Zoekend naar een stukje over kernenergie stuitte ik in het zesde deel van het Verzameld Werk van Karel van het Reve op een stukje over ‘het totalitaire zinderen’. Hij haalt hierin het boek ‘De totalitaire paradox’ (Amsterdam, 1984) aan van Erik van Ree. De voormalige Maoïst Van Ree merkt op dat moorddadige dictaturen waarbij de betreffende dictator als een soort God wordt vereerd (Hitler, Stalin, Mao) gepaard gaan met een uitzinnige geestdrift onder het volk. De voorhoede kan niet wachten om het beleid van de grote leider in de praktijk te brengen. Wat leidt tot een enthousiaste participatiedemocratie die je nooit ziet in een gangbare democratie. ‘Pas als iedereen aan de terreur mee mag doen, als ieder kind zijn ouders bij de politie mag aangeven is de vreugde algemeen.’ Ik moest denken aan het enthousiasme waarmee de aanhangers van Bolsonaro alvast vooruitliepen op de feiten door politieke tegenstanders te intimideren, in elkaar te slaan en in een enkel geval zelfs te vermoorden. En hoe Bolsonaro zelf op de feiten vooruitliep door zijn aanhangers alvast aan te sporen eigen rechter te spelen. Dergelijke regimes steunen misschien niet per se op een meerderheid van de bevolking, maar altijd ‘wel op een massa die direct bij de politiek betrokken wordt – directer dan bij een burgerlijke democratie het geval is.’ Gisteren stak de social justice warrior van Wakker Nederland in een tweet de populisten in Europa en Amerika de loftrompet toe, omdat ze ervoor gezorgd hadden dat de mensen de weg naar de stembus weer vinden. De democratie is alive and kicking, twitterde hij.
SATIRE - Komiek Mark Humphries van de Australische omroep SBS heeft voor CNN een reactie gemaakt op de tweet van Trump.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
COLUMN - Keizer Trump was al die tijd niet alleen naakt, hij stond ook nog eens onophoudelijk keihard te masturberen. En iedereen die daar wat van zei, was een vijand van het volk. ‘Fake news!’, brieste Naked Trump als de media schreven dat ie in z’n nakie aan het rukken was. Ze wisten niet zo goed hoe ze hiermee om moesten gaan.
Bij The Late Show met Steve Colbert kwam zijn oude Daily Show-maatje Jon Stewart langs om een manische tirade te houden tegen Trump en vooral ook de media, die in een identiteitscrisis terecht waren gekomen. Trump had het uitgemaakt en de media waren radeloos. In de aanloop naar de verkiezingen waren ze verliefd geworden op deze dolle hond. Ze konden geen genoeg van hem krijgen. Maar nu had hij het met ze uit gemaakt. Hij gaf ze de bons. Ze mochten niet meer op het Witte Huis komen.
Langzaamaan begon het ze te dagen. Ze waren écht de vijand. Kranten als The Wall Street Journal en The New York Times waren zich hier al wat sneller van bewust, maar ook bij CNN begon het kwartje te vallen en voor het eerst in jaren namen ze hun taak weer eens serieus, stapten ze af van hun obsessie met onpartijdigheid en durfden ze eindelijk te erkennen dat de keizer geen kleren aan had en enkel aan het rukken was.
“Let’s go to John King at the magic wall”, zei de presentator van CNN tegen me. Ik ging mee. We hadden net een KEY RACE ALERT gehad met de MAJOR PROJECTIONS IN THE BALANCE OF POWER in de staten die TOO EARLY TOO CALL waren. Het nieuws was dus dat het te vroeg was om er iets over te zeggen. De KEY RACE ALERT had een eigen bumper inclusief gezwollen voice-over die vertelde dat we ontzettend belangrijke informatie zouden krijgen over deze dag der dagen. Ik begon zelf ook tegen mevrouw Molovich te schreeuwen dat ik EVEN NAAR DE KEUKEN ging om EEN KOP LIFE CHANGING KOFFIE te zetten.
Ik zei het al eerder: we zijn onszelf kapot aan het amuseren. Ik zag nu aan de gezichten van de presentatoren dat ze willoze passagiers waren in de achtbaan die ze zelf hadden gebouwd. Ze konden niks anders dan meebewegen. Op en neer en heen en weer. Rechtstreeks de afgrond in. De rem was zoek.
John King kon op zijn magic wall precies zien welke kleur de staten kregen. In real time. Bloedstollend. En terwijl de presentator steeds stevige conclusies trok, hield John King voortdurend een flinke slag om de arm. Want ja, heel Florida kleurde rood, echter: in Palm Beach en in Miami County waren nog maar 25% van de stemmen geteld en percentueel gezien had Clinton daar een flinke voorsprong. Dus als ze die percentuele voorsprong kon vasthouden, dan zou Florida ongetwijfeld naar Clinton gaan.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Recentelijk werd een CNN-journalist twee weken geschorst omdat ze deed wat een journalist moest doen. Gisteren deden CNN en MSNBC wat je uitdrukkelijk niet moest doen als journalist: een crime scene betreden die nog onderzocht werd, en de gegevens van onschuldigen vol in beeld tonen. Dat zal wel een promotie worden dan.
CNN verheft angstzaaien tot kunst en waanzin tegelijk:
Video hier.
Let vooral ook op de aanhalingstekens en het vraagteken, waarvan NYU’s mediaprofessor Jay Rosen zegt:
Notice the question mark at the end. That question mark is their “out.” It is the production of innocence. “We’re not saying it, we’re just asking the question.”
By sowing doubt — Wait a minute: the ISIS of biological agents? Could Ebola really be that? Do the people in charge not know? I heard about this thing in Texas …Holy shit! — CNN feeds the fear while at the same time eluding all responsibility. The question mark keeps the audience in a state of pop-eyed astonishment, while limiting CNN’s liability for a statement it refuses to make. […]
What’s funny is that the quotation marks and the question mark add up to: Did someone say this, or not? We have no idea.
Eerder zagen we iets dergelijks al eens langskomen als het Cavuto mark.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
OPINIE - CNN waant zich neutraal en heeft hun verslaggeefster Elise Labott daarom geschorst voor deze inderdaad niet erg neutrale ’tweet’:
Aanleiding voor Glenn Greenwald om een sterk stuk te schrijven over CNN’s wel erg selectieve toepassing van het principe van ‘neutraliteit’ en over de on- en waanzin van het doel van ‘journalistieke objectiviteit’ in het algemeen.
De Amerikaanse documentairemaker Roger Ross Williams, die in 2010 een Oscar won voor zijn korte documentaire Music by Prudence, is momenteel bezig met een (waarschijnlijk vrij kritische) televisiedocumentaire over het Nederlandse fenomeen Zwarte Piet.
Naar verwachting wordt de film eind dit jaar uitgezonden op CNN.
Britse talkshowpresentator had als de opvolger van Larry King de opdracht een breed publiek te trekken, maar slaagde er niet in de Amerikaanse tv-kijker te boeien.
CNN trekt na 2½ jaar de stekker uit zijn show.
Een verkrachting trekt levenslange sporen door het leven van het slachtoffer. Maar CNN heeft vooral medelijden met de daders.
Het betrof hier immers ‘all American boys’, leden van een gevierd voetbalteam in Steubenville, Ohio, die een zestienjarig meisje dronken hadden gevoerd en vervolgens op Facebook en Twitter in filmpjes opschepten hoe ze haar hadden verkracht.
Ware het niet voor de inspanningen van een lokale blogger die belastend materiaal bewaarde en publiceerde, en hackerscollectief Anonymous, dat nog meer belastend materiaal wist op te diepen van de computers van de betrokkenen, dan was de zaak ongetwijfeld in de vergetelheid geraakt. Het slachtoffer was namelijk te dronken om zich nog wat te herinneren.
Aangezien het lokale voetbalteam haar lokale trots is, had de gemeenschap in Steubenville dat ook liever gezien. Vandaar dat de kwestie een nationaal debat heeft ontlokt over de Amerikaanse mentaliteit waarin date-rape en frat-rape niet beschouwd wordt als echte verkrachting.
Dit fragment, vol sympathie voor de daders, die nu hun glansrijke toekomst in duigen zien vallen, is een tekenende illustratie van die ziekelijke mentaliteit.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.