Gazastrook gewaarschuwd voor onze aanvallen. Hamas is geheel verantwoordelijk voor deze situatie. Dit is slechts het begin.”
Aldus een woordvoerder van het Israëlische leger.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Een rustige zondag in het Goudse stadje G. Lekker ´s middags gegeten, gedronken en gekuierd door het provinciale binnenstadje. Totdat ´s avonds bleek dat mijn deel van de stad was veranderd in een oorlogszone.
Toegegeven, ik woon niet in Oosterwei maar er vlak naast. Maar als verslaggever van de lokale krant komt ik er wel eens. Ik ken de mensen die zich actief inzetten in de wijk. Ik ken de dokter, de bakker, de apotheker. Ook de hangjongeren in de wijk heb ik wel eens gesproken. Ze gebruiken het woord `dood´ net zo vaak als een GeenStijl-reaguurder.
Zondag en maandag waren ze ineens wereldnieuws omdat een busbedrijf besloot dat het genoeg was met de incidenten op de bus in Gouda. Een beroving vorige week was de druppel. De bus meed voortaan de wijk (waar de incidenten waar de chauffeurs zo boos over waren zich overigens niet afspeelden).
De Telegraaf pakte op de nieuwsloze zondag flink uit met het bericht. En de mix van Marokkanen, achterstandswijk en angstige dienstverleners was zo interessant dat niemand kon achterblijven. Op maandag zag de wijk zwart. Van de cameraploegen dan. SBS, NOS, RTL4, Man Bijt Hond, EenVandaag en TVWest probeerden allemaal hetzelfde verhaal in beeld te brengen. De Marokkaanse bakker deed voor iedere ploeg rustig zijn verhaaltje. De spaarzame bewoners bij de twee supermarkten in de wijk deden keurig hun zegje voor schrijvende en filmende verslaggevers.
Bij een persconferentie maandagmiddag stond de trouwzaal van het Stadhuis vol met camera’s. Iedereen verdrong zich voor de burgemeester. Want wat, WAT IN GODSNAAM!, is er aan de hand in Gouda??
Niet zo gek veel, bleek al snel. Een crimineel die een buschauffeur overvalt kan je overal vinden. En dat straattuig, tsja, dat loopt er ook al eventjes rond. Is niet leuk, maar het is nauwelijks nieuws te noemen. Wat overblijft is een prima geslaagde mediastunt van een busbedrijf dat het “stelselmatige getreiter” vergat aan de politie en de gemeente te melden, en nu pas heeft besloten tot camera’s op de bus.
Oosterwei probeert ondertussen een nieuwe tegenslag te boven te komen. Maar daarover hoort u niets meer in de landelijke media. Maar ik kom er gewoon volgende week weer. En de week daarna. Ik zou u graag op de hoogte willen houden, maar laten we eerlijk zijn: dat interesseert u geen fuck.
Overigens, tussen alle meuk-reportages van bovengenoemde media stak er een met kop en schouders bovenuit. Die van GeenStijl. +1 voor Rutger en zijn lichtkalende cameraman.
Op 26 juni jl. was embedded oorlogsfotograaf Zoriah Miller op patrouille in Fallujah met een eenheid mariniers toen er even verderop een zelfmoordaanslag plaats vond. Bij de explosie kwamen twintig Irakezen, twee tolken en drie Amerikaanse mariniers om het leven. De toegesnelde mariniers troffen een bloedbad aan: overal lagen afgerukte lichaamsdelen, er was paniek, een marinier moest kotsen van wat hij zag. Miller schoot zijn foto’s, de rest van de dag hebben de mariniers lichaamsdelen verzameld in plastic zakken en emmers.
Toen later de Naval Criminal Investigative Service (NCIS) arriveerde waren ze aangewezen op de foto’s van Miller. Nadat hij zijn foto’s voor hen had gekopieërd werd hem bevolen zijn geheugenkaart te wissen, hij weigerde maar ze drongen verder niet aan. Vervolgens zette Miller enkele foto’s op zijn eigen weblog, wel eerst na overleg met de betrokken mariniers, die keurden het goed.
Alleen in de legertop was men niet blij met Millers’ uploads en onderschriften. Op 1 juli kreeg Miller telefoon van een communicatie-officier, die hem beval de foto’s van zijn blog te verwijderen. Het zou in strijd zijn met zijn contract als embedded fotograaf, Miller vond van niet. Niet veel later kreeg Miller te horen dat zijn opdracht was beeïndigd en dat hij op het vliegtuig naar Bagdad werd gezet. Hij werd ontboden bij generaal-majoor John Kelly, de bevelhebber van de mariniers. Kelly liet Miller tweemaal tevergeefs wachten in de brandende zon, uiteindelijk vond de ontmoeting niet plaats maar ontving Miller wel zijn ontslagbrief. Ontslagen omdat “zijn gedetailleerde onderschriften bij de foto’s het risico alle Amerikaanse troepen in Irak zou hebben verhoogd”. Tot zover carrière van Zoriah Miller als embedded oorlogsfotograaf (?)
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“Het kan niet zo zijn dat we alles doen om Afghanistan veiliger te maken, terwijl Nederland steeds onveiliger wordt” (Telegraaf)
Extreem-populist Geert Wilders wil dat het leger orde op zaken komt stellen in Gouda. De situatie is daar inmiddels zo ernstig dat vervoersbedrijf Connexxion zelfs niet meer rijdt door een deel van de wijk Oosterwei. Chauffeurs worden er bedreigd en bussen gesloopt. Een harde kern van Nederlands Marokkaanse scholieren en andere jongeren zou verantwoordelijk zijn voor dit geweld. Een van onze bloggers die in Gouda woonachtig is heeft al tijden niet of nauwelijks meer geblogd. We vermoeden dat dit komt door keiharde intimidatie, al kan het ook zijn dat hij door de ernstige situatie al maanden geen elektriciteit meer heeft? Weblog Sargasso overweegt om associated oorlogscorrespondent Arnold Karskens te vragen af te reizen naar Gouda. Al voelen wij ons wel bekromzwaard, “We willen niemand onnodig in gevaar brengen” aldus een bezorgde hoofdredacteur.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.