De weelderige en de weduwe

Een zeer persoonlijke column van Karin Spaink over het verlies van haar hartsvriendin en echtgenote. ‘De weelderige’ was mijn bijnaam voor haar: Chris was romig en royaal. Meer dan dertig jaar waren we hartsvriendinnen. Begin juli belde ze met belazerd nieuws. Ze had kanker, ongeneeslijk en onbehandelbaar, nog van het snelle soort ook. Binnen een kwartier was ik bij haar. We huilden uit, maakten lijstjes van wat ze nog wilde doen, wie er gebeld moesten worden en wat ze moest regelen. Anderhalve dag later besloten we te trouwen. Deels omdat Chris vreselijk graag wilde dat er de komende maanden iemand naast haar zou staan die nooit meer weg ging, deels omdat echtgenoten wettelijk nu eenmaal meer mogen dan hartsvriendinnen, meer dan broers en zussen. En deels trouwden we omdat we het slechte nieuws zo in een groots afscheidsfeest konden verpakken, en haar vrienden de gelegenheid konden bieden haar nog eenmaal in optima forma te zien. En we trouwden omdat dames onderling dat tegenwoordig eindelijk mochten, en wij nu mooi gebruik konden maken van dat recht. We noemden het ‘tegendraads trouwen’.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Progressief Amerika?

ACHTERGROND - Amerika is een land van uitersten. Aartsconservatief en ultraprogressief bestaan direct naast elkaar. En dat levert spanningen op …vooral als je inmiddels al links wordt ingehaald door je zuiderburen in Mexico.

Hoewel de Amerikaanse verkiezingen inmiddels al meer dan een maand geleden plaatsvonden, zijn de Republikeinen nog steeds bezig de oorzaken van hun verlies te duiden. Bijna de helft van alle Republikeinse kiezers weet precies wie verantwoordelijk is, zo bleek uit een recente opiniepeiling:

49% of GOP voters nationally say they think that ACORN stole the election for President Obama. We found that 52% of Republicans thought that ACORN stole the 2008 election for Obama, so this is a modest decline, but perhaps smaller than might have been expected given that ACORN doesn’t exist anymore.


ACORN, zo herinneren we ons misschien nog wel, was een vereniging van progressieve community organizers die in 2010 ten onder ging dankzij een doelbewuste poging van conservatieve activisten (inclusief suggestief bewerkte video’s) om de organisatie in een kwaad daglicht te stellen.

‘Serieuzere’ conservatieve opiniemakers wijten hun verlies aan het feit dat de Republikeinse Partij te weinig Latino’s en Amerikanen van Aziatische afkomst had weten aan te spreken. Toch wel vreemd, want Latino’s, zo weten conservatieve denkers, luisteren naar de paus, hebben grote gezinnen en moeten dus wel van de family values zijn. Aziaten zijn van nature nijvere werkers die nooit klagen, dus ook die zouden eigenlijk op de Republikeinen moeten stemmen. Maar hoe beide groepen ook daadwerkelijk zo ver te krijgen? Simpel:

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

“Urugay” en LGBT-rechten in opkomst

NIEUWS - In Uruguay wordt deze week het homohuwelijk behandeld in het parlement. Het zou na Argentinië het tweede Latijns Amerikaanse land kunnen worden dat het homohuwelijk mogelijk maakt. Neemt de homofobie af in het continent?

Terwijl in Frankrijk boze katholieken de straat op gingen om tegen het homohuwelijk te protesteren, lijkt het klimaat in Zuid-Amerika juist steeds gay friendlier te worden. Drie opmerkelijke voorbeelden afgelopen week illustreerden die liberaler wordende Latinomentaliteit.

Allereerst de behandeling van het homohuwelijk in het Uruguayaanse congres. Als het wetsvoorstel behandeling beide houses overleeft, wordt het land na Argentinië de tweede in Zuid-Amerika met een legaal homohuwelijk. Overigens trok hier ter stede (Buenos Aires) afgelopen week de Gay Pride Parade door de straten: geweldige foto’s van Leandro Aguirre staan hier, met deze briljante Cupido als mijn persoonlijke favoriet.
Iets verder naar het noorden, in Cuba, werd deze week de eerste transseksuele vrouw verkozen in een (lokale) regeringsfunctie. Adela Hernandez, geboren als man maar van kinds af aan levend als vrouw, zat twee jaar in de gevangenis vanwege “gevaarlijk”. Haar eigen familie had de aangifte ingevuld. Haar verkiezing is het tweede teken aan de wand voor afnemende homofobie in Latijns-Amerika.

Ook The Economist heeft het pro-gay sentiment opgepikt en meent zelfs een mondiale trend naar liberalere, LGBT-equalitywetgeving waar te nemen. Hun Daily Chart toont het overzicht: elf landen met legaal huwelijk voor homokoppels, twaalf jaar nadat Nederland voor het eerst de stap zette. De verkiezing van Obama en de legalisering van het homohuwelijk in enkele staten draagt ongetwijfeld bij aan de timing van het artikel. Het belang van de Latino-stem in Obama’s herverkiezing is vaak benoemd: dat zijn steun voor LGBT-rechten bijdraagt aan die Latino-stem is wellicht minder bekend.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weigerambtenaren

Den Haag ontsloeg vorige week een weigerambtenaar. Driewerf hoera! Iemand die weigert de wet uit te voeren, hoort niet in overheidsdienst thuis zegt publiciste Karin Spaink. Het stuk verscheen eerder in het Parool.

Dat ambtenaren die geen homoseksuelen wilden trouwen niet subiet op straat werden gezet, was te billijken. Het gaf ze – heel chic – ruim de tijd om ander werk te vinden. Wie zich echter tien jaar later nog niet heeft neergelegd bij de veranderde definitie van het huwelijk en desondanks vasthoudt aan zijn baan als ambtenaar van de burgerlijke stand, verliest elke aanspraak op coulantie.

Protesteren tegen een wet is een burgerrecht. Een wet moedwillig negeren of overtreden is een verdergaand, doch beproefd politiek wapen, dat zijn impact juist dankt aan de persoonlijke opoffering die zoiets vergt, Als ambtenaar openlijk weigeren een wet uit te voeren die de basis van je werk vormt, onderwijl eisend in die positie te kunnen aanblijven, is andere koek. Gewetensbezwaard doen op gemeenschapskosten? Nou, dapper hoor!

De termen ‘weigerambtenaren’ en ‘gewetensbezwaarden’ bevallen me sowieso niet. Beide begrippen stammen uit de periode van de nationale dienstplicht. Ooit moest elke Nederlandse jongen zonder pardon in het leger in; alleen wie serieuze bezwaren tegen het leger had, kon na veel gedoe uitwijken naar een vervangende – en bij wijze van straf langer durende – maatschappelijke dienstplicht. De bestaansgrond van die morele exceptie was dat deelname in het leger verplicht was: je kon er niet onderuit.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het homohuwelijk bestaat niet (en kan dus ook niet geweigerd worden)

Om gelijk maar even een misvatting uit de weg te ruimen: het homohuwelijk bestaat helemaal niet in Nederland. Er bestaat sinds 1 april 2001 maar één huwelijk, zoals vastgelegd in het Burgerlijk Wetboek, Boek 1, artikel 30, lid 1:

    Een huwelijk kan worden aangegaan door twee personen van verschillend of van gelijk geslacht.

Simpel gezegd: iedereen mag en kan in principe trouwen, enkele wettelijke belemmeringen daargelaten (o.a. minimum leeftijd, al dan niet curatele staan). Er wordt zelfs niet gesproken over seksuele geaardheid, wat theoretisch impliceert dat een stel, bestaande uit twee heteroseksuele mannen of vrouwen ook tot de mogelijkheid behoort. Simpel en duidelijk in de wet vastgelegd en daar moet een ambtenaar van de burgerlijk stand zich, net als ieder ander, zich aan houden.

Bovendien moet een ambtenaar van de burgerlijke stand, voordat hij zijn taak mag vervullen, een eed afleggen. Deze eed is eveneens vastgelegd in het Burgerlijk Wetboek, Boek 1 (artikel 16, lid 4):

    “Ik zweer (beloof) dat ik de betrekking van ambtenaar van de burgerlijke stand met eerlijkheid en nauwkeurigheid zal vervullen en dat ik de wettelijke voorschriften, de burgerlijke stand betreffende, met de meeste nauwgezetheid zal opvolgen; dat ik voorts, tot het verkrijgen van mijn aanstelling, middellijk noch onmiddellijk, onder enige naam of voorwendsel, aan iemand iets heb gegeven of beloofd, en dat ik, om iets in deze betrekking te doen of te laten, van niemand enige beloften of geschenken zal aannemen, middellijk of onmiddellijk. Zo waarlijk helpe mij God almachtig”. (“Dat verklaar en beloof ik”)

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lesbo’s scheiden vaker dan homo’s

DATA - Wat is hier aan de hand? Door de jaren heen worden iets minder homohuwelijken gesloten tussen mannen dan tussen vrouwen. Kijken we naar de scheidingscijfers, dan ziet het beeld er anders uit. Sterker nog, het aantal scheidingen tussen vrouwen ligt bijna de helft hoger. Hoe kan dat? Zijn lesbische stellen sneller op elkaar uitgekeken?

De data over huwelijken en echtscheidingen.

Met dank aan Flip van Dyke.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Homo’s niet zo mokken!

De International Lesbian-Gay Alliance publiceerde 17 Mei een overzicht van wat de juridische bescherming van Homo’s, Lesbienne’s, Bisexuelen en Transgenders is in verschillende Europese landen. Nederland is niet het meest roze land van Nederland. Sterker nog, Nederland heeft een gedeelde derde plek. Na het Verenigd Koninkrijk (het meest roze land van Europa), Spanje en Zweden, komt Nederland in dezelfde categorie als Belgie, Duitsland, Noorwegen en Portugal. Maar klopt het? Is Nederland minder roze dan het Verenigd Koninkrijk? En wat kunnen we daar aan doen? Wederom, een roze methodologisch onderzoek! (Met inhoudelijke conclusies!)

IGLA

De centrale vraag is wat een schaal is. Een schaal is meer dan een verzameling van items met een thematische verwantschap. Een schaal is bedoeld om een latent concept te meten. Dat betekent dat in het patroon van de antwoorden van de landen in dit geval een structuur is: sommige landen zijn homo-vriendelijke, andere zijn homo-onvriendelijk. Dus landen die het homo-huwelijk legaliseren, moeten ook transseksuelen toe staan van geslacht te veranderen, of landen die gay prides verbieden moeten geen anti-discriminatie wetten hebben.

De mensen van het ILGA hebben geprobeerd zo’n structuur aan te brengen: sommige items wegen zwaarder dan anderen, anderen zijn negatief geladen. Sommige items worden samengenomen, anderen tellen niet mee, op andere items is er geen variatie. Een item zit er stiekem twee keer in.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende