Bouwt angst bruggen?

Vraag zonder antwoord na de algemene beschouwingen van vorige week: waar is deze coalitie op uit? Welke ‘bruggen’ worden er eigenlijk gebouwd? Valt er een samenleving te schetsen, die deze coalitie nastreeft? Natuurlijk, het gaat na troonrede en begroting vooral over geld, dus een zeker “economisme” is nog wel acceptabel. Maar als je verder kijkt? De kwaliteit van onze samenleving heeft ook een immateriële kant, zo liet Rutte de Koning verklaren: ons maatschappelijk kapitaal zit ook in de integriteit van ons bestuur, de kwaliteit van onze regels en wetten en de beperking van het eigen belang. Het is bijna schuldbewust, maar toch vooral oppervlakkig. Wat drijft de Haagse dames en heren? Ik kom er niet uit.

Door: Foto: Jennifer Montez - From the "Fears" Sketchbook Project (cropped) (cc)

Blijvende toestroom zorgt voor permanente massawerkloosheid

Hoogleraar Harry Verbon trekt lekker van leer in de Volkskrant: die continue instroom aan asielzoekers zal voor permanente massawerkloosheid zorgen op de arbeidsmarkt voor laag-opgeleiden. Een aanbodschok, noemt hij het.

Het valt op dat er in het hele artikel geen getal genoemd wordt. Lekker fact-free en getallenloos angsten voeden. Het minste wat Verbon had kunnen doen was ons vertellen hoe groot die arbeidsmarkt voor laag-opgeleiden is, en hoeveel toestroom hij verwacht – zodat we inderdaad kunnen beoordelen of er substantiele hoeveelheden bijkomen. Maar helaas, van Verbon zullen we dat niet horen.  Als hoogleraar doe je kennelijk niet aan kwantitative analyse.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Gerry Lauzon (cc)

Angst

Er zijn niet bijster veel dogma’s meer waar ik nog heilig in geloof, maar het dogma dat alle agressie in wezen angst is, is er één van. En angst eindigt alleen in agressie als die niet meer gerelativeerd kan worden. De agressor is dus bang, onverdund, puur en zuiver, 100%, zeven kleuren bagger, zoals mijn oude schermleraar placht te zeggen. Die angst kan volkomen terecht en redelijk zijn. Aan een recht op je neus af suizende vuist valt weinig meer te relativeren. Geen mens die de agressie die daarop volgt onredelijk zal noemen. Misschien wel buitenproportioneel of overdreven, maar niet onredelijk.

Maar zelfs de meest bijtende cartoon suist niet recht op je neus af. Cartoons suizen zelfs helemaal niet. Toch lukt het sommige van die papiertjes met inktvlekken om zóveel dreiging op te roepen, om zóveel angst in te boezemen, dat voor enkelen relativeren niet meer binnen het bereik van hun vermogens ligt en agressie hun enige uitweg vormt. Een Parijs drietal greep naar Kalashnikovs om ‘God is groot’ roepend een dozijn medemensen, waaronder zelfs een geloofsgenoot, dood te schieten, met maar één doel: geen grappen meer over hun diepste geloofsovertuigingen, een status aparte voor hun islam en zijn profeet, ophouden met de spot, een einde aan de angst.

Foto: stuart anthony (cc)

Angst verkoopt

ANALYSE - De inmiddels ontslagen journalist Perdiep Ramesar schreef stukken over subculturen die ‘anders’ zijn en als bedreigend voor de mainstream leefwereld of leefcultuur worden ervaren. Dergelijke stukken gaan er in als zoete koek. Angst verkoopt, of het angstbeeld nu op feiten is gebaseerd of niet, meent Ewoud Butter.

Drie jaar geleden concludeerden 75 wetenschappers dat ‘integratie het meest overschatte probleem in onze samenleving is’: de verschillen tussen ‘autochtone’ en ‘allochtone’ Nederlanders worden namelijk steeds kleiner.

Toch wordt dat door brede lagen in de bevolking niet zo ervaren. Zo bleek uit een recente opiniepeiling van Maurice de Hond dat meer dan de helft van de Nederlanders de integratie volledig of in grote mate mislukt vindt. Vooral PVV en VVD-stemmers vinden dat.

Het doet denken aan het grote parlementaire onderzoek van de Commissie Blok naar de integratie aan het begin van deze eeuw. Toen de Commissie concludeerde dat de integratie grotendeels geslaagd was (ondanks de overheid), namen de VVD en het CDA direct afstand van deze conclusies. Waar sommigen liever roepen dat het glas half vol is, zal het in de beleving van anderen half leeg blijven.

Het is net als met criminaliteit: hoewel de criminaliteitscijfers al jaren dalen, neemt het gevoel van onveiligheid niet af. Veel Nederlanders geloven gewoon niet dat het veiliger wordt. We laten onze angstgevoelens blijkbaar graag voeden en steunen massaal en kritiekloos iedere maatregel die meer veiligheid belooft, maar die meestal vooral onze privacy doet verminderen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du jour | Fear

A decade of fear-mongering has brought power and wealth to those who have been the most skillful at hyping the terrorist threat. Fear sells. Fear has convinced the White House and Congress to pour hundreds of billions of dollars – more money than anyone knows to do with – into counterterrorism and homeland security programs, often with little management or oversight, and often to the detriment of the Americans they are supposed to protect. Fear is hard to question. It is central to the financial well-being of countless federal bureaucrats, contractors, subcontractors, consultants, analysts, and pundits. Fear generates funds.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KORT | Ebola: ‘De MH17 van de terreurapocalyps?’

CNN verheft angstzaaien tot kunst en waanzin tegelijk:

CNN
 
Video hier.

Let vooral ook op de aanhalingstekens en het vraagteken, waarvan NYU’s mediaprofessor Jay Rosen zegt:

Notice the question mark at the end. That question mark is their “out.” It is the production of innocence. “We’re not saying it, we’re just asking the question.”

By sowing doubt — Wait a minute: the ISIS of biological agents? Could Ebola really be that? Do the people in charge not know? I heard about this thing in Texas …Holy shit! — CNN feeds the fear while at the same time eluding all responsibility. The question mark keeps the audience in a state of pop-eyed astonishment, while limiting CNN’s liability for a statement it refuses to make. […]

What’s funny is that the quotation marks and the question mark add up to: Did someone say this, or not? We have no idea.

Eerder zagen we iets dergelijks al eens langskomen als het Cavuto mark.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Spinnen

COLUMN - Ze zijn er weer. Ze zijn met veel en ze zijn groot. Heel groot. Vanmorgen zwaaide ik mezelf bijna een slagaderlijke bloeding tijdens het broodsmeren. Ze rende zo voor mijn neus langs. Dik, zwart, heel erg lelijk en heel erg snel. Wat wil je, met acht poten. Ik schrok zo dat ik het mes nogal wild rondzwiepte. Er stond gelukkig niemand naast me. Dat scheelt toch weer een ritje naar de eerste hulp. Zie nou eens hoe gevaarlijk ze zijn? Met je ‘nuttige beestjes’.

‘Dikker en groter dan normaal’, las ik bij boswachter Frans op Twitter. Ik was hartstikke blij met het voorjaar en de mooie zomer, maar had ik geweten dat het zou leiden tot huisspinnen zo groot als cavia’s, dan had het van mij de hele zomer mogen regenen. Echt.

De kruisspin vind ik cool. Dat is een prachtbeestje, ze blijft lekker buiten, spint mooie webben, hangt vooral heel stil en ik zie haar tenminste muggen en andere insecten eten. Dan fladdert er weer zo’n sukkel in haar web, scheurt ze erheen, rolt ze op als een minirollade en gaat daarna lekker een beetje zitten herkauwen. Prachtig. Dat alles te bewonderen op flinke afstand, de crime scene beslaat 30 vierkante centimeter en er zit altijd een ruit tussen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Wall in Palestine (cc)

Leven in tijden van zelfopgelegde repressie

OPINIE - Ergens vorige eeuw heeft een eerdere generatie gepoogd zich met veel gedoe te bevrijden van de knellende maatschappelijke banden. Een tijdje groeide de vrijheid. Maar al snel werd deze beperkte vrijheid misbruikt voor politiek gewin. Anderen zouden die vrijheid afpakken als je niet op partij X stemde zodat ze maatregelen konden nemen. En maatregelen namen ze. Maar de vrijheid werd er niet beter op.

En nu zijn we zover dat we roepen om meer maatregelen om de vrijheid in te perken, terwijl de politici achter de meute moeten aanhollen.

Het probleem is alleen dat we denken dat we de vrijheid van anderen gaan beperken om die van onszelf te beschermen. Maar niets is minder waar.

We zien nieuwe religies als een bedreiging en wensen de uitingen te beperken. Een hoofddoek is ongepast en onwenselijk. De politiek past zich aan. En nu krijgt u straks geen uitkering meer als u geen ‘gepaste’ kleding draagt.

Terroristen zijn een groot gevaar en we moeten alles op alles zetten om ze te pakken te krijgen voor ze iets kunnen doen. Vergaande digitale surveillance zetten we in om zo vroeg mogelijk te zien of iemand van het strakke pad afdwaalt. Maar intussen houden we iedereen in de gaten, ook de “onschuldigen”. En zal iedere afwijking geregistreerd worden en tot in lengte der dagen opgeslagen.

Foto: William Murphy (cc)

Kunst op Zondag | Zorgen

Waar zouden we ons zorgen om moeten maken? Waar maak jij je zorgen over, ook al heeft dat niemands aandacht? Of over welke zaken, waar iedereen zich zorgen over maakt, maak jij je geen zorgen meer en vind je dat anderen er ook eens mee moeten ophouden?

Dat is de vraag van het jaar 2013 op The Edge, een “online salon” waar wetenschappers en mensen uit de creatieve sector met elkaar van gedachten wisselen over de meest uiteenlopende onderwerpen. Elk jaar stelt The Edge een vraag centraal en rekent erop dat de salongasten met inspirerende essays antwoord geven.

Uit de 155 essays lichten we de acht bijdragen die geschreven zijn door mensen die direct of indirect met “de kunsten” te maken hebben. We zetten hun zorgen, of geen zorgen, op een rij. Klik vooral door naar de volledige essays. We illustreren het met werken van kunstenaars.

Terry Gilliam, scenarioschrijver, filmregisseur, acteur en bekend van Monthy Phyton, leverde de kortste bijdrage: “Ik heb het opgegeven nog vragen te stellen. Ik drijf slechts op een tsunami van accpetatie van alles dat het leven me toegooit… en verwonder met stomheid”.

Veniamin Kazachenko – Worries in progress (2010).
© Veniamin Kazachenko Worries in progress 2010


Bruce Sterling
, sciencefictionschrijver, in een bijna even kort essay: Maak je geen zorgen over singulariteit (technologie leidt tot entiteiten met grotere intellegentie dan de mens, volgens Vernor Vinge). Het gaat gewoon niet gebeuren.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende