Bij zorgverzekeraar Achmea moeten 1200 banen weg. Ze hebben de markt veroverd met een te goedkope basisverzekering. Nu verliezen ze 15 miljoen euro per maand. Dus moet er bezuinigd worden. Alle media nemen dit bericht netjes over. Op sommige plaatsen ontstaat nog wat discussie over de effecten van de invoering van het nieuwe zorgstelsel. Maar verder blijft het daarna stil. In Japan zou de directie waarschijnlijk inmiddels zelfmoord gepleegd hebben. Of in ieder geval publiekelijk met vele nederige buigingen hun excuus hebben aangeboden en daarna zijn opgestapt. In Nederland krijgen ze waarschijnlijk wat extra opties. Immers, als het goed gaat met een bedrijf is het geheel de prestatie van de directie. Die moet je goed belonen, want goede mensen worden anders weggekocht. Als het slecht gaat met een bedrijf ligt het aan de economie, aan de te dure automatisering, te dure reclame, te veel opleidingskosten.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Nederland geeft, vergeleken met veel andere westerse landen, al jaren relatief weinig uit aan medicijnen. En dat is kennelijk niet acceptabel voor de Nederlandse farmaceutische industrie.
Dus moet je een list verzinnen om er voor te zorgen dat mensen meer medicijnen gaan gebruiken.
Gisteren is Nefarma, branche organisatie van de farmacie, gestart met een campagne. In een aantal landelijke dagbladen verscheen een paginagrote advertentie met als titel “We hebben zelfs een middel tegen hoge ziektekosten” en het volgende plaatje:
Het onderschrift bij het plaatje: “Innovatieve medicijnen verlagen het aantal (kostbare) ziekenhuistopnames. Met twee procent extra groei in medicijngebruik hebben we in 2011 nog maar twee bedden per 1000 inwoners nodig.”
De tekst bevat vervolgens nog de zin “Zonder nieuwe medicijnen zouden de zorguitgaven nog hoger zijn“.
Als aanvullend “bewijsmateriaal” wordt het staatje getoond waarin duidelijk wordt dat de uitgaven voor medicijnen (onterecht “geneesmiddelen” genoemd) in Nederland relatief laag zijn.
Om vervolgens af te sluiten met de tekst:
“We hebben een effectief middel tegen hoge ziektekosten: nieuwe medicijnen. Die zorgen voor aanzienlijke kostenbesparingen elders in de zorg en houden de (ouder wordende) bevolking langer gezond en werkend. Alles bij elkaar opgeteld, verdienen nieuwe medicijnen de ruimte.”
Dit alles valt na te lezen op de speciaal opgezette site www.receptvoorzorg.nl.
Het Noorse Nobel Instituut heeft na milieuactivist Wangari Maathai in 2004 wederom een activist gelauwerd (in 2005 won de IAEA en haar directeur Mohamed ElBaradei). Deze keer is het de econoom en bankier Muhammad Yunus en de door hem opgerichtte Grameen Bank. De scope wordt verlegd. Het zijn niet meer automatisch diplomaten die de prijs winnen -de Finse oud-premiers Ahtisaari was een beetje teleurgesteld naar het schijnt- maar activisten: een erkenning dat mensenrechten en democratie vrede dichterbij brengen.
Yunus is een kandidaat die acceptabel moet zijn voor links en rechts. Hij maakt bezwaar tegen simpelweg geld weggeven aan de armen (hij kapittelde onlangs Bush omdat die Katrina-getroffenen wel geld gaf), maar stelt dat leningen mensen ertoe aanzetten verantwoordelijk met hun geld om te gaan. Tegelijkertijd hamert hij op de waardigheid van armen.
Het schokte Yunus als beginnend econoom hoeveel woekerrente armen moesten betalen omdat zij geen toegang hadden tot bankaire leningen. De Grameen Bank begon met een leninkje van 27 dollar dat een groep van 43 families in staat stelde kleine investeringen te doen in een eigen zaak. Met dat weinig geld waren zij in staat zich te bevrijden uit een cirkel van armoede.
Daarmee was Yunus de uitvinder van het inmiddels zeer populaire microkrediet. Voor een lening vraagt men geen onderpand, maar een groep leners staat garant voor elkaar. Dat garandeert een goede investering en een hoge terugbetaling en bovendien steunen de leners elkaar in hun onderneming. Microkrediet geeft ons een belangrijke les over geld: het draait niet om de hoeveelheid maar om wat je ermee doet. Yunus vindt dan ook dat krediet krijgen een fundamenteel mensenrecht is.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Waarschijnlijk was ik te druk met consumeren, maar vandaag kwam ik erachter dat ik World Overshoot Day heb gemist. Die viel dit jaar namelijk op maandag 9 oktober. World Overshoot Day is de dag in het jaar dat de wereldbevolking de hoeveelheid natuurlijke hulpbronnen heeft opgesoepeerd die de ecosystemen op aarde in één jaar kunnen vernieuwen: bossen en visgronden die zich moeten herstellen, afvalstoffen die moeten worden geabsorbeerd. In een ideale wereld bestaat er geen World Overshoot Day, nog net aanvaardbaar zou een World Overshoot Day op 31 december zijn. Maar een wereld waarin deze dag eerder in het jaar valt die teert in op haar eigen hulpbronnen. World Overshoot Day valt ieder jaar eerder vanwege de toenemende wereldbevolking en het groeiende aantal welvarende consumenten. Humanity’s first Overshoot Day was December 19, 1987. By 1995 it had jumped back a month to 21 November. Today, with Overshoot Day on October 9, humanity’s Ecological Footprint is almost thirty per cent larger than the planet’s biocapacity this year. In other words, it now takes more than one year and three months for the Earth to regenerate what we use in a single year. (Footprintnetwork)
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Het gaat mij te ver om in alle gevallen te zeggen dat een overheidsbedrijf geen winst mag maken.
Aldus SP Tweede Kamerlid Ewout Irrgang. De wereld op zijn kop.
De Volkskrant kwam gisteren met het bericht dat er grote verschillen zaten in de prijs die mensen betalen voor het drinkwater. Dit kwam onder andere door dividend uitkeringen van sommige van die waterleidingbedrijven.
De fracties van PvdA, CDA en VVD stellen nu voor dividend aan banden te leggen met als argument dat drinkwater een publiek goed is waarop geen winst gemaakt mag worden. Maar zij waren indertijd voorstanders van marktwerking toch?
En nu gaat de SP, traditioneel fel tegen privatisering van nutsfuncties, ineens roepen dat het allemaal prima is?
Ik ben ze allemaal even kwijt. Verkiezingstijd zeker.
Bosbranden Indonesië roken Maleisiërs uit.
Satellietfoto’s: Smeulend Sumatra en Brandend Borneo
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.