Het gebeurt me helaas zelden meer dat ik live een (voor mij) nieuw bandje zie, en dat ik compleet word weggeblazen.* Gelukkig was daar het Oekraïense Jinjer, dat ik recent mocht bewonderen op tour met Amorphis en Soilwork. Lomp hard, ontzettend mooi gevoelig, en alles er tussen in, in een vage mix van weet ik hoeveel verschillende (metal)stijlen. Met geweldige muzikanten, en een zanger die zo gevarieerd zingt (van bruut gebrul tot zwoel jazzy), dat het lijkt alsof er minstens twee zangers aan het werk zijn. Maar het is er toch echt maar ééntje. Volgens hun Wiki spelen ze metalcore, en hell, daar hou ik niet eens van. Maar toch vind ik dit een fantastische band. Ik heb ter plekke hun meest recente EP ‘Micro’ gekocht en kan die iedereen van harte aanbevelen.
En nog eentje als bonus, omdat het vet is:
*Wat wellicht ook gewoon betekent dat ik te weinig naar nieuwe bandjes ga kijken.
Reacties (3)
Echt een heer-lijke strot heeft ze.
Dat eerste vinkt echt alles af wat ik horen wil, tot en met de blast beats aan toe!
Als ik dan v.w.b. een omschrijving toch een gooi mag doen: C-187 meets The Gathering.
Ik heb eigenlijk maar 2 kritiekpuntjes: Dat dubbele basspedaal vind ik matig voor een drummer met deze kwaliteiten en verder verdient de band een betere productie.
Ik heb nu twee albums van ze beluisterd (Cloud Factory en King of Everything) maar hoor enkel hetzelfde soort middelmatige inwisselbare metalcore dat ook gemaakt wordt door een In This Moment of Butcher Babies.
Wellicht live beter dan op album, maar naar aanleiding van hun albums heb ik geen behoefte om ze live aan het werk te zien.
@2 Interessant. Zogezegd, ik ken niets van ze, alleen de genoemde E.P. Micro, waar deze nummers af komen, en die vind ik erg vet. En live was het geweldig. Ik zal hun albums eens luisteren, al hoop ik natuurlijk dat ik het niet met je eens ben :)