De lange arm van Israël

Lodewijk Asscher vindt dat een cartoon van Jos Collignon in De Volkskrant over het antisemitisme in Nederland te ver gaat. De tekening laat een lange arm met davidster zien en een dikke duim met de tekst 'O-ver-al herlevend antisemitisme' naast een tv die beelden van Gaza vertoont met daarboven de tekst '2 weken onschuldigen bombarderen, 10.000 doden waarionder 4000 kinderen. Asscher schrijft niet terug te willen vallen in oude angsten van zijn familie: 'Als mijn krant, de Volkskrant, op de dag van de herdenking van de Kristallnacht een spotprent plaatst met de boodschap dat de Joden het antisemitisme zelf verzinnen als onderdeel van de zogenaamde ‘lange arm’ van Israël, dan is een grens bereikt.' Asscher verwijst naar een bericht in Het Parool waarin staat dat het CIDI een toename van antisemitische incidenten heeft geconstateerd van 818% sinds het begin van de oorlog tussen Israël en Hamas. Op de website van het CIDI staan enkele pijnlijke voorbeelden. Het CIDI heeft in tien niet nader genoemde gevallen aangifte gedaan, maar geeft verder geen details.'Hoewel we tijdens eerdere conflictperiodes een stijging zagen in het aantal antisemitische incidenten was deze nooit eerder zo significant als nu.' Kritiek op Israël zou niet meegenomen zijn bij het registreren van de incidenten. De hoofdredacteur van de Volkskrant, Pieter Klok, verdedigt Collignon, naar mijn mening terecht. Collignon wilde het punt maken dat er -en dan met name door het CIDI- “te snel wordt gesproken over antisemitisme terwijl er in feite kritiek is op Israël”, legt hij uit in een uitzending van het Mediaforum. 'Dat Collignon zegt dat hij sommige antisemitische beschuldigingen een “verzinsel” vindt, moet volgens hem kunnen. 'Ik vind het ook goed dat daar debat over is. Ik vind het ook goed dat Lodewijk Asscher daarop reageert. Ik vind het heel belangrijk dat alles gezegd kan worden binnen de grenzen van de wet.' Hij is ook wat ongelukkig met alle reacties op de cartoon, maar zijn vraag bij de beoordeling van cartoons is altijd of er goede redenen zijn om een tekening te weigeren. En die waren er in dit geval naar zijn idee niet. Het ging hier niet over raciale stereotypen. De voorstelling van het CIDI als 'de lange arm van de Israëlische regering' zou ik geen karikatuur meer willen noemen. De 'dikke duim' die verzinsels suggereert kan de organisatie wel als een belediging kunnen opvatten. Een belediging, echter, die niet uit de lucht komt vallen gezien de al jarenlang herhaalde pogingen van het CIDI om geweld en onrecht van Israël jegens de Palestijnen weg te poetsen achter klaagzangen over antisemitisme. De organisatie zou een stuk geloofwaardiger overkomen als men daarbij ook afstand durft te nemen van de gruwelijke wraakzucht van het huidige Israëlische bewind. Maar het CIDI schrijft zonder in te gaan op wat er in Gaza gebeurt: 'Het lijkt alsof Israel wordt gebruikt om Joden mee te slaan.' Met alle begrip voor Asschers familiegeschiedenis vind ik het onbegrijpelijk dat een verstandig politicus als hij daarin meegaat.

Door: Foto: Roel Wijnants (cc)
Foto: Enric Borràs (cc)

De Israëllobby en het antisemitisme

, door
Het gevreesde misbruik van de IHRA-werkdefinitie van antisemitisme wordt steeds duidelijker. Zoals Jaap Hamburger, voorzitter van Een Ander Joods Geluid eerder dit jaar betoogde is die definitie door Israël en zijn lobby-agentschappen, zoals in Nederland het CIDI, ‘verabsoluteerd, gepolitiseerd en omgesmeed tot een wapen’ om kritiek op de Israëlische staat en de bezetting van Palestina de kop in te drukken. De definitie zelf is vaag, maar in een aantal bijgevoegde voorbeelden die duidelijk moeten maken wat er met die werkdefinitie wordt bedoeld gaat het om kritische uitingen over de politiek van de staat Israël. Minister Grapperhaus heeft de werkdefinitie onder dekking van een Kamermeerderheid met het OM gedeeld omdat het document aanwijzingen kan geven voor de beoordeling van mogelijke strafbare discriminatie en groepsbelediging. Maar hij erkent ook dat een aantal van deze voorbeelden als legitieme kritiek beschermd worden door de vrijheid van meningsuiting. Dat grondrecht is inmiddels onder aanroeping van de IHRA-werkdefinitie al talloze malen geschonden.
Misbruik van gevoeligheden
De Israëllobby heeft geen boodschap aan uitingsvrijheid. Het European Legal Support Centre (ELSC) dat pro-Palestijnse activisten juridisch bijstaat onderzocht 76 gevallen van pogingen activisten de mond te snoeren met beschuldigingen van antisemitisme. Kritische uitspraken over de Israëlische politiek werden beantwoord met smaad- lastercampagnes, doorgaans via (extreem)rechtse media. Daarnaast ging het om het aanvechten van fondsen of subsidies voor pro-Palestijnse organisaties  en het belemmeren van het gebruik van zaalruimte door druk uit te oefenen op de eigenaren. De ernst van de smaad en laster kan verschillen. Niet alle rottige opmerkingen hoeven uitgelegd te worden als dreigement om iemand de mond te snoeren. Maar met de kwalificatie van minister Kaag als een ‘Palestijnse mol’ en ‘Arabisch raspaard van Troje’ die haar kinderen ‘pro-terreur’ zou opvoeden zijn de auteurs naar mijn mening ver over de grens gegaan. De slappe knieën van het bestuur van de Vrije Universiteit dat onder druk van het CIDI een debat over een academische boycot van Israël verbood laten voorts zien hoe makkelijk het is om in Nederland het debat over Israël te smoren als iemand roept dat er sprake is van antisemitisme.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Waan van de dag

Antisemitisme! Of eh, anti-Israëlische sentimenten! Of nee, we hebben eigenlijk geen idee

, door

Er was vandaag wat ophef over het achterhouden van een rapport over “toenemend antisemitisme” onder moslim-jongeren. Bij mij sloeg direct de bullshit-radar aan, omdat zelfs de usual suspects de woorden “anti-israëlische sentimenten” gebruikten, in plaats van het sterkere “antisemitisme”. Ikzelf heb al flink last van anti-Israëlische sentimenten, dus het verbaast me niets dat die ook veelvuldig worden aangetroffen bij moslim-jongeren.

Dat het onderzoek zuigt hoeft u overigens niet van mij aan te nemen. Het extreem-linkse, anti-Israëlische CIDI is het met me eens. And that’s a first.

Foto: Mongoose Flemmish (cc)

Linkse angsten

, door

Geniale zet natuurlijk, van Leefbaar Rotterdam, om het Links Verbond tussen SP, PvdA, GroenLinks en Nida het “links-islamitisch blok” te noemen. Gecombineerd met waarschuwingen over de lange arm van Erdogan en de beeldende bangmakerij in hun verkiezingscampagne zal Leefbaar best wat mensen ter linkerzijde bang hebben gemaakt.

Althans, ik was er niet gerust op, zal ik eerlijk toegeven, dat de linkse achterban deze nogal doorzichtige aanval zou doorprikken. Laat staan mensen die slechts overwogen links te stemmen. Dat heeft niets met Nida te maken, en alles met hoe in het publieke debat over islam en moslims wordt gesproken. En dan vooral met het feit dat verdachtmakingen uit elke hoek kunnen komen, niet enkel de rechterhoek, en dat ze telkens weer effectief blijken in het aanwakkeren van vertwijfeling en angst over islam en moslims.

Zo vond het CIDI het blijkbaar geen probleem om Nida zonder onderbouwing in een antisemitisch daglicht te zetten. Voor hun jaarlijkse rapportage besloten ze dit jaar voor het eerst de uitlatingen van politici te turven, maar in het rapport reppen ze niet over Nida. In een radio-interview door WNL werd CIDI-directeur Hanna Luden gevraagd of er een verband is tussen de opkomst van islamitische partijen en toenemend antisemitisme. Luden antwoordde dat ze hier geen uitspraken over kon doen, waarna ze haar nuance tenietdeed door DENK en Nida voor het gemak allebei te beschuldigen van “Israël-bashen”. En zo haalde een niet aan te tonen verband tussen de opkomst van DENK en Nida en toenemend antisemitisme de kop, wat Elsevier vervolgens weer overnam, en voilà, het werd waar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Antisemitische incidenten vanaf 1999

, door

DATA - Net als voorgaande jaren plaatsen we ook nu weer de jaarcijfers van het CIDI over het aantal antisemitische incidenten in langjarig perspectief.
De eerste grafiek toont de totalen.
cidi2016_1_475

Zoals vaker in het verleden benadrukt het CIDI in de kop van haar persbericht een negatief aspect. In dit geval de stijging van het aantal incidenten op scholen. Dat is ook het hoogste aantal sinds 1999, zover de data bekend is.
Maar ten opzichte van 2014 is het totaal gedaald. En ook zitten de cijfers van de afgelopen jaren nog steeds onder die van de periode 2003-2007.
De invloed van de intifada’s blijft zichtbaar.

Onderstaande grafiek geeft een opsplitsing naar groepen incidenten, zover bekend.

cidi2016_2_475

Data via Datagraver

Waan van de dag

Esther Voet wordt adjunct-hoofdredacteur Jalta

, door

Op twitter had Voet het namelijk beregezellig met Joshua Livestro, Bart Schut en Annabel Nanninga.

Ze zijn het namelijk over van alles en nog wat eens: Westen goed, Arabische wereld fout, moslims eng, Israël top.

Verder is Voet jarenlang hoofdredacteur van het Nieuw Israëlitisch Weekblad geweest, en heeft dus in tegenstelling tot de huidige adjunct Annabel Nanninga wél ervaring in het leiden van een redactie.

Logische wissel dus, al drukt Voet zich diplomatiek uit.

Foto: Svala Jonsdottir (cc)

Het CIDI vliegt weer eens uit de bocht; CU en SGP vliegen mee

, door

ACHTERGROND - Het blijft lachen met onze eigen Joodse polderlobby, het CIDI. En met de vertegenwoordigers van het christelijke deel van de Nederlandse samenleving in de Tweede Kamer, die altijd blindelings het woord van het CIDI laten inzinken als waren zij een ouderling en ging het om Gods woord.

Want de heren Kees van der Staaij (SGP) en Joël voordewind (CU) hebben inmiddels al weer Kamervragen aan de minister van Buitenlandse Zaken gesteld. Daarover straks meer. Eerst: wat schrijft het CIDI?

Dit:

De Europese Unie heeft voor tientallen miljoenen euro’s de illegale bouw gefinancierd van meer dan 400 Palestijnse huizen zonder bouwvergunning op de Westoever. Dat stelt een rapport waar de rechtse Israëlische NGO, Regavim, afgelopen vrijdag mee naar buiten kwam. De bouw in gebied C is in strijd met de Oslo-akkoorden, waarin staat dat geen van de partijen acties mag ondernemen die de status quo veranderen. Bovendien mag men in het door Israël beheerde gebied niet bouwen zonder bouwvergunning. Verschillende internationale rechters en leden van het Europees parlement hebben de bevindingen van Regavim in het gelijk gesteld. Diverse Israëlische media wisten ondertussen te melden dat de Israëlische premier Netanyahu al heeft besloten de huizen, waarvoor geen bouwvergunning is te laten afbreken.

Het rapport van Regavim spreekt over ‘EU-nederzettingen’ op ongeveer 17 locaties op de Westoever. De meeste daarvan zijn te vinden rond Ma’aleh Adumim en het omstreden E1-gebied. Op de meeste gebouwen zwaaien prominent de vlaggen van de EU, maar er zijn ook logo’s te vinden van NGO’s als Oxfam, die meegeholpen hebben met het uitvoeren van de projecten.

Foto: Andrew Black (cc)

De VU doet aan censuur

, door

NIEUWS - De Vrije Universiteit laat zien dat zij de status van academisch academisch instituut onwaardig is. Namelijk door censuur te plegen. Deze dinsdag had een debat zullen plaatsvinden in het gebouw van de VU, maar één dag van tevoren gelast het VU-bestuur dat af. De VU site:

Het College van Bestuur van de VU heeft de studentenactiegroep Studenten voor Rechtvaardig Palestina (SRP) laten weten dat het debat dat zij dinsdagavond zou organiseren over de Palestijnse kwestie niet door kan gaan op de VU. Het debat stond al langer gepland. De SRP is een studentenactiegroep waar studenten van de VU bij betrokken zijn. De groep houdt zich bezig met de Palestijnse kwestie.

Jaap Winter, voorzitter VU: “Wij vinden dat het op de universiteit uiteraard mogelijk moet zijn om een open en eerlijk debat te voeren over lastige, gevoelige en controversiële onderwerpen, zoals de Palestijnse kwestie. Wij hebben vandaag gemerkt dat in het licht van de maatschappelijke onrust ontstaan door de gebeurtenissen van vorige week, het debat gevoelens van uitsluiting en onveiligheid oproept binnen de universitaire gemeenschap. Daarom hebben wij onze beslissing herzien en besloten om nu dit debat niet te laten plaatsvinden.”

De SRP zet zich onder andere in voor het verbreken van samenwerkingsverbanden van de Vrije Universiteit met Israël, hetgeen wordt uitgedragen met de slogan ‘VU Israël-vrij’. Jaap Winter: “Dit is niet het beleid van de Vrije Universiteit en wij nemen ook expliciet afstand van dit standpunt. Onze universiteit heeft een lange traditie van dialoog en gesprek, een academische boycot vinden wij daar niet mee te verenigen.

Waan van de dag

Esther Voet vertrekt bij CIDI

, door

Goede zaak, maar je weet nooit wat je er voor terugkrijgt. Maar wat is die “nieuwe strategische lijn”?

h/t peter

Update: Esther Voet belicht haar kant van de zaak in de Volkskrant: te uitgesproken én te genuanceerd.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende