(Geen) Nieuws kabinetsformatie

Het demissionaire kabinet verdient rust, vindt u niet? Al was het alleen maar om verdere brokken te voorkomen. Want zo langzamerhand moeten Rutte en zijn assistenten nu toch wel helemaal uitgeput zijn? Ga maar na: De coronacrisis (gezondheid én economie) is echt nog niet voorbij. In korte tijd kwam daar nog eens bij de overstromingen in Limburg en Brabant en nu de Afghanistancrisis. En of de afhandeling van deze crisissen al geen hoofdpijn genoeg bezorgen moet het kabinet ook nog een paar lopende migrainedossiers afhandelen: de kindertoeslagaffaire en de klimaatcrisis. Oh wacht, vergeet ik bijna nog een probleemdossier: de kabinetsformatie. Het kán bijna niet anders of de betrokken bewindslieden/onderhandelaars gaan door oververmoeidheid fouten maken. Tweede Kamer grijp in! Dat het u niets lijkt te interesseren dat er wordt door geregeerd terwijl u nog op vakantie bent, is tot daar aan toe. Maar verlos die arme demissionairen uit hun lijden. Dat kan op twee manieren: 1. Ze worden vrijgesteld van de formatie-onderhandelingen zodat ze in alle betrekkelijke rust hun demissionaire werk kunnen uitvoeren of 2. Het kabinet wordt vervangen door een groep deskundigen die de lopende zaken gaan waarnemen. Zo krijgen Rutte, Kaag en Hoekstra de handen en hoofden vrij voor de kabinetsformatie. Elke andere fractievoorzitter (let u even op Ploumen, Klaver en Segers?) zou ook uit humanitaire overwegingen moeten weigeren aan formatiegesprekken met Rutte, Kaag of Hoekstra deel te nemen. Bescherm dit trio tegen zichzelf! Dat is ook in het landsbelang. Een oververmoeide minister is niet goed voor gezondheid van de democratie. Vandaag spreekt informateur Hamer weer met Kaag, Rutte en Hoekstra. Gezien de stellingen die zij de laatste weken betrokken, zou het een mirakel zijn als er vandaag een doorbraak is. Zo’n wonder zou trouwens Ruttes ambitie om zijn eigen record van langste formaties te breken ernstig verstoren. Dat zou hemnatuurlijk een crisis teveel zijn.

Door: Foto: -JvL- (cc)

Closing Time | Honky Tonk Women

Charlie Watts was eigenlijk een jazzdrummer voordat hij tot The Rolling Stones toe trad. En toen was hij ineens een onderdeel van een rock ‘n’ roll band. En daar ging het anders aan toe dan dat hij gewend was: ‘Ik heb veertig jaar in The Stones gespeeld, en daarvan heb ik vijfentwintig jaar aan wachten besteed’, was een uitspraak van hem. Tsja, deadlines, repetities, en afspraken liepen nog wel ‘ns uit vanwege drank, drugs en ander relaxed levensgedrag van de andere bandleden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 17-03-2022

Recensie Zomergasten met Hans Klok

COLUMN, RECENSIE - In de zesde en laatste aflevering van Zomergasten 2021 verschafte Hans Klok ons een kijkje in de wereld van de variété. Hoewel soms wat eentonig, werd het toch een amusante afsluiting van een prima zomergastenseizoen.

Voorafgaand aan de aflevering van Zomergasten met Hans Klok was ik een beetje bang dat ‘the world’s fattest illusionist’ (dixit de Chinezen) deze avond wilde gebruiken om zichzelf van zijn intellectuele kant te laten zien. Die angst bleek ongegrond. Hans Klok heeft zichzelf werkelijk geen seconde anders voorgedaan dan hij is. Hij was meer Hans Klok dan ik me Hans Klok had kunnen voorstellen. Zelfs qua kleding zag hij eruit zoals Hans Klok eruit hoort te zien: met een strakke donkere broek en een witte blouse waarvan de knopen dan wel niet tot de navel open stonden maar helemaal dicht tot en met de bovenste boordknoopjes zat ie ook niet bepaald. Het enige wat ontbrak was een windmachine die zijn haren deed wapperen. Een gemiste kans wat mij betreft. Maar los daarvan werd het een aardig avondje, waarin we een toch wel uniek inkijkje kregen in de wereld van de variété, zoals Hans Klok zijn vakgebied consequent noemde.

Foto: © VPRO Zomergasten 2021 met Hans Klok

Zomergasten 2021 met Hans Klok

Enig gevoel voor cynische humor kan de redactie van Zomergasten niet worden ontzegd. De serie begon dit jaar met een act die als variéténummer in een circus niet had misstaan: het meisje in de kliko bij Floris van Alkemade. De serie eindigt met Hans Klok. Hij “heeft veel kennis van het variété en kan hier gedreven over vertellen” (lezen we in de vijf redenen om vanavond te gaan kijken).

Hans Klok is illusionist. Goochelaar die sneller is dan onze ogen. In de eerste vijf uitzendingen liep er continu een rode draad tussen het programma en de ‘toestand in de wereld’. Met duiding en hoop. Zou de Zomergastenredactie de serie nu willen afsluiten met de boodschap dat alles illusie is?

Janine Abbring zal die vraag niet aan haar gast stellen. Zijn keuzes voor het programma zijn leidend:

Natuurlijk focus ik speciaal op mijn vak; het illusionisme, de magie. Een eerbetoon aan al die artiesten die ooit wereldberoemd waren, maar nu vergeten dreigen te worden. Er zijn zoveel prachtige beelden bewaard gebleven. Ieder tijdsgewricht vraagt om zijn eigen soort entertainment.

Verwacht dus geen politieke of sociaal-maatschappelijke statements van Hans Klok. Hij is Penn of Teller niet. Het Amerikaanse goochelaarsduo steekt hun politieke opvattingen niet onder stoelen of banken. Ze zijn lid van het Cato Institute, een libertaire denktank gefinancierd door de oerconservatieve Koch-broers.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Skid Row

Nu we het toch over ondergewaardeerde genres hebben, moeten we het ook eens hebben over glam metal. Hair metal, als je wil. Ooit was het genre overweldigend groot aan de overkant van de grote plas, maar het zakte in elkaar in de jaren negentig. Het moest plaatst te maken voor ’the next big thing’: de grunge. Door de opkomst daarvan (en andere ‘alternative rock’) kreeg de hele metal scene een flinke dip, maar dat is een ander verhaal. In Europa zijn de Mötley Crue’s en Poison’s sowieso nooit zo groot geweest. Op Sargasso trouwens ook niet, slechts incidenteel kwam hier een nummertje voorbij.

Foto: Deep Encounter 2021 © Raumlabor - Sonsbeek © foto Wilma Lankhorst.

Kunst op Zondag verkent buitenkunst

VERSLAG - Er is deze zomer volop kunst in de openbare ruimte te ontdekken. Voor Kunst op Zondag bezocht ik een aantal buitenexposities die je vrij kunt bezoeken. Tegen betaling kun je voor de verschillende locaties extra programmaboekjes kopen. Maar dat hoeft niet. Met een QR-code is ook veel achtergrondinformatie gratis te verkrijgen.

Lustwarande_Tilburg © foto Wilma_Lankhorst

Impressie Lustwarande, Tilburg © foto Wilma Lankhorst.

Tilburg: Lustwarande

In het stadspark de Oude Warande in Tilburg is de elfde editie van Lustwarande te zien. De organisatie heeft hiervoor elf kunstenaars uitgenodigd die al eerder mee hebben gedaan. Lustwarande presenteert zichzelf als ‘Hét Platform voor Hedendaagse Beeldhouwkust’. Uit Nederland doen mee Maria Roosen, Marien Schouten, Tom Claassen en Mark Manders.

Videoverslag van bezoek aan Lustwarande © video Wilma Lankhorst

Staties

Het thema deze zomer is ‘staties’ (Stations). Dit begrip heeft meerdere betekenissen. Zo is het een stop op een wandeling of een moment van overdenking. Maar ook een moment in een loopbaan of een statie in de RK-kerk bij de kruisweg. Al deze betekenissen zie je terug in het park. Het werk van Mark Manders (Volkel, 1968) Yet Untitled, komt het dichtst bij de religieuze betekenis. In de leesruimte voor ‘Nocturnal Reading’ van Marien Schouten (Woudrichem,1956) ervaar je de rust van een pauzemoment. Voor alle deelnemers geldt dat hun deelname ook een stap in hun carrière is. Tijdens hun eerste deelname stonden alle elf kunstenaars aan het begin van een artistieke loopbaan. Nu hebben ze allen een gevestigde naam.

Foto: NATO North Atlantic Treaty Organization (cc)

Nederland vertrekt in stijl uit Afghanistan

Een gastbijdrage van Daan Ficheroux.

Je moet onze Ank Bijleveld één ding nageven. Als je net 20 jaar ‘nation building’ zo volledig en zo abrupt in elkaar hebt zien storten, is er veel lef voor nodig om op te merken dat je het Afghaanse volk hebt laten zien “dat het anders kan”. Maar gezien het feit dat onze Minister van Defensie vrolijk naar de film ging terwijl er nog niets geregeld was om honderden Afghanen die met ons samengewerkt hebben in veiligheid te brengen, is een betere uitleg voor haar uitspraken dat het lot van de Afghaanse bevolking haar gewoonweg niets interesseert. Wat dat betreft is Bijleveld de juiste persoon om onze aftocht te begeleiden, want voor de machthebbers in het Westen konden de Afghanen de afgelopen decennia vaak letterlijk doodvallen.

Jimmy Carter en Ronald Reagan trokken zich het lot van Afghanistan bepaald niet aan toen ze het land vanaf 1979 lieten vollopen met wapens, geld en Jihadisten om de Sovjet-Unie het leven zuur te maken. Het was George W. Bush ook al worst wat er met de Afghaanse bevolking zou gebeuren toen hij op jacht was naar Osama Bin Laden. Al-Qaeda kwam overigens voort uit de hierboven genoemde ‘Jihad’ tegen de Sovjet-Unie, maar dat terzijde. De Taliban was bereid geweest om Bin Laden aan een neutraal land naar keuze uit te leveren om berecht te worden, maar de Amerikanen wilden hier niets van weten. Dus vielen Amerikaanse bommen op steden en op mensen die niks met 9/11 te maken gehad hadden. Na een paar weken hopeloze strijd gaf de Taliban zich over, maar de VS negeerde dit totaal en bleef Afghanistan bestoken. Hierbij werkte Bush samen met een groep Afghaanse krijgsheren die onder de bevolking net zo gevreesd waren als de Taliban en al even weinig ophadden met de rechten van vrouwen. Enkele van deze krijgsheren hadden tot het einde belangrijke posten in de regering.

Closing Time | Satan

De gitarist van Metallica (geen verdere duiding nodig mag ik aannemen) in combinatie met het een electro/house/trance gezelschap Orbital, dat levert een mooie kruisbestuiving op – zoals jullie kunnen horen in het nummer “Satan”. De soundtrack van de film Spawn uit 1997 bestond uit alleen maar dit soort kruisbestuivingen tussen rock/metal en elektronische muziek, en daar zaten best mooie dingen tussen (zie ook de samenwerking tussen Slayer en Atari Teenage Riot die eerder bij ons langskwam in de Closing Time). Als ode aan de ruimdenkendheid, niet vastzitten in je eigen muzikale hokje, bla bla bla.

Closing Time | Nasum

Grindcore is hier op Sargasso een beetje ondergewaardeerd genre. Zonde! Aan Nasum de eer om hier de welverdiende schijnwerper op te zetten. Wees niet bang, laat u niet afschrikken door het plaatje… naar goed gebruik duurt een nummer maar zo’n anderhalve minuut, dus als u het niets vindt is het ook zo weer voorbij!

https://www.youtube.com/watch?v=nuoMIZG18V8

Closing Time | Whiskey In The Jar

Onzinteksten heb ik altijd leuk gevonden, leuk en raadselachtig, het prikkelt de fantasie: Oote oote oote boe.

Dus als een band met zo’n tekst komt  dan luister ik wel verder. En als zo’n band dat nummer live brengt, tijdens een festival, dan hoor je zo’n hele weide ‘Musha ring dumb a do dumb a da’ meebrullen – en niemand die weet wat het betekent, maar er is ook niemand die daar dan ook erg mee zit.

Vorige Volgende