Kleur en symboliek in de Nederlandse politiek

Als we het over politiek hebben in combinatie met kleur, dan roept rood automatisch de associatie op met links en socialisme, terwijl we bij blauw aan liberalisme en conservatief denken. Die associaties hebben weinig met psychologie en veel met symboliek te maken. In de VS voeren de Democraten bijvoorbeeld blauw als kleur en de Republikeinen rood, terwijl die laatsten toch allergisch zijn voor alles wat ook maar enigszins neigt naar socialisme. In Nederland is nog sprake van de ‘klassieke’ kleurverdeling bij de traditionele partijen, maar voor de nieuwe partijen lijkt dit steeds minder op te gaan. Kleur bekennen  Over de psychologische invloed van kleuren en hun betekenis wordt al eeuwen veel (vermakelijke) onzin geschreven. Natuurlijk staan mensen niet onverschillig tegenover kleuren. Geel roept andere associaties en daarmee andere gevoelens op dan zwart. Maar de meeste betekenissen die we aan kleuren geven zijn historisch en cultureel bepaald en hebben vooral symbolische waarde. Politieke partijen maken gebruik van kleuren om hun identiteit te markeren en herkenbaar te zijn voor kiezers. Op vrijwel iedere website van een partij is wel een ‘huisstijlhandboek’ te vinden met te gebruiken kleuren en lettertypes. Gebruik daarvan luistert nauw. Kijk bijvoorbeeld maar eens in het handboek van het CDA.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 22-09-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Verzekeren is duur

COLUMN - Als je laptop kuren heeft, doen de meeste mensen hetzelfde als wanneer je zelf ziek bent: Je doet wat aan online zelfdiagnostiek en uiteindelijk schakel je een expert in.

Maar hoeveel betaal je aan die expert voor die hulp? Het is lastig in te schatten hoeveel kosten hij of zij maakt; jij weet alleen maar dat het je heel veel waard is om ofwel je energie, ofwel je harde schijf weer terug te krijgen. Een onderzoek in de computerreparatiebranche toont dat experts van die onwetendheid gretig gebruik maken. Als de klant zowel onwetend als verzekerd is, pakt de rekening zelfs 80% hoger uit.

Tot die conclusie kwamen drie Oostenrijkse onderzoekers deze zomer. Ze schaften nieuwe laptops aan en maakten opzettelijk een deel van het geheugen kapot, zodat allemaal hetzelfde mankement vertoonden. Met een computer onder de arm togen ze naar in totaal 61 verschillende reparatiezaken. Ze deden zich opzettelijk onwetend voor: “Ja, er kwam een foutmelding, en ik heb geen flauw idee wat ik daarmee aanmoet. Kunt u hem repareren?” Bij de helft van de willekeurig uitgezochte zaken voegden de onderzoekers daaraan toe: “Wilt u een bonnetje maken voor de verzekering?”

Zonder die laatste zin kostte de reparatie gemiddeld 70 euro. Maar de mededeling dat de verzekering de rekening zou betalen, zette iets in beweging bij de reparateurs: ineens werd de rekening gemiddeld 129 euro. Waar kwam dat belachelijk grote verschil vandaan? De reparateurs gaven een specificatie van de kosten. De vervangende onderdelen kostten hetzelfde, maar bij 17% van de verzekerde computers bleek ineens extra onderdelen noodzakelijk (hoewel alle computers nieuw waren). Uurloon verschilde niet tussen de shops die een ‘verzekerde’ computer kregen en de andere; wel duurde het een half uur langer om verzekerde computers te repareren.

Foto: Justine SB (cc)

Geen voorrang meer

ANALYSE - “We willen af van de situatie waarin mensen die op een wachtlijst staan voor een huurwoning verdrongen worden door vluchtelingen,” zei premier Rutte vorige week bij de toelichting van de kabinetsplannen voor de opvang van het groeiende aantal asielzoekers. Eén van de voorgestelde maatregelen is het opheffen van de voorrang van vluchtelingen op de woningmarkt.

Het kabinet hoopt daarmee een aantal vliegen in één klap te slaan: vluchtelingen gaan naar alternatieve huisvesting, leegstaande gebouwen krijgen een nieuwe bestemming en de doorstroming in de sociale huursector én in de asielzoekerscentra zal verbeteren. De VVD kan zeggen dat de opvang soberder wordt, en de PvdA kan volhouden dat het rechtvaardig blijft. Maar werkt het intrekken van voorrang voor vluchtelingen op de woningmarkt wel?

Opvang

Het meest urgente probleem waarmee het kabinet geconfronteerd wordt, is de doorstroom in de asielzoekerscentra. Klaas Dijkhoff heeft een groot tekort aan opvangplaatsen. In zijn recente open brief aan asielzoekers meldt de staatssecretaris dan ook dat nieuwkomers geen hoge verwachtingen moeten koesteren. Mensen die in Nederland asiel willen aanvragen, komen eerst terecht in crisisopvang. Ze blijven daar twee of drie dagen; soms een aantal keer achter elkaar op verschillende locaties.

Ze vragen dan nog geen asiel aan, omdat de IND de groeiende instroom niet aankan. Dat gebeurt later pas; bijvoorbeeld in de noodopvang in een sporthal of een leegstaand gebouw dat geschikt gemaakt is voor tijdelijke bewoning. Daarna volgt vaak tijdelijke opvang op een locatie met woonruimte, bijvoorbeeld op een recreatiepark zoals in het Drentse Oranje, of in een regulier asielzoekerscentrum.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Petitie God uit de troonrede

Wat je ook van onze collega’s van Retecool mag denken, het zijn wel burgers met initiatief. De maatschappij is natuurlijk verre van perfect. Daar moeten we ook niet naar streven, maar er zijn wel wat vlekjes weg te werken. En Retecool biedt iedereen nu de gelegenheid een kleine, doch niet onbelangrijke oneffenheid weg te poetsen. Zet je handtekening onder het burgerinitiatief “God uit de troonede” en maak de scheiding tussen kerk en staat eindelijk eens compleet.

De scheiding van kerk en staat mag geschiedenis heten, er zijn echter nog praktische en ceremoniële restanten, waarvan sommigen hardnekkig verdedigd worden door het religieuze deel der samenleving. Een samenleving die, volgens het CBS,  voor 44 procent uit christelijken bestaat en voor 54 procent uit burgers die geen of een ander geloof aanhangen.
Het geloof mag in alle vrijheid worden uitgedragen, ook al zijn er mensen die dat te ver vinden gaan. Maar klokgelui op zondag, kerkgebouwen in het stadsbeeld, publieke omroepen van christelijke signatuur zijn parafernalia, die hooguit als hinderlijk ervaren mogen worden. Daar hoeven we niet wakker van te liggen, want de eerste de beste verkeersomleiding voor een stadsmarathon of voor een optreden van Marco Borsato in de Kuip, kan als even vervelend worden ervaren door mensen die er andere hobby’s op na houden. Vrijheid gaat soms gewoon van ‘au’. Zolang die pijn redelijk verdeeld is, dragen we allemaal de lusten en de lasten.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Prinsjesdag 2011: “It Gets Worse”

Deze week zijn er niet alleen Prinsjesdag en de Algemene Beschouwingen, maar ook de dag dat ‘Don’t Ask, Don’t Tell’ is afgeschaft, de regeling waaronder homoseksuelen wel in het leger mochten dienen, als ze maar in de kast bleven.

Er lijkt weinig verband tussen de twee zaken zijn, maar toch zie ik er één. Dat komt door Jon Stewart. De Amerikaanse komiek maakte een paar maanden terug dit filmpje over senator John McCain, die met steeds vreemdere argumenten bleef vasthouden aan ‘Don’t Ask, Don’t Tell’, terwijl zelfs zijn vrouw zich er tegen uitsprak. Kijk het filmpje vooral af, het venijn zit hem in de staart:

Precies dat ‘It Gets Worse’-scenario is waar de Nederlandse politiek in zijn geheel en de regering nog een beetje meer zich lijkt te bevinden. Wat denken we in 2031 over politici die in een economische crisis dachten te kunnen bezuinigen? Over politici die het nog nodig vonden steenkolencentrales te bouwen? Over politici die ijzerheinig de hypotheekrenteaftrek bleven verdedigen met steeds surrealistischere argumenten? De klimaatveranderingsontkenners, de allesprivatiseerders, de files-met-steeds-meer-asfalt-bestrijders, de kinderopvangontmantelaars?

Nu was ik dit weekend op een overgesubsideerd, elitair feestje in Tilburg en daar zag ik de grindcoreband Maruta uit Florida het antwoord geven. Dit is wat je voelt als je de Nederlandse politiek beschouwt anno 2011: March Forward (into Regression).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tegenbegrotingen, waar tegen?

De gehele oppositie  biedt met tegenbegrotingen alternatieven voor de Miljoenennota van Rutte I. Al enige dagen staan de tegenbegrotingen on-line. GroenLinks sluit vandaag de rijen. Hoewel, van gesloten rijen is geen sprake. Eén krachtige tegenbegroting zit er niet in, dus moet  de oppositie elkaar op onderdelen zien te vinden in de komende begrotingsdebatten.

De tegenbegrotingen van D66 (Worddocument), de PvdA, de SP, GroenLinks  en de CU (allen in pdf) hebben één ding gemeenschappelijk: de boodschap van het kabinet. Het begrotingstekort en de staatsschuld moet binnen de perken blijven. De SP komt als enige op een wat hogere staatsschuld uit dan kabinet en de andere partijen.
Om de staatsschuld een beetje onder controle te houden, moet ook de oppositie dus net zozeer schuiven met postjes als het kabinet dat doet. Het mag er wat vriendelijker uitzien, ook in de tegenbegrotingen worden alle voordeeltjes gecompenseerd door nadeeltjes, waar niet iedereen even blij mee zal zijn. Dat is ook niet te doen, als je er vanuit gaat dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor de staatsschuld.

D66 is het helder over de schuldvraag: “Zowel banken (te veel risico genomen), als overheden (te grote overheidsschulden), als individuele burgers en bedrijven (te veel schulden in hypotheken en leningen) hebben een aandeel in de oorzaken van deze crisis”. Met die stelling schurkt D66 dicht tegen de visie van het kabinet aan. Allemaal schuld, dus moeten we er allemaal wat van voelen, volgens Rutte I. En daar is het kabinet eigenlijk nog veel te laks mee, vindt Pechtold, die het crisisverhaal verder overslaat en de vergrijzing als belangrijkste risicofactor opvoert.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Koloniale excuses als ijdelheid

Gouden koets (foto: flickr/nico1959)Prinsjesdag in crisistijd, een mooi moment om je druk te maken over een afbeelding op een dik honderd jaar oude koets. Daarop te zien: een jonge koningin Wilhelmina aanvaardt geschenken van haar Surinaamse en Indonesische onderdanen. Inzet van de discussie: hoe we ons het beste schuldig kunnen voelen over die periode, door de afbeelding weg te moffelen of door er juist nadrukkelijk naar te kijken.

Pramoedya Ananta Toer, guerillastrijder tegen de Nederlanders, later politiek gevangene onder het regime van Suharto en Indonesiës belangrijkste schrijver en intellectueel van de twintigste eeuw, zou er vermoedelijk wat genuanceerder tegenaan kijken. In zijn romancyclus rond de jonge nationalist Minke laat hij zijn hoofdpersoon verliefd zijn op de jonge koningin. Een mooi ambivalent beeld. Uiteraard veroordeelt Toer het kolonialisme, maar de eigen machtsstructuren van de Javanen (waar de Nederlanders dankbaar gebruik van maakten) waren ook niet fraai. Zijn eindoordeel is dat de Nederlandse koloniale overheersing veel slechts, maar ook veel goeds gebracht heeft voor Indonesië.

