KORT | NRC herstelt contact met de gewone man vanuit grachtengordel

Onlangs kreeg de NOS er weer van langs, over haar zoveelste poging bij de belevingswereld van de gewone man aan te sluiten. Een item over Petraeus werd gemengd met beelden van James Bond. NRC-columnist Heijne: 'Dat is het nieuwe nieuwsmaken: feiten reduceren tot gevoel.' Toevallig gelezen, Hans Nijenhuis, adjunct van datzelfde NRC? In de verhuisspecial legt Nijenhuis uit waarom de krant vanuit het hart van de grachtengordel gemaakt gaat worden. Na de Fortuynjaren werd het 'elitaire' NRC weleens verweten onderdeel van de macht, van de kaasstolp, te zijn - 'ten onrechte'. Hij stelde zich de vraag: 'Zouden we een ontmoetingsplaats kunnen creëren voor lezers en krant? Kunnen we, om met aandeelhouder Peter Visser te spreken, de redactie ‘aanraakbaar’ maken?' Dat betekende een gebouw met publieke begane grond, met restaurant en café. Amsterdam bood die mogelijkheid. Daar wordt de krant gereduceerd tot voelbare journalisten. Enkele dagen na de verhuisspecial waarin Nijenhuis dit uitlegt, lezen we in een nieuwsartikel een andere reden. 'Amsterdam is van oudsher de mediastad. Het is de krantenstad - bijna alle landelijke dagbladen zitter hier - maar ook de filmstad, de boekenstad, de reclamestad.' Zeg het maar gewoon Nijenhuis: Amsterdam is de stad van de elite. En daar wil je in dat NRC café graag mee over de gewone man praten.

Door: Foto: Kort - illustratie Sargasso
Quote du Jour

Quote du Jour | De buitenstaander, de verlosser

, door

It is during ascent or descent in the social scale that the individual achieves the clearest view in the social and historical structure of society. In the ascent one understands what one is aiming at, in the descent that one is losing.

Karl Mannheim maakt deze observatie als hij de sociale status van de conservatief Edmund Burke bespreekt. Als Ier was hij een buitenstaander. Bovendien kwam hij uit een burgerlijk milieu en probeerde toegang te krijgen tot de elite van Engeland.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Waan van de dag

Wouter Bos wil het maar niet begrijpen

, door

Bos schreef vandaag een column in de Volkskrant waarin hij uitvaart tegen verschillende ‘salonpopulisten’, waaronder Bas Heijne:

Maar een salonpopulist is [Heijne] ook en als het bewijs daarvoor nog niet was geleverd dan kwam het afgelopen zaterdag (15 februari) alsnog. Onder de titel ‘Haagse modder’ laat Heijne een analyse van de affaire-Plasterk/Samsom/Pechtold uitmonden in een diepe verzuchting: ‘Hier en daar is opgemerkt dat in de affaire rond Plasterk de echte issues onbesproken bleven: hoe gaat de staat met onze privacy om? (…) Was ik lid van een politieke partij dan zou ik proberen juist die grote kwesties onderwerp van debat te maken (…). Het gaat niet om een democratisch tekort. Het gaat om een intellectueel tekort.’

Hè hè, het hoge woord is eruit, er is sprake van een intellectueel tekort, politici zijn gewoon dom!

Ik begrijp niet wat mensen met een intellectueel overschot beweegt om dit soort onzin uit te kramen

Waan van de dag

Miskenning

, door

De laatste column van Bas Heijne slaat – ook gezien de discussies op Sargasso – weer eens de spijker op de kop. Over Zwarte Piet, Duitsers bij de Dodenherdenking en andere schandalen du jour schrijft hij:

De woedende reacties daarop richten zich nooit op de zaak zelf – in Nederland is immers niemand een racist, niemand een vrouwen- of homohater en je hoort ook niemand meer roepen dat hij eerst zijn fiets terugwil. In Nederland is zelfs bijna niemand echt rechts, men heeft alleen zo’n hekel aan links. De woede richt zich zonder uitzondering tegen degenen die zulke kwesties aan de orde stellen, domweg omdat ze daardoor willen bewijzen dat ze beter zijn dan jij. Het is niet dat ze ongelijk hebben, maar dat ze zichzelf zo goed vinden.

Dat is het patroon onder elke discussie. Het gaat niet om Zwarte Piet, het gaat om de mensen die jou een racist vinden omdat je jezelf jaarlijks schminkt voor een kinderfeest. Het gaat om de betweters die vinden dat het beter is om op 4 mei van alles en nog wat te herdenken tot en met de vijand toe. Het gaat erom dat je gekleineerd voelt door mensen die je laten voelen dat huisvrouw eigenlijk een beroep van niks is.

Het gaat, daar zit de pijn, om miskenning. Er is in Nederland niets ergers.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Volgende