Een coronapas is te verdedigen, maar dit kabinet niet

De bestuurlijke gedachtenkronkels die tot de coronapas leiden zijn onnavolgbaar. En met dat gebrek aan helderheid is heel veel mis. In de afweging over de coronapas lijken mij drie grondrechten in het geding, gelijke behandeling (artikel 1 GW), onaantastbaarheid van het eigen lichaam (artikel 11 GW) en de volksgezondheid (artikel 22). Om die volksgezondheid draait het kabinetsbeleid al anderhalf jaar. Het kabinet wil de zorg best overbelasten, maar niet teveel overbelasten. Vaccins helpen daarbij en dat leidt tot de vraag of de staat vaccinatie mag afdwingen. De vraag over gelijke behandeling komt in beeld op het moment dat mensen een ongelijk risico vormen voor elkaar en de gezondheidszorg. Gevaccineerden belanden nauwelijks in het ziekenhuis en geven het virus veel minder door. En mensen die negatief getest zijn geven het derhalve ook niet door. Dus mag je het ongelijke risico dat mensen vormen doorvertalen in ongelijke toegang tot het openbare leven? Zie daar de context. Maar waar zijn de heldere afwegingen van het kabinet? Je zou kunnen zeggen dat, om een volgende lockdown te voorkomen, we van die drie grondrechten er op dit moment maar twee volledig kunnen handhaven. Verdedigen we de gelijke behandeling en onaantastbaarheid van het lichaam, dan blijft de zorg overbelast. Uitvallend zorgpersoneel. Uitgestelde behandelingen die niet worden ingelopen waardoor geneeslijk zieken toch overlijden. Of houden we de zorg overeind net als de gelijke behandeling? Dat kan ook. Dan moeten we vaccinatie verplicht stellen. Dan dooft deze variant uit en kan de zorg op adem komen en gewone behandelingen hervatten. Of voorkomen we verplichte vaccinatie en houden we de zorg overeind? Dat kan door te morrelen aan die gelijke behandeling. Dat is wat de coronapas doet. Maar je kunt natuurlijk ook weer een (gedeeltelijke) lockdown afkondigen, als je grondrechten wilt handhaven. Het zijn tenslotte niet voor niets grondrechten. Zou een kabinet ook op die keuze misschien even haar licht kunnen laten schijnen? De laatste in de rij Bij een nieuwe lockdown zou overigens eens serieus gedacht moeten worden over al die horeca-ondernemers en culturele instellingen. Zij staan daarbij continu achter aan de rij. Vrijheid om je nachtclub of theater te openen zie ik niet direct onder de grondrechten staan. Maar een overheid die het leven van mensen anderhalf jaar lang in de wachtstand zet, doet dat leven geweld aan. Uitzicht voor de mensen achteraan de rij zou op dit moment zwaar moeten wegen. Daarom is het ook vreemd dat de lobbyist van de horeca zich zo onomwonden keert tegen de coronapas. En je zou om dezelfde reden mogen verwachten dat de demonstraties van Unmute Us vergezeld gaan van een oproep aan hun publiek om zich te laten vaccineren. Ook zij zullen toch begrijpen dat een hogere vaccinatiegraad de zorg ontlast en zo de laatste horden voor volledige opening weghaalt. Vaccinatiedrang Het lijkt er vooral op dat het kabinet uit is op wat ze eerder bij monde van Hugo de Jonge ontkende, namelijk mensen richting vaccinatielocaties dirigeren. En dat is een uitstekend idee!
 Een belangrijke overweging daarbij is dat waarschijnlijk een groot deel van de nu nog ongevaccineerden helemaal niet tegen vaccinatie is. Want naast de expliciete tegenstanders, zijn er mensen die gewoon ongeïnformeerd, of te laks zijn.  Als vaccinatiedrang betekent mensen met goede informatie benaderen zodat ze een geïnformeerde keuze maken, of ze een schop onder hun reet geven als ze te laks zijn zich van de situatie iets aan te trekken, dan ben ik voor aandringen. Wel onder voorwaarde. De keuze die mensen uiteindelijk maken moet zonder enige reserve gerespecteerd worden. En die keuze mag door niemand voor ze worden gemaakt. Maar als vaccinatiedrang de bedoeling is van dit kabinet. Wordt het dan niet eens tijd terug te komen op eerdere uitspraken? En zou dat dan niet in alle openheid en weloverwogen moeten gebeuren? Democratie In de nu anderhalf jaar durende crisisaanpak van dit kabinet sloeg het woord crisis vaak niet alleen op de pandemie, maar ook op de aanpak zelf. Vergaande regels waarin altijd weer met vele maten werd gemeten. Routekaarten die niet gemaakt bleken om te gebruiken, maar louter om te doen alsof er een plan was. Vooruitkijken gebeurde meestal vanuit een kamer zonder ramen. Het verloop van de besmettingen werd keer op keer op dezelfde manier verkeerd ingeschat. Maar heldere overwegingen, die tot intelligente voor iedereen begrijpelijke keuzes en strategieën leiden hebben we zelden gehoord. En daar valt nog wel mee te leven als het gaat om een vaccinatieprogramma dat daardoor pas laat op gang komt. Maar niet als het gaat om onze grondrechten. Politici die onze grondrechten niet serieus nemen, nemen onze rechtstaat en onze democratie niet serieus.  
 Het beperken van grondrechten, het op losse schroeven zetten van artikel 1, zou alleen moeten kunnen als de regering zelf helder voor ogen heeft waar ze mee bezig is. Dus het moet vergezeld gaan van (1) een duidelijk doel en een strategie, (2) tijdelijkheid met een expliciete einddatum (3) en democratische instemming.  
 En de democratie moet zich ook laten gelden in hoe we omgaan met de minderheid. Mensen die zich niet willen laten vaccineren, moeten zo laagdrempelig mogelijk, dus snel en dichtbij huis getest kunnen worden. We moeten er alles aan doen om die keuze om niet te vaccineren te kunnen volhouden. Hoe verdrietig de wetenschap ook is dat als gevolg van die keuze sommige van hen aan Corona zullen overlijden. 

Door: Foto: Yuri Samoilov (cc)

Closing Time | Alabama

, door

Op 15 september1963 verloren vier Afro-Amerikaanse meisjes: Addie Mae Collins (14), Cynthia Wesley (14), Carole Robertson (14) en Carol Denise McNair (11) hun leven door een bomaanslag door de Klu Klux Klan. Die aanslag staat bekend als de 16th Street Baptist Church Bombing. Onder de trap bij de kerk waren door de Klu Klux Klan 19 staven dynamiet aangebracht. De ontploffing leidde tot vier doden en vele gewonden onder de kerkgangers.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Rita Willaert (cc)

Ongeplande effecten van internationale samenwerking

, door

ANALYSE - Wat zijn de tien meest ongeplande effecten van internationale samenwerking? Samen met het Centre for Global Challenges van de Universiteit Utrecht heeft Dirk Jan Koch alle evaluaties van de directie Internationaal Onderzoek en Beleidsevaluatie (IOB) sinds de eeuwwisseling uitgeplozen. Zo kwam hij tot de volgende top 10 met zowel positieve als negatieve punten.

1. Vliegwieleffecten (55 punten)

De vliegwiel effecten staan met stip op 1 en steken qua frequentie met kop en schouders boven de rest uit. Bij ongeplande effecten denken we alleen aan negatieve bijwerkingen, maar dat klopt dus niet. Zo kunnen medicijnen ook positieve bijwerkingen hebben: Viagra was oorspronkelijk bedoeld om de bloeddruk te verlagen. Vliegwieleffecten treden op als een interventie een positieve kettingreactie in beweging zet waardoor uiteindelijk meer bereikt wordt dan verwacht. Zo ook in internationale samenwerking, bijvoorbeeld op het gebied van vrouwenrechten. Je wilt vrouwenrechten versterken omdat het op zichzelf al nastrevenswaardig is, maar je ziet vervolgens dat als gevolg daarvan ook de kindersterfte omlaag gaat: een vliegwieleffect.

2. Bestuurs-effecten (20 punten)

De tweede plek wordt ingenomen door bestuurseffecten (bijwerkingen die een impact hebben op de kwaliteit van bestuur). Bij de familieverjaardag hoor je hier wellicht over als je vertelt betrokken te zijn bij ontwikkelingssamenwerking.  ‘Door hulp wordt de corruptie in die bananenrepublieken alleen maar erger’, heb ik mijn oom wel eens horen zeggen. Maar wat opvalt is dat bestuurseffecten juist ook vaak positief zijn. Als ontvangende overheden zien dat een door buitenlanders ondersteunde hervorming in één provincie werkt, dan schalen ze die vaak op naar andere provincies. Dus, ja ‘bestuurseffecten’ zijn van belang, maar op een meer gebalanceerde manier dan vaak gedacht wordt.

Foto: Deutsche Bundesbank (cc)

Scholz is nog geen bondskanselier

, door

COLUMN - Het tweede Duitse verkiezings’triell’ (een ‘duel’ met drie combattanten) gaf na afloop onverminderd steun te zien voor Olaf Scholz, de kandidaat-premier van de Sociaal Democratische Partij (SPD). Nog krap twee weken en dan moet blijken of zijn populariteit onder de kiezers even groot is als onder de kijkers. Want dat Scholz populair is bij degenen die het debat volgden is nog geen garantie voor zijn succes op 26 september. Niet minder dan 41% van alle ondervraagden is nog niet zeker waar dan het kruisje wordt gezet. De CDU zet in de laatste weken de nog altijd populaire Angela Merkel zelf in als steun voor Laschet in de campagne. Voorlopig houden de polls het er nog op dat de SPD de grootste wordt met 25% tegen 21% voor de CDU/CSU, 16% voor de Groenen, 12% voor de liberale FDP, 11% voor de extreemrechtse AfD en 6% voor Die Linke. De rest komt er vanwege de 5% kiesdrempel niet aan te pas en het is voor Die Linke te hopen dat ze daar ook geen last van krijgen. Dit voorjaar stonden ze nog op een veilige 8%.

Laschet in de aanval

Scholz had het in deze tweede confrontatie van de drie hoogst geplaatste kandidaat-premiers niet al te moeilijk met zijn voornaamste uitdager, de CDU-premier van NoordRijn-Westfalen Armin Laschet. Die had twee aanvalslinies: Scholz, de huidige minister van Financiën, koppelen aan twee financiële schandalen en de dreiging met een extreem-links kabinet als de SPD met de Groenen én Die Linke in zee zou gaan, een onheilspellend perspectief voor de gematigde  Duitsers die niets moeten hebben van die voormalige communisten. Scholz presenteert zich echter als een zeer gematigd man die ook best past in de traditie van vertrekkende bondskanselier Angela Merkel. Hij wist zijn publiek ervan te overtuigen dat hij goed op de centjes kan passen en schandalen weet aan te pakken. En wat Die Linke betreft wees hij er op dat die partij afscheid wil nemen van de NAVO, iets wat voor de SPD onbespreekbaar is. Het is duidelijk dat hij de deur voor Die Linke alleen open wil houden om andere partijen bij de onderhandelingen over de regeringsvorming onder druk te kunnen zetten, mocht blijken dat Rood-Rood-Groen ook op een meerderheid kan rekenen. Maar het is de vraag of hij zelf verwacht dat Die Linke in zijn richting zal willen bewegen. Na het debat werd Spitzenkandidat Janine Wissler geïnterviewd. Zij ging niet in op het NAVO-standpunt van de partij maar zei wel dat er flink gesnoeid zou moeten worden in de bewapeningsuitgaven. Ook dat standpunt zal de SPD niet erg welkom zijn.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Wallflower

, door

Alwéér een Jinjer? Ja. Sorry. Ze hebben een nieuw album, “Wallflower”. En het klinkt vet, en dat verdient een CT’tje, ook al vermijden we hier in de regel artiesten te vaak langs te laten komen. En voor de liefhebbers van Elizabeth Zharhoff, ja, zij kijkt ook naar de nieuwe liedjes van Jinjer:

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Het Gents Universiteitsmuseum

, door

RECENSIE - Er zijn musea die hun deuren konden openen onder gunstiger omstandigheden dan het Gents Universiteitsmuseum. Het ontvangt zijn bezoekers namelijk sinds afgelopen oktober, het begin van de tweede coronagolf. Je gunt de instelling een gelukkiger debuut, want het is een droom van een museum.

Het uitleggen van wetenschap is óók een wetenschap. Het is bijvoorbeeld bekend dat een voorlichter niet volstaan mag met populariseren. Immers, juist degenen die belangstelling ontwikkelen, raken gefrustreerd als ze slechts wat conclusies toegeworpen krijgen en niet kunnen ontdekken hoe we weten wat we weten.

Achttiende-eeuwse uitleg over het plantenrijk, inclusief paddenstoelen (Gents Universiteitsmuseum)

Twijfel

Een oud advies luidt daarom om ook methoden uit te leggen en het wetenschappelijk proces te tonen. Concreter geformuleerd: laat mensen zien dat wetenschap twijfel is. Toon als wetenschapper in het publiek de onzekerheid waarmee je in het lab overlegt met je collega’s.

Dit is ook wat het Gents Universiteitsmuseum wil. Als “museum van de twijfel” stelt het zeven thema’s centraal: het ontdekken van patronen in chaos, het twijfelen, het meten, het modelleren, de verbeelding, het delen van kennis en het netwerk van geleerden. Heel sterk is daarbij dat de informatie op minstens vier niveaus wordt ontsloten: panelen die de thema’s introduceren, tafels waarin het wordt uitgewerkt, vitrines vol voorwerpen en uiteindelijk tablets met informatie per voorwerp. De bezoeker kan zo diep gaan als hij wil.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Waan van de dag

Centrum-links wint in Noorwegen

, door

Na acht jaar lijkt er weer een sociaal-democraat aan het roer te komen in Noorwegen.

De verkiezingen van gisteren leverden winst op voor de agrarische Centrumpartij, de Linkse Socialisten, Rood en de Groenen.

De sociaaldemocratische Arbeiderspartij zou kunnen gaan regeren met de Centrumpartij en de Linkse Socialisten. De laatste wil stoppen met olieboringen vanwege de impact die deze hebben op klimaatverandering, terwijl de Centrum Partij en de Arbeiderspartij daar de komende decennia mee willen doorgaan omdat het geld uit de oliesector nodig zou zijn om de vergroening elders in het land te kunnen betalen. Zie ook Noren strijden om hun olie.

Closing Time | Chaos in Nijmegen

, door

Toepasselijk, in deze tijden van woonprotest: een liedje van The Squats. Ook nog eens over de Chaos in Nijmegen, begin jaren tachtig: de Pierssonrellen. Er moest en zou, ten tijde van een wooncrises, huizen worden gesloopt om plaats te maken voor een parkeergarage. Dat leidde tot een halve volksopstand, aangevoerd vanuit de kraakbeweging, en in reactie groots (en buitenproportioneel) machtsvertoon van ‘het gezag’. Denk aan veldslagen met de ME, tanks die door de straten reden, noem maar op. De huizen werden gesloopt, maar de parkeergarage, die kwam er niet: “Want in de Piersonstraat wordt nog steeds gewoond.” The Squats, die vielen uit elkaar, onder andere vanwege het veelvuldige geweld bij hun optredens. Twee leden gingen later verder bij The Bips, die het nummer enkele jaren geleden nog in hun set hadden zitten.

Closing Time | Everything I Have

, door

Waar ken ik die band Siskiyou ook alweer van? In een vpro-radio boekenprogramma van een aantal jaren terug, was er af en toe een break, tussen de voorlezende schrijvers en dichters door, of tussen de interviews. Dan werd er weer een liedje van een obscuur bandje aangekondigd waar ik nog nooit van gehoord had. Daar ken ik dus Sikiyou van. Een Canadese band met een eigenzinnig geluid. Met een eigen kijk op hoe percussie moet klinken. En hoe blazers moeten klinken. Iets tussen folk, country en pop in. Geen rockband in ieder geval. Je vraagt je wel af hoe zoiets live zou klinken: zouden ze al die lui in de zaal die, met een drankje in de hand, met elkaar luidkeels de week doornemen, kunnen overstemmen?

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Vorige Volgende