Karin van der Stoop

Tekstschrijver en nieuwsjunkie met een mening. Linksig vrouwtje, klein van stuk maar met een grote bek. Schrijft alsof haar leven ervan afhangt. Wat ook zo is.

Foto: Bron: Pixabay.com

Ziekdagen (deel 9)

22 juli 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - –wat hieraan vooraf ging–

19 juli 2023

Het zal de oplettende lezer zijn opgevallen dat ik de laatste paar dagen ben stil gevallen. Da’s omdat ik ziek ben. Maagproblemen. Ik zal je de details besparen, maar leuk is anders. Morgen moet ik naar het AMC voor een echo, en dan komt er hopelijk een diagnose en een oplossing – enfin, we gaan het zien.

Bron: Pixabay.com

Geluk bij een ongeluk: het zijn aanvallen. Die zijn hevig en kunnen lang duren, maar als het voorbij is… Als de aanval voorbij is, ben ik een springend hert, ja ik voel nog wel pijn maar vager – ik slik natuurlijk tig pillen tegen pijn en misselijkheid – helpt niet altijd. Net het laatste pilletje tegen misselijkheid genomen. Doet niet veel. Ik zit niet te creperen, maar echt lekker voelt mijn maag ook niet. Ik maak nog maar een kop thee, dan trekt het wel weg zometeen. En anders kieper ik er nog een paracetamol in.

Ik ben wel een beetje nerveus voor morgen, voor het ziekenhuis. Mijn lieve vriend René zal me om half acht thuis ophalen en met de auto naar het AMC brengen – “locatie radiologie G1-257 Echo/Vaatcentrum route 79” staat in het bericht op mijn telefoon. Ik heb gebeld, want ik moet legitimatie meenemen, maar ik ben mijn paspoort kwijt – geen idee waar ik dat kreng heb opgeborgen, ik weet alleen dat het in een paars doorzichtig zakje zit waar ook mijn Covid-inenting-boekje bij zit. Ik had dat altijd bij me, maar ik ben de laatste tijd een paar keer van dagelijkse tas gewisseld en…kweenie! Ik heb op de logische plekken gezocht, maar noppes. Gelukkig heb ik hem wel digitaal. Dus daarom belde ik, of dit een probleem is. De medewerker had het over een dagpas en dat het wel goed zou komen, ik snapte er niks van, maar het advies is om een half uur voor de echo-afspraak bij de patiëntenregistratie te melden. Ik ben al geregistreerd bij het AMC, dus dat zal wel goed komen.

Closing Time | Harry Styles – Watermelon Sugar

11 juli 2023 , 21:00 , door Karin van der Stoop

Ik ben best wel ziek momenteel – hevige maagpijn en aanverwanten – maar gelukkig heb ik ook goede momenten, zoals nu. Morgen mag ik naar de huisarts, maar daar ga ik me nu dus niet druk over maken. Ik geniet me kapot als ik er een poosje geen last van heb. Hoewel ik vermoed dat dit niet zo 1-2-3 wordt opgelost, komt er misschien toch iets goeds uit voort; meer bewustzijn van het nu en daar zoveel mogelijk lol en andere fijne dingen in stoppen.

Foto: Bron: eigen foto's

Sargasso-redactiedag (deel 8)

11 juli 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - Dinsdag 4 juli 2023

–wat hieraan vooraf ging—

Ik had bedacht dat ik deze zondag (2 juli) eerst de open dag van de nutstuinen zou gaan bezoeken, om daarna af te reizen naar Jos in Utrecht voor een redactievergadering. Maar dat liep dus even anders. Ik dacht dat de open dag om 12.00u zouden beginnen, dus ik toog met mijn telefooncamera paraat naar de Leusdenhof Nutstuin. Die had ik overigens nog nooit gezien, ik heb zelf een tuin en ik dwaal hier af en toe best wat rond (en je verdwaalt ook makkelijk) maar meestal loop ik mijn vaste routes naar het gezondheidscentrum en de metro. Als ik ergens anders moet zijn, dan moet ik echt Googlemaps erbij pakken en gelukkig kon ik op de website van Buurtvereniging Nellestein een foto vinden van de nutstuin die bij mijn Leusdenhof hoort. Die kon ik matchen met de satellietfoto op Google, al moest ik alsnog wel even zoeken – en er zijn werkzaamheden aan de infrastructuur dus je loopt ook constant tegen hekken en kuilen aan. Maar uiteindelijk vind ik de prachtige tuin. Vol met bloemen, planten en zitjes… maar geen mensen. Ja eentje, in een flits, voor ik de ingang vond. Maar toen ik binnen was, was die pleite. Krijg nou wat! Ik zit niet in whatsapp-groepen van de buurt, heb wel wat telefoonnummers en e-mailadressen, maar ik dacht: ach, misschien ben ik wat vroeg. Laat ik dan tenminste foto’s maken van de bloemenpracht en zo.

Foto: Bron: eigen foto's

Schoonmaakdag (deel 7)

5 juli 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - Zaterdag 24 juni 2023

–wat hieraan vooraf ging—

Er hing al dagen een aankondiging in de hal, dat deze zaterdag de gemeenschappelijke muren, buitendeuren en daken van onder andere de bergruimtes van ons blok zouden worden schoongemaakt. Door bewoners, een initiatief van het interim-bestuur van onze VVE, en of je toevallig een hogedrukspuit en dergelijke in de aanbieding had, of wat versnaperingen zou willen verzorgen. Graag wel even aanmelden. Ik heb dergelijke dingen en doe graag aan versnaperingen, maar mijn slaapritme (onder andere) is op dit moment totaal onvoorspelbaar dus ik durfde niet.

Maar toen ik zaterdagochtend om een uur of 11 – klaarwakker – gerommel in en buiten het portiek hoorde, trok ik spontaan de deur open om te vragen of ik misschien iets kon doen. Het bleek de oudere meneer te zijn die ik eerder in deze serie al had genoemd, die druk aan het rondstiefelen was met een hogedrukspuit waarmee hij de buitenmuren van onze berging te lijf wilde gaan. Of ik een verlengsnoer en een tuinslang had – in onze containerruimte zitten een kraan en stopcontact, maar om het hele rondje te maken heb je flink wat lengte nodig. Ik heb beide natuurlijk, maar we misten een koppeling om de 2 tuinslangen aan elkaar vast te maken. Ik heb een heel arsenaal aan accessoires, maar die zat er niet tussen. Of nou ja, die zat dus al op mijn eigen tuinslang die ook al uit 2 delen bestond. Inmiddels wist ik dat meneer Johan heet, en Johan riep Kees, of Peter, dat weet ik niet meer precies, maar iemand kwam op de proppen met de juiste koppeling. Die overigens wel behoorlijk lekte, maar dat mocht de pret niet drukken.

Foto: Bron: funda.nl

Bezoekdag (deel 6)

28 juni 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - –wat hieraan vooraf ging–

Amsterdam, 24-06-2023

Gister ging ik op bezoek bij een dierbare vriend (tevens ex- met wie ik van 1995-1998 samenwoonde, en met wie ik bijna getrouwd was, maar helaas…) in Almere. Zijn oudste “dochter” zou er ook zijn, de jongste zit momenteel bij haar moeder – met wie hij wél getrouwd was, en ook weer van gescheiden is. Dat “dochter” staat tussen aanhalingstekens, want ze is niet zeker over haar genderidentiteit. Omdat ze daar nog niet over uit is (al is ze duidelijk queer), heeft ze wel haar naam veranderd, maar houden we het voorlopig op “zij” en niet “hen”. Gelukkig, want hoewel ik ieder zijn zelfgekozen voornaamwoord gun, vind ik dat “hen” grammaticaal gezien een nachtmerrie. Maar goed, dit even terzijde.

Ik had een uitgebreide maaltijd met een Mexicaanse touch gekookt en in mijn karretje meegesjouwd. Vooraf had hij gezegd dat hij het heel grappig vond dat ik dat deed, hij kookt namelijk altijd zelf uitgebreid (zegt hij…) als iemand op bezoek komt. Nou, bij mij is dat dus andersom; Ik kook altijd voor mijn vrienden (momenteel overigens maar 2 – eigen keuze), of ze nou bij mij komen of ik bij hun.

Foto: Bron: eigen foto

Nog eens een marktdag (deel 5)

27 juni 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - –wat hieraan vooraf ging–

Amsterdam, 20 juni 2023

Vandaag ga ik naar de markt – alweer ja, in dit gebied is het 6 dagen per week markt. Maandag, donderdag, en vrijdag bij de Amsterdamse Poort, dinsdag bij Kraaiennest, woensdag in Reigersbos en zaterdag bij Ganzenhoef. Kraaiennest is het dichtstbij – een halte met de metro – dus daar ben ik het vaakst te vinden.

Ik herinner me bezoekjes aan de markt toen ik opgroeide in Alkmaar. Die had destijds alleen op zaterdag markt, in de binnenstad. Dat waren gezellig uitjes toen ik klein was, met mijn vader en moeder – toen nog bij elkaar, en (een van) mijn broers, zullen er ongetwijfeld ook wel eens (of altijd) bij zijn geweest, maar daar herinner ik me niets van. Wel dat ik steevast op een verse stroopwafel werd getrakteerd, het hoogtepunt van het bezoek. Die waren pas gebakken, soms nog gloeiend heet, zodat de stroop eruit liep, de koekjes waren dun en het water loopt me nog in de mond als ik eraan denk. Ik heb ze nooit meer ergens kunnen vinden helaas, en die taaie dingen uit de supermarkt zijn bepaald niet te vergelijken.

Bron: eigen foto

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

RIP – Willem Nijholt (19 juli 1934 – 23 juni 2023)

24 juni 2023 , 12:00 , door Karin van der Stoop

NIEUWS - Ach Willem Nijholt, wat een klap voor de Nederlandse cultuursector dat jij de Man met de Zeis bent tegengekomen. Maar het moest een keer gebeuren, en je hebt ruim 88 jaar je stempel kunnen drukken op deze aardkloot. Want wat een legacy laat je achter! Wat was je een veelzijdig artiest en wat een icoon ook voor wat we nu de LHBTI+-community noemen.

Ik ben te jong om Oebele meegemaakt te hebben, maar dat was destijds een baanbrekend en heel populair kinderprogramma. Maar in het theater kwam je pas echt tot je recht, want je kon ook geweldig dansen en zingen. Je hebt vele musicals opgesierd, en natuurlijk het sluitstuk, de kroon op je (ruim 60 jaar-durende) carrière, De Indië Monologen. Toen was je al 84!

Ik hoop dat je Gerard Reve daarboven tegenkomt. Kun je hem een mep verkopen omdat hij je afwees. En Wim Sonnevelt natuurlijk, met wie je zo gelachen hebt. En daarna samen een boom opzetten over hoe bespottelijk het menselijk leven is. Rust vooral niet in vrede, want dat is niks voor jou. Schudt de boel maar lekker op daar. Dag Willem…

Foto: Bron: pixabay.com

Het werd toch een bijzonder dag – vervolg (deel 4)

23 juni 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - Amsterdam, 23-06-3023

Ook al heb ik bijna een uur tussen het teleurstellende huisartsenbezoek en de aanstaande wortelkanaalbehandeling bij zijn buurman, moet ik me op het laatst toch nog haasten. Omdat ik weet dat de verdoving bij de tandenbeul wel een paar uur aanhoudt, en je dan dus niet normaal kunt eten, heb ik een smoothie gemaakt van banaan, aardbeien, vanilleyoghurt, sinaasappelsap en een klein beetje muesli. Dat en een kop thee maken kost al even tijd, opdrinken nog meer, en dan – oh shit ik moet nog tandenpoetsen, dat had ik al gedaan maar dat doe je natuurlijk nog een keer voor je naar de tandarts gaat. Dus die smoothie heb ik op het laatst iets te snel naar binnen gewerkt en dat vond mijn maag een beetje heftig. Maar het is maar een klein stukkie lopen, lekker weer, mijn mond is fris en ik stap op tijd de deur uit.

Kinderen spelen op tennisveld Nellestein

Bron: eigen foto

Onderweg kom ik langs het tennisveld, en tot mijn plezier zie ik daar een bende schoolkinderen met een bal spelen. Dat tennisveld ligt namelijk tussen de Gaasperplas en de schooltjes (2 basisscholen en 1 BSO meen ik) in, met een flink stuk gras ernaast, waar ze ook altijd sportdag houden.

Foto: Bron: Pixabay.com

Het werd toch een bijzondere dag (deel 3)

22 juni 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - — wat hieraan vooraf ging —

Als ik de volgende dag vroeg in de ochtend over het tennisveld richting huisartsenpraktijk loop, hoor ik het carillon 9 uur slaan. Wat? Dat kan niet! Ik ben op tijd weggegaan! Een snelle blik op mijn telefoon stelt me gerust; dat ding loopt 4 minuten voor.

Bron: eigen foto

Als ik bij de praktijk aankom zit er geen baliemedewerker, er hangt een briefje dat ik maar gewoon in de wachtkamer moet gaan zitten. Oké…niet heel bemoedigend. Ik ga naast een oudere dame zitten met voor haar een gehavende rollator. Tegenover haar zit een jongere vrouw in een tijdschrift te bladeren. Geheel tegen mijn gewoonte in – ik spreek echt nóóit zomaar een vreemde aan – zeg ik tegen de dame naast me: “Het carillon loopt 4 minuten voor.”
“Wat zegt u?” vraagt ze. Ah, die is dovig, dus ik herhaal wat harder mijn opmerking.
“Oh,” mompelt ze, “dat heb ik niet gehoord.”
“Nee, maar u zit ook binnen,” zeg ik heel tactisch. “Ik dacht dat ik te laat was,” voeg ik eraan toe.
“Nou, ik was te vroeg! De buurman zou me ophalen en dan zouden we samen gaan, maar hij kwam maar niet, dus ben ik maar gewoon gegaan. Maar ik ga niet uren zitten wachten, daar heb ik het geduld niet voor.”
Ik zeg meelevend dat dat heel vervelend is, maar dat hij misschien wat oponthoud had.
“Ja ja, dat zal wel,” mompelt ze.

Closing Time | Acda en De Munnik – Morgen Wordt Fantastisch

21 juni 2023 , 21:00 , door Karin van der Stoop

In maart van dit jaar maakten Acda en De Munnik dat ze na een stop van 8 jaar weer samen muziek gingen maken. Want samen zijn ze echt beter dan ieder alleen. En kwamen er gelijk in met een geweldige nieuwe singel.

Morgen wordt Fantastisch is ontstaan tijdens de Coronapandemie, toen ze in een retreat op Ameland zaten om nieuwe muziek te schrijven, samen met medeschrijvers schrijvers David Middelhoff en Arno Krabman. Toen ze op de laatste avond van dit verblijf aan het jammen waren, ontstond dit nummer.

Foto: Bron: Pixabay.com

Morgen wordt een kutdag (deel 2)

21 juni 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - Vandaag, woensdag, was oké. Maar morgen wordt het een minder goeie dag, ben ik bang. Vanochtend was ik de eerste bij de huisartsenpraktijk – dat is 5 minuten lopen – om advies te vragen over een raar, vervelend, onbeschrijflijk pijnlijk wondje aan mijn rechterwijsvinger. Ik had geen afspraak, want ja, da’s toch een beetje gênant; wie gaat er nu naar de dokter voor een piepklein wondje aan je vinger. Maar gelukkig was de assistente buitengewoon geïnteresseerd, kon het fenomeen niet identificeren en was het met mij eens dat hier echt even een deskundige naar moest kijken.

Helaas was er een arts uitgevallen die dag – het zal ook eens niet zo wezen – maar de volgende ochtend om 9 uur kan ik terecht. Nou heb ik een bloedhekel aan afspraken zo vroeg in de morgen, maar nood breekt wet. Bovendien heb ik sinds ’t begin van de overgang toch geen normaal slaapritme meer én heb ik om half elf een gezellige afspraak bij de buur-tandarts voor een wortelkanaalbehandeling. Daar zit wel wat tijd tussen, maar die breng ik met dit lekkere weer wel door met rondstruinen en zoeken naar bloemetjes om te plukken. Mits die vinger niet de pan uit zweert en/of ik een lekker verdovend zalfje krijg.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Today was a good day (deel 1)

20 juni 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - Today was a good day! Ik moest de deur uit om een pakje te versturen. Een paar dagen geleden had ik een topje op Vinted geplaatst, en die was de volgende dag verkocht. Het levert weinig op; ik vroeg maar 3 euro en ik heb de gewoonte om er een klein cadeautje bij te doen als ik iets verkoop. In dit geval een paar zelfgemaakte oorbellen, die ik er wel bij vond passen. Ik maak dus dik verlies zelfs, maar het is gewoon de lol.

Ik leuk het pakje ook altijd een beetje op met geinige stickers, gebruik daarvoor de papieren zakjes die ik met de bezorgde boodschappen van Appie krijg. Niet helemaal eco-friendly, want er gaat natuurlijk wel wat plastic tape, een geprint label en die plastic stickers op het pakketje. Maar ik doe mijn best om te recyclen en het ook nog leuk te houden.

Bron: eigen foto’s

Daarom word ik ook altijd zo moe van die rechtsdraaiende zeikerds die oreren over de hypocrisie van milieuactivisten en ambtsbekleders die zelf vliegen, autorijden, in een groot huis wonen en wegens hun activiteiten waarschijnlijk een CO2-footprint van heb ik jou daar hebben. We zitten nu eenmaal allemaal vast in een systeem dat we zelf gecreëerd hebben. Dat was vast niet met hele kwade bedoelingen, mensen zijn – over het algemeen – gewoon kortzichtig, egoïstisch en vooral nieuwsgierig.