Rabbijn van de Kamp moet beter leren godwinnen

Er vallen ongetwijfeld goede argumenten te geven voor het behoud van het recht op rituele slacht. Argumenten over een afweging van grondrechten en hoe wezenlijk religie is voor de identiteit van haar aanhangers; argumenten dat rituele slacht slechts een fractie vormt op de totale bio-industrie; technische uiteenzettingen over hoeveel lijden er nu werkelijk met rituele slacht gepaard gaat in verhouding tot slachtmethoden waarbij een dier vooraf verdoofd wordt met een stroomstoot of gedood met een pin door de schedel; dat zijn stuk voor stuk legitieme wegen om te betogen dat een verbod op halal of koosjer slachten wel een sympathiek idee lijkt, maar dat de voordelen niet opwegen tegen de nadelen. Rabbijn Lody van de Kamp komt met een andere invalshoek, namelijk dat het voorstel om rituele slacht te verbieden functioneel antisemitisch is. Jammer genoeg vergaloppeert hij zich daarbij in reductiones ad hitlerum.

Door: Foto: Adam Kuban (cc)

Quote du jour | Hitler

Hitler heeft drie miljoen Joden afgeslacht. Wij hebben drie miljoen drugsverslaafden. Ik verheug me erop ze allemaal af te slachten. Duitsland had Hitler. De Filipijnen hebben mij.

Aldus de Filipijnse president Rodrigo Duterte.

De afgelopen maanden werden alvast 3500 mensen, vooral drugsgebruikers, vermoord. Als burgemeester van de stad Davao zette Duterte al doodseskaders in om drugscriminelen om te brengen.

Overigens vermoordden de nazi’s naar schatting zo’n zes miljoen Joden. Maar wat zijn een paar miljoen doden onder sterke mannen?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zijn sociale media de nieuwe Der Stürmer?

ANALYSE, OPROEP - Vanaf 1923 tot het einde van de Tweede Wereldoorlog gaf prominent lid van de Nazi-partij, Julius Streicher, een wekelijkse krant uit: Der Stürmer. De inhoud was anti-semitisch, anti-katholiek, anti-communistisch, anti-capitalistisch en anti-monarchistisch. Het stond vol met nazi-propaganda: cartoons over Joden, oude volksverhalen over Joden die kinderen vermoorden en hun bloed dronken, Joden die achter ‘onze vrouwen’ aanzitten, dat Joden het Duitse volk wilden onderdrukken, en meer van dat soort spul.

"Ze behoort tot de Kerk, tot Satan"

‘Ze behoort tot de Kerk, tot Satan, beide verloren voor het Duitse ras’

‘De Joden zijn ons ongeluk’ stond onderaan elke pagina gedrukt. De oplage begon met ongeveer 27.000 stuks en groeide tot bijna een half miljoen. Streicher werd door Hitler geprezen voor zijn eenvoudige methode om het Duitse volk succesvol te beïnvloeden: elke week konden lezers zich laven aan de afbeeldingen en aan verzonnen nieuwsberichten over misdaden die Joden gepleegd zouden hebben.

Rituele moord "door Joden"

Rituele moord ‘door Joden’

Het mag duidelijk zijn, Der Stürmer zorgde voor een bombardement aan valse ‘informatie’, aan opruiende artikelen, aan spottende cartoons waarin de Joden voortdurend als het meest vuile van het vuile werden aangewezen.

Het joods-bolsjewistisch gevaar bedreigt Europa, en als er ook maar ééntje valt, zou dat het einde van heel Europa betekenen.

Het joods-bolsjewistisch gevaar bedreigt Europa, en als er ook maar één land valt, zou dat het einde van heel Europa betekenen.

Foto: Artikel Van Acker op The Post Online copyright ok. Gecheckt 27-09-2022

Zur endgültigen Lösung der Muslimenfrage?

Even dacht ik nog dat het wel om satire moest gaan, maar op The Post Online pleit emeritus-hoogleraar orthopedagogiek Juliaan van Acker gewoon echt voor een definitieve oplossing van het moslimvraagstuk en een Europese Führer die dat voor elkaar zal boksen.

U roept: Godwin! Ik zeg: lees dan toch gewoon wat die man schrijft…

Moslims horen niet thuis in Europa. In feite geven de moslims dit zelf aan. Ze houden zich apart. De vrouwen dragen een hoofddoek, om zich van de rest te onderscheiden. Mannen en vrouwen bidden vijf keer per dag en eisen hiervoor aparte ruimtes in bedrijven, scholen, vliegvelden. Ze eisen halal voedsel. Moskeeën steken raar af tegenover onze gotische en barokke kerken. Moslims willen een apart rechtstelsel. Een van de meest heilige principes van een democratische samenleving, de scheiding van kerk en staat, staat haaks op wat de islam voorstaat. Kortom, het gaat om een bevolkingsgroep die vrijwillig, uit eigen beweging en uit principe apartheid wil. Dat is hun goed recht, maar niet in mijn huis.

Weet u wie er voor 1945 in Europa ook in aparte getto’s woonden, zich onderscheidend kleedden en ‘apartheid’ voorstonden door zich persé te willen houden aan hun religieuze voorschriften? En die synagogen staken maar raar af tegen onze gotisch en barokke kerken.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Quote du Jour | Überfremdung

Het zorgelijkste gevolg van Bosma’s ‘eindstrijd’-ideologie is dat moslims steeds meer mikpunt van discriminatie en geweld worden. Het is opvallend dat socioloog Bosma geen oog heeft voor het bekende zondebok-mechanisme. Moslims worden immers, net als de Joden in de jaren dertig, voorgesteld als een existentieel gevaar. De vergelijking is tegenwoordig taboe, maar de overeenkomsten met het antisemitische idee van Überfremdung dringt zich op.

Migratiedeskundige Leo Lucassen schrikt niet terug van een godwin.

Foto: Truus, Bob & Jan too! (cc)

Ontslag voor wetenschappers is geen enkeltje Auschwitz

OPINIE - Op donderdag 19 september verscheen er een open brief in de media, afkomstig van zes stafleden van de faculteit Geesteswetenschappen van de Rijksuniversiteit Groningen. De hoogleraar en docenten wonden zich op over het feit dat ze bij een reorganisatie hun functie kwijt gaan raken en dat ze op korte termijn in een re-integratietraject geplaatst worden. Hun nieuwe functietitel is daardoor niet langer “docent”, maar “herplaatsingskandidaat” of, kortweg, HPK.

De kwestie staat helaas niet op zichzelf. Universiteiten kampen al jaren met dalende financiering en stijgende studentenaantallen, waardoor bezuiniging op bezuiniging gestapeld wordt. En aangezien managers de dienst uitmaken in de academische wereld en marktdenken de norm is, zijn minder rendabele opleidingen en afdelingen logischerwijs de eerste en meest voor de hand liggende slachtoffers. Dat lijkt in deze zaak het geval. De stafleden in kwestie houden zich allen bezig met het bestuderen van Scandinavische talen, wat een cynicus zal doen verzuchten dat het nutteloos is om hier geld aan te besteden en dat wetenschappers zich beter kunnen bezighouden met onderzoek waar we ook daadwerkelijk iets aan hebben.

Ik ben het niet eens met de cynicus. Kleine wetenschappelijke afdelingen hebben ook – en misschien wel juist – bestaansrecht. Sterker nog, een universiteit waar alleen praktisch, toegepast onderzoek wordt gedaan, veronachtzaamt een belangrijk deel van haar maatschappelijke functie en concurreert voornamelijk met HBO-opleidingen. Nu zijn zowel toegepast onderzoek als HBO-opleidingen een vitaal element van de Nederlandse samenleving, en het onderwijssysteem in het bijzonder, maar datzelfde geldt voor afdelingen die zich bezighouden met onderzoek dat niet direct in klinkende munt om te zetten is.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Politiek Kwartier | Marokkanenstatistiek

COLUMN - Waarin Klokwerk zich na het Marokkanendebat nog één keer helemaal uitleeft in de Marokkanenstatistiek.

