Zou Mark Rutte het onderhandelen verleerd zijn? Sinds de verkiezingen van 17 maart houdt hij zich er in ieder geval niet mee bezig. Wel met andere zaken. Eerst z’n leugentjes en daarna z’n radicale ideeën. En sindsdien met het positioneren van zichzelf voor het moment dat de onderhandelingen toch van start gaan. Belangrijk want de kijker moet niet het idee krijgen dat hij bij de start heel hard naar links rent. Dus waar staat de fotograaf van de T? Rechts van Wopke blijven en zorgen dat dat linkse wolkje buiten beeld blijft. Maar onderhandeld wordt er dus niet. Betekent formeren onderhandelen? Er was een tijd dat formeren onderhandelen betekende. Dat partijen lange onderhandelingssessies belegden, partijprogramma’s naast elkaar legden en over allerlei thema’s overeenstemming probeerden te bereiken. Daarbij zou een partij met 34 zetels zich kunnen laten gelden door duidelijk te maken dat twee linkse splinters met samen 17 zetels, alleen achter de komma iets in de melk te brokkelen hebben. Meedoen, prima, maar de verkiezingsuitslag bepaalt de verhoudingen. We zijn tenslotte een democratie. Dus Rutte doet de persconferentie en Klaver en Ploumen mogen als Irma Sluis op de achtergrond stilletjes gebaren dat ze het liever iets linkser hadden gezien. Maar een akkoord met een overtuigend VVD stempel, waaruit blijkt dat Rutte de linkse splinters heeft uitkleed, is niet nabij. Want er wordt niet onderhandeld. Er was een tijd dat je ervan uit kon gaan dat partijen na de verkiezingen om tafel wilde. Om inhoudelijk iets binnen te halen. Om te discussiëren over wat goede en breed gedragen plannen zijn. En om aan de slag te kunnen met de ideeën die de onderhandelingen overleefden. In 2012 hadden we zo’n formatie. Die duurde 47 dagen. Ook toen was het crisis. En het kleine linkse wolkje was toen nog een grote rode wolk. Onderhandelen geen noodzaak, maar een mogelijkheid Maar zo serieus wordt de verkiezingsuitslag blijkbaar niet meer genomen. De uitslag van 17 maart blijkt geen gebiedende wijs voor het actief zoeken naar een nieuw kabinet. Het is een mogelijkerwijs geworden. Mogelijk gaan we onderhandelen over een nieuw kabinet. Maar als de startpositie een verkeerd beeld oplevert, dan onderhandelen we mogelijk niet. Aan de inhoud komen we pas toe als het beeld goed is. Dan blijft dit kabinet, dat voor de verkiezingen demissionair werd en met de verkiezingen nogmaals demissionair werd, gewoon nog even aan. En omdat demissionair niet zo demissionair voelt als er gewoon beslissingen moeten worden genomen, stelt het ook vervangende bewindspersonen aan. Want wie weet hoe lang het nog blijft zitten. Hoe noem je dat eigenlijk, een kabinet met bewindspersonen die prima zitten en eigenlijk geen noodzaak meer zien voor een nieuw kabinet? Een obstructionair kabinet? Aan de coalitiepolitici Zou er voor coalitiepolitici een moment komen dat ze vinden dat een dubbel demissionair kabinet niet meer verder kan? Dat een verkiezingsuitslag een democratische plicht met zich mee brengt om een nieuwe regering te vormen en dat een demissionair kabinet alleen legitiem is zolang er onderhandeld wordt over een nieuwe regering? Dat het gegeven dat de grondwet niets zegt over de formatie niet betekent dat je demissionair moet doorregeren tot de volgende verkiezingen? Zullen we afspreken, beste coalitiepolitici, dat als er een half jaar na de verkiezingen, op 17 september, nog niet echt onderhandeld wordt over een nieuw kabinet, dat we dat dan minachting van de verkiezingsuitslag noemen? (Het record van het aantal dagen tussen verkiezingen en echte onderhandelingen hebben we vast al van de Belgen overgenomen.) Dan kunnen we deze maanden van schijnbewegingen over de beste startpositie afsluiten. Het re-missionaire kabinet Rutte IV Dat kunnen we doen met een 'radicaal' idee, waar Rutte vast nog niet is opgekomen. Door het huidige kabinet te reanimeren. Een paar personele wisselingen in het kabinet. Niets onderhandelen over een regeerakkoord, gewoon door. Met dus veel vrijheid voor de Tweede Kamer om zelf met voorstellen te komen. Dan staat er enkele dagen later op prinsjesdag voor ons klaar, het re-missionaire kabinet Rutte IV. En anders houden we gewoon nieuwe verkiezingen.
VIDEO - Vanaf 12 uur vergaderen de PvdA-leden over eventuele samenwerking met GroenLinks in een nieuw kabinet. De meeting van GroenLinks is gestart om 10:30 uur en is ook live mee te kijken. Anders dan bij GroenLinks, mogen de PvdA-leden stemmen over het voorstel. Een aantal PvdA-leden wil überhaupt niet in een coalitie met de VVD stappen zolang Rutte aan het roer blijft.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Vandaag komen de leden van PvdA en GroenLinks bijeen om het over de kabinetsformatie te hebben, met name over de samenwerking tussen de twee partijen. Huub Bellemakers, partijbaron en fractievolger van GroenLinks Nijmegen doet mede namens Selcuk Akinci een oproep aan Jesse Klaver.
Van bovenaf zo’n samenwerking pushen is echt ongehoord. Je stelt je eigen partijen voor een voldongen feit. Het gooit onze eigen groene ideologie overboord, je staat helemaal niet sterker tegenover Rutte en leidt electoraal nergens toe.
In de zucht naar regeringsdeelname dreigen Jesse Klaver en Lilianne Ploumen hun eigen partijen voor de trein te gooien. Met hun voorstel de onderhandelingen als één fractie te voeren, proberen ze de leden van beide partijen op te zadelen met een voldongen feit.
Een mandaat voor deze stap ontbreekt ten ene male. Nooit heeft het congres van één van deze partijen zich uitgesproken voor zo’n verregaande vorm van samenwerking. En ook de kiezer heeft in maart van dit jaar een keuze gemaakt voor één specifieke partij en niet voor een gecombineerde lijst. Met zijn fusiedrang geeft Klaver blijk van onbegrip of zelfs minachting ten aanzien van de groene ideologie en van zijn kiezers.
Groene ideologie is fundamenteel anders dan de sociaaldemocratie. De sociaaldemocratie komt van oudsher op voor economisch achtergestelde groepen in de samenleving. Duurzaamheid werd lange tijd beschouwd als luxe-onderwerp. Groenen kijken veel breder naar ongelijkheid. Emancipatie, eerlijke verhoudingen tussen landen en rekening houden met de belangen van toekomstige generaties zijn kernaspecten van duurzaamheidsdenken. Niet voor niets staat GroenLinks traditioneel in de linkerbovenhoek van het politieke spectrum: links en progressief.
Naast het beroerde nieuws over de situatie in Afghanistan en de toestanden op het vliegveld in Kabul, is er ook wat goed te melden. Want zo gaat dat als de nood hoog is. Op een paar honderd aangeschoten en sensatiezoekende Harskampers na, bieden door heel Nederland mensen hun hulp aan voor de Afghaanse evacués.
De hulp is zelfs zo omvangrijk dat het COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers) en het Rode Kruis twee dagen gelden al opriepen geen spullen meer te doneren.
De opvanglocaties hebben op dit moment (bron COA) een totale capaciteit voor 2.500 mensen. Verdeeld over de locaties Zoutkamp (450), Zeist (350), Ede (850), Heumensoord (450) en Amsterdam (400).
Het lijkt er op dat de met spoed opgezette noodopvang ruim voldoende is voor he aantal mensen dat door Defensie uit Kabul is weg gehaald (ruim 1760). Dat zijn er overigens wat meer dan de 1250 mensen die zich hebben aangemeld om door Nederland geëvacueerd te worden (volgens een opgave die de plaatsvervangend secretaris-generaal van Buitenlandse Zaken deed tijdens de technische briefing in de Tweede Kamer, 25 augustus).
Het goede nieuws is dus dat er vrij vlot noodopvang van de grond kan komen en veel Nederlanders hulp willen bieden. En zo te zien met een capaciteit voor meer evacués dan tot nu toe uit Kabul zijn opgehaald. Dat is dan weer erg triest voor de mensen die achter moesten blijven omdat Amerika het wel welletjes vond.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
VIDEO - GroenLinks voert vandaag (vanaf 10:30 uur) een gesprek met de leden over eventuele verregaande samenwerking met de PvdA in een nieuw kabinet. Het gesprek is live mee te kijken. Niet alle GroenLinksers staan te springen om deze linkse samenwerking, lees hier bijvoorbeeld de opinie van Huub Bellemakers die stelt dat de groene ideologie fundamenteel anders is dan de sociaaldemocratie. Om 12 uur begint de ledenvergadering van de PvdA die hier live is mee te kijken.
COLUMN - Los van alle ellende – voor zover dat kan, tenminste, want de beelden van het vliegveld bij Kabul zijn haast niet om aan te zien: mensen met doodsangst in hun ogen, ouders die in paniek hun kindje doorgeven, in de hoop dat een ander het mee zal nemen, weg het land uit – los van al die ellende dringt een vraag zich op. Wat is in ’s hemelsnaam het nut van oorlog?
Kun je, zoals de Verenigde Staten al sinds de Vietnamoorlog in de jaren ’60 volhouden, inderdaad ‘the hearts and minds’ van de bevolking veroveren nadat je een land eerst bent binnengevallen, en het vervolgens aan gort hebt gebombardeerd? Vietnam, Irak, Afghanistan – overal speelt die vraag.
Kun je als buitenlandse macht ooit nog op goede voet met de bevolking komen te staan, wanneer je die eerst als collateral damage hebt behandeld? Wanneer je met drones argeloze bruiloftsgasten hebt opgeblazen, en de kinderen van een land collectief hebt verweesd? Wanneer je, zoals Nederland in Srebrenica overkwam, in de positie raakt dat je onderdeel wordt van een burgeroorlog en je jezelf machteloos laat gebruiken door de overheersende partij?
Maken zulke oorlogen de taak van de internationale blauwhelmen – die hoofdzakelijk afstand tussen de strijdende partijen pogen te scheppen – niet duizendmaal moeilijker dan die al is?
OPINIE - Wat heeft de houding van de Nederlandse regering ten aanzien van Afghanistan te maken met de moeizame vorming van een nieuw kabinet?
Dat is even een lastige maar toen ik de NRC van zaterdag 21 augustus, las wist ik het: Onder de titel ‘Dagboek Kabul’ staat het opschrift: We horen alleen: wacht af.
Precies dat is wat demissionair minister van Defensie Ank Bijleveld ons al een tijdje voorhield op vragen van Nieuwsuur en anderen of Nederland nog iets ging doen om Afghanen hier naar toe te halen. Het leek er bijna op of Bijleveld verwachtte dat de Taliban zich wel zouden gedragen volgens de Nederlandse bureaucratische agenda.
We zoeken het uit… vooral goed natuurlijk…
Tja, en als het dan anders loopt dan zeg je: Helaas we konden niet veel doen, de geschiedenis heeft ons ingehaald, de zaak is niet meer actueel, e.d.
Vijf maanden wachten we nu op een nieuw kabinet. Links doet erg zijn best om in het profiel van de heer Rutte te passen, maar ja, als er aan Kaag en Rutte iets wordt gevraagd komt er niet veel anders uit dan: We zijn ermee bezig… Van de open bestuurscultuur en de radicale veranderingen die Rutte toezegde in het heetst van de strijd, is zeer weinig terecht gekomen. Dat mag duidelijk zijn.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
St. Paul And The Broken Bones is een retro-soulband uit Alabama. Op zang Paul Janeway. En Paul is een grote, atletisch gebouwde, mooi strak gezicht, gezegend met een mooie haardos, soepel bewegende, donkere man in een strak pak. Nee. Paul Janeway is een wat corpulente, brildragende, gedrongen, kalende, witte man. In een lubberend kostuum. Maar dat hoor je niet als hij gaat zingen. Dan weet je even niet wat je hoort, want Paul heeft een gouden soulstem. En hij trekt zich gelukkig nergens iets van aan. En om zich heen heeft hij een (witte) band die bestaat uit drums, gitaar, bas, en natuurlijk de blazers: trompet en trombone.
Janee, neem gerust de tijd. Wil je een intro dat een minuut duurt, ga je gang. En wil je dat dat intro bestaat uit allerlei tergende aanzetjes, een schreeuw, een gil, wat geroffel, wat getokkel er tussendoor, wat beloftevolle blaasfragmentjes, weer een schreeuw, geschmier, weer een drumroffel, weer een losse zin – doe dat. Er blijven daarna nog zes minuten over voor de song zelf. En tussendoor breng je de song nog een keer haast tot stilstand, en dan komt er daarna nog een instrument bij – er valt een boel te beleven in deze soulsong van Eli Paperboy Reed . Waarvan het grootste gedeelte plezier.
Summoning is een Oostenrijks black metal(ish) duo, dat langzame, wat vage en atmosferische muziek maakt waarbij je heerlijk weg kan dromen. Nightshade Forests, van het in 1997 verschenen album Dol Guldur is één van de hoogtepunten uit hun oeuvre. Hun inspiratie voor songteksten en titels halen ze uit uit Tolkien zijn Middle Earth. Zo heel fanatiek met het aanbidden van satan zullen ze dus wel niet zijn, maar dat is ook prima want daar komt alleen maar gedonder van.
