Professioneel omgaan met intieme relaties op de werkvloer

Verontrustend zijn niet de geile verlangens van twee hoofdofficieren van justitie, maar de krachteloze inspanningen van hun collega’s om tegenspraak te leveren, stelt Aart G. Broek. COLUMN - In zijn editie van 15 mei jl. onthulde NRC een vermeend schokkend gebeuren. ‘In de top van het Openbaar Ministerie zijn de onderlinge verhoudingen ernstig verstoord geraakt als gevolg van een intieme relatie tussen twee hoofdofficieren van justitie, die jarenlang verzwegen zou zijn.' De betrokkenen, Marianne Bloos en Marc van Nimwegen, zeggen desgevraagd zich 'bewust te zijn van de verantwoordelijkheden om onderscheid te maken tussen onze partnerrelatie en de werkrelatie. Daar gaan we professioneel mee om'. In zijn column in het NRC van zaterdag 26 mei besmeurt Youp van ’t Hek het OM en de ‘hitsige officieren van justitie in Van der Valk-bedjes’ met pek. Het is ook niet aannemelijk dat een dergelijke wederzijdse betrokkenheid geen verlokkelijke bijwerkingen heeft. Al werd enig onderzoek van de sociaal-psycholoog Dan Ariely recentelijk in twijfel getrokken, met de volgende uitspraak kan hij geen uitglijder maken en krijgt Van ’t Hek alle gelijk.

Foto: Tomi Tapio K (cc)

Haat is besmettelijk

COLUMN - De vuilbekkerij op internet is onthutsend. Zelfs het bericht over de vermiste doofstomme en autistische Abdullah leidde tot een serie sneren waarin xenofobie en islamhaat de overhad hadden. (Gelukkig waren er ook mensen die hem gewoon gingen zoeken.)

Het akelige is: hoe vaker zulke berichten verschijnen, hoe ‘normaler’ ze schijnen – je kijkt er al haast niet meer van op. Maar diezelfde inburgering van dergelijk taalgebruik maakt dat anderen denken dat zij zich gerust ook zo’n opmerking kunnen permitteren. Of er nog een schepje bovenop doen.

Haat is besmettelijk. Helaas geldt dat minder voor wellevendheid, voorzichtigheid, geduld en respect.

Dit weekend typeerde Gert-Jaap van Ulzen, bestuurslid van de Leeuwarder VVD, de demonstranten die in Dokkum kwamen protesteren tegen Zwarte Piet op Twitter als ‘neger fascisten’. Een politicus die zwarte mensen negers noemt en keurige, kalme demonstranten fascisten? Tot voor kort was dat vrijwel ondenkbaar; tegenwoordig kijk je er niet echt van op. De VVD royeerde Van Ulzen niet: ze besloten slechts, ‘in goed overleg’, dat hij zich beter kon terugtrekken uit het lokale bestuur.

Ook mijn lontje wordt korter door al die hardheid en haat die ik zie. Deels omdat de angst me soms om het hart slaat, deels omdat ik vrees dat vriendelijk en kalm blijven niet meer helpt. Zo ga ik zelf ook mee in de vicieuze cirkel, word ik onderdeel van het probleem.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Minister verspeelt veel krediet in debat over foto Volkert

De oppositie laat weinig heel van minister Ard van der Steur, nu blijkt dat deze de Tweede Kamer vorige week onjuist heeft geïnformeerd.

Het OM bracht aanvankelijk naar buiten dat ze kort voor het maken van een foto van Volkert van der Graaf door diens advocaat op de hoogte zou zijn gebracht en Van der Steur volgde deze lezing.

De toenmalig advocaat van Volkert, mr. Stijn Franken, reageerde echter furieus: het was juist het OM dat met de suggestie was gekomen, met het idee dat dit een fotojacht door journalisten preventief in de kiem zou smoren. De fotograaf zelf gaf te kennen dat Volkert op het kantoor van Franken omringd werd door veiligheidsmensen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Neutraal

Politie en Justitie zaaien twijfel over de neutraliteit en objectiviteit die we van deze instanties in een rechtsstaat mogen verwachten:

  • De politie toont sympathie voor de snelwegblokkade in Friesland die mensen het recht op een (reeds toegestane) demonstratie ontneemt (en krijgt daar dan ook nog steun voor uit de politiek).
  • Het OM erkent fouten bij de aanlevering van bewijsmateriaal in de zaak Mitch Henriquez.
  • De Haagse imam die een omstreden gebiedsverbod aanvocht krijgt geen inzage in het politierapport dat moet aantonen dat hij haat predikt.
  • 26 politiemedewerkers – veelal van niet-westerse afkomst – hebben een ‘zwartboek’ samengesteld waarin persoonlijke verhalen zijn opgetekend over uitsluiting en discriminatie binnen de Nationale Politie.
  • Als je dit in korte tijd langs ziet komen, is het dan vreemd dat een Rotterdamse agente die haar hoofddoek wil blijven dragen het argument van de korpsleiding aanvecht die de hoofddoek verbiedt omdat ze ‘neutraal’ moet zijn?

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Straatverbod

    COLUMN - In 2003 stuitte ik op een man die op internet ijzerenheinig een discussie over polygamie voerde. Gaandeweg bleek zijn opvatting van polygamie nogal afwijkend te zijn: hij vond dat vrouwen – of eigenlijk, één vrouw in het bijzonder, laat ik haar M noemen – hem geen seks mochten weigeren, al hadden ze al jaren een relatie met een ander en taalden ze niet naar hem. Sterker, hij vond dat hij de vrouw in kwestie gerust zwanger mocht maken. Het was oneerlijk dat ze hem negeerde: als brugpieper was hij immers al verliefd op haar geweest, dat gaf hem toch rechten?

    Hoe meer hij vertelde, hoe bezorgder ik werd. Hij leek een obsessieve stalker en meldde geregeld dat hij uit pure frustratie over M’s afstandelijkheid de boel bij hem thuis aan gort had geslagen. Toen hij zijn onwillige liefdesobject bij haar volle naam noemde, zocht ik uit wie ze was: gelukkig was haar naam ongewoon, en wist ik inmiddels waar ze woonde. Met enige schroom belde ik M op.

    En óf ze die man kende! Hij had haar meermalen en gedurende lange tijd gestalkt, zodat werkgevers, buren, collega’s en vrienden inmiddels instructies hadden om haar af te schermen. Ik vertelde M wat haar stalker publiekelijk over haar schreef; ze schrok zich suf. Hij had vorige week nog aan de deur gestaan. We deden allebei aangifte. De politie nam ons bloedserieus en ontbood de man op het bureau. Veel konden ze niet uitrichten: hij had M immers niets aangedaan. ‘Nog niet,’ dachten M en ik in koor.

    Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

    Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

    Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

    Topambtenaar justitie stapt op om stagiaires ruimte te geven?

    NIEUWS - De secreteris-generaal van het ministerie van Veiligheid en Justitie is opgestapt. Volgens waarnemend minister Blok is dat “in goed overleg” besloten.

    Het AD kopt: “Justitie is toch geen stageplek?”

    Geen goed begin voor de nieuwe bewindslieden. De ervaren secretaris-generaal kan ze geen wegwijs maken en alom is het vertrouwen in de bewindslieden twijfelachtig.

     

    Foto: Michael LoRusso (cc)

    Ard en zijn landgenoten

    Stel, u woont in het buitenland en wordt opgepakt. Na een zeer dubieus proces wordt u veroordeeld. U zit 31 jaar vast. Dan krijgt u kans om vrij te komen. Als Nederlander moet u een verzoek indienen bij de minister van Veiligheid en Justitie. Die wijst het af, zonder nadere motivering. U mag nog 25 jaar zitten.

    “Een klap in het gezicht.” Afgelopen maand sprak ik advocaat Rachel Imamkhan. Deels vanuit idealisme helpt ze Nederlandse gevangenen in het buitenland, waaronder de heer Jaitsen Singh. De afwijzing van minister van Veiligheid en Justitie Ard van der Steur (VVD) was een dreun voor Singh. Bovendien was het mede daardoor, aldus Imamkhan, dat op 8 september ook de Amerikanen vervroegde vrijlating afwezen.

    Singh is veroordeeld voor opdrachtgeven tot moord op zijn vrouw en stiefdochter. Zijn proces rammelde aan alle kanten: de aanklager is inmiddels veroordeeld voor corruptie; drie getuigen zijn niet gehoord; allerlei bewijsstukken verdwenen; van ander bewijs zijn geen DNA-sporen afgenomen. De hoofdgetuige bevestigde schriftelijk zijn verklaring in te trekken maar overleed voor hij dit onder ede zou bekrachtigen.

    Die hoofdgetuige was een voor roofmoord veroordeelde heroïneverslaafde. Hij verzweeg tijdens de zitting zijn veroordeling en verslaving. In ruil voor zijn verklaring kreeg hij geld en strafkorting. Saillant is dat hij kort na intrekking van zijn verklaring bij een arrestatie om het leven kwam. Een en ander leidde tot herziening van de zaak, maar Singhs toenmalige advocaat maakte daarbij een fatale procedurefout.

    Foto: bert boerland (cc)

    Het volgende “Proces van de Eeuw”

    COLUMN - Een reeks racistische moorden. Sinds de Duitse partij NPD ermee in verband is gebracht, wordt (weer) getracht haar te verbieden. Op 15 mei liep een termijn af voor bewijsvoering. Zulke juridische actie tegen anti-immigratiepartijen is niet onomstreden. De effecten op de publieke opinie zijn onduidelijk.

    “U bent de eerste die ik eigenhandig doodsla wanneer ik vrijkom. Dan weet ik tenminste waarom ik vastgezeten heb.” Dat zei Günter Deckert, destijds NPD-leider, tegen een politieagent toen hij in november 1995 werd gearresteerd. Deckert kwam pas vrij in oktober 2000. Zijn partij was inmiddels geïnfiltreerd door de geheime dienst. Daarna volgden procedures om te komen tot een partijverbod.

    Enerzijds zijn anti-immigratiepartijen controversieel. Ze worden wel in verband gebracht met politiek geweld, zoals Gouden Dageraad in Griekenland in 2012 en ook, meermalen, de NPD. En uitspraken van hun leiders zijn soms niet mals. Zo becommentarieerde Deckert met instemming een boek van een holocaustontkenner, en adviseerde hij een joodse Duitser om te vertrekken naar Israël, “waar u hoort.”

    Anderzijds zijn maatregelen tegen die partijen ook controversieel. Het vervolgen van politici vanwege hun politieke uitlatingen is problematisch vanuit normatief democratisch oogpunt. Ook zijn er complicerende factoren, zoals verandering in jurisprudentie. Bijvoorbeeld, uitspraken waar anti-immigratiepartijleider Hans Janmaat in 1997 nog voor werd veroordeeld worden tegenwoordig met schouderophalen afgedaan.

    Overleden arts wordt niet vervolgd

    NIEUWS - Huisarts Nico Tromp maakte vorig jaar een eind aan zijn leven na beschuldigd te zijn van onrechtmatige euthanasie. Het Openbaar Ministerie heeft hem een brief gestuurd en meegedeeld dat hij niet verder zal worden vervolgd. De weduwe van Tromp heeft de brief doorgespeeld naar De Telegraaf.

    De mededeling had alleen naar Tromp’s advocaat gestuurd moeten worden, maar het systeem stuurt de verdachte automatisch ook een brief. Dat heeft men over het hoofd gezien.

    Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

    De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

    In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

    Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

    Politiek Kwartier | Rechtse jaloezie

    COLUMN - Kritiek op topsalarissen of de scheve verdeling van vermogen wordt door ‘rechts’ vaak weggezet als ‘linkse jaloezie’. Maar rechtse jaloezie bestaat ook, en is minstens zo venijnig.

    De VVD wil de vakantierechten van bijstandsgerechtigden beperken. Zogenaamd om ze sneller aan het werk te krijgen. Uiteindelijk is dat natuurlijk maar een excuus. Zo een maatregel past keurig in het treiterpakket dat momenteel in de bijstand wordt doorgevoerd. Verplicht werken onder minimumloon, de eerste maand geen bijstand, etc. Werkloos zijn is geen straf, maar een misdaad. En die moet wórden bestraft.

    Met enige vertraging wordt binnenkort ook samenleven beboet voor mensen met een uitkering. Want het is natuurlijk niet de bedoeling dat zij de vruchten van hun eigen zuinigheid zelf plukken. En onlangs stemde de kamer ervoor dat mocht Marokko niet akkoord gaan met het verlagen van de uitkeringen van uitkeringsgerechtigden aldaar, het verdrag met dat land maar opgeschort moet worden. Ook al kost dat de belastingbetaler uiteindelijk meer geld. Principe. Dat deze mensen altijd evenveel premie betaalden als alle anderen maakt niet uit. Wie geld kost moet boeten.

    De nijd gaat zelfs zover dat het de gevangenissen bereikt. Versobering van het gevangenisregime. Iedere expert kan vertellen dat dit alleen maar leidt tot meer misdaad, en meer ellende in de cel, en daarmee uiteindelijk nota bene tot hogere kosten, maar toch gaat het gebeuren.

    Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

    De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

    In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

    Vorige Volgende