Uiteraard werd er niets nieuws gezegd. Maar om toch nog even gezellig na te pruttelen op het zinloos gebleken Marokkanendebat, vandaag in Politiek Kwartier een overzicht van wat Marokkanencijfers. Als service voor uw volgende verhitte Marokkanen-twitterdiscussie.

Eerst de criminaliteit. Meer dan de helft van de Marokkaanse jongens kwam ooit in aanraking met de politie. Dit wist u. In vrijwel alle commentaren op het Marokkanendebat werd dit vermeld. Maar om het toch in verhouding te plaatsen: dit is twee tot drie keer zo vaak als autochtone jongens, waarvan een kwart ooit wordt verdacht.

Nu is lang niet iedereen die ooit verdacht wordt zijn leven lang crimineel, maar andere cijfers leveren een vrij consequent beeld. In verschillende onderzoeken zien we dat Marokkanen jaarlijks twee tot vier keer zo vaak worden veroordeeld als autochtonen (1 of 2 tegen bijna 4%).

Bij de sociaal-economische achtergrond zien we dezelfde verhoudingen. Het percentage werkloze Marokkanen is ongeveer drie keer zo hoog als het percentage werkloze autochtonen. Het percentage Marokkanen dat met een laag inkomen moet rondkomen is zelfs bijna vier keer zo hoog.

Kijken we naar het gemiddelde Marokkanen-opleidingsniveau, dan krijgen weer iets soortgelijks te zien. Rekenend met de gegeven cijfers zien we dat Marokkanen bijna vier keer zo vaak als autochtonen niet verder dan het basisonderwijs komen. En autochtonen gaan weer drie keer zo vaak naar het hoger onderwijs als Marokkanen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Godwin en de Potwin

De Wet van Godwin is nooit bedoeld om te voorkomen dat politici in de extreemrechtse hoek worden gezet. De nuchtere vaststelling van Mike Godwin dat er altijd wel iemand is die Hitler of de nazi’s bij een discussie betrekt, is niet meer dan dat. Niet de idioten die pak ‘m beet Bill Gates met Joseph Goebbels vergelijken, maar die linkse types die alles ter rechterzijde van D66 als nazi of fascist betitelden, zijn er de oorzaak van dat je nu nauwelijks nog serieus genomen wordt als je vaststelt dat politici de grens tussen terechte kritiek en haatzaaierij overschrijden.

Het vervelende van islamkritiek is dat de islam een broertje is van het jodendom. Wie klaagt over onverdoofd slachten, over voorschriften rond voedselbereiding, over gescheiden gebedsruimten (tot zelfs gescheiden openbaar vervoer aan toe) voor mannen en vrouwen, over bidden in de eigen taal en over kledingvoorschriften, die klaagt ook over het orthodoxe jodendom. Wilders en de zijnen wapperen echter duchtig met Israëlische vlaggen om maar vooral niet de schijn te wekken, iets tegen Joden te hebben.

Maar juist omdat islam en jodendom zo op elkaar lijken, lijken de argumenten van Wilders en zijn aanhang sprekend op die van antisemieten. Dat is het wat de PVV in de nationaalsocialistische traditie zet. Niet de “godwinners”, niet “oudlinks” of “extreemlinks”, maar het feit dat Wilders en zijn aanhang dezelfde dingen zeggen. Het is in het antisemitische Duitse kinderboekje Der Giftpilz (1938) dat we lezen dat ‘die anderen’ dierenbeulen zijn en dat ze een heilig boek hebben vol haat en minachting jegens ons. Van ze-zitten-aan-onze-vrouwen en het-zijn-vieze-pedo’s tot taqqiya en veroveringsdrang aan toe, het staat er allemaal in. Der Giftpilz lijkt op een handleiding moderne rechtspopulistische retoriek.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende