SG-café vrijdag 19-07-2019
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 19-07-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Genocide afdoen als een ‘kwestie’ is eigenlijk geschiedvervalsing. Een gastbijdrage van Jan Keuken. De Armeense kwestie? Of de Armeense genocide? Het is maar net aan wie je het vraagt, en wanneer je het vraagt. Het onsmakelijke woordenspel rondom de volkerenmoord op de Armeense bevolkingsgroep komt elk jaar wel een keer in de media naar voren. Inmiddels heeft de Nederlandse overheid hier gelukkig duidelijkheid over gegeven. Het is niet helemaal naar de wens van de Tweede Kamer, die wil graag ook de noemer genocide gebruiken, maar er wordt in ieder geval een standpunt ingenomen. Turkije en de Turkse minderheden in de Westerse landen reageren telkens als door een wesp gestoken als het thema aan bod komt. De vergelijkingen rondom de Holocaust en andere verschrikkelijke gebeurtenissen in de wereldgeschiedenis worden regelmatig getrokken. Is dit terecht, of speelt er iets anders?
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 19-07-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
ELDERS - De EU treft sancties tegen Turkije vanwege gasboringen bij Cyprus.
Ondanks waarschuwingen van de EU gaat Turkije door met gasboringen in een deel van de Middellandse Zee dat de EU-lidstaat Cyprus claimt. Turkije, dat sinds 1974 het noordelijk deel van het eiland bezet houdt, meent dat het Turkse noorden recht heeft op een evenredig deel van de gasopbrengsten. De zelfverklaarde Turkse republiek Noord-Cyprus wordt alleen door Turkije erkend. De EU staat op het standpunt dat het gehele eiland valt onder de Europese lidstaat Cyprus. Daarom beschouwt Brussel de Turkse gasboringen als een vijandige daad.
De ontdekking van de gasvoorraden in het oostelijk deel van de Middellandse zee heeft de spanningen rond Cyprus opnieuw hoog doen oplopen. ExxonMobil en Qatar Petroleum vonden eerder dit jaar een groot gasveld in de Cypriotische wateren. In aansluiting op gasvelden die door Israël en Egypte worden geëxploiteerd ligt hier een kans om los te komen van het Russische gas. Samenwerking van Israël, Cyprus en Griekenland zou volgens de Amerikanen tevens de mogelijkheid bieden de Russische aanwezigheid in dit deel van de Middellandse Zee terug te dringen. De drie landen hebben inmiddels afspraken gemaakt op het gebied van cybersecurity en gezamenlijke militaire oefeningen. Er zijn ook plannen voor pijpleidingen naar Europa via Kreta. Dit alles gaat niet alleen ten koste van Rusland, maar ook van Turkije dat in eigen wateren geen gas heeft maar wel kan profiteren van leidingen uit Rusland.
COLUMN - Wie het nut van literatuur, archeologie of voetbal niet inziet, heeft gewoon volkomen gelijk, maar daarmee nog niet voldoende argumenten om het maatschappelijk belang ervan terzijde te schuiven.
Het enige statistisch zekere feit dat ik voor u heb, is dat het altijd mannen zijn. Voor het overige heb ik de indruk – maar meer dan een impressie is dat dus niet – dat het vooral mannen uit het midden- en kleinbedrijf zijn: veehouders, tuinders, aannemers, kleine projectontwikkelaars, dat soort bedrijven. Collega’s van me delen overigens die impressie.
En dat is gek, want het zijn natuurlijk niet alleen MKB’ers die onevenredig zwaar getroffen kunnen worden door de in de wet vastgelegde plicht om bij bouwwerkzaamheden archeologisch onderzoek te laten doen. Ook particulieren treft dat lot, maar gek genoeg klagen die niet.
Dat wil zeggen: ze klagen wel, maar over dat het zoveel kost en soms over dat de gemeente ze heeft beetgenomen. En dat klopt: archeologisch onderzoek is voor de meeste particulieren een hele zware financiële dobber, vooral als het na het vooronderzoek uitloopt op een opgraving.
En lang niet alle gemeentes wijzen hun burgers tijdig op archeologie. Ik maak regelmatig klanten mee die pas vlak voor de deadline van hun vergunningaanvraag nog een seintje van de gemeente krijgen: O ja, doet u ook nog even archeologisch onderzoek? De gevolgen voor dit foutje van de gemeente dragen zij zelf, want iedereen wordt geacht de wet te kennen, ook als de ambtenaar van dienst die niet kent.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Ay Nicaragua, Nicaragüita, mijn opstandige hart, geneest met geluk elke dag…
Na een 24 jaar durende bezetting door Amerika, gevolgd door 46 jaar respressie door de familie Somoza, werd Nicargaua 40 jaar geleden door de Sandinisten van die ellende bevrijd. Dat werd in 1983 gevierd met “April in Managua’, een groots concert waar o.a. Carlos Mejía Godoy optrad met en het liedje zong dat je net hoorde en zag.
COLUMN - Hoe komt het dat allochtonen de politie vaak voortijdig verlaten en zich er niet thuis voelen, was de vraag. De antwoorden zijn pijnlijk eensluidend. Promotie zit er voor deze agenten zelden in: terwijl hun collega’s gaandeweg carrière maken, worden zij – vaak met gelegenheidsargumenten, die bij beroep vrij makkelijk sneuvelen – geweerd uit hogere functies. Ook neemt de korpsleiding ze vaak niet serieus of betoont die zich ronduit benauwd om ze te promoveren, onder het motto: De rest van het korps is daar niet klaar voor.
Er is alledaags racisme: een Nederlands-Surinaamse agent die zich in uniform bij een balie meldde, kreeg van zijn dienstdoende collega te horen: “Jij komt zeker voor de vreemdelingenpolitie? Dan moet je een deur verder wezen.” Een witte chef tegen een collega: “Jullie horen niet voor de tralies, maar erachter.” (Let vooral op dat ‘jullie’ – ineens werd deze diender van individu gedegradeerd tot lid van een groep, een infame groep bovendien.)
Een Nederlands-Marokkaanse agent die publiekelijk moeite deed zijn collega’s en hun werk bij andere Nederlandse Marokkanen beter over het voetlicht te laten komen, werd ervan beticht dat hij ambassadeur ‘van de Marokkanen’ was, in plaats van promotor van zijn beroepsgroep bij mensen die hij beter kende dan zij.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 18-07-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Op de jij-buis komen soms heel bijzondere moment voorbij….
Nu is de strot van dat mantelpakje wel zo ontzettend goed, dat het niet zomaar een spontaan intermezzo op een Brussels pleintje kon zijn. En jawel… hier het hele verhaal van reggae busker Lampa Faly ( na 1 min. 30″ bent u weer bij het eerste filmpje) en nog meer na de ‘lees verder’.
De zangeres in kwestie is niemand minder dan Dasha Pearl, die als een soort Mata Hari een Franse talentenjacht overdonderde, waar verder weinig bekend van is en die in dezelfde dagen van het eerste filmpje ook in Brussel op straat actief was met o.a. de Piccolo Dixieland Band.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 17-07-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dit is weer zo’n project waar mijn hart echt sneller van gaat kloppen. Bij Playing for Change – Song around the World, spelen muzikanten uit de hele wereld samen. Vanuit hun eigen woonplaats welteverstaan. Dat zal qua productie nog best wat voeten in de aarde hebben. De artiesten komen uit alle hoeken en gaten, met vaak hele bijzondere instrumenten. Zij spelen/zingen hun eigen stukje in terwijl dat gefilmd wordt en dat zal dan ergens centraal worden gemonteerd tot een samenhangend geheel. Het resultaat is altijd verbluffend. Het bestaat dan ook al een tijdje en er doen zo nu en dan echt grote artiesten mee. Die ik hier zeker ook nog een keer zal laten zien, maar nu eerst een aantal minder bekende grootheden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.