Ook voor de slavenhandel geldt dat het geen cultuur is die door westerlingen naar Afrika gebracht is, maar een bestaande cultuur die door Europese slavenhandelaren werd uitgebuit. Dat betekent niet dat het minder erg was, maar wel dat de daders niet alleen westerlingen waren, maar ook lokale heersers. De pracht en praal van het Ashanti koninkrijk was zelfs grotendeels gebaseerd op slavenhandel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Corrumperende macht van schoolbesturen en wat daaraan te doen

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Bart Voorzanger, met een stuk dat eerder op zijn eigen weblog verscheen.

Bij discussies over bestuurlijke wantoestanden in het islamitisch onderwijs lijkt het al snel te gaan om een tegenstelling tussen de islamitische gemeenschap en de rest van Nederland. Dat snijdt om twee redenen geen hout. Zelfverrijking en corruptie komt overal voor, en de schade die voortkomt uit zulke wantoestanden in het islamitisch onderwijs raakt eerst en vooral de al even islamitische ouders en hun kinderen, en het personeel van de scholen.

Laten we eerlijk zijn. Islamitische schoolbestuurders die zichzelf onrechtmatig verrijken, doen weinig anders dan bijvoorbeeld de bestuurders in het uiterst reguliere hoger onderwijs die zichzelf exorbitante onkostenvergoedingen toekennen en die voor een belangrijke vergadering een dag of wat op kosten van de zaak naar bijvoorbeeld de Franse Rivièra trekken omdat je daar zo heerlijk ontspannen kunt overleggen. ’t Verschil is vooral dat die oerhollandse beroepsbestuurders net iets beter weten wat wel en niet kan. Islamitische amateurbestuurders weten dat niet, en gaan dus over juridische schreven waar anderen keurig binnen blijven. Het ongewone is niet zozeer hun zelfverrijking als wel hun onhandigheid. Al moeten we daarbij natuurlijk blijven bedenken dat het in alle gevallen om uitzonderingen gaat.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De vervuilden betalen

De inwoners van het waterschap Brabantse Delta krijgen volgend jaar waarschijnlijk eenmalig te maken met een tariefsverhoging om de kosten van de brand bij Chemie-Pack te betalen. Het gaat om een bedrag van 7 tot 15 euro per huishouden en gemiddeld 400 euro per bedrijf. Dat heeft dijkgraaf Joseph Vos heeft dat vrijdagmiddag gezegd in reactie op een rijksbijdrage aan de schoonmaakkosten, meldt dagblad BN De Stem.
Het dagblad zegt bijna 200 furieuze reactie ontvangen te hebben. Bijna 130 werden gemodereerd, de rest is werd niet gepubliceerd wegens taalgebruik of andere redenen. De Brabantse reaguurders zijn unaniem van oordeel dat ze niet wensen op te draaien voor de rekening.

De burgemeester van Moerdijk en een gedeputeerde van de provincie Brabant proberen wat rust in de regio te brengen en stellen dat de belastingen in de gemeente Moerdijk en in de provincie niet direct zullen worden verhoogd als gevolg van de brand.
Niet direct. Het persbericht op de website van waterschap Brabantse Delta formuleert het net iets anders. Het waterschap is blij met de eenmalige toezegging die minister Opstelten heeft gedaan. Maar de 5,25 miljoen euro is niet genoeg. “We stellen samen met de partners nog steeds alles in het werk om alle kosten vergoed te krijgen”, schrijft dijkgraaf Vos. En wat verder in het persbericht: “Een verhoging van de belastingtarieven is niet zeker, maar helaas ook niet uitgesloten”.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende