Altijd celstraf? Beter van niet!

Als dat tuig onze hulpverle­ners en beveili­gers aanvalt past maar één straf en dat is celstraf -- Jeroen van Wijngaarden, VVD De VVD slaat weer eens op de trom voor een taakstrafverbod bij 'geweld tegen hulpverleners'. De partij doet daarbij haar best om de indruk te wekken dat mensen voortdurend 'wegkomen met een dagje schoffelen'. Vandaag komt de wet op tafel. Het is pijnlijk om te zien dat een regeringspartij niet verder komt dan dit geroeptoeter. Ik neem jullie even mee. De feiten voorop Allereerst, de feiten. In weerwil van roeptoeterende politici, straffen Nederlandse rechters doorgaans strenger dan in de landen om ons heen. En het is de laatste jaren alleen maar strenger geworden. Over de mythe van 'softe rechters' hebben we op Sargasso al heel lang geleden wat artikelen geschreven. Tel daarbij op dat het Openbaar Ministerie - reeds sinds 2011 - een 3x hogere straf mag eisen in zaken met geweld tegen hulpverleners. Inclusief celstraffen. Het OM kan dus bij de strafeis al de afweging maken om een celstraf te eisen, of om op een andere manier te straffen. Dat doet het OM dan ook en vervolgens is het aan de rechter om in detail te oordelen wat de omstandigheden waren, welk impact het geweld had en welke straf daarbij gepast is. En als dat nodig is, leggen rechters ook al zwaardere straffen op bij geweld tegen politie en hulpverleners. Voor de VVD is dat dus nog steeds niet goed genoeg: blijkbaar heeft ze weinig vertrouwen in het OM en de rechterlijke macht om een afweging te maken die in het belang is van de hele maatschappij. Misdaadjournalist Chris Klomp schreef het eerder al: de echte verhalen achter de papier dossiers vertellen veel meer dan ronkende koppen in de media. Een persoonlijk verhaal Ik kan wel zo'n 'echt' verhaal bedenken, over een echte jongen, die mogelijk geweldpleger kan worden. Ik heb een pleegbroer, een jongen die als kind bij ons kwam en later onder begeleiding 'zelfstandig' is gaan wonen. De begeleiding is hard nodig, de jongen is, zoals we zeggen, niet het scherpste mes in de la. Is dat politiek correct? Naja. Afijn, nog even los van de regels in Nederland dat iemand vanaf 18 jaar plots zelf 'verantwoordelijk is', de wereld is voor deze jongen niet al te overzichtelijk. Dat resulteerde dan ook in moeilijkheden. Bijvoorbeeld: trots op zijn rijbewijs reed hij graag rond. Vriendjes vonden dat makkelijk en lieten hem graag als taxi-chauffeur opdraven. Dat hij geen geld had om te tanken terwijl ze vanuit Brabant naar Amsterdam reden, was geen probleem: als je een kopie van rijbewijs en paspoort achterlaat, kan je met volle tank toch verder rijden. Dat de uiteindelijke rekening natuurlijk niet uit kon blijven, had hij niet begrepen. Er zijn meer voorvallen geweest. De jongen is beïnvloedbaar en de wereld is complex. Ondanks alles heeft hij werk. Regelmaat is belangrijk, het uit problemen blijven houdt hem weg bij foute vrienden. Celstraf Stel nou, dat deze kerel, jong volwassen als hij is, geweld pleegt tegen hulpverleners. Ik noem maar wat: 's avonds bij het stappen, rekening niet kunnen betalen, politie erbij, wat geduw, getrek, een agent valt, verstuikt of breekt zelfs z'n pols. We zien de krantenkoppen al voor ons. Een Dilan Yesilgöz die weer eens twittert dat het zo echt niet langer kan en blij is dat de VVD-wet er doorheen is: elke geweld-pleger krijgt een celstraf! Het OM moet een celstraf eisen, de rechter moet een celstraf geven. De jongen komt in de gevangenis. Zijn baan kan hij vergeten. Zijn huurwoning niet langer betalen. Als hij vrijkomt, zijn regelmaat en vertrouwde omgeving weg en heeft hij criminele contacten opgedaan tijdens z'n straf. En de VVD vindt dat dan beter dan 'schoffelen', een straf waarbij doorgaans het grootste deel van je gewone leven kan doorgaan maar waar je wel langdurig aan vast kan zitten. Tenslotte is bijvoorbeeld 40 uur 'schoffelen', naast je gewone werk, een aardige bezigheid. Uit onderzoek blijkt dat taakstraffen in vergelijking met celstraffen, leiden tot een significant lagere kans op herhaling, ze zijn bovendien goedkoper in uitvoering, leggen de nadruk op resocialisatie en re-integratie en minder op leedtoevoeging. Het mag dan ook geen wonder heten dat de Raad voor de rechtspraak geen voorstander is van het voorgelegde taakstrafverbod. Populistisch gebral De nieuwe wet haalt een deel van de mogelijkheden tot maatwerk weg bij OM en rechters. Het doet alsof alle geweld tegen hulpverleners van het ergste soort is, alsof alle geweldplegers mensen zijn die stenen uit de straat trekken om mee te gooien. Alsof geweldplegers altijd volledig rationeel zijn, nooit onder invloed of overmand door emotie, of letsel het gevolg van een klein ongeluk. Maakt dit onze samenleving veiliger? Ik dacht het niet. Maar weet je wat het toppunt is? Volgens het wetsvoorstel moet er minstens één dag celstraf opgelegd worden. Een dag. Blijkbaar begrijpt de VVD ook wel dat haar voorstel populistisch gebral is. En dat is bijzonder sneu.

Foto: Verloren Oudheid

Het wereldrijk van het Tweestromenland

INTERVIEW - Vandaag verschijnt het boek Het wereldrijk van het Tweestromenland van Daan Nijssen. Het is een geschiedenis van het antieke Nabije Oosten, een thema dat enerzijds belangrijk en boeiend is, maar anderzijds lastig. Veel van die namen, plaatsen en volken zijn ons immers vreemd. Nijssen, die online al publiceerde op zijn eigen blog en op Sargasso en die dus weet wat hij doet, heeft het kunststukje toch geflikt: een leesbaar boek over een van de grootste oude beschavingen.

Als de gezondheidssituatie beter was geweest, zou er vandaag een presentatie zijn geweest in het Rijksmuseum van Oudheden, maar zo heeft het niet mogen zijn. Het alternatief is per livestream; u leest er hier meer over en kunt zich daar aanmelden. Per e-mail heb ik hem geïnterviewd.

Je hebt een boek geschreven over het Midden-Oosten in de eerste helft van het eerste millennium v. Chr. Wat maakt deze periode zo interessant?

In de periode waarover ik schrijf verenigden de koninkrijken Assyrië, Babylonië en Perzië grote delen van het Midden-Oosten onder hun heerschappij. Waar het Midden-Oosten in het begin van deze periode nog een lappendeken was van onderling strijdende koninkrijken, stadstaten en stammen, was het aan het einde van deze periode omgevormd tot een politieke eenheid onder leiding van één grootkoning.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

https://www.youtube.com/watch?v=lL22CgrKkdU

Closing Time | Stone On The Water

Badly Drawn Boy was die band die iedereen al lang kende en waarvan iedereen al die cd Bewilderbeast had en daar lovend over sprak. En toen pas werd ik wakker. Damon Gough bleek toch iets meer dan weer zo’n singer songwriter met een wollen mutsje op z’n kop en een akoestische gitaar in z’n handen Nou had hij wel vaak een wollen mutje op en was hij ook wel een singer songwriter, dus het werd mij ook niet echt gemakkelijk gemaakt, toen, destijds, dus, dat ik het niet gelijk zag en hoorde. Maar daar heb ik wel vaker last van. Maar op de cd Bewilderbeast staan een paar erg mooie liedjes, zeker. Stone On The Water was toen er een van. En blijkt nu nog steeds dat intrigerende geluid te hebben. Gewaagd ook, om een nummer van vier minuten te maken waarvan je de eerste twee minuut besteedt aan het intro.

Foto: © Sargasso logo Goed volk

Goed volk | Funeraire cultuur en erfgoed

ACHTERGROND - Het boek Historische moordkruisen in Nederland van funerair specialist en onderzoeker René ten Dam zette mij op het spoor van funeraire cultuur en funerair erfgoed, voor het gemak samen te vatten in de term funeralia, uiteraard eenzelfde soort woord als devotionalia.

Het adjectief funerair komt van het Latijnse funebris: zaken en plechtigheden die tot de begrafenis behoren. Als tweede betekenis geven de woordenboeken minder positieve connotaties: “dodelijk, verderfelijk” en zelfs “betreffende mensenoffer”. Funeralia staat ook in verband met het substantief funus (funeris), waarbij de lexica het erover eens zijn dat het slaat op de dood, sterfgevallen, begrafenisplechtigheden, lijkstoeten en lijken, ja zelfs op moorden, schimmen, ondergang en verderf.

Maar wees gerust, in het Nederlands wordt ‘funerair’ uitsluitend in verband gebracht met alles wat te maken heeft met uitingen rondom de dood in de vorm van begraven, rouw, begrafenissen/crematies. begraafplaatsen, grafmonumenten, zerken en dergelijke. Het Latijnse woord is via het Franse funéraire (begrafenis) in het onze taal terecht gekomen. In onze taal komt ‘funerair’ ook voor in samenstellingen als ‘funeraire kleur’ (dieprood), een ‘funeraire basiliek’ (een basiliek waarin beroemde martelaren begraven liggen) en ‘funerarium’ oftewel een rouw- of uitvaartcentrum.

Grafcultuur

Hebben we hier, speciaal tijdens deze coronapandemie inclusief avondklok, nu te maken met een deprimeren onderwerp ? Dat valt wel mee. Levensgenieter Ramses Shaffy zong het al in zijn liedje Laat me (1978) op tekst van Herman Pieter de Boer: “Ik zal ooit wel een keertje sterven, daar kom ik echt niet onderuit”.

Foto: Roel Wijnants (cc)

Poetry du Jour | Nederland

Nederland

Je nostalgie is oprecht, maar je rookworst is nep
Je boodschap is groen, maar aan je platform kleeft bloed
Je algoritme sadistisch, je vangnet een hoepel
Je bijstand gekort, terwijl optimisme een plicht is

Je plan radicaal, wanneer de camera draait
Je vaccinatiegraad hoog, als je managers telt
Je vrijheid een waakvlam, democratie polyester
En niemand die weet wat je ware gezicht is

Je geweten, verleden, opinies, experts
Je consultants, commissies, obsessies, je taal
Je vergeten kwitanties met het hele verhaal
En je schoorvoetende sorry, dat aan niemand gericht is

Je hoort ‘het begin van het einde’, denkt: einde
steeds vaker. Aan deze maskerade van nevenschade
met op de achtergrond het gerinkel van centen
Je bent een winkel, zegt men — die dicht is

Bij gebrek aan natuurijs ben je een schaatser die zwemt
Dus zwem je langzaam omhoog naar een boei, waar het licht is
En wee wat zich wreekt, je bent een burger die stemt
Het is bijna lente. Je bent moe, maar je bent er nog

Vraag niet hoe, maar je bent er

Lieke Marsman, Dichter des Vaderlands

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Red Hot Navigator

Christian Jongeneel had laatst in een Closing Time een leuk surfmuziekje van Jim Messina. Hij deed mij in ieder geval een groot plezier met die song. En toen dacht ik, in Nederland was toch ook zo’n leuke band die surfmuziek speelde? The Treble Spankers.  En die hadden een erg leuke cd: Hasheeda. Met dat mooie open gitaargeluid. Ik heb die cd gekocht toen die uitkwam in 1995, maar nieuw voor mij is dat ik nu op wiki lees dat de song Red Hot Navigator gebruikt is als begintune van het televisie programma Gevaar op de weg.

Foto: © Sargasso logo Quack?!

Quack?! Hoe te reageren op pseudowetenschap: enkele vuistregels

Een dikke tien jaar geleden begon ik, heel argeloos, te reageren op de desinformatie die door pseudosceptici werd en wordt verspreid over klimaatwetenschap. Ik heb niet de pretentie dat ik het perfecte recept tegen desinformatie heb gevonden. Maar ik heb, met vallen en opstaan, wel wat geleerd. Dit zijn de vuistregels waar ik me, met wisselend succes, aan probeer te houden.

Een pragmatische aanpak

Het is geen diepgravende analyse, want die zijn er al genoeg. Ik vraag me wel eens af of die diepgravende analyses veel bijdragen aan een oplossing. Misschien is een pragmatische aanpak wel beter. Pseudowetenschap en wetenschapsontkenning zijn er altijd geweest en ze zullen waarschijnlijk nooit verdwijnen. Wat er is veranderd is de omgeving: social media, de opkomst van populistische partijen, de toenemende onvrede in de maatschappij. De allerbelangrijkste regel voor communicatie blijft, in welke omgeving dan ook: houd rekening met je publiek. Ik weet dat ik daarmee een open deur intrap, maar dat kan geen kwaad omdat die basisregel nogal eensover het hoofd wordt gezien. Hoe interessant en diepgravend een analyse van het fenomeen ook is, je legt er je buurman niet mee uit waarom die meer waarde zou moeten hechten aan het standpunt van een grote meerderheid van de virologen en epidemiologen danaan de praatjes van Maurice de Hond. Daarom wat tips voor een pragmatische aanpak. Wie weet zijn ze bruikbaar, tijdens de zoom-bedrijfsborrel, of een online-discussie, of in een talkshow op de nationale tv, mocht iemand daar ooit in belanden.

Foto: Mirjam Groen (cc)

Sargasso Lijst | Live albums

ONDERZOEK, OPROEP - Mhhh. Onze laatste lijst is geloof ik alweer een kleine 7 jaar geleden, als ik de zoekfunctie van onze onvolprezen (en fraai vernieuwde) site mag vertrouwen. En dat doe ik natuurlijk. Reden genoeg om dit weer eens op te pakken!

Omdat lijstjes best leuk zijn, omdat we graag input van onze lezers krijgen, en natuurlijk omdat 2020 een fuckin’ graftakkenkutjaar was, waarin er niet of nauwelijks bandjes gekeken konden worden, door Covid-19 uiteraard.

Het was 5 december 2019 toen ik voor het laatst in een zweterig hok stond te kijken naar muziek makende mensen op een podium. En damn, net als vele, vele anderen mis ik het bandjes kijken, de muziek, de sfeer… Ik luister de laatste tijd dan ook vaker live-albums, uiteraard niet hetzelfde, maar als surrogaat (en om te zwelgen in weemoed) voldoet het enigszins.

Maar wat zijn nou eigenlijk de beste live-albums? En wat zijn de (nog) onbekende pareltjes? Daarbij kunnen we elkaar wellicht helpen!

Dus aan jullie, waarde lezers, de vraag: wat zijn de beste en meest memorabele live-registraties ooit vastgelegd?

Vrijwel alles komt in aanmerking, zo lang het maar een registratie is van een live-concert. Dus ook (meer)dubbel-albums, bands en soloartiesten, publieke uitvoeringen van een klassiek concert, of een album van een festival of optreden van meerdere artiesten.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende